Χριστούγεννα, η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης.
Το ουσιαστικό νόημα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη και πρωταγωνιστές τα αθώα βλέμματα των μικρών παιδιών. Αυτή η άδολη εκδήλωση αθωότητας που λειαίνει πολλές τραχιές στιγμές της σκληρής πραγματικότητας.
Είναι μια περίοδος με πολλές τρυφερές και γοητευτικές εικόνες που κυκλώνει τα πάντα γύρω μας. Η επιστημονική εξήγηση του θαύματος είναι πως «θαύμα σημαίνει, αναστολή του φυσικού νόμου».
Αυτό συμβαίνει την περίοδο των Χριστουγέννων όπου οι περισσότεροι γινόμαστε λίγο πιο ανθρώπινοι, πιο συμπονετικοί, ξεσφίγγονται λίγο τα χείλη μας και φεγγοβολούν περισσότερο τα μάτια μας.
Οι ελπίδες και οι προσδοκίες ανατάσσονται και οι όποιες γκρίζες σκέψεις ατονούν μπροστά στα βλέμματα και το χαμόγελο των πιτσιρικάδων.
Η προετοιμασία για την υποδοχή των Χριστουγέννων ξεκινούσε αρχές Δεκέμβρη. Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο κατέβαινε από το πατάρι και άρχιζε ο στολισμός του σπιτιού και ο προγραμματισμός των αγορών και των δώρων.
Η πόλη, παλαιότερα, μεταμορφωνόταν και φόραγε τα καλά της, με δρόμους γεμάτους φώτα, λαμπιόνια και μπαλόνια. Τα καταστήματα και τα ξενοδοχεία δημιουργούσαν μια μαγευτική ατμόσφαιρα ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες.
Οι έμποροι συναγωνίζονται ποιος θα κάνει τη πιο λαμπερή και εντυπωσιακή βιτρίνα. Ο στολισμός ολοκληρωνόταν τέλος Νοεμβρίου και η κίνηση στα μαγαζιά άρχιζε στα μέσα Δεκεμβρίου. Οι δρόμου που έκλεβαν την παράσταση ήταν η Ερμού και η Σταδίου.
Στην Ερμού τα μαγαζιά του "Παπαγιάννη", "Σινάνη" και "Αλεξανδράκη" φημίζονταν για τα Εγγλέζικα μάλλινα και κασμίρια και ο "Πάλλης" για τα χαρτικά. Στη Σταδίου ο "Στρογγυλός" για τα ανδρικά ρούχα, ο "Καλογήρου" για τα παπούτσια και η "Πανελλήνιος Αγορά" για τα παιγνίδια.
Το "ΜΙΝΙΟΝ" και οι "ΑΦΟΙ Λαμπρόπουλοι" φεγγοβολούσαν και στη "Βαρβάκειο Αγορά" οι έμποροι ξεφώνιζαν την πραμάτεια τους.
Ο τροχονόμος στο κέντρο της Αθήνας να ρυθμίζει τη κίνηση των αυτοκινήτων περικυκλωμένος από τα δώρα των περαστικών με κρασιά, κουραμπιέδες και μελομακάρονα δημιουργούσε μια μοναδική εικόνα παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος ευχαριστούσε τους ακούραστους αυτούς ήρωες των δρόμων που μεριμνούσαν για την ασφαλή κυκλοφορία των αυτοκινήτων και των πεζών.
Πόσες χιλιάδες παιδάκια άραγε να έχουν φωτογραφηθεί με τον Άγιο Βασίλη έξω από το "ΜΙΝΙΟΝ" στην Πατησίων ενώ άλλα μεγαλύτερα με κοντά παντελονάκια και τα τρίγωνα στα χέρια να τραγουδούν τα κάλαντα στους μαγαζάτορες.
Το θρησκευτικό στοιχείο συνδέεται με μια εσωτερική ανάγκη χαλάρωσης, γλυκύτητας και αγάπης που είναι διάχυτη στις εκδηλώσεις της συμπεριφοράς μας.
Την περίοδο των Χριστουγέννων, τα βήματα στους στολισμένους δρόμους ανοίγουν τον ορίζοντα μπροστά και διατρέχει μέσα ένα γλυκό ποτάμι αγάπης και αλληλεγγύης.
Εφέτος βέβαια τα πράγματα και οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Βιώνουμε μια εμπόλεμη κατάσταση με έναν αόρατο εχθρό που κινείται γύρω μας καθημερινά απειλητικός.
Δεν μπορείς να αγκαλιάσεις, να φιλήσεις και να φιληθείς, να σφίξεις ένα χέρι, απλά το προτάσσεις σαν να είσαι μποξέρ.
Αν θέλαμε να δούμε λίγο ρεαλιστικά τα πράγματα, ο κόσμος θα είναι διαφορετικός και μετά τη πανδημία γιατί ο φόβος θα είναι φωλιασμένος μέσα του και θα αργήσει να φύγει.
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τα πάντα με τις προφυλάξεις που πρέπει να πάρουμε και ας κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς ιδιαίτερες κοσμικότητες έστω με ρεβεγιόν μέσω skype για να έχουμε τις λιγότερες απώλειες.
Είναι πολύ τραγικό πράγματι να ξυπνάς τα Χριστούγεννα και να μην αισθάνεσαι παιδί.
Το ουσιαστικό νόημα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη και πρωταγωνιστές τα αθώα βλέμματα των μικρών παιδιών. Αυτή η άδολη εκδήλωση αθωότητας που λειαίνει πολλές τραχιές στιγμές της σκληρής πραγματικότητας.
Είναι μια περίοδος με πολλές τρυφερές και γοητευτικές εικόνες που κυκλώνει τα πάντα γύρω μας. Η επιστημονική εξήγηση του θαύματος είναι πως «θαύμα σημαίνει, αναστολή του φυσικού νόμου».
Αυτό συμβαίνει την περίοδο των Χριστουγέννων όπου οι περισσότεροι γινόμαστε λίγο πιο ανθρώπινοι, πιο συμπονετικοί, ξεσφίγγονται λίγο τα χείλη μας και φεγγοβολούν περισσότερο τα μάτια μας.
Οι ελπίδες και οι προσδοκίες ανατάσσονται και οι όποιες γκρίζες σκέψεις ατονούν μπροστά στα βλέμματα και το χαμόγελο των πιτσιρικάδων.
Η προετοιμασία για την υποδοχή των Χριστουγέννων ξεκινούσε αρχές Δεκέμβρη. Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο κατέβαινε από το πατάρι και άρχιζε ο στολισμός του σπιτιού και ο προγραμματισμός των αγορών και των δώρων.
Η πόλη, παλαιότερα, μεταμορφωνόταν και φόραγε τα καλά της, με δρόμους γεμάτους φώτα, λαμπιόνια και μπαλόνια. Τα καταστήματα και τα ξενοδοχεία δημιουργούσαν μια μαγευτική ατμόσφαιρα ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες.
Οι έμποροι συναγωνίζονται ποιος θα κάνει τη πιο λαμπερή και εντυπωσιακή βιτρίνα. Ο στολισμός ολοκληρωνόταν τέλος Νοεμβρίου και η κίνηση στα μαγαζιά άρχιζε στα μέσα Δεκεμβρίου. Οι δρόμου που έκλεβαν την παράσταση ήταν η Ερμού και η Σταδίου.
Στην Ερμού τα μαγαζιά του "Παπαγιάννη", "Σινάνη" και "Αλεξανδράκη" φημίζονταν για τα Εγγλέζικα μάλλινα και κασμίρια και ο "Πάλλης" για τα χαρτικά. Στη Σταδίου ο "Στρογγυλός" για τα ανδρικά ρούχα, ο "Καλογήρου" για τα παπούτσια και η "Πανελλήνιος Αγορά" για τα παιγνίδια.
Το "ΜΙΝΙΟΝ" και οι "ΑΦΟΙ Λαμπρόπουλοι" φεγγοβολούσαν και στη "Βαρβάκειο Αγορά" οι έμποροι ξεφώνιζαν την πραμάτεια τους.
Ο τροχονόμος στο κέντρο της Αθήνας να ρυθμίζει τη κίνηση των αυτοκινήτων περικυκλωμένος από τα δώρα των περαστικών με κρασιά, κουραμπιέδες και μελομακάρονα δημιουργούσε μια μοναδική εικόνα παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος ευχαριστούσε τους ακούραστους αυτούς ήρωες των δρόμων που μεριμνούσαν για την ασφαλή κυκλοφορία των αυτοκινήτων και των πεζών.
Πόσες χιλιάδες παιδάκια άραγε να έχουν φωτογραφηθεί με τον Άγιο Βασίλη έξω από το "ΜΙΝΙΟΝ" στην Πατησίων ενώ άλλα μεγαλύτερα με κοντά παντελονάκια και τα τρίγωνα στα χέρια να τραγουδούν τα κάλαντα στους μαγαζάτορες.
Το θρησκευτικό στοιχείο συνδέεται με μια εσωτερική ανάγκη χαλάρωσης, γλυκύτητας και αγάπης που είναι διάχυτη στις εκδηλώσεις της συμπεριφοράς μας.
Την περίοδο των Χριστουγέννων, τα βήματα στους στολισμένους δρόμους ανοίγουν τον ορίζοντα μπροστά και διατρέχει μέσα ένα γλυκό ποτάμι αγάπης και αλληλεγγύης.
Εφέτος βέβαια τα πράγματα και οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Βιώνουμε μια εμπόλεμη κατάσταση με έναν αόρατο εχθρό που κινείται γύρω μας καθημερινά απειλητικός.
Δεν μπορείς να αγκαλιάσεις, να φιλήσεις και να φιληθείς, να σφίξεις ένα χέρι, απλά το προτάσσεις σαν να είσαι μποξέρ.
Αν θέλαμε να δούμε λίγο ρεαλιστικά τα πράγματα, ο κόσμος θα είναι διαφορετικός και μετά τη πανδημία γιατί ο φόβος θα είναι φωλιασμένος μέσα του και θα αργήσει να φύγει.
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τα πάντα με τις προφυλάξεις που πρέπει να πάρουμε και ας κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς ιδιαίτερες κοσμικότητες έστω με ρεβεγιόν μέσω skype για να έχουμε τις λιγότερες απώλειες.
Είναι πολύ τραγικό πράγματι να ξυπνάς τα Χριστούγεννα και να μην αισθάνεσαι παιδί.
