Ο Μανώλης Κονταρός ήταν καλεσμένος στο «The 2night Show» με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Εκεί ο Κρητικός τραγουδοποιός μίλησε για το ατύχημα που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο και τη μεγάλη μάχη που έδωσε και να επανέλθει δυνατός στην καθημερινότητα του.
Είπε ο Μανώλης Κονταρός
«Έχω εισπράξει αγάπη και δύναμη από την γυναίκα μου, από τα παιδιά μου και από όλους τους φίλους μου και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όμως η ζωή είναι όμορφη και την βαδίζω. Την προχωρώ όπως μπορώ. Την βαδίζω, κάνω όνειρα και προχωρώ. Δεν έχω σταματήσει καθόλου…
Το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να χορέψω και πολλές φορές αυτό με στεναχωρεί. Θυμάμαι όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο ο πρώτος μου γιος, ο Γιάννης και είχαμε κάνει ένα τραπέζι στο σπίτι με πολλούς φίλους και συγγενής. Τότε σηκώθηκα, ήμουν όρθιος, κρατούσα τα παιδιά μου και πέρασαν όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι λίγο όρθιο και χόρευαν. Εγώ δεν μπορούσα να κινηθώ, στεκόμουν όρθιος αλλά ένιωθα μέσα στην ψυχή μου ότι χόρευα. Και το ένιωσα ότι χόρεψα».
Και κατέληξε ο Μανώλης Κονταρός:
«Κάθε άνθρωπος έχει τις δυσκολίες του αλλά δεν πρέπει να παραδίνεται, πρέπει να ζει. Είναι όμορφο να ζεις, είναι πολύ όμορφο. Κάνω τα πάντα και νιώθω πολύ χαρούμενος με τους φίλους μου και με την οικογένεια μου. Έχω μια πολύ όμορφη οικογένεια με τέσσερα παιδιά που το καθένα με «ταλαιπωρεί» με τον τρόπο του».
Εκεί ο Κρητικός τραγουδοποιός μίλησε για το ατύχημα που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο και τη μεγάλη μάχη που έδωσε και να επανέλθει δυνατός στην καθημερινότητα του.
Είπε ο Μανώλης Κονταρός
«Έχω εισπράξει αγάπη και δύναμη από την γυναίκα μου, από τα παιδιά μου και από όλους τους φίλους μου και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όμως η ζωή είναι όμορφη και την βαδίζω. Την προχωρώ όπως μπορώ. Την βαδίζω, κάνω όνειρα και προχωρώ. Δεν έχω σταματήσει καθόλου…
Το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να χορέψω και πολλές φορές αυτό με στεναχωρεί. Θυμάμαι όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο ο πρώτος μου γιος, ο Γιάννης και είχαμε κάνει ένα τραπέζι στο σπίτι με πολλούς φίλους και συγγενής. Τότε σηκώθηκα, ήμουν όρθιος, κρατούσα τα παιδιά μου και πέρασαν όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι λίγο όρθιο και χόρευαν. Εγώ δεν μπορούσα να κινηθώ, στεκόμουν όρθιος αλλά ένιωθα μέσα στην ψυχή μου ότι χόρευα. Και το ένιωσα ότι χόρεψα».
Και κατέληξε ο Μανώλης Κονταρός:
«Κάθε άνθρωπος έχει τις δυσκολίες του αλλά δεν πρέπει να παραδίνεται, πρέπει να ζει. Είναι όμορφο να ζεις, είναι πολύ όμορφο. Κάνω τα πάντα και νιώθω πολύ χαρούμενος με τους φίλους μου και με την οικογένεια μου. Έχω μια πολύ όμορφη οικογένεια με τέσσερα παιδιά που το καθένα με «ταλαιπωρεί» με τον τρόπο του».
