Ο Ανδρέας Κατσιγιάννης πήρε θέση για τον «άδικο πόλεμο» στην Ουκρανία.
Να σημειώσουμε πως πρόσφατα ο Κατσιγιάννης, είχε την ιδέα της δημιουργίας, σε συνεργασία με τη στιχουργό Μαρία Χατζηαυξέντη, ενός δίσκου αφιερωμένου σε μία άγνωστη πτυχή του δράματος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στην Κύπρο το 1922 και το 1974 αναγκάστηκαν εκ νέου να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Επίσης νωρίτερα είχε πραγματοποιήσει ένα άλλο ιδιαίτερο αφιέρωμα στη Γη της Ιωνίας.
Μάλιστα στην ανάρτησή του ο δεξιοτέχνης μουσικός, συνθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Εστουδιαντίνας συνδέει τα τραγικά γεγονότα του 1922 με όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία.
Ανέφερε ο Ανδρέας Κατσιγιάννης στο μήνυμά του στον προσωπικό του λογαριασμό στο fecebook:
«Εδώ και 20 χρόνια, σχεδόν κάθε χρόνο επισκέπτομαι την Ουκρανία, κυρίως την πόλη της Οδησσού. Έχω επισκεφθεί το Χάρκοβο και σχεδόν όλα τα Ελληνόφωνα χωριά της Μαριούπολης, άκουσα τα ελληνόφωνα τραγούδια που τραγουδούσανε οι Έλληνες κάτοικοι της Μαριούπολης στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
Συνεργάστηκα με την ορχήστρα Λαϊκών Οργάνων Οδησσού και την Μουσική ακαδημία Οδησσού, την πιο ιστορική Ορχήστρα -διδασκαλείο μουσικής και μάλιστα, συμπράξαμε μαζί με την Εστουδιαντίνα (2003-2004) και την χορωδία που τότε υπήρχε στο Ελληνικό ίδρυμα Πολιτισμού Οδησσού, εκεί που βρίσκετε το σπίτι -μουσείο της Φιλικής Εταιρείας. Την συναυλία που έγινε στο Βόλο, την κατέγραψε η Ελληνική τηλεόραση και αποτυπώθηκε και σε cd.
Γνωρίζω τον Ουκρανικό λαό, είναι ένας λαός με βαθιά πίστη στην παράδοσή του, στην πίστη του στον Χριστιανισμό, είναι άνθρωποι που αγαπάνε την Πατρίδα τους, αγαπούν την δημοκρατία και το σημαντικό, έχουν τον Ελληνικό πολιτισμό και τους Έλληνες, ως τους καλύτερους συμμάχους, γνωρίζοντας πολύ καλά την ιστορία μας, την οποία μελετούν και την διδάσκονται στα σχολεία τους.
Δεν ξέρω αν υπάρχει νικητής ή χαμένος σε έναν άδικο πόλεμο όπως αυτός. Ξέρω πολύ καλά ότι ο Ουκρανικός λαός θα είναι ο νικητής γιατί είναι φτιαγμένος από τα κατάλληλα υλικά, που κάνουν την ψυχή και την καρδιά, να αντέχουν και τον πιο παράλογο αλαζόνα! Είμαστε με τους Ουκρανούς γιατί είμαστε με το αυτονόητο και το δίκαιο και γιατί στους Ουκρανούς είναι αποτυπωμένη η Ελλάδα της ελπίδας και των αγώνων.
Για όσους ξέρουν ιστορία, μπορούν να δουν τον συσχετισμό του 1922 στη Σμύρνη με αυτό τον αδικαιολόγητο πόλεμο στην Ουκρανία 100 χρόνια μετά.
Να σημειώσουμε πως πρόσφατα ο Κατσιγιάννης, είχε την ιδέα της δημιουργίας, σε συνεργασία με τη στιχουργό Μαρία Χατζηαυξέντη, ενός δίσκου αφιερωμένου σε μία άγνωστη πτυχή του δράματος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Των προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στην Κύπρο το 1922 και το 1974 αναγκάστηκαν εκ νέου να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Επίσης νωρίτερα είχε πραγματοποιήσει ένα άλλο ιδιαίτερο αφιέρωμα στη Γη της Ιωνίας.
Μάλιστα στην ανάρτησή του ο δεξιοτέχνης μουσικός, συνθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Εστουδιαντίνας συνδέει τα τραγικά γεγονότα του 1922 με όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία.
Ανέφερε ο Ανδρέας Κατσιγιάννης στο μήνυμά του στον προσωπικό του λογαριασμό στο fecebook:
«Εδώ και 20 χρόνια, σχεδόν κάθε χρόνο επισκέπτομαι την Ουκρανία, κυρίως την πόλη της Οδησσού. Έχω επισκεφθεί το Χάρκοβο και σχεδόν όλα τα Ελληνόφωνα χωριά της Μαριούπολης, άκουσα τα ελληνόφωνα τραγούδια που τραγουδούσανε οι Έλληνες κάτοικοι της Μαριούπολης στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
Συνεργάστηκα με την ορχήστρα Λαϊκών Οργάνων Οδησσού και την Μουσική ακαδημία Οδησσού, την πιο ιστορική Ορχήστρα -διδασκαλείο μουσικής και μάλιστα, συμπράξαμε μαζί με την Εστουδιαντίνα (2003-2004) και την χορωδία που τότε υπήρχε στο Ελληνικό ίδρυμα Πολιτισμού Οδησσού, εκεί που βρίσκετε το σπίτι -μουσείο της Φιλικής Εταιρείας. Την συναυλία που έγινε στο Βόλο, την κατέγραψε η Ελληνική τηλεόραση και αποτυπώθηκε και σε cd.
Γνωρίζω τον Ουκρανικό λαό, είναι ένας λαός με βαθιά πίστη στην παράδοσή του, στην πίστη του στον Χριστιανισμό, είναι άνθρωποι που αγαπάνε την Πατρίδα τους, αγαπούν την δημοκρατία και το σημαντικό, έχουν τον Ελληνικό πολιτισμό και τους Έλληνες, ως τους καλύτερους συμμάχους, γνωρίζοντας πολύ καλά την ιστορία μας, την οποία μελετούν και την διδάσκονται στα σχολεία τους.
Δεν ξέρω αν υπάρχει νικητής ή χαμένος σε έναν άδικο πόλεμο όπως αυτός. Ξέρω πολύ καλά ότι ο Ουκρανικός λαός θα είναι ο νικητής γιατί είναι φτιαγμένος από τα κατάλληλα υλικά, που κάνουν την ψυχή και την καρδιά, να αντέχουν και τον πιο παράλογο αλαζόνα! Είμαστε με τους Ουκρανούς γιατί είμαστε με το αυτονόητο και το δίκαιο και γιατί στους Ουκρανούς είναι αποτυπωμένη η Ελλάδα της ελπίδας και των αγώνων.
Για όσους ξέρουν ιστορία, μπορούν να δουν τον συσχετισμό του 1922 στη Σμύρνη με αυτό τον αδικαιολόγητο πόλεμο στην Ουκρανία 100 χρόνια μετά.
