Μικρός, που έπαιζε στη φιλαρμονική του Παλαιού Φαλήρου και η μπάντα αποτελείτο από ξύλινα, χάλκινα και κρουστά όργανα, ονειρευόταν να γίνει ή ηθοποιός ή συγγραφέας. Ή και τα δυο...Μεγάλη του επιρροή ο Γιώργης Μαρκόπουλος από τους ποιητές της περιβόητης γενιάς του '70. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του θεατράνθρωπου Πέλου Κατσέλη και ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που πέρασαν από το μεγάλο σχολείο του Αμφιθεάτρου του Σπύρου Ευαγγελάτου. Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς Φθιωτείς. Ο Πάνος Σκουρολιάκος έχει διακριθεί στον Αριστοφάνη και στον Αισχύλο. Λάτρης της πολυμορφίας και πολυχρωμίας του θεάτρου.
Από το ξεκίνημά του τον ενδιέφερε ο γραπτός λόγος και υπήρξε συνεργάτης εφημερίδων σε κείμενα γύρω από την τέχνη, τον πολιτισμό, την πεζογραφία, δημοσίευσε κείμενα στο Τραμ, την Λέξη, στα Γράμματα και Τέχνες. Εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων, την «Αγκούσα» (Κάλβος 1981) και «Άδεια Πλατεία» (Υάκινθος 1981), που κυκλοφόρησαν μαζί στα «Ξύλινα Χάλκινα Κρουστά» το 2013 και ακολούθησε «Το Αναγνωστικόν (περί την τέχνην και την πολιτικήν)» το 2014 (και τα δύο στις Εκδόσεις του Αυγούστου).
Στο Λα Νόνα
Επίσης, έχει γράψει πολλά κείμενα για το ραδιόφωνο, έπαιξε στην τηλεόραση, σε επιθεωρήσεις και σκηνοθέτησε για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στο δεύτερο πρόγραμμα και στο ιδιωτικό αργότερα, ενώ για ένα χειμώνα έκανε και τον τραγουδιστή σε δημοτικά στα 9/8 με τους Κοντογιαννίδη, Αδαμάκη. Τη δεκαετία 1997-2007 άφησε μεγάλο έργο πίσω του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Από νεαρός ήταν πολιτικοποιημένο άτομο και στη συνέχεια έγινε μέλος της κεντρικής επιτροπής του Συνασπισμού και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε χαμηλούς τόνους. Με αφορμή το ανέβασμα του αξιόλογου έργου «Οι Κωμικοί» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Πιατά από το Κ.Θ.Β.Ε. μας μίλησε για όλα αυτά..
Η συνεργασία σου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας σηματοδοτεί την επιστροφή σου στο θέατρο μετά από ένα διάστημα στα έδρανα της Βουλής;
Η συνεργασία μου αυτή σηματοδοτεί την συνέχεια της πορείας μου στον χώρο του πολιτισμού. Μια γοητευτική περιπέτεια που άρχισε πριν πολλά χρόνια και… συνεχίζεται!
Στον ρόλο του Μαδρά στο νέο έργο «Οι Κωμικοί».
«Οι Κωμικοί» του Δημήτρη Πιατά τι παρουσιάζουν και ποιος είναι ο δικό σου ρόλος στο έργο;
Σ’ αυτό το έργο, παρουσιάζεται ο αγώνας και οι δημιουργίας των πρώτων ηθοποιών που δημιούργησαν τον ελληνικό κινηματογράφο. Εγώ υποδύομαι τον Αχιλλέα Μαδρά, μια εμβληματική μορφή που είχε ξεκινήσει την καριέρα του από το Παρίσι, ως συνεργάτης της Σάρα Μπερνάρ.
Φαντάζομαι ότι είσαι στο στοιχείο σου, μιας και η κωμωδία αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πορείας σου στην υποκριτική.
Ναι. Η κωμωδία είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο είδος. Αν ο θεατής δεν γελάσει κατά την διάρκεια της παράστασης έχεις αποτύχει. Και κάτι άλλο. Πρέπει να κάνεις τον θεατή να γελάσει με καλόγουστα αστεία και όχι με χοντροκοπιές και μπαλαφάρες.
Στο «Ένας Ήρωας με Παντούφλες» του Αλέκου Σακελλάριου.
Πότε ξεκίνησε όλη αυτή η διαδρομή σου ; Θυμάσαι το πρώτο έργο που γράφτηκε κριτική για σένα;
Όντως. Η πρώτη εμφάνιση μου στο Θέατρο ήταν στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο με το Αμφι-Θέατρο του δασκάλου μου Σπύρου Α. Ευαγγελάτου με την «Ψυχοστασία». Ο πρώτος που έγραψε κολακευτική κριτική για μένα ήταν ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. Αναπολώ με νοσταλγία εκείνες τις στιγμές.
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σε βοήθησε στα πρώτα βήματα σου στην υποκριτική και ποιες ήταν τότε οι μεγάλες σου επιρροές που συνήθως μένουν για πάντα…
Με καθόρισαν οι δάσκαλοί μου στη Δραματική Σχολή που ήταν ο Πέλος Κατσέλης και ο Λεωνίδας Τριβιζάς. Βγαίνοντας επαγγελματικά στο θέατρο ο σπουδαίος επίσης δάσκαλός μου ήταν ο Ευαγγελάτος. Με καθόρισαν επίσης συνεργασίες με σπουδαίους για μένα θεατρίνους όπως ο Στέφανος Ληναίος, ο Κώστας Ρηγόπουλος, ο Θύμιος Καρακατσάνης και άλλοι.
Τι θυμάσαι από εκείνα τα όμορφα χρόνια στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και ποιο ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στην εκπαίδευση που σε κράτησε ζεστό να συνεχίσεις;
Θυμάμαι την ανάγκη μου να πάρω γνώσεις, εμπειρία, μαστοριά από τους πραγματικά σοφούς στο θέατρο δάσκαλους μου. Τότε που δεν ξέραμε αν θα ακολουθήσουμε καν το επάγγελμα. Αν μας «κάνει δεκτούς» στις τάξεις τους. Ζούσαμε λοιπόν έντονα την μεταδικτατορική περίοδο της νιότης μας με θέατρο, τέχνες και πολιτικό αγώνα.
Μπέκετ Κραπ 1996
Ποιο ήταν το πρώτο επίσημο έργο που έπαιξες, όταν αποφοίτησες;
Η «Ψυχοστασία». Ήταν ένα κολάζ από κομμάτια χαμένων έργων του Αισχύλου. Μια πρωτοποριακή και γοητευτική δουλειά του Ευαγγελάτου.
Από τότε μέχρι σήμερα εξελίχθηκες και έκανες όσα φανταζόσουν τότε νέος στο χώρο;
Νομίζω πως η ζωή στο θέατρο, μου έδωσε περισσότερα από όσα είχα φανταστεί. Είχα την ευλογία να παίξω σημαντικούς ρόλους, να διευθύνω Θέατρο, (το ΔηΠεΘε Ρούμελης), να διδάξω στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, (στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών), να διευθύνω την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Πειραϊκού Συνδέσμου να κάνω χίλια δυό. Βεβαίως με κόπο, αγώνα, επιτυχίες, αποτυχίες και πολύ πίστη σε ότι έκανα.
Τάσος Χαλκιάς – Πανος Σκουρολιάκος «Εκείνος κι Εκείνος»
Κάποια στιγμή ανέβασες με τον Τάσο Χαλκιά με επιτυχία το «Εκείνος κι Εκείνος». Ποιο ρόλο είχες, πώς έγινε η επιλογή των κειμένων και αν είχε δει την παράσταση ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος που μας άφησε πρόσφατα...
Το έργο αυτό είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις που είχα στο Θέατρο. Είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνεργασθώ με τον υπέροχο συγγραφέα Κώστα Μουρσελά. Ναι. Στην πρεμιέρα μας ήταν παρών και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος είχε «φύγει» χρόνια πριν. Ο Γιώργος αρχοντικός και γενναιόδωρος πάντα, μας κολάκευσε με τον ενθουσιασμό του και μας έδωσε πολλά συγχαρητήρια.
Παράλληλα με την υποκριτική έχει και μια συγγραφική πορεία. Πότε άρχισε ; Πώς εξελίχθηκε; Τι κατέγραψες σε αυτή;
Γράφω από τότε που έμαθα γραφή. Ποιηματάκια, διηγήματα. Όλα αυτά αποκρυσταλλώθηκαν στις συλλογές διηγημάτων «Αγκούσα» και «Άδεια Πλατεία». Υπήρχε η ανάγκη έκφρασης με κάποιον τρόπο. Σταμάτησα να κάνω λογοτεχνία όταν ασχολήθηκα επαγγελματικά πλέον με το Θέατρο. Τώρα γράφω κυρίως κείμενα για την τέχνη και την πολιτική.
Σε ρόλο αφηγητή σε συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου
Κάποια στιγμή συνεργάστηκες με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, που τόσο μας λείπει, σε μια μουσική του παράσταση. Τι θυμάσαι γενικά από αυτή την συνεργασία με τον μεγάλο αυτό συνθέτη;
Ήταν μια συναυλία όπου ήμουν αφηγητής και δόθηκε στον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας. Ο Μαρκόπουλος είναι ο αγαπημένος συνθέτης της γενιάς μου. Δυστυχώς τον γνώρισα για λίγο. Τον θυμάμαι με θαυμασμό και αγάπη.
Η μεγάλη σου προσφορά στο περιφερειακό θέατρο ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης (1997-2007) είναι γνωστή στο θεατρόκοσμο, αλλά και οι αγώνες σου για την επιβίωσή του ως πολιτικός. Τι θυμάσαι από αυτά τα χρόνια και σε τι κατάσταση βρίσκονται τώρα;
Δημιουργικά χρόνια για το ΔηΠεΘε Ρούμελης. Δυστυχώς το θέατρο μέσω των ΔηΠεΘε έχει κλείσει τον κύκλο του. Χρειάζεται ένας νέος σχεδιασμός. Η δημιουργία δηλαδή 4 έως 5 μεγάλων θεάτρων (κάτι σαν τι ΚΘΒΕ) που θα καλύψουν δυναμικά όλη την περιφέρεια. Αλλά αυτή είναι μεγάλη συζήτηση…
Στο «Δεν Πληρώνω Δεν Πληρώνω» του Ντάριο Φο
Η πολιτική σου πορεία έχει βαθιές ρίζες από τότε που ως νέος ακολούθησες την Αριστερά και έως σήμερα αγωνίζεσαι για της αξίες της. Πώς έζησες αυτό το κομμάτι της ζωής σου;
Η ζωή μας ήταν ένα πολύχρωμο παζλ, από την ΚΝΕ που ήμουν τότε οργανωμένος, το Θέατρο, τις τέχνες, τους αγώνες, τους έρωτες, τη ζωή!
Ευχαριστώ πολύ!
Επίσης, ευχαριστώ.
«Οι Κωμικοί» στην Μονή Λαζαριστών
*«Οι Κωμικοί» στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) από 28 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πιατάς. Κείμενο: Δημήτρης Πιατάς – Σάκης Σερέφας. Το έργο, μια μπουρλέσκ κωμωδία μυθοπλασίας, με αναφορά στο 1920, είναι αφιερωμένο στους πρώτους Έλληνες κωμικούς του βωβού κινηματογράφου και είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα από τη ζωή και την πορεία του Έλληνα «Σαρλώ», Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ που υπήρξε ένας από τους πρώτους κωμικούς ηθοποιούς και ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή του.
«Οι Κωμικοί» όλος ο θίασος.
*Η παράσταση θα κινηματογραφηθεί για να προβληθεί από την Εταιρεία Παραγωγής Direct Productions & την Εταιρεία Θεάτρου «COMMEDIA» σε συμπαραγωγή με το ΚΘΒΕ, την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Το κείμενο του έργου «Οι Κωμικοί» θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις «Μικρός ΄Ηρως» σε μορφή κόμικς, σε σχέδια του Δημήτρη Αγκαράϊ.
*Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείου του Πάνου Σκουρολιάκου
Από το ξεκίνημά του τον ενδιέφερε ο γραπτός λόγος και υπήρξε συνεργάτης εφημερίδων σε κείμενα γύρω από την τέχνη, τον πολιτισμό, την πεζογραφία, δημοσίευσε κείμενα στο Τραμ, την Λέξη, στα Γράμματα και Τέχνες. Εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων, την «Αγκούσα» (Κάλβος 1981) και «Άδεια Πλατεία» (Υάκινθος 1981), που κυκλοφόρησαν μαζί στα «Ξύλινα Χάλκινα Κρουστά» το 2013 και ακολούθησε «Το Αναγνωστικόν (περί την τέχνην και την πολιτικήν)» το 2014 (και τα δύο στις Εκδόσεις του Αυγούστου).
Στο Λα Νόνα
Επίσης, έχει γράψει πολλά κείμενα για το ραδιόφωνο, έπαιξε στην τηλεόραση, σε επιθεωρήσεις και σκηνοθέτησε για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στο δεύτερο πρόγραμμα και στο ιδιωτικό αργότερα, ενώ για ένα χειμώνα έκανε και τον τραγουδιστή σε δημοτικά στα 9/8 με τους Κοντογιαννίδη, Αδαμάκη. Τη δεκαετία 1997-2007 άφησε μεγάλο έργο πίσω του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Από νεαρός ήταν πολιτικοποιημένο άτομο και στη συνέχεια έγινε μέλος της κεντρικής επιτροπής του Συνασπισμού και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε χαμηλούς τόνους. Με αφορμή το ανέβασμα του αξιόλογου έργου «Οι Κωμικοί» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Πιατά από το Κ.Θ.Β.Ε. μας μίλησε για όλα αυτά..
Η συνεργασία σου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας σηματοδοτεί την επιστροφή σου στο θέατρο μετά από ένα διάστημα στα έδρανα της Βουλής;
Η συνεργασία μου αυτή σηματοδοτεί την συνέχεια της πορείας μου στον χώρο του πολιτισμού. Μια γοητευτική περιπέτεια που άρχισε πριν πολλά χρόνια και… συνεχίζεται!
Στον ρόλο του Μαδρά στο νέο έργο «Οι Κωμικοί».
«Οι Κωμικοί» του Δημήτρη Πιατά τι παρουσιάζουν και ποιος είναι ο δικό σου ρόλος στο έργο;
Σ’ αυτό το έργο, παρουσιάζεται ο αγώνας και οι δημιουργίας των πρώτων ηθοποιών που δημιούργησαν τον ελληνικό κινηματογράφο. Εγώ υποδύομαι τον Αχιλλέα Μαδρά, μια εμβληματική μορφή που είχε ξεκινήσει την καριέρα του από το Παρίσι, ως συνεργάτης της Σάρα Μπερνάρ.
Φαντάζομαι ότι είσαι στο στοιχείο σου, μιας και η κωμωδία αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πορείας σου στην υποκριτική.
Ναι. Η κωμωδία είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο είδος. Αν ο θεατής δεν γελάσει κατά την διάρκεια της παράστασης έχεις αποτύχει. Και κάτι άλλο. Πρέπει να κάνεις τον θεατή να γελάσει με καλόγουστα αστεία και όχι με χοντροκοπιές και μπαλαφάρες.
Στο «Ένας Ήρωας με Παντούφλες» του Αλέκου Σακελλάριου.
Πότε ξεκίνησε όλη αυτή η διαδρομή σου ; Θυμάσαι το πρώτο έργο που γράφτηκε κριτική για σένα;
Όντως. Η πρώτη εμφάνιση μου στο Θέατρο ήταν στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο με το Αμφι-Θέατρο του δασκάλου μου Σπύρου Α. Ευαγγελάτου με την «Ψυχοστασία». Ο πρώτος που έγραψε κολακευτική κριτική για μένα ήταν ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. Αναπολώ με νοσταλγία εκείνες τις στιγμές.
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σε βοήθησε στα πρώτα βήματα σου στην υποκριτική και ποιες ήταν τότε οι μεγάλες σου επιρροές που συνήθως μένουν για πάντα…
Με καθόρισαν οι δάσκαλοί μου στη Δραματική Σχολή που ήταν ο Πέλος Κατσέλης και ο Λεωνίδας Τριβιζάς. Βγαίνοντας επαγγελματικά στο θέατρο ο σπουδαίος επίσης δάσκαλός μου ήταν ο Ευαγγελάτος. Με καθόρισαν επίσης συνεργασίες με σπουδαίους για μένα θεατρίνους όπως ο Στέφανος Ληναίος, ο Κώστας Ρηγόπουλος, ο Θύμιος Καρακατσάνης και άλλοι.
Τι θυμάσαι από εκείνα τα όμορφα χρόνια στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και ποιο ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στην εκπαίδευση που σε κράτησε ζεστό να συνεχίσεις;
Θυμάμαι την ανάγκη μου να πάρω γνώσεις, εμπειρία, μαστοριά από τους πραγματικά σοφούς στο θέατρο δάσκαλους μου. Τότε που δεν ξέραμε αν θα ακολουθήσουμε καν το επάγγελμα. Αν μας «κάνει δεκτούς» στις τάξεις τους. Ζούσαμε λοιπόν έντονα την μεταδικτατορική περίοδο της νιότης μας με θέατρο, τέχνες και πολιτικό αγώνα.
Μπέκετ Κραπ 1996
Ποιο ήταν το πρώτο επίσημο έργο που έπαιξες, όταν αποφοίτησες;
Η «Ψυχοστασία». Ήταν ένα κολάζ από κομμάτια χαμένων έργων του Αισχύλου. Μια πρωτοποριακή και γοητευτική δουλειά του Ευαγγελάτου.
Από τότε μέχρι σήμερα εξελίχθηκες και έκανες όσα φανταζόσουν τότε νέος στο χώρο;
Νομίζω πως η ζωή στο θέατρο, μου έδωσε περισσότερα από όσα είχα φανταστεί. Είχα την ευλογία να παίξω σημαντικούς ρόλους, να διευθύνω Θέατρο, (το ΔηΠεΘε Ρούμελης), να διδάξω στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, (στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών), να διευθύνω την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Πειραϊκού Συνδέσμου να κάνω χίλια δυό. Βεβαίως με κόπο, αγώνα, επιτυχίες, αποτυχίες και πολύ πίστη σε ότι έκανα.
Τάσος Χαλκιάς – Πανος Σκουρολιάκος «Εκείνος κι Εκείνος»
Κάποια στιγμή ανέβασες με τον Τάσο Χαλκιά με επιτυχία το «Εκείνος κι Εκείνος». Ποιο ρόλο είχες, πώς έγινε η επιλογή των κειμένων και αν είχε δει την παράσταση ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος που μας άφησε πρόσφατα...
Το έργο αυτό είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις που είχα στο Θέατρο. Είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνεργασθώ με τον υπέροχο συγγραφέα Κώστα Μουρσελά. Ναι. Στην πρεμιέρα μας ήταν παρών και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος είχε «φύγει» χρόνια πριν. Ο Γιώργος αρχοντικός και γενναιόδωρος πάντα, μας κολάκευσε με τον ενθουσιασμό του και μας έδωσε πολλά συγχαρητήρια.
Παράλληλα με την υποκριτική έχει και μια συγγραφική πορεία. Πότε άρχισε ; Πώς εξελίχθηκε; Τι κατέγραψες σε αυτή;
Γράφω από τότε που έμαθα γραφή. Ποιηματάκια, διηγήματα. Όλα αυτά αποκρυσταλλώθηκαν στις συλλογές διηγημάτων «Αγκούσα» και «Άδεια Πλατεία». Υπήρχε η ανάγκη έκφρασης με κάποιον τρόπο. Σταμάτησα να κάνω λογοτεχνία όταν ασχολήθηκα επαγγελματικά πλέον με το Θέατρο. Τώρα γράφω κυρίως κείμενα για την τέχνη και την πολιτική.
Σε ρόλο αφηγητή σε συναυλία του Γιάννη Μαρκόπουλου
Κάποια στιγμή συνεργάστηκες με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, που τόσο μας λείπει, σε μια μουσική του παράσταση. Τι θυμάσαι γενικά από αυτή την συνεργασία με τον μεγάλο αυτό συνθέτη;
Ήταν μια συναυλία όπου ήμουν αφηγητής και δόθηκε στον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας. Ο Μαρκόπουλος είναι ο αγαπημένος συνθέτης της γενιάς μου. Δυστυχώς τον γνώρισα για λίγο. Τον θυμάμαι με θαυμασμό και αγάπη.
Η μεγάλη σου προσφορά στο περιφερειακό θέατρο ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης (1997-2007) είναι γνωστή στο θεατρόκοσμο, αλλά και οι αγώνες σου για την επιβίωσή του ως πολιτικός. Τι θυμάσαι από αυτά τα χρόνια και σε τι κατάσταση βρίσκονται τώρα;
Δημιουργικά χρόνια για το ΔηΠεΘε Ρούμελης. Δυστυχώς το θέατρο μέσω των ΔηΠεΘε έχει κλείσει τον κύκλο του. Χρειάζεται ένας νέος σχεδιασμός. Η δημιουργία δηλαδή 4 έως 5 μεγάλων θεάτρων (κάτι σαν τι ΚΘΒΕ) που θα καλύψουν δυναμικά όλη την περιφέρεια. Αλλά αυτή είναι μεγάλη συζήτηση…
Στο «Δεν Πληρώνω Δεν Πληρώνω» του Ντάριο Φο
Η πολιτική σου πορεία έχει βαθιές ρίζες από τότε που ως νέος ακολούθησες την Αριστερά και έως σήμερα αγωνίζεσαι για της αξίες της. Πώς έζησες αυτό το κομμάτι της ζωής σου;
Η ζωή μας ήταν ένα πολύχρωμο παζλ, από την ΚΝΕ που ήμουν τότε οργανωμένος, το Θέατρο, τις τέχνες, τους αγώνες, τους έρωτες, τη ζωή!
Ευχαριστώ πολύ!
Επίσης, ευχαριστώ.
«Οι Κωμικοί» στην Μονή Λαζαριστών
*«Οι Κωμικοί» στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) από 28 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πιατάς. Κείμενο: Δημήτρης Πιατάς – Σάκης Σερέφας. Το έργο, μια μπουρλέσκ κωμωδία μυθοπλασίας, με αναφορά στο 1920, είναι αφιερωμένο στους πρώτους Έλληνες κωμικούς του βωβού κινηματογράφου και είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα από τη ζωή και την πορεία του Έλληνα «Σαρλώ», Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ που υπήρξε ένας από τους πρώτους κωμικούς ηθοποιούς και ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή του.
«Οι Κωμικοί» όλος ο θίασος.
*Η παράσταση θα κινηματογραφηθεί για να προβληθεί από την Εταιρεία Παραγωγής Direct Productions & την Εταιρεία Θεάτρου «COMMEDIA» σε συμπαραγωγή με το ΚΘΒΕ, την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Το κείμενο του έργου «Οι Κωμικοί» θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις «Μικρός ΄Ηρως» σε μορφή κόμικς, σε σχέδια του Δημήτρη Αγκαράϊ.
*Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείου του Πάνου Σκουρολιάκου
