«Ο Γιάννης Πουλόπουλος είναι ερμηνευτής με καθαρά δική του προσωπικότητα και αδρό χαρακτήρα. Τον ακούς και ξέρεις αμέσως ποιος τραγουδά αλλά και γιατί. Φωνή που φωτίζει τον λόγο, ομορφαίνει την μελωδία, «ψυχή» που απογειώνει τα υλικά του τραγουδιού και το καρφώνει στις καρδιές των ακροατών».
Με αυτά τα λόγια ο Κώστας Μπαλαχούτης ξεκίνησε στην «Αυλή των Χρωμάτων», στη στήλη του «Μικρό Εισαγωγικό», να υφαίνει τη διαδρομής του Γιάννη Πουλόπουλου στο αφιέρωμα της εκπομπής στον ερμηνευτή.
Τα «ένθετα» του συγγραφέα, στιχουργού και καλλιτεχνικού επιμελητή της μουσικής εκπομπής της ΕΡΤ2 διακρίνονται για την μεστή πληρότητά τους.
Το ίδιο ισχύει και για το γενικότερο πλαίσιο και για τις ξεχωριστές επιδόσεις που σημειώνει η «Αυλή των Χρωμάτων» που παρουσιάζουν η Αθηνά Καμπάκογλου και ο Χρήστος Νικολόπουλος.
Και κατέληξε ο Κώστας Μπαλαχούτης για τον Γιάννη Πουλόπουλο:
Είναι χαρακτηριστικό πως ο αποχαιρετιστήριος δίσκος του, το 1999, φέρει τον τίτλο «Στα όνειρά μου περπατώ». Η φράση αυτή περιλαμβάνεται σε ένα τραγούδι του άλμπουμ σε μουσική του ίδιου του Πουλόπουλου και στίχους της Τασούλας Θωμαΐδου.
Τώρα ξεχνώ γιατί έχω βρει προορισμό
ένα κομμάτι ουρανό μέσα στα μάτια που κοιτώ.
Τώρα ξεχνώ αγάπες που έγιναν σκουριές
τους φίλους που ήταν μαχαιριές
και στα όνειρά μου περπατώ.
Έφυγα, έφυγα...
Με αυτά τα λόγια ο Κώστας Μπαλαχούτης ξεκίνησε στην «Αυλή των Χρωμάτων», στη στήλη του «Μικρό Εισαγωγικό», να υφαίνει τη διαδρομής του Γιάννη Πουλόπουλου στο αφιέρωμα της εκπομπής στον ερμηνευτή.
Τα «ένθετα» του συγγραφέα, στιχουργού και καλλιτεχνικού επιμελητή της μουσικής εκπομπής της ΕΡΤ2 διακρίνονται για την μεστή πληρότητά τους.
Το ίδιο ισχύει και για το γενικότερο πλαίσιο και για τις ξεχωριστές επιδόσεις που σημειώνει η «Αυλή των Χρωμάτων» που παρουσιάζουν η Αθηνά Καμπάκογλου και ο Χρήστος Νικολόπουλος.
Και κατέληξε ο Κώστας Μπαλαχούτης για τον Γιάννη Πουλόπουλο:
Είναι χαρακτηριστικό πως ο αποχαιρετιστήριος δίσκος του, το 1999, φέρει τον τίτλο «Στα όνειρά μου περπατώ». Η φράση αυτή περιλαμβάνεται σε ένα τραγούδι του άλμπουμ σε μουσική του ίδιου του Πουλόπουλου και στίχους της Τασούλας Θωμαΐδου.
Τώρα ξεχνώ γιατί έχω βρει προορισμό
ένα κομμάτι ουρανό μέσα στα μάτια που κοιτώ.
Τώρα ξεχνώ αγάπες που έγιναν σκουριές
τους φίλους που ήταν μαχαιριές
και στα όνειρά μου περπατώ.
Έφυγα, έφυγα...
