Παντοτινά και ανεπανάληπτα.
Η Στέλλα Χασκίλ άφησε στις 27 Φεβρουαρίου 1954 την τελευταία της πνοή.
Κατά μια περίεργη σύμπτωση, μια άλλη συνοδοιπόρισσα της αηδονόλαλη, θα έσβηνε το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα την επόμενη χρονιά.
Δεν κάνω αφιέρωμα. Υπάρχουν βιογραφικά στο διαδίκτυο, εν ενώσετε προσεκτικά σταλάγμάτά τους, θα βρείτε καταλήξεις.
Λιτανεία κάνω… κι ακούω τις ερμηνείες της.
Οριακές, καίριες, απολαυστικές, σε χρόνια ζόρικα, ειδικά για μια γυναίκα στη δισκογραφία και το πάλκο.
Ηχογραφήσεις φθαρμένων δίσκων γραμμοφώνου οι περισσότερες, ευτυχώς υπάρχουν και διαμαντάκια, αλλά η ψυχή και η τέχνη συντελεστών τους λάμπουν.
Κι αυτή η μαγική φωνή που καρφώνει το μήνυμα στην καρδιά και δίνει τα ζύγια στους επόμενους. Χάρισμα, αισθητική, μέτρο, συναίσθημα, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, όσο πρέπει, δίχως περιττά φτιασίδια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτεροι της εμπιστεύτηκαν τα καλύτερά τους.
Η Στέλλα Χασκίλ άφησε στις 27 Φεβρουαρίου 1954 την τελευταία της πνοή.
Κατά μια περίεργη σύμπτωση, μια άλλη συνοδοιπόρισσα της αηδονόλαλη, θα έσβηνε το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα την επόμενη χρονιά.
Δεν κάνω αφιέρωμα. Υπάρχουν βιογραφικά στο διαδίκτυο, εν ενώσετε προσεκτικά σταλάγμάτά τους, θα βρείτε καταλήξεις.
Λιτανεία κάνω… κι ακούω τις ερμηνείες της.
Οριακές, καίριες, απολαυστικές, σε χρόνια ζόρικα, ειδικά για μια γυναίκα στη δισκογραφία και το πάλκο.
Ηχογραφήσεις φθαρμένων δίσκων γραμμοφώνου οι περισσότερες, ευτυχώς υπάρχουν και διαμαντάκια, αλλά η ψυχή και η τέχνη συντελεστών τους λάμπουν.
Κι αυτή η μαγική φωνή που καρφώνει το μήνυμα στην καρδιά και δίνει τα ζύγια στους επόμενους. Χάρισμα, αισθητική, μέτρο, συναίσθημα, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, όσο πρέπει, δίχως περιττά φτιασίδια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτεροι της εμπιστεύτηκαν τα καλύτερά τους.
