Στο κενό φαίνεται πως έπεσε το αίτημα για αναψηλάφηση της υπόθεσης της δολοφονίας του Πιέρ Πάολο Παζολίνι, καθώς η εισαγγελία της Ρώμης απάντησε «όχι» και στον θάνατο του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη παραμένουν πολλά σκοτεινά σημεία.
Ο Ιταλός ποιητής, σκηνοθέτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος δολοφονήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1975 στην Όστια, παραθαλάσσια περιοχή της Ρώμης.
Η αναψηλάφηση είχε ζητηθεί μεταξύ άλλων και για να διαπιστωθεί σε ποιούς ανήκαν τα ίχνη τριών διαφορετικών γενετικών υλικών που εντόπισαν οι καραμπινιέρι στο σημείο της δολοφονίας.
«H απόφαση αυτή αποτελεί ήττα για όλους όσοι πιστεύουν ότι το ιταλικό κράτος πρέπει να εγγυάται την απόδοση δικαιοσύνης, ιδίως σε αυτή την υπόθεση» δήλωσε ο Στέφανο Ματσιόνι, ο δικηγόρος που είχε καταθέσει το αίτημα αναψηλάφησης ως εκπρόσωπος της Ένωσης Συντακτών της περιφέρειας της Ρώμης, καθώς και εξ ονόματος του σκηνοθέτη Ντάβιντ Γκριέκο και του σεναριογράφου Τζοβάνι Τζοβανέτι.
Ο Ματσιόνι δήλωσε ότι «είναι σαφές πως ο Πίνο Πελόζι δεν μπορεί να θεωρηθεί ο μόνος υπεύθυνος της δολοφονίας του Πιέρ Πάολο Παζολίνι» και διερωτήθηκε «για ποιο λόγο δεν διατάσσονται νέες έρευνες» και «γιατί δεν γίνονται νέες αναλύσεις των dna που βρέθηκαν από τους καραμπινιέρι και ούτε δίδεται μια πειστική απάντηση σχετικά με το πραγματικό κίνητρο της δολοφονίας αυτής».
48 χρόνια απο τη δολοφονία του
O συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης και σεναριογράφος Πιερ Πάολο Παζολίνι έφυγε πρόωρα, το 1975, σε ηλικία 53 ετών, στο ζενίθ της καριέρας του, φρικτά δολοφονημένος, ενώ ο θάνατός του παραμένει ακόμα μυστήριο καθώς άλλοι υποστηρίζουν πως επρόκειτο για έγκλημα πάθους, κι άλλοι συνδέουν τη δολοφονία του με κύκλους της ιταλικής ακροδεξιάς. Λίγες εβδομάδες πριν τον χαμό του, είχε ολοκληρώσει το κύκνειο άσμα του, την ακραία, αμφιλεγόμενη ταινία του Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα -ένα φιλμ πάνω στη φύση του φασισμού, μια αλληγορία για την Εξουσία, η όποια, όπως έχει πει ο ίδιος, «κάνει ό,τι γουστάρει σε απόλυτη αυθαιρεσία».
Ωστόσο πρόλαβε, μέσα σε 14 χρόνια, να αφήσει ένα πλούσιο έργο, που σηματοδοτήθηκε από μερικές αξέχαστες συνεργασίες, όπως αυτή με τη μεγάλη Ιταλίδα σταρ 'Αννα Μανιάνι στο «Μάμα Ρόμα» και βέβαια με την Ελληνίδα υψίφωνο Μαρία Κάλλας, με την οποία γύρισε τη θρυλική «Μήδεια», τη μοναδική ταινία όπου η Κάλλας παίζει ως ηθοποιός, χωρίς όμως να τραγουδά. Με την Κάλλας συνδέθηκαν με μια βαθιά φιλία. Μάλιστα, το 1969, ο Παζολίνι την φιλοξένησε για δύο βδομάδες στο ιστιοφόρο του «Edipo Re» («Βασιλιάς Οιδίπους»).
Ο Ιταλός ποιητής, σκηνοθέτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος δολοφονήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1975 στην Όστια, παραθαλάσσια περιοχή της Ρώμης.
Η αναψηλάφηση είχε ζητηθεί μεταξύ άλλων και για να διαπιστωθεί σε ποιούς ανήκαν τα ίχνη τριών διαφορετικών γενετικών υλικών που εντόπισαν οι καραμπινιέρι στο σημείο της δολοφονίας.
«H απόφαση αυτή αποτελεί ήττα για όλους όσοι πιστεύουν ότι το ιταλικό κράτος πρέπει να εγγυάται την απόδοση δικαιοσύνης, ιδίως σε αυτή την υπόθεση» δήλωσε ο Στέφανο Ματσιόνι, ο δικηγόρος που είχε καταθέσει το αίτημα αναψηλάφησης ως εκπρόσωπος της Ένωσης Συντακτών της περιφέρειας της Ρώμης, καθώς και εξ ονόματος του σκηνοθέτη Ντάβιντ Γκριέκο και του σεναριογράφου Τζοβάνι Τζοβανέτι.
Ο Ματσιόνι δήλωσε ότι «είναι σαφές πως ο Πίνο Πελόζι δεν μπορεί να θεωρηθεί ο μόνος υπεύθυνος της δολοφονίας του Πιέρ Πάολο Παζολίνι» και διερωτήθηκε «για ποιο λόγο δεν διατάσσονται νέες έρευνες» και «γιατί δεν γίνονται νέες αναλύσεις των dna που βρέθηκαν από τους καραμπινιέρι και ούτε δίδεται μια πειστική απάντηση σχετικά με το πραγματικό κίνητρο της δολοφονίας αυτής».
48 χρόνια απο τη δολοφονία του
O συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης και σεναριογράφος Πιερ Πάολο Παζολίνι έφυγε πρόωρα, το 1975, σε ηλικία 53 ετών, στο ζενίθ της καριέρας του, φρικτά δολοφονημένος, ενώ ο θάνατός του παραμένει ακόμα μυστήριο καθώς άλλοι υποστηρίζουν πως επρόκειτο για έγκλημα πάθους, κι άλλοι συνδέουν τη δολοφονία του με κύκλους της ιταλικής ακροδεξιάς. Λίγες εβδομάδες πριν τον χαμό του, είχε ολοκληρώσει το κύκνειο άσμα του, την ακραία, αμφιλεγόμενη ταινία του Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα -ένα φιλμ πάνω στη φύση του φασισμού, μια αλληγορία για την Εξουσία, η όποια, όπως έχει πει ο ίδιος, «κάνει ό,τι γουστάρει σε απόλυτη αυθαιρεσία».
Ωστόσο πρόλαβε, μέσα σε 14 χρόνια, να αφήσει ένα πλούσιο έργο, που σηματοδοτήθηκε από μερικές αξέχαστες συνεργασίες, όπως αυτή με τη μεγάλη Ιταλίδα σταρ 'Αννα Μανιάνι στο «Μάμα Ρόμα» και βέβαια με την Ελληνίδα υψίφωνο Μαρία Κάλλας, με την οποία γύρισε τη θρυλική «Μήδεια», τη μοναδική ταινία όπου η Κάλλας παίζει ως ηθοποιός, χωρίς όμως να τραγουδά. Με την Κάλλας συνδέθηκαν με μια βαθιά φιλία. Μάλιστα, το 1969, ο Παζολίνι την φιλοξένησε για δύο βδομάδες στο ιστιοφόρο του «Edipo Re» («Βασιλιάς Οιδίπους»).
