14 Δεκέμβρη 1979 κυκλοφορούσε στη Βρετανία το "London Calling" των Clash.
Διπλό βινύλιο και τρίτο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ τους.
Με το καλημέρα έγινε εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία ταξιδεύοντας μέχρι και την Αυστραλία… Και στην Αμερική που κυκλοφόρησε το Γενάρη της επόμενης χρονιάς κινήθηκε δυναμικά.
Το "London Calling" των Clash είναι μέσα σε όλες τις λίστες (που μπορεί να φανταστεί κανείς)… των κορυφαίων άλμπουμ. Είναι από τις περιπτώσεις που τα «νούμερα» υπογραμμίζουν την ουσία των πραγμάτων.
Οι Mick Jones και Joe Strummer ενώ είχαν βαλτώσει δημιουργικά, κυριολεκτικά… ξεμπούκωσαν και αλλάζοντας «προπονητή» (παραγωγό) έγραψαν ιστορία.
Τα μηνύματά κατά του ρατσισμού και των πολιτικοκοινωνικών συνθηκών που οδηγούν στην εκμετάλλευση και την ανεργία, οι γενικότερες «οικολογικές» ανησυχίες του, η κοφτερή και ανατρεπτική ματιά του παραμένουν παντοτινά.
Και μελωδικά το χαρμάνι του παραμένει αξεπέραστο. Το πανκ μπολιάζεται θαρρείς με όλες τις μουσικές ρίζες της γης καταλήγοντας σε μια απολαυστική ροκ πανδαισία.
Η περιοδεία τους στην Αμερική που προηγήθηκε τους έκανε καλό…
Άλλωστε από εκεί προέρχεται και η περίφημη φωτογραφία της Penny Smith που αποτυπώνει ον μπασίστα, Paul Simonon, να «τα σπάει».
Κι εδώ μιλάμε για απ’ τις κορυφαίες αληθινές ροκ εν ρολ φωτογραφικές καταστάσεις ever.
Μάλιστα η φωτογράφος δεν ήθελε να χρησιμοποιηθεί στο εξώφυλλο καθώς την τοποθετούσε στις «προσωπικές στιγμές» της μπάντας.
Υπέροχη και «γραμματική» αναφορά στον Elvis…
Διπλό βινύλιο και τρίτο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ τους.
Με το καλημέρα έγινε εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία ταξιδεύοντας μέχρι και την Αυστραλία… Και στην Αμερική που κυκλοφόρησε το Γενάρη της επόμενης χρονιάς κινήθηκε δυναμικά.
Το "London Calling" των Clash είναι μέσα σε όλες τις λίστες (που μπορεί να φανταστεί κανείς)… των κορυφαίων άλμπουμ. Είναι από τις περιπτώσεις που τα «νούμερα» υπογραμμίζουν την ουσία των πραγμάτων.
Οι Mick Jones και Joe Strummer ενώ είχαν βαλτώσει δημιουργικά, κυριολεκτικά… ξεμπούκωσαν και αλλάζοντας «προπονητή» (παραγωγό) έγραψαν ιστορία.
Τα μηνύματά κατά του ρατσισμού και των πολιτικοκοινωνικών συνθηκών που οδηγούν στην εκμετάλλευση και την ανεργία, οι γενικότερες «οικολογικές» ανησυχίες του, η κοφτερή και ανατρεπτική ματιά του παραμένουν παντοτινά.
Και μελωδικά το χαρμάνι του παραμένει αξεπέραστο. Το πανκ μπολιάζεται θαρρείς με όλες τις μουσικές ρίζες της γης καταλήγοντας σε μια απολαυστική ροκ πανδαισία.
Η περιοδεία τους στην Αμερική που προηγήθηκε τους έκανε καλό…
Άλλωστε από εκεί προέρχεται και η περίφημη φωτογραφία της Penny Smith που αποτυπώνει ον μπασίστα, Paul Simonon, να «τα σπάει».
Κι εδώ μιλάμε για απ’ τις κορυφαίες αληθινές ροκ εν ρολ φωτογραφικές καταστάσεις ever.
Μάλιστα η φωτογράφος δεν ήθελε να χρησιμοποιηθεί στο εξώφυλλο καθώς την τοποθετούσε στις «προσωπικές στιγμές» της μπάντας.
Υπέροχη και «γραμματική» αναφορά στον Elvis…
