Ο Γιάννης Πετρίδης παραχώρησε συνέντευξη στον Στέφανο Λεμονίδη και την αθλητική εφημερίδα «Το Φως» που τελευταία, ξανοίγεται όλο και περισσότερο στο πάντρεμα: μουσική και αθλητισμός, χαρίζοντας ιδιαίτερες καταγραφές.
Αναφέρει λοιπόν, μεταξύ άλλων, σε μια συνομιλία «ποταμό», ο ξεχωριστός -με τη σημασία της λέξης- ραδιοφωνικός παραγωγός και μέγας γνώστης των «μουσικών πραγμάτων», Γιάννης Πετρίδης:
«Οι Άγγλοι μάς έστειλαν το ποδόσφαιρο, αλλά η Αμερική τη μουσική. Η Αμερική είναι ένα χωνευτήρι δεκάδων λαών που πήγαν μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μουσική των λευκών, όμως, είχε επηρεασμούς από τη σπουδαία φολκ της Βρετανίας, που έρχεται από τον Μεσαίωνα, τους βασιλείς, από τον Ερρίκο τον Η’. Και από την άλλη έχουμε τη μουσική των μαύρων, τη σπουδαιότερη όλων, τα μπλουζ, που είναι η μητέρα του ροκ. Το ροκ ξεκίνησε από την Αμερική και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Αν ακούσεις τη μουσική που κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο στη Βρετανία, θα φρίξεις. Ακούγανε ανοησίες. Και επειδή υπήρχε ρατσισμός, το έκανε γνωστό στην Αμερική ένας λευκός, ο Έλβις. Και τον αποδέχονται επειδή ήταν και ταλαντούχος όλοι οι μαύροι. Επειδή τους βοήθησε να γίνει η έκρηξη της μουσικής τους. Ο Τσακ Μπέρι, ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ο Τζέρι Λι Λούις».
Και συνεχίζει ο Γιάννης Πετρίδης:
«Οι Μπιτλς λοιπόν κατά κύριο λόγο, γι’ αυτό είναι και κορυφαίοι, αλλά και οι Ρόλινγκ Στόουνς, που ήταν το πρώτο σπουδαίο μουσικό κίνημα, βασίστηκαν σε αυτά τα τραγούδια και στον Έλβις. Και δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συνέβησαν στο Λίβερπουλ. Ένα μεγάλο λιμάνι, όπου οι ναυτικοί έφερναν ό,τι σπουδαίο και καινούργιο έβγαινε στις ΗΠΑ. Από εκεί έπαιρναν τους δίσκους οι Μπιτλς και οι Ρόλινγκ Στόουνς. Από τους θείους τους, τα ξαδέλφια τους. Τι είναι το “the house of the rising sun” των Animals, οι Kings; Ταλαντούχα παιδιά που αφομοίωσαν το καταφρονημένο μπλουζ, όπως ήταν το ρεμπέτικο στην Ελλάδα. Ποιος το ανέδειξε το ρεμπέτικο που ήταν μουσική για τους λαϊκούς, τους παρακατιανούς; Ο Χατζιδάκις. Αυτοί λοιπόν ανέδειξαν το ταλέντο τους μέσω της μουσικής των μαύρων. Και την έκαναν αποδεκτή, την πήραν από χαμηλά και τη μετέφεραν στα προάστια. Και φτάσαμε από την εποχή του ‘50 και του ’60, όπου δεν τολμούσαν οι μαύροι να παίξουν τη μουσική τους, στην καταξίωση. Όταν οι Temptations, Supremes, Stevie Wonder έκαναν περιοδείες και τους έβαζαν σε μοτέλ αποκλειστικά για μαύρους. Και τώρα χαίρομαι από μια άποψη, η μαύρη μουσική μέσω του χιπ χοπ είναι κυρίαρχη. Και παρότι δεν μου αρέσει, εξαφάνισαν το ροκ. Δεν μου αρέσει, γιατί θέλω να υπάρχουν όλες οι τάσεις. Δεν μου αρέσει που είναι απόλυτο το χιπ χοπ. Μου άρεσε η εποχή που ακούγαμε και το ένα και το άλλο. Και το χιπ χοπ όμως κουράζει και πιστεύω ότι είμαστε σε μια εποχή που έρχεται μια αλλαγή. Θα αλλάξουν όλα».
Αναφέρει λοιπόν, μεταξύ άλλων, σε μια συνομιλία «ποταμό», ο ξεχωριστός -με τη σημασία της λέξης- ραδιοφωνικός παραγωγός και μέγας γνώστης των «μουσικών πραγμάτων», Γιάννης Πετρίδης:
«Οι Άγγλοι μάς έστειλαν το ποδόσφαιρο, αλλά η Αμερική τη μουσική. Η Αμερική είναι ένα χωνευτήρι δεκάδων λαών που πήγαν μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μουσική των λευκών, όμως, είχε επηρεασμούς από τη σπουδαία φολκ της Βρετανίας, που έρχεται από τον Μεσαίωνα, τους βασιλείς, από τον Ερρίκο τον Η’. Και από την άλλη έχουμε τη μουσική των μαύρων, τη σπουδαιότερη όλων, τα μπλουζ, που είναι η μητέρα του ροκ. Το ροκ ξεκίνησε από την Αμερική και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Αν ακούσεις τη μουσική που κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο στη Βρετανία, θα φρίξεις. Ακούγανε ανοησίες. Και επειδή υπήρχε ρατσισμός, το έκανε γνωστό στην Αμερική ένας λευκός, ο Έλβις. Και τον αποδέχονται επειδή ήταν και ταλαντούχος όλοι οι μαύροι. Επειδή τους βοήθησε να γίνει η έκρηξη της μουσικής τους. Ο Τσακ Μπέρι, ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ο Τζέρι Λι Λούις».
Και συνεχίζει ο Γιάννης Πετρίδης:
«Οι Μπιτλς λοιπόν κατά κύριο λόγο, γι’ αυτό είναι και κορυφαίοι, αλλά και οι Ρόλινγκ Στόουνς, που ήταν το πρώτο σπουδαίο μουσικό κίνημα, βασίστηκαν σε αυτά τα τραγούδια και στον Έλβις. Και δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συνέβησαν στο Λίβερπουλ. Ένα μεγάλο λιμάνι, όπου οι ναυτικοί έφερναν ό,τι σπουδαίο και καινούργιο έβγαινε στις ΗΠΑ. Από εκεί έπαιρναν τους δίσκους οι Μπιτλς και οι Ρόλινγκ Στόουνς. Από τους θείους τους, τα ξαδέλφια τους. Τι είναι το “the house of the rising sun” των Animals, οι Kings; Ταλαντούχα παιδιά που αφομοίωσαν το καταφρονημένο μπλουζ, όπως ήταν το ρεμπέτικο στην Ελλάδα. Ποιος το ανέδειξε το ρεμπέτικο που ήταν μουσική για τους λαϊκούς, τους παρακατιανούς; Ο Χατζιδάκις. Αυτοί λοιπόν ανέδειξαν το ταλέντο τους μέσω της μουσικής των μαύρων. Και την έκαναν αποδεκτή, την πήραν από χαμηλά και τη μετέφεραν στα προάστια. Και φτάσαμε από την εποχή του ‘50 και του ’60, όπου δεν τολμούσαν οι μαύροι να παίξουν τη μουσική τους, στην καταξίωση. Όταν οι Temptations, Supremes, Stevie Wonder έκαναν περιοδείες και τους έβαζαν σε μοτέλ αποκλειστικά για μαύρους. Και τώρα χαίρομαι από μια άποψη, η μαύρη μουσική μέσω του χιπ χοπ είναι κυρίαρχη. Και παρότι δεν μου αρέσει, εξαφάνισαν το ροκ. Δεν μου αρέσει, γιατί θέλω να υπάρχουν όλες οι τάσεις. Δεν μου αρέσει που είναι απόλυτο το χιπ χοπ. Μου άρεσε η εποχή που ακούγαμε και το ένα και το άλλο. Και το χιπ χοπ όμως κουράζει και πιστεύω ότι είμαστε σε μια εποχή που έρχεται μια αλλαγή. Θα αλλάξουν όλα».
