Το 2016 ανακοινώθηκε ότι ο Μπομπ Ντίλαν είχε πουλήσει το προσωπικό του αρχείο στο Ίδρυμα Τζορτζ Κάιζερ στην Τάλσα της Οκλαχόμα, σύμφωνα με πληροφορίες για 22 εκατομμύρια δολάρια (και 64 εκατομμύρια δολάρια σε φορολογική ελάφρυνση).
Καθώς άρχισαν να φθάνουν τα κουτιά, το Ίδρυμα ζήτησε από την Κλίντον Χέιλιν - συγγραφέα του φημισμένου βιβλίου “Bob Dylan Behind The Shades” (1991, επανέκδοση 2011) και αρθρογράφου του "Ντίλαν: ίσως η παγκόσμια αρχή σε όλα τα πράγματα" (Rolling Stone) - να αξιολογήσει το υλικό που είχε δοθεί.
Με το υλικό που βρήκε στην Τάλσα - καθώς και ό, τι απέκτησε από άλλα χαρτιά στα οποία της δόθηκε πρόσφατα πρόσβαση από τη Sony και το γραφείο του Ντίλαν - πείστηκε ότι η βιογραφία του έπρεπε να ξαναγραφεί από την αρχή.
Αποδείχθηκε ότι πολλά απ’ όσα πιστεύαμε ότι γνωρίζουμε για τον Ντίλαν είναι λάθος, ενώ ο ίδιος είναι αναξιόπιστος αφηγητής της δικής του ιστορίας. Έτσι λοιπόν με φρέσκες και αποκαλυπτικές πληροφορίες σε κάθε σελίδα, κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος, “The Double Life of Bob Dylan – Vol. 1 1941-1966 A Restless, Hungry Feeling ”, που στις 720 σελίδες του λέει την ιστορία της ανόδου του Dylan ως τη διασημότητα, την άφιξή του στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 1961, όπου αγκαλιάζεται από τη λαϊκή σκηνή, την ανύψωσή του σε εκπρόσωπο μιας γενιάς της οποίας τα τραγούδια διαμαρτυρίας παραδίδουν το soundtrack για το αναπτυσσόμενο κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων, την υποτιθέμενη προδοσία του όταν έπαιξε «ηλεκτρικά» στο Νιούπορτ το 1965, την επακόλουθη αμφιλεγόμενη παγκόσμια περιοδεία του με ένα ροκ συγκρότημα και η ηχογράφηση των τριών αδιαμφισβήτητων αριστουργημάτων του: Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited και Blonde on Blonde. Ο Ντίλαν βρίσκεται στο αποκορύφωμα της φήμης του όταν τον Ιούλιο του 1966 έχει ατύχημα και συντρίβεται η μοτοσικλέτα του στο Γούντστοκ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, και εξαφανίζεται από την δημοσιότητα.
Όταν επανεμφανίζεται, φαίνεται διαφορετικός, η φωνή του ακούγεται διαφορετική, τα τραγούδια του είναι διαφορετικά. Δεν θα περιοδεύσει ξανά μέχρι το 1974. Είναι απίθανο να υπάρξει πλέον «αυτοβιογραφία» μετά το Chronicles και ο Dylan δεν πρόκειται ποτέ να εγκρίνει μια επίσημη βιογραφία. Η Κλίντον ερεύνησε σχολαστικά, περιεκτικά και με συνέπεια και έφθασε πιο κοντά από ποτέ στην αλήθεια για τη ζωή του θρυλικού τροβαδούρου.
Καθώς άρχισαν να φθάνουν τα κουτιά, το Ίδρυμα ζήτησε από την Κλίντον Χέιλιν - συγγραφέα του φημισμένου βιβλίου “Bob Dylan Behind The Shades” (1991, επανέκδοση 2011) και αρθρογράφου του "Ντίλαν: ίσως η παγκόσμια αρχή σε όλα τα πράγματα" (Rolling Stone) - να αξιολογήσει το υλικό που είχε δοθεί.
Με το υλικό που βρήκε στην Τάλσα - καθώς και ό, τι απέκτησε από άλλα χαρτιά στα οποία της δόθηκε πρόσφατα πρόσβαση από τη Sony και το γραφείο του Ντίλαν - πείστηκε ότι η βιογραφία του έπρεπε να ξαναγραφεί από την αρχή.
Αποδείχθηκε ότι πολλά απ’ όσα πιστεύαμε ότι γνωρίζουμε για τον Ντίλαν είναι λάθος, ενώ ο ίδιος είναι αναξιόπιστος αφηγητής της δικής του ιστορίας. Έτσι λοιπόν με φρέσκες και αποκαλυπτικές πληροφορίες σε κάθε σελίδα, κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος, “The Double Life of Bob Dylan – Vol. 1 1941-1966 A Restless, Hungry Feeling ”, που στις 720 σελίδες του λέει την ιστορία της ανόδου του Dylan ως τη διασημότητα, την άφιξή του στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 1961, όπου αγκαλιάζεται από τη λαϊκή σκηνή, την ανύψωσή του σε εκπρόσωπο μιας γενιάς της οποίας τα τραγούδια διαμαρτυρίας παραδίδουν το soundtrack για το αναπτυσσόμενο κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων, την υποτιθέμενη προδοσία του όταν έπαιξε «ηλεκτρικά» στο Νιούπορτ το 1965, την επακόλουθη αμφιλεγόμενη παγκόσμια περιοδεία του με ένα ροκ συγκρότημα και η ηχογράφηση των τριών αδιαμφισβήτητων αριστουργημάτων του: Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited και Blonde on Blonde. Ο Ντίλαν βρίσκεται στο αποκορύφωμα της φήμης του όταν τον Ιούλιο του 1966 έχει ατύχημα και συντρίβεται η μοτοσικλέτα του στο Γούντστοκ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, και εξαφανίζεται από την δημοσιότητα.
Όταν επανεμφανίζεται, φαίνεται διαφορετικός, η φωνή του ακούγεται διαφορετική, τα τραγούδια του είναι διαφορετικά. Δεν θα περιοδεύσει ξανά μέχρι το 1974. Είναι απίθανο να υπάρξει πλέον «αυτοβιογραφία» μετά το Chronicles και ο Dylan δεν πρόκειται ποτέ να εγκρίνει μια επίσημη βιογραφία. Η Κλίντον ερεύνησε σχολαστικά, περιεκτικά και με συνέπεια και έφθασε πιο κοντά από ποτέ στην αλήθεια για τη ζωή του θρυλικού τροβαδούρου.
