Την εποχή που ιδρύθηκε το Κύτταρο το 1970, στην πιο ονομαστή οδό των Αθηνών, Ηπείρου κι Αχαρνών εκεί που λειτουργεί έως σήμερα, έως τότε υπήρχε η ντισκοτέκ που μετατράπηκε σε ροκ κλαμπ με την ονομασία Κύτταρο μετά από προτροπή του Διονύση Σαββόπουλου. Ο Νιόνιος μέσω του πιο πετυχημένου εμπορικά τότε τραγουδιού του «Σαν τον Καραγκιόζη» και τον στίχο…"Αν δε ντρέπεσαι να καθίσεις πίσω έλα Ηπείρου κι Αχαρνών να σε γιουχαΐσω…" έκανε το Κύτταρο και την οδό γνωστή σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Την εποχή αυτή η αγορά είχε γεμίσει δίσκους στα καταστήματα με τις πρέσες να κόβουν ασταμάτητα τα βινύλια όλων των ονομάτων που μεσουρανούσαν στην Ελλάδα (Καζαντζίδης, Νταλάρας, Κόκοτας, Μοσχολιού…) με μπόλικη όμως λογοκρισία σε πολλές κυκλοφορίες από αυτούς καθότι μεσούσης της δικτατορίας σε μια Αθήνα που φύτρωνα το ένα δισκάδικο μετά το άλλο δισκάδικα. Τα πιο ψαγμένα της εποχής είχαν άκρες στο εξωτερικό κι έφερναν δίσκους εισαγωγής, ενώ πολλοί ξένοι τυπώνονταν πια και στην Ελλάδα.
Την εποχή αυτή στις μπουάτ της Πλάκας ανέτειλε ένα μεγάλο ταλέντο που θα εξελισσόταν σε μια κατηγορία από μόνος του. Ο Θέμης Ανδρεάδης, αρχικά με την κιθάρα του ως γνήσιος τροβαδούρος με επιρροές από τους δίσκους που άκουγε τότε μετά μανίας, κυρίως του Σαββόπουλου, του Bob Dylan και του Leonard Cohen και εμφανιζόταν στην Λήδρα δίπλα στον Γιάννη Μαρκόπουλο ως 21χρονος νεαρός με πολύ ταλέντο και στυλ. Γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα μοναδικό περφόρμερ που ηγήθηκε του σατυρικού τραγουδιού, ενός νέου μουσικού κινήματος που άνθησε στην δεκαετία του 1970.
Με αφορμή την πρώτη του εμφάνιση στο Κύτταρο, σημείο αναφοράς της εποχής εκείνης που αναφέρθηκε, ο Θέμης Ανδρεάδης σε ένα μοναδικό και επιμελημένο σόου του με τίτλο "Έτσι κι…Άλλιώς" την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου, μας μίλησε για την εποχή αυτή, για τη σχέση του με τα βινύλια και τη πλούσια δισκοθήκη του. Είναι η πρώτη εμφάνισή του μετά από χρόνια σε ένα μεγάλο χώρο και μετά την πολύ πετυχημένη του sold-out διετή πορεία στην μπουάτ Απανεμιά στην Πλάκα, ο Θέμης παίρνει τα βινυλία του και δύο καινούργια άλμπουμ streaming και πάει…Κύτταρο!
Την εποχή που ιδρύθηκε το Κύτταρο το 1970 εσύ βρισκόσουν στο ξεκίνημα σου. Ποια ήταν η σχέση σου με το βινύλιο τότε ως νεαρός και πόσο σε βοηθούσε στην μουσική που έγραφες, γενικά σαν καλλιτέχνη;
Πρώτα να σου πω ότι όταν ο πατέρας του Γιάννη Γιακουμέλλου άνοιξε το Κύτταρο, εγώ πιτσιρικάς -αν και είχα από 16 χρονών αρχίσει να τραγουδάω στις μπουάτ- είχα δει εκεί τον Σαββόπουλο τον οποίο θαύμαζα απεριόριστα, και βεβαίως για να πάω στην ερώτησή σου, εκείνη την εποχή αλλά και από την 10ετία του ’60 είχα τρελή σχέση με το βινύλιο. Θυμάμαι με τις οικονομίες μου τις πενιχρές, τον πρώτο δίσκο -ελληνικό- που αγόρασα ήταν το "Φορτηγό" του Διονύση, τον οποίον άκουγα και 20 φορές την ημέρα και κάθε μέρα (γέλια). Το πόσο με επηρέασε όχι μόνον αυτός αλλά και ο πρώτος ξένος δίσκος που αγόρασα του Leonard Cohen. Μην αρχίσω να σου λέω τις επιρροές μου τώρα γιατί... το μόνο πράγμα που έκανα ήταν να αγοράζω δίσκους σαν τρελός, και να παίρνω παρτιτούρες (απ΄τον Νάκα) και τα απαραίτητα για την κιθάρα μου…
Από ποιο δισκάδικο πήρες τους πρώτους σου δίσκους και που πρωτοείδες σε βιτρίνα δισκάδικου δικούς σου δίσκους;
Τους πρώτους μου αλλά και για πολλά χρόνια μέχρι την απαξίωση της δισκογραφίας, τους έπαιρνα από τον "Κύκλο"στην Καρ.Σερβίας του Θέμελη όπου έπαιρνα -όταν βεβαίως έβγαζα χρήμα από το τραγούδι- κλασικής μουσικής με ιδιαίτερη έμφαση στην κλασσική κιθάρα και τους βιρτουόζους της -Σεγκόβια, Τζούλιαν Μπρίμ, Ναρκίσο Γιέπες κ.α-. Σε αυτό το δισκάδικο, όταν αργότερα, το 1973, έβγαλα τον πρώτο μου LP τις "Γελοιογραφίες" έναν με κατακόκκινο εξώφυλλο με την φάτσα μου, περνούσα από εκεί με σκοπό να πάω στα γραφεία της εταιρείας Columbia EMIAL που ήμουν, και τι βλέπω; Όλη τη βιτρίνα του "Κύκλου" γεμάτη με τον δίσκο αυτόν.
Έμεινα άγαλμα γιατί πήγαινα στην εταιρεία για να ρωτήσω τον παραγωγό Γιώργο Μακράκη, πότε θα βγει αυτός ο δίσκος.
Πήγα μέσα όπου -με ήξερε ο Θέμελης- με υποδέχτηκε με χαμόγελα, αγόρασα 10 δίσκους απ΄τη χαρά μου και τους πήρα παραμάσχαλα χωρίς σακούλα για να φαίνονται στους περαστικούς ότι είμαι εγώ (γέλια).
Με τις «Γελοιογραφίες» στα χέρα μπροστά στη δισκοθήκη του
Από ποια δισκάδικα έπαιρνες δίσκους και ποιο ήταν το αγαπημένο σου στέκι να προμηθευτείς υλικό και να συναντήσεις κάποιο δισκοπώλη να τα πείτε;
Ένα δισκάδικο που πήρα την μισή τουλάχιστον δισκοθήκη μου ήταν το ‘’Pop Eleven’’ των αγαπημένων φίλων και συνεργατών μου Τάσου και Γρηγόρη Φαληρέα. Ό,τι πιό Σπάνιο, Συλλεκτικό, Εναλλακτικό ό,τι εν τέλει ΡΟΚ μ΄όλη την πραγματική έννοια του όρου, από εκεί το αγόρασα. ο Τάσος μου έκανε και δώρο κάποια LP πχ Dylan συλλεκτικά!
Άλλα δισκάδικα, ήταν στην γειτονιά μου στη Νέα Σμύρνη, το Record House της Ελένης και πιο πριν του πατέρα της, το δισκάδικο του Μιχάλη Νικολούδη (κιθαρίστας και συνθέτης) το Music Inn στην οδό Βρυούλων και επίσης ήμουν πελάτης στο LaSiDo του Παναγιώτη Τσιάπη στο μεγάλο δισκάδικο με πολλούς υπαλλήλους που είχε στην Ομήρου την γειτονιά μου. Μόνο το Record House της Ελένης έχει μείνει πιά…
Η πλούσια δισκοθήκη του
Από ποια άλλα δισκάδικα έπαιρνες δίσκους;
Να σου πω πώς από όπου έπαιρνα δίσκους τους αγόραζα μαζικά… έφευγα. Κάθε εβδομάδα με 60-70 δίσκους τη φορά και τους άκουγα ενδελεχώς ΟΛΟΥΣ. Έφαγα και μερικές μάπες δίσκους…αλλά το ξεπέρασα…ακόμα ακούω και σήμερα από βινύλιο… Δεν τον αλλάζω αυτόν τον Ήχο… με το σκρατς του. Ναι με το σκρατς του να με μαγεύει… Άσε που δεν γουστάρω ρε παιδί μου τα CD εκτός του ότι έχουν ένα Τέλειο αλλά Ψυχρό ήχο, δεν έχουν και τα καταπληκτικά και πληροφοριακά άψογα εξώφυλλα (ιδιαίτερα τα 2πλα) των 33άρηδων δίσκων...
Έχεις αναφέρει κατά καιρούς ότι οι "Γελοιογραφίες" είναι ο πιο εμπορικός σου δίσκος; Ποιός δίσκος αμέσως μετά έκανε τις περισσότερες πωλήσεις;
Όχι οι "Γελοιογραφίες" έχω πει όταν βγήκαν, για πολύ καιρό ήταν νούμερο ένα στις πωλήσεις της εταιρείας, όπου ο φίλος μου ο Τάσος (Φαληρέας) μου έδειχνε τα δελτία παραγγελιών "κρυφά". Όλοι οι προσωπικοί δίσκοι που έβγαλα στις εταιρίες Columbia & Minos -τώρα μία -Minos/EMI - πουλούσαν πολύ, ιδιαίτερα όμως έσπασε όλα τα ρεκόρ ένας ο "Θέμης Ανδρεάδης τραγουδάει ΛοΓοθέτη" 14 τραγούδια όλα επιτυχίες. Τι να λέμε... Ευτυχώς -μιας και ήμουν από τα "αγαπημένα τους παιδιά" - μου απένειμαν Πέτσινο Δίσκο, ο οποίος δεν κοσμεί το σαλόνι μου.
Το πρώτο σου πικάπ που έπαιζες τους δίσκους πώς το απέκτησες ; Ποιο ήταν; Είχες σχέση γενικά με τα μηχανήματα ασχολιόσουν;
Αααα… άκου το πρώτο πικάπ που παρακάλεσα την μανούλα μου να μού πάρει με πενιχρές οικονομίες -καθότι φτωχική οικογένεια- ήταν ένα πορτοκαλί πικάπ με το ηχείο να είναι το καπάκι του, μονοφωνικό εννοείται, μάρκας EDEN άθλιο… Αργότερα αγόρασα με δικά μου φράγκα μιας κι έβγαζα καλό μεροκάματο τραγουδώντας, Thorens… B&O και πολλά ακόμα άλλα.
Ένα μεγάλο διάστημα ‘’κατάντησα’’ χαϊφιντελίστας’’ αλλά μετά έγινα καλά (ήταν πολλά τα λεφτά Άρηηη). Αργότερα άρχισα να αγοράζω για τη δουλειά κάτι 4κάναλα να κάνω ηχογραφήσεις, αλλά τώρα που επέστρεψα μετά από πολυετή απουσία, προτιμώ με 1000 την ασφάλεια του studio με ιδιαίτερη αγάπη τον Τάκη τον Αργυρίου στο studio111…Εκεί γράφω..
Τι πληροφόρηση είχες για τις κυκλοφορίες δίσκων ; Από που ενημερωνόσουν; Σου πρότειναν δίσκους δισκοπώλες; Έπαιρνες μόνος στην τύχη; Άκουγες εκπομπές στο ραδιόφωνο;
Απ΄όλες αυτές τις πηγές που ανάφερες Γιάννη, συν την προσωπική πληροφόρηση από φίλους, ιδίως της αλλοδαπής δισκογραφίας…
Αγόραζες και κασέτες; Η κασέτα τι παράλληλη πορεία με τα βινύλια έχει στη ζωή σου;
Όχι η κασέτα μου ήταν απεχθής.
Επιλεγμένοι δίσκοι από τη δισκοθήκη του Θέμη Ανδρεάδη
Ποια τμήματα (είδη μουσικής ή καλλιτέχνες) της δισκοθήκης σου σήμερα είναι τα πιο αγαπημένα, σε αυτά που ανατρέχεις περισσότερο όταν ψάχνεις για να βάλεις ένα δίσκο στο πικάπ;
Η σχέση μου η οποία είναι και προσωπική μου αισθητική, δίνει προτεραιότητα σε "μοναχικούς" καλλιτέχνες, όπως Σαββόπουλος, Leonard Cohen, Randy Newman, Tom Waits, Neil Young, Mark Knopfler & o Θεός Bob Dylan. Από τους σημερινούς είναι οι Φοίβος Δεληβοριάς, Μάρθα Φριντζήλα, Νεφέλη Φασούλη, η Βιολέτα Ίκαρη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.Παλαιότερα αλλά ακόμα και σήμερα ο Βαγγέλης Γερμανός, η Σαβίνα Γιαννάτου, η Λένα Πλάτωνος… δεν ξεχνώ τους Ολύμπιους Μάνο, Μίκη και Μαρκόπουλο και ακόμη προσκυνώ τους μέγιστους Beatles αλλά και μόνους τους με πιθανή εξαίρεση τον Ρίνγκο… αααα και τους C.S.N.&Y Θεϊκοί ακόμα τους ακούω και τους "νιώθω" όπως όσους -λίγους- ανέφερα.
Όταν κυκλοφόρησαν οι πρώτοι σου δίσκοι πώς γινόταν η διανομή; Υπήρχαν προβλήματα σε αυτήν; Έφθαναν παντού οι δίσκοι σου;
Από όσο ξέρω ναι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων που εξαιρώ, ναι …εξ' άλλου λόγω ιδιαιτερότητας της παρουσίας μου δεν ενοχλούσα τα "υψηλά κλιμάκια".
Οι αριθμοί πωλήσεων έπαιζαν ρόλο στα ποσοστά που έπαιρνες από τις δισκογραφικές ή στα συμβόλαια που έκανες;
Άστο, μην το ψάχνεις.
Τι θα παρουσιάσεις στο Κύτταρο; Πρώτη φορά ever απ’ όσο θυμάμαι…
Άντε ντε σε περίμενα να με ρωτήσεις… Μια 6μελής γ@μάτη μπάντα! Ένας εξαίρετος guest, ο Δώρος Δημοσθένους, τρεις "κρυφοί" guest και άπλα χώρου που -πολύ το αποθύμησα- και θα τον αλωνίσω, όσο μου επιτρέπουν τα 74 μου χρόνια.
Ένα γεμάτο 3ωρο πρόγραμμα με τα 50 plus χρονών τραγούδια μου καθώς και τους δύο πρόσφατους ψηφιακούς δίσκους μου.
Πιστεύεις ότι οι ψηφιακές κυκλοφορίες όπως των δύο πρόσφατων άλμπουμ σου πρέπει να καταγράφονται στις επίσημες κυκλοφορίες; Σε ρωτώ γιατί η καταγραφές αφορούν, όπως παρατηρώ, μόνο το φυσικό φορμά…Ποια η γνώμη σου;
Η γνώμη μου είναι και την μετέφερα στον Πέτρο Δραγουμάνο τον μέγιστο καταγραφέα της δισκογραφίας, ό,τι πιά η ψηφιακή πραγματικότητα και η παραγωγή της εγχώριας ψηφιακής δισκογραφίας, επιβάλλει την καταγραφή της. Δεν μπορεί να μη καταγραφεί. Είναι ανεπίτρεπτο. Αλλά να λέω και του στραβού το δίκιο, αν βρω φράγκα, γιατί είναι πανάκριβα, θα βγάλω τα 2 άλμπουμ που έκανα σε ΒΙΝΎΛΙΟ.... Μόλις βρω φράγκα…Ελάτε ρε στο Κύτταρο να πάρω καμιά 500 χιλιάδες ρούβλια… να τα βγάλω τα 25 καινούργια μου τραγούδια σε βινύλιο.
Είσαι πολύ ωραίος !
Αλήθεια;
Βεβαίως!
*Ο Θέμης Ανδρεάδης θα εμφανιστεί για πρώτη φορά στο “Κύτταρο” (Ηπείρου 48 κι Αχαρνών, τηλ. 2108224134 – 6977641373) την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2024 στις 10 μ.μ.
