Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι χωρίς αμφιβολία μια κορυφαία προσωπικότητα του σύγχρονου πολιτισμού μας και όχι μόνο του τραγουδιού τη μουσικής και του λόγου που υπηρέτησε. Το πολύπλευρο έργο του, και το πνεύμα του, εξακολουθούν να επηρεάζουν και να εμπνέουν τις νεότερες γενιές και να δίνουν δημιουργική πνοή, σε όσους καταφέρνουν να αποκοπούν από την μίμηση και την αντιγραφή, κάτι που συμβαίνει άλλωστε και με άλλους μεγάλους δημιουργούς.
Οι διαχειριστές του έργου του μεγάλου δημιουργού, σε αντίθεση με άλλους ομότεχνούς του, υπερασπίζονται με πάθος και επιτηρούν την χρήση του την δημόσια εκτέλεση, τις επανεκτελέσεις και τις επανεκδόσεις φροντίζοντας πάντα για το καλύτερο.
Παρόλα αυτά τον τελευταίο καιρό, πλήθος από ψηφιακές συλλογές του Μάνου Χατζιδάκι εμφανίζονται στο διαδίκτυο σε επίσημα σημεία διανομής με απίθανα εξώφυλλα και τίτλους που θα ταίριαζαν πιθανόν σε συσκευασίες για καραμέλες σοκολάτες και μπισκότα… Και δεν αναφέρομαι σε μια και δύο συλλογές αλλά σε πάνω από 100 ανεπίσημες αλλά και κατά πως φαίνεται «πειρατικές» κυκλοφορίες. Περιεχόμενο αυτών των συλλογών είναι ηχογραφήσεις από μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι για κινηματογραφικές ταινίες από το 1955 έως το 1965 κι ακόμη μουσικές για θέατρο. Οι περισσότερες από αυτές κυκλοφορούσαν ήδη, αλλά και κάποιες συναντώνται μόνο στο διαδίκτυο, παλαιότερα στα πειρατικά site και forum ελληνικής μουσικής και τώρα πια και στα επίσημα σημεία ψηφιακής διανομής.
Η ελευθερία που δίνει το διαδίκτυο έχει πολλές φορές ενδιαφέρον γιατί έτσι μέσα από διάφορα “μερακλίδικα” blog και site ή και το youtube πέφτουμε πάνω σε διαμάντια αληθινά και μοναδικά ντοκουμέντα που ανέξοδα μας προσφέρονται και για αυτό συχνά δεν το εκτιμάμε. Σε μια προσεχή εξερεύνηση θα επισημάνουμε μερικά από αυτά τα άξια λόγου διαμάντια.
Ένα ερώτημα που εμφανίζεται είναι: «Από την στιγμή που το έργο κάθε καλλιτέχνη και εν προκειμένω του Χατζιδάκι κυκλοφορεί, σχεδόν ανεξέλεγκτο στο youtube αποτελεί πρόβλημα να υπάρχουν μερικές ακόμα συλλογές;»
Η απάντηση είναι: Φυσικά, αφού έτσι χάνεται ο χαρακτήρας και το έργο του δημιουργού όπως μας το πρότεινε ο ίδιος όσο ζούσε σε μορφή δίσκου με συγκεκριμένη σειρά στα τραγούδια. Επί πλέον το πλήθος των χαοτικών αυτών κυκλοφοριών σκορπίζει το έργο και το αποδυναμώνει, ακόμα κι αν μιλάμε για τον ογκόλιθο Μάνο Χατζιδάκι. Χωρίς να αναφέρομαι σε τουριστικές συλλογές τύπου που έτσι κι αλλιώς ανακυκλώνουν συνήθως τα χιλιοτεριμμένα, σε τριτοδεύτερες εκτελέσεις.
Οι διαχειριστές του έργου του μεγάλου δημιουργού, σε αντίθεση με άλλους ομότεχνούς του, υπερασπίζονται με πάθος και επιτηρούν την χρήση του την δημόσια εκτέλεση, τις επανεκτελέσεις και τις επανεκδόσεις φροντίζοντας πάντα για το καλύτερο.
Παρόλα αυτά τον τελευταίο καιρό, πλήθος από ψηφιακές συλλογές του Μάνου Χατζιδάκι εμφανίζονται στο διαδίκτυο σε επίσημα σημεία διανομής με απίθανα εξώφυλλα και τίτλους που θα ταίριαζαν πιθανόν σε συσκευασίες για καραμέλες σοκολάτες και μπισκότα… Και δεν αναφέρομαι σε μια και δύο συλλογές αλλά σε πάνω από 100 ανεπίσημες αλλά και κατά πως φαίνεται «πειρατικές» κυκλοφορίες. Περιεχόμενο αυτών των συλλογών είναι ηχογραφήσεις από μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι για κινηματογραφικές ταινίες από το 1955 έως το 1965 κι ακόμη μουσικές για θέατρο. Οι περισσότερες από αυτές κυκλοφορούσαν ήδη, αλλά και κάποιες συναντώνται μόνο στο διαδίκτυο, παλαιότερα στα πειρατικά site και forum ελληνικής μουσικής και τώρα πια και στα επίσημα σημεία ψηφιακής διανομής.
Η ελευθερία που δίνει το διαδίκτυο έχει πολλές φορές ενδιαφέρον γιατί έτσι μέσα από διάφορα “μερακλίδικα” blog και site ή και το youtube πέφτουμε πάνω σε διαμάντια αληθινά και μοναδικά ντοκουμέντα που ανέξοδα μας προσφέρονται και για αυτό συχνά δεν το εκτιμάμε. Σε μια προσεχή εξερεύνηση θα επισημάνουμε μερικά από αυτά τα άξια λόγου διαμάντια.
Ένα ερώτημα που εμφανίζεται είναι: «Από την στιγμή που το έργο κάθε καλλιτέχνη και εν προκειμένω του Χατζιδάκι κυκλοφορεί, σχεδόν ανεξέλεγκτο στο youtube αποτελεί πρόβλημα να υπάρχουν μερικές ακόμα συλλογές;»
Η απάντηση είναι: Φυσικά, αφού έτσι χάνεται ο χαρακτήρας και το έργο του δημιουργού όπως μας το πρότεινε ο ίδιος όσο ζούσε σε μορφή δίσκου με συγκεκριμένη σειρά στα τραγούδια. Επί πλέον το πλήθος των χαοτικών αυτών κυκλοφοριών σκορπίζει το έργο και το αποδυναμώνει, ακόμα κι αν μιλάμε για τον ογκόλιθο Μάνο Χατζιδάκι. Χωρίς να αναφέρομαι σε τουριστικές συλλογές τύπου που έτσι κι αλλιώς ανακυκλώνουν συνήθως τα χιλιοτεριμμένα, σε τριτοδεύτερες εκτελέσεις.
