«Αυτή η νέα εποχή της κρίσης ξύπνησε ποικίλα συναισθήματα, έντονα, ακραία και με γρήγορες εναλλαγές. Στιγμές χαράς, λύπης και λύπησης, τρυφερότητας, οργής και μίσους, φόβου, μοναξιάς, ευτυχίας, μελαγχολίας και φρίκης, απαισιοδοξίας, ομορφιάς, αηδίας, αγάπης και φυγής, ανασφάλειας... Αλλά εν τέλει ενεργητικότητας, αλληλεγγύης και συσπείρωσης, προβληματισμού και αναδιάταξης» σημειώνει ο τραγουδοποιός Βαγγέλης Καζαντζής στο ένθετο του δίσκου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ, με τίτλο «Έξω απ’ τα μέτρα», περιγράφοντας πώς κατέληξε στη δημιουργία του. Συναντηθήκαμε στα γραφεία του Ogdoo Music Group για να μιλήσουμε για το δίσκο και την παρουσίασή του κι εκείνος με αμεσότητα και χιούμορ απάντησε σε όσα τον ρωτήσαμε.
Πες μου πώς ξεκίνησες και με τι ξεκίνησες κατ’ αρχήν, να γράφεις ή να τραγουδάς;
Ξεκίνησα να γράφω μουσική. Το τραγούδι ήρθε «μοιραία», καθώς έπρεπε να τα τραγουδήσω κιόλας αυτά που έγραφα. Είδα ότι μπορώ να τα πω, τουλάχιστον τα περισσότερα απ’ αυτά που γράφω κι έτσι έγινε. Κάποια τραγούδια που θεωρώ ότι δε μου ταιριάζουν, τα δίνω σε άλλους.
Μικρότερος τι μουσική άκουγες; Ποιες είναι οι μουσικές σου καταβολές;
Οι μουσικές μου καταβολές καμία σχέση μ’ αυτά που παίζω τώρα! (γελάει). Είναι metal! Πολύ heavy metal! Γενικά, metal, rock, ψυχεδελικά πράγματα… Μεγαλώνοντας άρχισα να ψάχνομαι, να ανακαλύπτω κι άλλες μουσικές, τα δικά μας τα πράγματα, παραδοσιακά, ρεμπέτικα… Μετά έμπλεξα και με κάποια παραδοσιακά, ανατολίτικα όργανα, όπως το σάζι, το ούτι, έμαθα τι γίνεται κι από εκείνη την πλευρά και σιγά – σιγά άρχισαν να μου βγαίνουν οι μουσικές που μου βγήκαν! Νομίζω είναι λογική η ακολουθία αυτή. Μεγαλώνοντας με ένα δυτικότροπο μουσικό πρότυπο, είχα το metal που είναι η επανάσταση της εφηβείας και ο συνδυασμός αυτών των μουσικών με το ρεμπέτικο και το παραδοσιακό μετά, είναι αυτό το είδος, το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Είναι ένα αποτέλεσμα που έρχεται φυσικά.
Συνεχίζεις ν’ ακούς metal;
Πώς! Δεν ακούω; Φυσικά, αλλά όχι όπως άκουγα, φανατικά και μόνο. Ήμουν και συλλέκτης, έπαιρνα τα πάντα από τη δισκογραφία των συγκροτημάτων που με ενδιέφεραν. Τώρα, επιλεκτικά. Αλλά, μέσα στην καρδιά μου υπάρχει μέταλλο (γελάει).
Αυτά που γράφεις έχουν επιρροές απ’ τη μουσική αυτή;
Νομίζω πως έχουν, ναι! Στο πρώτο μου CD δε φαίνεται ιδιαίτερα, αν και πάλι, η επιλογή του Ψαραντώνη δίνει ένα τέτοιο στοιχείο. Ο Ψαραντώνης είναι «χεβιμεταλάς»!
Για πες μου λίγα πράγματα για το πρώτο αυτό CD.
Το πρώτο μου CD λέγεται «Της γης το μυστικό» και είναι εξ ολοκλήρου σε στίχους του Γιώργου Γκώνια και μουσικές δικές μου. Είχε έντεκα τραγούδια και συμμετείχαν ο Ψαραντώνης, ο Απόστολος Ρίζος και η Μαρίνα Δακανάλη. Λόγω των οργάνων που χρησιμοποίησα, έχει ένα πιο παραδοσιακό χρώμα, αντίθετα απ’ το δεύτερο CD.
Το οποίο δεύτερο με τίτλο «Έξω απ’ τα μέτρα» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη ΜΙΝΟΣ ΕΜΙ, σωστά;
Ναι! Εδώ συμμετέχουν ο Γιάννης Χαρούλης, η Φωτεινή Βελεσιώτου, ο Γρηγόρης Κλιούμης, η Μαρίνα Δακανάλη & ο Κωνσταντής Πιστιόλης και με την ευκαιρία θέλω να τους ευχαριστήσω όλους ξανά, ήταν μεγάλη μου τιμή οι συμμετοχές τους. Η δουλειά αυτή, έχει μεν και τα στοιχεία της πρώτης, αλλά υπάρχει, νομίζω, και μια εξέλιξη που έχει να κάνει και με τους καιρούς… Έχει πιο ροκ, αλλά και κάποια πιο ατμοσφαιρικά στοιχεία.
Ποιοι έχουν γράψει στίχους;
Τέσσερα έχει γράψει ο Γιώργος Γκώνιας, τέσσερα ο Βασίλης Μανέλας, ένας φίλος από Λαμία, δύο η Ασκληπιάδα Κυριάκου, ένα ο Μιχάλης Μπουρμπούλης και υπάρχει κι ένα δικό μου, ο «Άδης», όπου συμμετέχει ο Γιάννης Χαρούλης.
Α, γράφεις και στίχους!
Ναι, γράφω, δεν είναι το πρώτο. Υπάρχουν κι άλλα, απλά δεν τα βγάζω. Διαβάζω στίχους άλλων που μ’ αρέσουν περισσότερο κι αφήνω πίσω τα δικά μου.
Γιατί επιλέγεις σαν εξώφυλλα ζωγραφικά έργα;
Να, αυτό είναι μια metal επιρροή! Πάντα οι μεταλάδες προσέχανε τα εξώφυλλα, δεν είχανε τυχαία! Προτιμώ στο εξώφυλλο να υπάρχει κάτι που σε «ταξιδεύει», μια εικόνα… Να έχει εμένα πάνω, μπανάλ! (γελάει).
Ποιοι δούλεψαν για τα εξώφυλλα αυτά;
Το πρώτο το έκανε η Δήμητρα Ψυχογιού και δεν έκανε μόνο το εξώφυλλο. Έχει μέσα δώδεκα ζωγραφιές, κάθε τραγούδι από μια, που φτιάχτηκε επί τούτου! Άκουσε τα τραγούδια και ζωγράφισε κάτι για καθένα απ’ αυτά. Το εικαστικό ακολουθεί το μουσικό κομμάτι. Τη γραφιστική επιμέλεια είχε ο Πάνος Παπαϊωάννου, όπως και στο δεύτερο CD. Εδώ ζωγράφισε ο Κώστας Σταύρου. Έγινε μια ζωγραφιά για όλα τα τραγούδια. Βγήκε μια ψυχεδελική εικόνα που συγκεντρώνει τις «εικόνες» από τα δεκατρία τραγούδια του δίσκου! Πάλι έγινε σε συνεργασία, άκουσε τα τραγούδια, διάβασε τους στίχους, του έστειλα εγώ λέξεις κλειδιά και είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Οι φωτογραφίες στο οπισθόφυλλο και μέσα στο ένθετο είναι του Κωστή Βάγια.
Πάλι, λοιπόν, δεν ήταν ένας τυχαίος πίνακας, ήταν φτιαγμένος ειδικά γι’ αυτή τη δουλειά, πράγμα πολύ ενδιαφέρον, που δείχνει και πόση προσοχή δώσατε σ’ αυτό…
Ναι, πάντα τα προσέχω αυτά γιατί το θεωρώ σημαντικό κομμάτι. Το βασικό είναι η μουσική, αλλά πρέπει να ικανοποιηθεί και το μάτι, να υπάρχει κάτι ανάλογο.
Η επαφή σου με τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν πώς έγινε; Τους γνώριζες από πριν;
Όχι απαραίτητα, τους γνώρισα κατά τη συνεργασία ή λίγο πριν. Τον Ψαραντώνη, ας πούμε, σε κάποιο live πήγα και του έδωσα τα κομμάτια. Ειδικά το κομμάτι «Της μοναξιάς» είναι γραμμένο γι’ αυτόν. Με το που το έγραψα, είπα «αυτό είναι για τον Ψαραντώνη». Μεγάλη μου χαρά και τιμή, βέβαια, που δέχτηκε να το πει, δεν το περίμενα. Κι από τη γνωριμία μου μαζί του, αυτό που μου έμεινε είναι ότι είναι ψυχούλα, πολύ αγνός κι απλός άνθρωπος.
Πού έγιναν οι ηχογραφήσεις;
Οι ηχογραφήσεις του δεύτερου CD στην ουσία γίνανε σε δικό μου χώρο, σε home studio δηλαδή. Ελάχιστες γίνανε σε κανονικό στούντιο. Οι μίξεις και το mastering γίνανε στο Studio Praxis του Κώστα Παρίσση, όπου έγινε και το πρώτο CD. Γενικά ήταν δύσκολα τα πράγματα οικονομικά, αλλά τα καταφέραμε.
Οπότε, την Τρίτη 29 Απριλίου παρουσιάζεις το δίσκο «Έξω από τα μέτρα» στο club του Σταυρού του Νότου.
Ναι! Θα είναι η πρώτη, επίσημη παρουσίαση. Θα έρθουν όλοι οι συμμετέχοντες, θα γίνει μια γιορτούλα και νομίζω θα περάσουμε όμορφα. Θα παίξουμε τραγούδια κι απ’ τον παλιό δίσκο, κάποιες διασκευές, θα πούμε και 2-3 τραγούδια παραπάνω με τους συμμετέχοντες, όχι μόνο του δίσκου. Αυτά θα μπλεχτούν με τα υπόλοιπα. Τώρα είμαστε στη φάση που φτιάχνουμε το πρόγραμμα της βραδιάς.
Ποιοι θα παίξουν μαζί σου;
Θα είναι ο Δημήτρης Μπρέντας στα πνευστά, ο Διονύσης Μακρής στο κοντραμπάσο και ο Γιώργος Μαγαλιός στα κρουστά. Εγώ θα παίξω κιθάρα και σάζι.
Φέτος έκανες ένα «κατόρθωμα», μια περιοδεία «μαμούθ» με 40 συναυλίες! Πώς τα κατάφερες;
Γι’ αυτό ευθύνεται ο Γιώργος Γκώνιας! Σε λίγα χρόνια είμαστε σίγουροι πως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα λέει Γιώργος Γκώνιας (γελάει)! Καθίσαμε λίγο τον Οκτώβρη να συζητήσουμε σοβαρά και πρότεινε να αναλάβει να κλείσει live. Συμφωνήσαμε και πήγε εξαιρετικά καλά. Δεν το πιστεύαμε! Η αλήθεια είναι πως κουραστήκαμε, γιατί μου προέκυψε και το σχολείο, ήταν όμως πολύ ωραία εμπειρία.
Βρήκατε ανταπόκριση;
Υπήρξε ανταπόκριση ναι. Συναντήσαμε τα πάντα, βέβαια. Υπήρξαν και περιπτώσεις που το κοινό δεν ήταν για ν’ ακούσει καινούρια κομμάτια, άγνωστα. Θέλανε πιο mainstream πράγματα, άλλες περιπτώσεις που καταλήξαμε σε γλέντι…
Όταν λέμε γλέντι, βγήκε και κάνα κλαρίνο;
Εννοείται! (γελάει). Κλαρίνο, τζουράδες… Γουστάραμε κι εμείς. Οικονομικά τώρα, μη φανταστείς ότι πλουτίσαμε, ίσα – ίσα βγαίνουμε. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, ειδικά με τα μεταφορικά, διόδια, βενζίνες…
Μπορεί να συμφέρει καλύτερα την επόμενη περιοδεία να την κάνετε στο εξωτερικό!
Μιας και το είπες, 1η Ιουνίου φεύγουμε για Βερολίνο! Μας καλέσανε και θα πάμε.
Εντός Ελλάδος, τι άλλο σχεδιάζεις;
4 Μαΐου ημέρα Κυριακή θα είμαι στη Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει πάλι μια παρουσίαση του δίσκου.
Είπες πριν κάτι για σχολείο, πού διδάσκεις;
Είμαι αναπληρωτής, κάνω σάζι στο Μουσικό Σχολείο του Ιλίου. Το είχα ξεγραμμένο φέτος, γιατί είχε περάσει ο καιρός και δε μας είχαν καλέσει, όμως μας κάλεσαν το Δεκέμβρη.
Το μήνυμα του Βαγγέλη Καζαντζή στο ένθετο του δίσκου:
Πέρασαν περίπου τρία χρόνια από «Της γης το μυστικό», μέσα στα οποία συνέβησαν πολλά και διάφορα πράγματα εντός και ακόμη περισσότερο εκτός μου. Αυτή λοιπόν η νέα εποχή της «κρίσης» ξύπνησε ποικίλα συναισθήματα, έντονα, ακραία και με γρήγορες εναλλαγές. Στιγμές χαράς, λύπης και λύπησης, τρυφερότητας, οργής και μίσους, φόβου, μοναξιάς, ευτυχίας, μελαγχολίας και φρίκης, απαισιοδοξίας, ομορφιάς, αηδίας, αγάπης και φυγής, ανασφάλειας... Αλλά εν τέλει ενεργητικότητας, αλληλεγγύης και συσπείρωσης, προβληματισμού και αναδιάταξης. Προεργασία και πολλές εκρήξεις μέσα μας, για την μια μεγάλη μαζική έκρηξη που έρχεται για να μας βγάλει «Έξω απ’ τα μέτρα» τους. Νομίζω, πως αρκετές από αυτές τις εναλλαγές στιγμών και συναισθημάτων, αποτυπώθηκαν και στα τραγούδια αυτής της δουλειάς. Καλή σας ακρόαση!
