Ήταν ο ρόλος που ταυτίστηκε με τον Στιβ ΜακΚουίν. Το 1973 ο θρυλικός ηθοποιός ενσάρκωσε τον «Πεταλούδα» με συμπρωταγωνιστή τον Ντάστιν Χόφμαν, στην ομώνυμη ταινία.
Η ιστορία του «Πεταλούδα» αγγίζει τα όρια του θρύλου. Ονόματι Ανρί Σαριέ, επρόκειτο για έναν Γάλλο κατάδικο, ο οποίος κατέγραψε το χρονικό της απόδρασής του από τη Νέα Γουινέα. Όταν αυτό το χρονικό εκδόθηκε σε βιβλίο σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων.
Ποιος ήταν, όμως, ο πραγματικός «Πεταλούδας»;
Μία κινηματογραφική ζωή δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από το σινεμά. Ο Ανρί Σαριέρ γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1906. Ορφάνεψε σε ηλικία 10 ετών και, όταν ενηλικιώθηκε, κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκείνο το χρονικό διάστημα φέρεται να «χτύπησε» και το τατού, που του έδωσε το διάσημο όνομά του. Ήταν μία πεταλούδα στο στήθος του. Ωστόσο, η θητεία του στο στρατό έληξε άδοξα και αρκετά νωρίς, καθώς ακρωτηριάστηκε στον αντίχειρα και κρίθηκε ακατάλληλος.
Αφότου επέστρεψε στο Παρίσι μπλέχτηκε στα δίχτυα του υποκόσμου και σύντομα ξεκίνησε «καριέρα» σε μικροκλοπές. Το 1932 ένας κακοποιός από τη Μονμάρτρη, ονόματι Ρολάν Λεγκράν, δολοφονήθηκε και ο Σαριέρ συνελήφθη για το φόνο. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση, αν και ο ίδιος δήλωνε αθώος. Μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδειχθεί με ατράνταχτα στοιχεία, ότι ο Σαριέρ ήταν αυτός που διέπραξε το έγκλημα.
Ο Πεταλούδας - Σαριέρ οδηγήθηκε σε μία φυλακή ανοιχτά της Καραΐβικής και ένα μήνα μετά προσπάθησε -εις μάτην- να αποδράσει. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε να προσπαθεί. Συνολικά εννέ φορές λέγεται, ότι έδωσε μάχη για την ελευθερία του. Οι συνθήκες εκεί ήταν βάρβαρες και ο Σαριέρ ανέπτυξε φιλίες με δύο συγκρατουμένους του, τον Joanes Clousiot και τον Andre Maturette. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, οι τρεις άνδρες απέδρασαν από το St. Laurent μέσα σε μία μικρή, ανοιχτή βάρκα. Αφού επλευσαν για δύο χιλιάδες μίλια τις επόμενες πέντε εβδομάδες, ναυάγησαν κοντά σε ένα χωριό της Κολομβίας. Συνελήφθησαν εκ νέου, αλλά ο Σαριέρ κατάφερε να δραπετεύσει για μία ακόμη φορά, ξεγλιστρώντας από τους φρουρούς εν μέσω καταιγίδας.
Όπως αναφέρει στην βιογραφία του έμεινε κάποιους μήνες στη ζούγκλα με φυλές ιθαγενών. Όταν αποφάσισε να φύγει από τη ζούγκλα, τον συνέλαβαν εκ νέου και καταδικάστηκε σε απομόνωση. Λέγεται, ότι προσπάθησε 8-9 φορές να αποδράσει. Αργότερα, τον οδήγσαν στο Νησί του Διαβόλου στη Γαλλική Γουιάνα. Και από εκεί δεν δραπέτευε κανείς. Κανείς... εκτός από τον «Πεταλούδα». Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει στο βιβλίο του.
Στη βιογραφία του ανέφερε, ότι πέρασε περίπου 23 χρόνια κρυμμένος στη Βενεζουέλα, πήρε την υπηκοότητα μέχρι που το έγκλημα παραγράφηκε. Επέστρεψε στη Γαλλία και έζησε ως κανονικός πολίτης.
Η αμφισβήτηση
Τον Μάιο του 1969 κυκλοφόρησε στη Γαλλία το ομώνυμο βιβλίο του «Πεταλούδα» που έσπασε όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, καθώς μέχρι το τέλος του καλοκαιριού είχε ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Ανρί έγραψε το χρονικό της θρυλικής απόδρασής του σε τετράδια μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες.
Την κυκλοφορία του βιβλίου ακολούθησε η αμφισβήτηση, αφού κοινό και κριτικοί διχάστηκαν για το κατά πόσο αυτά που διάβαζαν ήταν πραγματικότητα ή μύθος.
Ο Georges Ménager στο βιβλίο «Οι τέσσσερις αλήθιες του Πεταλούδα» και ο Gérard de Villiers στο βιβλίο "Papillon épinglé" εκφράζουν ενστάσεις σχετικά με το πώς συνέβησαν τα γεγονότα. Για παράδειγμα, ο Σαριέρ ισχυρίστηκε, ότι έσωσε την κόρη ενός φρουρού από επίθεση καρχαρία, ενώ στην πραγματικότητα το παιδί διασώθηκε από άλλο κρατούμενο, ο οποίος έχασε τα δύο του πόδια και πέθανε ως αποτέλεσμα αυτού του συμβάντος. Παράλληλα, ισχυρίζεται, ότι είχε φυλακιστεί στο Νησί του Διαβόλου, αλλά τα έγρραφα της γαλλικής αποικίας δεν αναφέρουν, ότι ο Σαριέρ οδηγήθηκε σε αυτή τη φυλακή.
Μάλιστα το 2005, ο Charles Brunier, ο οποίος ήταν τότε 104 ετών, ισχυρίστηκε, ότι ο Σαριέρ «έκλεψε» και διηγήθηκε τη δική του ιστορία, καθώς ήταν και ο ίδιος κρατούμενος στην ίδια περιοχή, το ίδιο χρονικό διάστημα, εμπνέοντας τον Σαριέρ να γράψει το βιβλίο. Και αυτός είχε στο σώμα του ένα τατουάζ πεταλούδας.
Πάντως, οι αυτό που αποτέλεσε κοινή παραδοχή των κριτικών ήταν, ήταν ότι επρόκειτο για ένα σπάνιο και πρωτότυπο είδος γραφής που το ονόμασαν προφορική λογοτεχνία. Ο Ανρί δεν ήταν συγγραφέας και η αμεσότητα που χρησιμοποίησε στην αφήγησή του έκανε το κοινό να αγαπήσει το βιβλίο του.
Δεν πρόλαβε να δει την ιστορία του ταινία
Το 1973 η ιστορία του έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Στιβ Μακ Κουίν. Όμως, δεν πρόλαβε να τη δει. Πέθανε τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, λίγες ημέρες πριν από την προβολή της.
Σε σκηνοθεσία του Φράνκλιν Σάφνερ, η ταινία γυρίστηκε σε απομακρυσμένες τοποθεσίες κσι ήταν αρκετά ακριβή για την εποχή της (12 εκατομμύρια δολάρια). Ωστόσο, απέφερε κέρδη που έφτασαν τα 53,2 εκατομμύρια δολάρια από την πρώτη χρονιά της κυκλοφορίας της. Ο ίδιος ο Ανρί Σαριέρ ενήργησε ως σύμβουλος για τις τοποθεσίες της ταινίας που ο ίδιος είχε συναντήσει κατά τη διάρκεια των ετών φυλάκισης του.
Η ερμηνεία του «Πεταλούδα» χάρισε στον Στιβ ΜακΚουίν την υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Ο θρυλικός ηθοποιός γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1930 και πέθανε στις 7 Νοεμβρίου 1980, σε ηλικία μόλις 50 ετών.
Με πληροφορίες Thought.co
Η ιστορία του «Πεταλούδα» αγγίζει τα όρια του θρύλου. Ονόματι Ανρί Σαριέ, επρόκειτο για έναν Γάλλο κατάδικο, ο οποίος κατέγραψε το χρονικό της απόδρασής του από τη Νέα Γουινέα. Όταν αυτό το χρονικό εκδόθηκε σε βιβλίο σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων.
Ποιος ήταν, όμως, ο πραγματικός «Πεταλούδας»;
Μία κινηματογραφική ζωή δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από το σινεμά. Ο Ανρί Σαριέρ γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1906. Ορφάνεψε σε ηλικία 10 ετών και, όταν ενηλικιώθηκε, κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκείνο το χρονικό διάστημα φέρεται να «χτύπησε» και το τατού, που του έδωσε το διάσημο όνομά του. Ήταν μία πεταλούδα στο στήθος του. Ωστόσο, η θητεία του στο στρατό έληξε άδοξα και αρκετά νωρίς, καθώς ακρωτηριάστηκε στον αντίχειρα και κρίθηκε ακατάλληλος.
Αφότου επέστρεψε στο Παρίσι μπλέχτηκε στα δίχτυα του υποκόσμου και σύντομα ξεκίνησε «καριέρα» σε μικροκλοπές. Το 1932 ένας κακοποιός από τη Μονμάρτρη, ονόματι Ρολάν Λεγκράν, δολοφονήθηκε και ο Σαριέρ συνελήφθη για το φόνο. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση, αν και ο ίδιος δήλωνε αθώος. Μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδειχθεί με ατράνταχτα στοιχεία, ότι ο Σαριέρ ήταν αυτός που διέπραξε το έγκλημα.
Ο Πεταλούδας - Σαριέρ οδηγήθηκε σε μία φυλακή ανοιχτά της Καραΐβικής και ένα μήνα μετά προσπάθησε -εις μάτην- να αποδράσει. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε να προσπαθεί. Συνολικά εννέ φορές λέγεται, ότι έδωσε μάχη για την ελευθερία του. Οι συνθήκες εκεί ήταν βάρβαρες και ο Σαριέρ ανέπτυξε φιλίες με δύο συγκρατουμένους του, τον Joanes Clousiot και τον Andre Maturette. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, οι τρεις άνδρες απέδρασαν από το St. Laurent μέσα σε μία μικρή, ανοιχτή βάρκα. Αφού επλευσαν για δύο χιλιάδες μίλια τις επόμενες πέντε εβδομάδες, ναυάγησαν κοντά σε ένα χωριό της Κολομβίας. Συνελήφθησαν εκ νέου, αλλά ο Σαριέρ κατάφερε να δραπετεύσει για μία ακόμη φορά, ξεγλιστρώντας από τους φρουρούς εν μέσω καταιγίδας.
Όπως αναφέρει στην βιογραφία του έμεινε κάποιους μήνες στη ζούγκλα με φυλές ιθαγενών. Όταν αποφάσισε να φύγει από τη ζούγκλα, τον συνέλαβαν εκ νέου και καταδικάστηκε σε απομόνωση. Λέγεται, ότι προσπάθησε 8-9 φορές να αποδράσει. Αργότερα, τον οδήγσαν στο Νησί του Διαβόλου στη Γαλλική Γουιάνα. Και από εκεί δεν δραπέτευε κανείς. Κανείς... εκτός από τον «Πεταλούδα». Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει στο βιβλίο του.
Στη βιογραφία του ανέφερε, ότι πέρασε περίπου 23 χρόνια κρυμμένος στη Βενεζουέλα, πήρε την υπηκοότητα μέχρι που το έγκλημα παραγράφηκε. Επέστρεψε στη Γαλλία και έζησε ως κανονικός πολίτης.
Η αμφισβήτηση
Τον Μάιο του 1969 κυκλοφόρησε στη Γαλλία το ομώνυμο βιβλίο του «Πεταλούδα» που έσπασε όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, καθώς μέχρι το τέλος του καλοκαιριού είχε ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Ανρί έγραψε το χρονικό της θρυλικής απόδρασής του σε τετράδια μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες.
Την κυκλοφορία του βιβλίου ακολούθησε η αμφισβήτηση, αφού κοινό και κριτικοί διχάστηκαν για το κατά πόσο αυτά που διάβαζαν ήταν πραγματικότητα ή μύθος.
Ο Georges Ménager στο βιβλίο «Οι τέσσσερις αλήθιες του Πεταλούδα» και ο Gérard de Villiers στο βιβλίο "Papillon épinglé" εκφράζουν ενστάσεις σχετικά με το πώς συνέβησαν τα γεγονότα. Για παράδειγμα, ο Σαριέρ ισχυρίστηκε, ότι έσωσε την κόρη ενός φρουρού από επίθεση καρχαρία, ενώ στην πραγματικότητα το παιδί διασώθηκε από άλλο κρατούμενο, ο οποίος έχασε τα δύο του πόδια και πέθανε ως αποτέλεσμα αυτού του συμβάντος. Παράλληλα, ισχυρίζεται, ότι είχε φυλακιστεί στο Νησί του Διαβόλου, αλλά τα έγρραφα της γαλλικής αποικίας δεν αναφέρουν, ότι ο Σαριέρ οδηγήθηκε σε αυτή τη φυλακή.
Μάλιστα το 2005, ο Charles Brunier, ο οποίος ήταν τότε 104 ετών, ισχυρίστηκε, ότι ο Σαριέρ «έκλεψε» και διηγήθηκε τη δική του ιστορία, καθώς ήταν και ο ίδιος κρατούμενος στην ίδια περιοχή, το ίδιο χρονικό διάστημα, εμπνέοντας τον Σαριέρ να γράψει το βιβλίο. Και αυτός είχε στο σώμα του ένα τατουάζ πεταλούδας.
Πάντως, οι αυτό που αποτέλεσε κοινή παραδοχή των κριτικών ήταν, ήταν ότι επρόκειτο για ένα σπάνιο και πρωτότυπο είδος γραφής που το ονόμασαν προφορική λογοτεχνία. Ο Ανρί δεν ήταν συγγραφέας και η αμεσότητα που χρησιμοποίησε στην αφήγησή του έκανε το κοινό να αγαπήσει το βιβλίο του.
Δεν πρόλαβε να δει την ιστορία του ταινία
Το 1973 η ιστορία του έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Στιβ Μακ Κουίν. Όμως, δεν πρόλαβε να τη δει. Πέθανε τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, λίγες ημέρες πριν από την προβολή της.
Σε σκηνοθεσία του Φράνκλιν Σάφνερ, η ταινία γυρίστηκε σε απομακρυσμένες τοποθεσίες κσι ήταν αρκετά ακριβή για την εποχή της (12 εκατομμύρια δολάρια). Ωστόσο, απέφερε κέρδη που έφτασαν τα 53,2 εκατομμύρια δολάρια από την πρώτη χρονιά της κυκλοφορίας της. Ο ίδιος ο Ανρί Σαριέρ ενήργησε ως σύμβουλος για τις τοποθεσίες της ταινίας που ο ίδιος είχε συναντήσει κατά τη διάρκεια των ετών φυλάκισης του.
Η ερμηνεία του «Πεταλούδα» χάρισε στον Στιβ ΜακΚουίν την υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Ο θρυλικός ηθοποιός γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1930 και πέθανε στις 7 Νοεμβρίου 1980, σε ηλικία μόλις 50 ετών.
Με πληροφορίες Thought.co
