«Ήρεμη φωνή με βελούδινη υφή, γεννάει ήχους σαν χάδι, για να ιστορήσει τον ποιητικό-στιχουργικό λόγο που καταπιάνεται.
Στέκεται μακριά από επιθετικές κραυγές, διότι, όπως φαίνεται, έχει επίγνωση πως η τέχνη του τραγουδιού είναι άνεμος με ήχο, όπως εκείνοι του βουνού και της πεδιάδας· όπως το θαλασσινό αεράκι... Προτιμώ να την ακούω σε λυρικά τραγούδια που είναι κοινή μας επιλογή...».
Με αυτά τα λόγια χαιρέτησε ο αλησμόνητος Νότης Μαυρουδής την επανεκτέλεση της Χριστιάνας Γαλιάτσου στο «Πρωϊνό τσιγάρο» σε στίχους του επίσης αξέχαστου Άλκη Αλκαίου.
Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο, από το μακρινό 1984 και την «Όχθη Της Καρδιάς» του συνθέτη.
Μάλιστα ο Μαυρουδής σχεδίαζε και μια ακόμη σύμπραξή του με την ερμηνεύτρια που μοιραία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει…
Η ίδια η Γαλιάτσου σε συνέντευξή της στον Κώστα Μπαλαχούτη είχε αναφέρει:
«Κάποιες φορές τα πράγματα απλώς συμβαίνουν. Έρχεται η ώρα τους ... Κάτι τέτοιο συνέβη και με το «Πρωινό Τσιγάρο», το οποίο πάντοτε με άγγιζε ψυχικά και ακουστικά, μέχρι που η συγκυρία μας οδήγησε σε αυτό το μονοπάτι. Ήταν ένα τραγούδι που ανέκαθεν ερμήνευα στις πρόβες και κάποια στιγμή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να το δισκογραφήσω, ύστερα βέβαια και από την έγκριση του σπουδαίου Νότη Μαυρουδή.
Ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα αυτό το κομμάτι. Μπορεί, όπως είπα και πριν, να με άγγιζε πάντοτε συναισθηματικά τόσο σε επίπεδο στίχου όσο και σε επίπεδο μουσικής, αλλά αισθανόμουν ότι ρεπερτοριακά εντασσόταν στο προσωπικό εύρος μου. Η βαθιά ερμηνεία του ήταν και το μεγάλο στοίχημα για μένα. Φυσικά, το κοινό θα κρίνει κατά πόσο τα κατάφερα! Άλλωστε, καθετί που περνά στη δημόσια σφαίρα ανήκει πια στον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, εγώ αισθάνομαι ότι έβαλα τα δυνατά μου!».
Στέκεται μακριά από επιθετικές κραυγές, διότι, όπως φαίνεται, έχει επίγνωση πως η τέχνη του τραγουδιού είναι άνεμος με ήχο, όπως εκείνοι του βουνού και της πεδιάδας· όπως το θαλασσινό αεράκι... Προτιμώ να την ακούω σε λυρικά τραγούδια που είναι κοινή μας επιλογή...».
Με αυτά τα λόγια χαιρέτησε ο αλησμόνητος Νότης Μαυρουδής την επανεκτέλεση της Χριστιάνας Γαλιάτσου στο «Πρωϊνό τσιγάρο» σε στίχους του επίσης αξέχαστου Άλκη Αλκαίου.
Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο, από το μακρινό 1984 και την «Όχθη Της Καρδιάς» του συνθέτη.
Μάλιστα ο Μαυρουδής σχεδίαζε και μια ακόμη σύμπραξή του με την ερμηνεύτρια που μοιραία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει…
Η ίδια η Γαλιάτσου σε συνέντευξή της στον Κώστα Μπαλαχούτη είχε αναφέρει:
«Κάποιες φορές τα πράγματα απλώς συμβαίνουν. Έρχεται η ώρα τους ... Κάτι τέτοιο συνέβη και με το «Πρωινό Τσιγάρο», το οποίο πάντοτε με άγγιζε ψυχικά και ακουστικά, μέχρι που η συγκυρία μας οδήγησε σε αυτό το μονοπάτι. Ήταν ένα τραγούδι που ανέκαθεν ερμήνευα στις πρόβες και κάποια στιγμή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να το δισκογραφήσω, ύστερα βέβαια και από την έγκριση του σπουδαίου Νότη Μαυρουδή.
Ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα αυτό το κομμάτι. Μπορεί, όπως είπα και πριν, να με άγγιζε πάντοτε συναισθηματικά τόσο σε επίπεδο στίχου όσο και σε επίπεδο μουσικής, αλλά αισθανόμουν ότι ρεπερτοριακά εντασσόταν στο προσωπικό εύρος μου. Η βαθιά ερμηνεία του ήταν και το μεγάλο στοίχημα για μένα. Φυσικά, το κοινό θα κρίνει κατά πόσο τα κατάφερα! Άλλωστε, καθετί που περνά στη δημόσια σφαίρα ανήκει πια στον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, εγώ αισθάνομαι ότι έβαλα τα δυνατά μου!».
