Ο Γιάννης Λεμπέσης είναι λαϊκός τραγουδοποιός και… φίλος.
Υπογράφει τη μουσική και το στίχο των πονημάτων του, τα οποία και ερμηνεύει και συνοδεύει με το τζουραδάκι του. Όχι ότι δεν «χαρίζει» και αλλού, άλλωστε μιλάμε για γενναιόδωρο άνθρωπο.
Είχα αγοράσει θυμάμαι, έφηβος, τον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Σας μιλάω σοβαρά» που κυκλοφορούσε τότε απ’ τις εναλλακτικές και γοητευτικές εκδόσεις των Αδελφών Φαληρέα.
Εκεί ο Λεμπέσης τραγουδούσε και το
Χαθήκανε οι άνθρωποι
και μείναν τ’ ανθρωπάκια
που γίνονται να τους πατούν
οι αφέντες τους χαλάκια…
Και βέβαια το
Σας μιλάω σοβαρά όλοι ζουν με δανεικά
είναι οι πλούσιοι ληστές και μας κλέβουνε που λες
Το 1991. Στον τρίτο του δίσκο που κυκλοφόρησε στη Sonora, o Λεμπέσης δήλωνε την αγωνία του για… την επόμενη μέρα. Μάλιστα το τραγούδι λογοκρίθηκε.
Τρέμω για το μέλλον βρε κορίτσι μου
φόβος μ’ έχει πιάσει μα την πίστη μου.
Τι παιδιά να βγάλεις σ’ αυτήν την κοινωνία
πρέζα αντί για γνώση δίνουν στα σχολεία.
Πάντα στον ίδιο δίσκο
Όλα είναι μια βιτρίνα
και να λες καλά το ποί(η)μα.
Κι όλο φέρνουν δυσκολίες
σου ζητούν φτωχέ θυσίες
όπως μες στις Ελβετίες
κρύβουν τις περιουσίες
Ακολούθησε το 1993, στην ίδια εταιρεία το άλμπουμ «Τι Να Πεις Και Τι Ν' Αφήσεις» όπου ανάμεσα στ’ άλλα ο Λεμπέσης δημιουργούσε και ερμήνευε καταλήγοντας:
Το παραμύθι πάει νερό
και κρύβει την ουσία
και σ’ όλα τα μηδενικά
δίνει υπεραξία.
Στο διάβα των καιρών η κοινωνική ματιά του δημιουργού εκφράστηκε και με … «Αναρχικά συνθήματα»
Άλλοι μες’ τα παλάτια τους και άλλοι σε καλυβάκια
άλλου σκορπάνε τα λεφτά κι αλλού πεινούν παιδάκια.
Το «Θέλουμε και τα τραβάμε» βάφτισε και τον διπλό ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του ερμηνευτή που κυκλοφόρησε το 2016. Ο Λεμπέσης ντουετάρει μ’ έναν ξεχωριστό ‘καρδιακό» του, τον Γιώργο Μαργαρίτη…
Κι αν δεν μπεις μες στην παράγκα
σ’ έχει φάει η μαρμάγκα.
Θέλουμε και τα τραβάμε
το φανάρι όσο κρατάμε.
Το ξεχωριστό είναι πως με τέτοια ιδιαίτερα τραγούδια ο Λεμπέσης καταφέρνει να σημειώνει επιτυχία «περνώντας τα» στον κόσμο
Αιώνες τώρα προσπαθούν
τα άλλα, άλλα να μας πουν
κι όσο μασάνε οι πολλοί
το ίδιο θα βαρούν βιολί.
Όμως εμείς είμαστε εμείς και δε μας άλλαξε κανείς
με τραγουδάκια λαϊκά ξορκίζουμε δαιμονικά
Γι’ αυτό ίσως και ο ίδιος ο Λεμπέσης, φτάνει στο σημείο να αναρωτιέται… μάταια όμως, μιας και οι ακροατές αποδέχονται και συμμερίζονται τις σκέψεις του
Μήπως είμαι κακόπιστος
που βλέπω υποκρισία
σ’ αυτούς που τάχα για καλό
γινήκανε εξουσία.
Μήπως είμαι συνένοχος
που δε βροντοφωνάζω
και μόνο συμπεράσματα
μου φτάνει για να βγάζω
Υπάρχουν κι άλλα πολλά ακόμη ανάλογα τραγούδια του Λεμπέση, μαζί φυσικά με πάμπολλά ερωτικά, καθημερινά και «ξέγνοιαστα». Κλείνω τη δεκάδα με ένα ερώτημά του:
Ζούμε σ’ ένα καρναβάλι
μια θλιμμένη αποκριά
με τη μάσκα στο κεφάλι
και τον πάγο στην καρδιά.
Τι να πω και ‘γω στο γιο μου
που απορώντας με ρωτά:
Να τα κάνει όλα γαργάρα
ή μολότοφ να πετά;
*Τα τραγούδια ακούγονται στις εκτελέσεις που επέλεξε ο ίδιος ο Λεμπέσης.
Υπογράφει τη μουσική και το στίχο των πονημάτων του, τα οποία και ερμηνεύει και συνοδεύει με το τζουραδάκι του. Όχι ότι δεν «χαρίζει» και αλλού, άλλωστε μιλάμε για γενναιόδωρο άνθρωπο.
Είχα αγοράσει θυμάμαι, έφηβος, τον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Σας μιλάω σοβαρά» που κυκλοφορούσε τότε απ’ τις εναλλακτικές και γοητευτικές εκδόσεις των Αδελφών Φαληρέα.
Εκεί ο Λεμπέσης τραγουδούσε και το
Χαθήκανε οι άνθρωποι
και μείναν τ’ ανθρωπάκια
που γίνονται να τους πατούν
οι αφέντες τους χαλάκια…
Και βέβαια το
Σας μιλάω σοβαρά όλοι ζουν με δανεικά
είναι οι πλούσιοι ληστές και μας κλέβουνε που λες
Το 1991. Στον τρίτο του δίσκο που κυκλοφόρησε στη Sonora, o Λεμπέσης δήλωνε την αγωνία του για… την επόμενη μέρα. Μάλιστα το τραγούδι λογοκρίθηκε.
Τρέμω για το μέλλον βρε κορίτσι μου
φόβος μ’ έχει πιάσει μα την πίστη μου.
Τι παιδιά να βγάλεις σ’ αυτήν την κοινωνία
πρέζα αντί για γνώση δίνουν στα σχολεία.
Πάντα στον ίδιο δίσκο
Όλα είναι μια βιτρίνα
και να λες καλά το ποί(η)μα.
Κι όλο φέρνουν δυσκολίες
σου ζητούν φτωχέ θυσίες
όπως μες στις Ελβετίες
κρύβουν τις περιουσίες
Ακολούθησε το 1993, στην ίδια εταιρεία το άλμπουμ «Τι Να Πεις Και Τι Ν' Αφήσεις» όπου ανάμεσα στ’ άλλα ο Λεμπέσης δημιουργούσε και ερμήνευε καταλήγοντας:
Το παραμύθι πάει νερό
και κρύβει την ουσία
και σ’ όλα τα μηδενικά
δίνει υπεραξία.
Στο διάβα των καιρών η κοινωνική ματιά του δημιουργού εκφράστηκε και με … «Αναρχικά συνθήματα»
Άλλοι μες’ τα παλάτια τους και άλλοι σε καλυβάκια
άλλου σκορπάνε τα λεφτά κι αλλού πεινούν παιδάκια.
Το «Θέλουμε και τα τραβάμε» βάφτισε και τον διπλό ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του ερμηνευτή που κυκλοφόρησε το 2016. Ο Λεμπέσης ντουετάρει μ’ έναν ξεχωριστό ‘καρδιακό» του, τον Γιώργο Μαργαρίτη…
Κι αν δεν μπεις μες στην παράγκα
σ’ έχει φάει η μαρμάγκα.
Θέλουμε και τα τραβάμε
το φανάρι όσο κρατάμε.
Το ξεχωριστό είναι πως με τέτοια ιδιαίτερα τραγούδια ο Λεμπέσης καταφέρνει να σημειώνει επιτυχία «περνώντας τα» στον κόσμο
Αιώνες τώρα προσπαθούν
τα άλλα, άλλα να μας πουν
κι όσο μασάνε οι πολλοί
το ίδιο θα βαρούν βιολί.
Όμως εμείς είμαστε εμείς και δε μας άλλαξε κανείς
με τραγουδάκια λαϊκά ξορκίζουμε δαιμονικά
Γι’ αυτό ίσως και ο ίδιος ο Λεμπέσης, φτάνει στο σημείο να αναρωτιέται… μάταια όμως, μιας και οι ακροατές αποδέχονται και συμμερίζονται τις σκέψεις του
Μήπως είμαι κακόπιστος
που βλέπω υποκρισία
σ’ αυτούς που τάχα για καλό
γινήκανε εξουσία.
Μήπως είμαι συνένοχος
που δε βροντοφωνάζω
και μόνο συμπεράσματα
μου φτάνει για να βγάζω
Υπάρχουν κι άλλα πολλά ακόμη ανάλογα τραγούδια του Λεμπέση, μαζί φυσικά με πάμπολλά ερωτικά, καθημερινά και «ξέγνοιαστα». Κλείνω τη δεκάδα με ένα ερώτημά του:
Ζούμε σ’ ένα καρναβάλι
μια θλιμμένη αποκριά
με τη μάσκα στο κεφάλι
και τον πάγο στην καρδιά.
Τι να πω και ‘γω στο γιο μου
που απορώντας με ρωτά:
Να τα κάνει όλα γαργάρα
ή μολότοφ να πετά;
*Τα τραγούδια ακούγονται στις εκτελέσεις που επέλεξε ο ίδιος ο Λεμπέσης.
