Η δεκαετία του ’60 ήταν μια επαναστατική περίοδος της βρετανικής ιστορίας που καλωσόρισε μια νέα εποχή μόδας, μουσικής, τέχνης και συμπεριφορών. Η μεταπολεμική περίοδος ενέπνευσε τους νέους να υιοθετήσουν μια νέα προοπτική, δίνοντας προτεραιότητα στο παιχνίδι και την αισιοδοξία. Συγκροτήματα όπως οι Beatles, οι Kinks, οι Rolling Stones και οι The Who έγιναν εξαιρετικά δημοφιλείς ως μέρος της British Invasion.
Όπως η νεανική μουσική με έμφαση στην κιθάρα ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας της περιόδου έτσι και η μόδα μεταμορφώθηκε εντελώς κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60. Πολλοί νέοι στο Λονδίνο συνήθως ψώνιζαν σε κομψές μπουτίκ, συνδυάζοντας vintage κομμάτια που σχεδίαζαν ανερχόμενοι ανεξάρτητοι σχεδιαστές. Η μίνι φούστα της Mary Quant έγινε βασικό στοιχείο του λονδρέζικου look, όπως και το διακριτικό μακιγιάζ ματιών, οι μπότες μέχρι το γόνατο, τα έντονα χρώματα και τα φορέματα. Η μουσική και η μόδα πήγαιναν χέρι-χέρι, με πολλούς διάσημους μουσικούς να ψωνίζουν από τις μοντέρνες μπουτίκ της Chelsea's King's Road ή τις vintage αγορές, εμπνέοντας τους θαυμαστές τους να μιμηθούν το στυλ τους.
Harrison-Boyd with fine style
Μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της εποχής ήταν η Pattie Boyd (Πάττι Μπόιντ), της οποίας η επιρροή τόσο στη μουσική όσο και στη μόδα ήταν σημαντική. Έγινε ακόμη πιο γνωστή για τον γάμο της με τον Τζορτζ Χάρισον, πριν γίνει σύζυγος του Έρικ Κλάπτον. Η Πάττι Μπόιντ ενέπνευσε μερικά όμορφα τραγούδια αγάπης, όπως το «Something» των Beatles και το «Layla» του Κλάπτον. Ωστόσο, η Πάττι έκανε πολλά περισσότερα από το να εμπνεύσει μερικά τραγούδια αγάπης. Η τεράστια επιρροή της στον πολιτισμό, που συμβάλλει στη διαμόρφωση της νέας κατεύθυνσης της λαϊκής μόδας και της μουσικής, αξίζει να μνημονευτεί.
Η Pattie Boyd ποζάρει με τους Rolling Stones σε φωτογράφησης για ένα περιοδικό με τίτλο του άρθρου «Το γράμμα της Πάττι Μπόιντ από το Λονδίνο»
Γεννημένη το 1944 στο Σόμερσετ, η Μπόιντ έζησε μια κάπως καταπιεσμένη ζωή, αν και ταξίδευε ως παιδί χάρη στη δουλειά του πατέρα της. Αφού έζησε στην Κένυα για μερικά χρόνια, επέστρεψε στο σπίτι της και μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου άρχισε να εργάζεται ως βοηθός σε ένα κομμωτήριο της Elizabeth Arden (ήταν το κορίτσι που αναλάμβανε το λούσιμο). Γρήγορα την εντόπισε ένα πρακτορείο μοντέλων, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται σε editorial για έγκριτες εκδόσεις όπως η Vogue και το Elle. Σύμφωνα με τον Tom Hibbert ενσάρκωσε τη "βρετανική γυναικεία εμφάνιση" - μίνι φούστα, μακριά, ίσια μαλλιά και πρόσωπο με ανοιχτά μάτια. Καθώς άρχισε η επέλαση των Beatles στον κόσμο, το διεθνές κοινό άρχισε να ενδιαφέρεται για τα στυλ που διαδόθηκαν από νεαρές αγγλιδούλες και η Μπόιντ ήταν το τέλειο παράδειγμα.
Σε μια συνέντευξή της στο Forbes, η Μπόιντ μίλησε γι’ αυτή την περίοδο, δηλώνοντας: «Προηγουμένως η μόδα ήταν πολύ αυστηρή και εκλεπτυσμένη όσον αφορά περιοδικά όπως το Vogue και το Harper's, κ.λπ. Έως τότε τα μοντέλα έδειχναν πραγματικά πολύ εκλεπτυσμένα μοντέλα, πιθανώς αριστοκρατικά μοντέλα, και ήταν έτσι τελείως διαφορετικά. Μετά τα κορίτσια της δεκαετίας του ’60 κάναμε τελείως διαφορετικό μακιγιάζ, μας άρεσε το μαύρο κάτω από τα μάτια μας αλλά και από πάνω. Τα μαλλιά μας ήταν τελείως διαφορετικά. Ήταν πιο ανακατωμένα, δεν ήταν τόσο προσεγμένο το χτένισμα. Νιώθω ότι όλα ήταν μέρος ενός επαναστατικού κινήματος με δημιουργικό τρόπο».
«Αυτό το στυλ έπιασε και εξαπλώθηκε στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Το Λονδίνο ήταν το κέντρο κάποια στιγμή εκείνης της δημιουργικής έκρηξης», συνέχισε. Έτσι, το πρωτοποριακό στυλ της Μπόιντ σηματοδότησε ένα ταξίδι προς περισσότερη ελευθερία και έκφραση, το οποίο είχε τεράστια επιρροή στους σχεδιαστές και τα μοντέλα τις επόμενες δεκαετίες. Η Μπόιντ πρωτοστάτησε ενεργά σε αυτές τις νέες εμφανίσεις, δηλώνοντας: «Όλοι εμπνεύσαμε ο ένας τον άλλον. Είχαμε την εμφάνιση και σχεδίασαν τα ρούχα για να ταιριάζουν με την εμφάνισή μας».
H Πάττι Μπόιντ ποζάρει με το δίσκο των Beatles «Α Hard Day’s Night»
Αφού η Μπόιντ πρωταγωνίστησε σε μια διαφήμιση του Σμιθ για πατατάκια, με την καθοδήγηση του Ρίτσαρντ Λέστερ, συνεργάστηκε ξανά με τον σκηνοθέτη για ένα μικρό μέρος στην ταινία A Hard Day's Night των Beatles, υποδυόμενη μια μαθήτρια - θαυμάστρια των μουσικών από το Λίβερπουλ. Τότε γνώρισε τον Χάρισον και το ζευγάρι άρχισε γρήγορα να βγαίνει. Στις αρχές του 1966, παντρεύτηκαν και εκείνη έγινε μια από τις πιο εμβληματικές «συζύγους των Beatles». Αν και η Boyd ενέπνευσε τα ερωτικά τραγούδια του Harrison, είναι ελάχιστα γνωστό το γεγονός ότι ήταν ο καταλύτης για το ενδιαφέρον των Beatles για την Ινδία, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη μουσική τους.
Η Μπόιντ είπε στον Independent: «Υποθέτω ότι ήταν η καθιέρωση του μονοπατιού των χίπηδων, αν και δεν το καταλάβαμε τότε. Ήμουν το πρώτο άτομο στον κύκλο μας που ξεκίνησα το διαλογισμό. Υποθέτω ότι απλώς ήξερα ότι έπρεπε να υπάρχει μια πιο πνευματική πτυχή στη ζωή και είδα μια μικρή διαφήμιση για μαθήματα διαλογισμού στο πίσω μέρος των The Times. Έτσι ξεκίνησε. Και τότε η Ινδία ήταν ένα όνειρο. Ήταν το αντίθετο με την Αγγλία εκείνη την εποχή, μια πραγματική πνευματική κοινωνία».
Με τον Τζορτζ Χάρισον στην Ινδία
Παρακινημένος από το ενδιαφέρον της Μπόιντ, ο Χάρισον άρχισε να ενσωματώνει ινδικά όργανα στη μουσική των Beatles, οδηγώντας τελικά το συγκρότημα σε ένα καταφύγιο Υπερβατικού Διαλογισμού στην Ινδία με επικεφαλής τον Maharishi Mahesh Yogi. Το συγκρότημα γνώρισε μια πνευματική αφύπνιση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, γράφοντας πολλά τραγούδια που κατέληξαν στο The White Album. Σύμφωνα με το βιβλίο του Paul Oliver: Ινδουισμός και η δεκαετία του ’60, «Η σχέση μεταξύ των Beatles και του Μαχαρίσι προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον στη Δύση για τα ινδικά ρούχα, τον διαλογισμό, τη γιόγκα και το παίξιμο με σιτάρ».
Δυστυχώς, η σχέση της Πάττι Μπόιντ με τον Τζορτζ Χάρισον τελείωσε το 1974 όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν πιστός. Κάποια στιγμή είχε δηλώσει ότι η σχέση του Χάρισον με τη γυναίκα του Ρίνγκο Σταρ, Μορίν, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στο γάμο τους. Το διαζύγιο βγήκε τρία χρόνια μετά, το 1977. Η Πάττι κατέληξε να παντρευτεί τον Έρικ Κλάπτον, τον καλύτερο φίλο του Χάρισον, το 1979, ο οποίος είχε πιέσει το μοντέλο για χρόνια να επισυνάψουν σχέσεις. Τελικά η Μπόιντ τον χώρισε το 1989 λόγω των προβλημάτων του με την απιστία και τον αλκοολισμό. Από τότε, η Μπόιντ βρήκε την ευτυχία με τον σύζυγό της, Rod Weston, τον οποίο παντρεύτηκε το 2015 μετά από πολλά χρόνια σχέσης.
Με τον Έρικ Κλάπτον στη γαμήλια εκδήλωση
Ο Τζορτζ Χάρισον θα ξαναπαντρευτεί με την Olivia Arias το 1978 με την οποία πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του έως το Νοέμβριο του 2001, ο Ρίνγκο Σταρ πήρε διαζύγιο το 1975, το οποίο, όπως παραδέχτηκε αργότερα, οφειλόταν επίσης σε συχνές απιστίες από την πλευρά του και όχι λόγω της σχέσης της Μορίν με τον Χάρισον. Ο Χάρισον και ο Κλάπτον παρέμειναν φίλοι και συνέχισαν να ηχογραφούν μαζί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους και μάλιστα έκαναν περιοδεία μαζί στη δεκαετία του '90 μετά το διαζύγιο του Κλάπτον και του Μπόιντ, η φιλία των δύο μουσικών κράτησε περισσότερο από τους γάμους τους με το πρώην μοντέλο.
Να θυμίσουμε ότι οι Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Ρίνγκο Σταρ και Τζορζ Χάρισον έπαιξαν το 1979 πάλι, για πρώτη φορά μαζί, από τότε που διαλύθηκαν οι Beatles, στο πάρτι που διοργάνωσε ο Έρικ Κλάπτον, για να γιορτάσει το γάμο του με την πρώην γυναίκα του Χάρισον, μπροστά σε 200 καλεσμένους –μεταξύ αυτών ο Μικ Τζάγγερ και ο Έλτον Τζον - όπου ερμήνευσαν κυρίως τις παλιές τους επιτυχίες. Στο σετ αυτό ηγήθηκε ο Χάρισον και είχε καλεσμένους τους άλλα δύο «σκαθάρια». Ο John Lennon δεν έπαιξε μαζί τους εκείνο το βράδυ για άγνωστους λόγους που μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο ότι είχε την έδρα του στην Αμερική και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Αγγλία για το γάμο.
Για χάρη της Πάττι Μπόιντ ο Κλάπτον είχε παρατήσει τους Derek and The Dominoes. Μια εποχή που ήταν παράφορα ερωτευμένος με την σύζυγο του στενού φίλου του Χάρισον έπεσε σε κατάθλιψη και καταχρήσεις κλεισμένος στο σπίτι του στο Surrey. Αυτή η κατάστασή του κράτησε τρία χρόνια. Έφθασε σημείο να πουλήσει το αμάξι του, τις κιθάρες του, όλα για να εξασφαλίζει τη δόση του. Τελικά ο Κλάπτον παντρεύτηκε την Μπόιντ και ησύχασε…
Η Μπόιντ είναι πλέον επαγγελματίας φωτογράφος, μια μορφή τέχνης με την οποία άρχισε να πειραματίζεται κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της με τους Beatles, τραβώντας πορτραίτα των μουσικών ή προσωπογραφίες του Χάρισον. Είπε στον Independent: «Όταν χωρίσαμε ο Έρικ και εγώ, ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να βγάλω χρήματα, γι' αυτό έκανα ένα σοβαρό μάθημα φωτογραφίας και προσπάθησα ενεργά να βρω δουλειά. Σήμερα, φωτογραφίζω για περιοδικά και μου ανατέθηκε να κάνω πορτρέτα για φίλους».
Οι φωτογραφήσεις της Μπόιντ από τη δεκαετία του ’60 είναι εξαιρετικές και πολύτιμες καθώς είχε πρόσβαση στα παρασκήνια σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς αστέρες της περιόδου και έχει βάλει το βλέμμα της στην αβίαστη σύλληψη εικονιδίων ως καθιερωμένη φωτογράφος. Έχει εκθέσει τις φωτογραφίες της σε διάφορες γκαλερί όλα αυτά τα χρόνια και κυκλοφόρησε ένα φωτογραφικό άλμπουμ το 2022, Pattie Boyd: My Life in Pictures.
Παρόλο που η Μπόιντ ήταν μούσα του Χάρισον και του Κλάπτον, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε τις συνεισφορές που έκανε στη λαϊκή κουλτούρα από μόνη της. Ως ένα από τα πρόσωπα της δεκαετίας του '60, η Boyd βοήθησε στη δημιουργία στιλιστικών τάσεων που έχουν γίνει βασικά στοιχεία της σύγχρονης μόδας. Επιπλέον, ήταν υπεύθυνη για την έμπνευση του ενδιαφέροντος για την ανατολική κουλτούρα στο μυαλό τεσσάρων Βρετανών αγοριών, που συνέβαλαν στη διάδοση της ενσωμάτωσής της στη Δύση, η οποία έχει επηρεάσει γενιές καλλιτεχνών, σχεδιαστών και μουσικών.
Όπως η νεανική μουσική με έμφαση στην κιθάρα ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας της περιόδου έτσι και η μόδα μεταμορφώθηκε εντελώς κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60. Πολλοί νέοι στο Λονδίνο συνήθως ψώνιζαν σε κομψές μπουτίκ, συνδυάζοντας vintage κομμάτια που σχεδίαζαν ανερχόμενοι ανεξάρτητοι σχεδιαστές. Η μίνι φούστα της Mary Quant έγινε βασικό στοιχείο του λονδρέζικου look, όπως και το διακριτικό μακιγιάζ ματιών, οι μπότες μέχρι το γόνατο, τα έντονα χρώματα και τα φορέματα. Η μουσική και η μόδα πήγαιναν χέρι-χέρι, με πολλούς διάσημους μουσικούς να ψωνίζουν από τις μοντέρνες μπουτίκ της Chelsea's King's Road ή τις vintage αγορές, εμπνέοντας τους θαυμαστές τους να μιμηθούν το στυλ τους.
Harrison-Boyd with fine style
Μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της εποχής ήταν η Pattie Boyd (Πάττι Μπόιντ), της οποίας η επιρροή τόσο στη μουσική όσο και στη μόδα ήταν σημαντική. Έγινε ακόμη πιο γνωστή για τον γάμο της με τον Τζορτζ Χάρισον, πριν γίνει σύζυγος του Έρικ Κλάπτον. Η Πάττι Μπόιντ ενέπνευσε μερικά όμορφα τραγούδια αγάπης, όπως το «Something» των Beatles και το «Layla» του Κλάπτον. Ωστόσο, η Πάττι έκανε πολλά περισσότερα από το να εμπνεύσει μερικά τραγούδια αγάπης. Η τεράστια επιρροή της στον πολιτισμό, που συμβάλλει στη διαμόρφωση της νέας κατεύθυνσης της λαϊκής μόδας και της μουσικής, αξίζει να μνημονευτεί.
Η Pattie Boyd ποζάρει με τους Rolling Stones σε φωτογράφησης για ένα περιοδικό με τίτλο του άρθρου «Το γράμμα της Πάττι Μπόιντ από το Λονδίνο»
Γεννημένη το 1944 στο Σόμερσετ, η Μπόιντ έζησε μια κάπως καταπιεσμένη ζωή, αν και ταξίδευε ως παιδί χάρη στη δουλειά του πατέρα της. Αφού έζησε στην Κένυα για μερικά χρόνια, επέστρεψε στο σπίτι της και μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου άρχισε να εργάζεται ως βοηθός σε ένα κομμωτήριο της Elizabeth Arden (ήταν το κορίτσι που αναλάμβανε το λούσιμο). Γρήγορα την εντόπισε ένα πρακτορείο μοντέλων, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται σε editorial για έγκριτες εκδόσεις όπως η Vogue και το Elle. Σύμφωνα με τον Tom Hibbert ενσάρκωσε τη "βρετανική γυναικεία εμφάνιση" - μίνι φούστα, μακριά, ίσια μαλλιά και πρόσωπο με ανοιχτά μάτια. Καθώς άρχισε η επέλαση των Beatles στον κόσμο, το διεθνές κοινό άρχισε να ενδιαφέρεται για τα στυλ που διαδόθηκαν από νεαρές αγγλιδούλες και η Μπόιντ ήταν το τέλειο παράδειγμα.
Σε μια συνέντευξή της στο Forbes, η Μπόιντ μίλησε γι’ αυτή την περίοδο, δηλώνοντας: «Προηγουμένως η μόδα ήταν πολύ αυστηρή και εκλεπτυσμένη όσον αφορά περιοδικά όπως το Vogue και το Harper's, κ.λπ. Έως τότε τα μοντέλα έδειχναν πραγματικά πολύ εκλεπτυσμένα μοντέλα, πιθανώς αριστοκρατικά μοντέλα, και ήταν έτσι τελείως διαφορετικά. Μετά τα κορίτσια της δεκαετίας του ’60 κάναμε τελείως διαφορετικό μακιγιάζ, μας άρεσε το μαύρο κάτω από τα μάτια μας αλλά και από πάνω. Τα μαλλιά μας ήταν τελείως διαφορετικά. Ήταν πιο ανακατωμένα, δεν ήταν τόσο προσεγμένο το χτένισμα. Νιώθω ότι όλα ήταν μέρος ενός επαναστατικού κινήματος με δημιουργικό τρόπο».
«Αυτό το στυλ έπιασε και εξαπλώθηκε στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Το Λονδίνο ήταν το κέντρο κάποια στιγμή εκείνης της δημιουργικής έκρηξης», συνέχισε. Έτσι, το πρωτοποριακό στυλ της Μπόιντ σηματοδότησε ένα ταξίδι προς περισσότερη ελευθερία και έκφραση, το οποίο είχε τεράστια επιρροή στους σχεδιαστές και τα μοντέλα τις επόμενες δεκαετίες. Η Μπόιντ πρωτοστάτησε ενεργά σε αυτές τις νέες εμφανίσεις, δηλώνοντας: «Όλοι εμπνεύσαμε ο ένας τον άλλον. Είχαμε την εμφάνιση και σχεδίασαν τα ρούχα για να ταιριάζουν με την εμφάνισή μας».
H Πάττι Μπόιντ ποζάρει με το δίσκο των Beatles «Α Hard Day’s Night»
Αφού η Μπόιντ πρωταγωνίστησε σε μια διαφήμιση του Σμιθ για πατατάκια, με την καθοδήγηση του Ρίτσαρντ Λέστερ, συνεργάστηκε ξανά με τον σκηνοθέτη για ένα μικρό μέρος στην ταινία A Hard Day's Night των Beatles, υποδυόμενη μια μαθήτρια - θαυμάστρια των μουσικών από το Λίβερπουλ. Τότε γνώρισε τον Χάρισον και το ζευγάρι άρχισε γρήγορα να βγαίνει. Στις αρχές του 1966, παντρεύτηκαν και εκείνη έγινε μια από τις πιο εμβληματικές «συζύγους των Beatles». Αν και η Boyd ενέπνευσε τα ερωτικά τραγούδια του Harrison, είναι ελάχιστα γνωστό το γεγονός ότι ήταν ο καταλύτης για το ενδιαφέρον των Beatles για την Ινδία, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη μουσική τους.
Η Μπόιντ είπε στον Independent: «Υποθέτω ότι ήταν η καθιέρωση του μονοπατιού των χίπηδων, αν και δεν το καταλάβαμε τότε. Ήμουν το πρώτο άτομο στον κύκλο μας που ξεκίνησα το διαλογισμό. Υποθέτω ότι απλώς ήξερα ότι έπρεπε να υπάρχει μια πιο πνευματική πτυχή στη ζωή και είδα μια μικρή διαφήμιση για μαθήματα διαλογισμού στο πίσω μέρος των The Times. Έτσι ξεκίνησε. Και τότε η Ινδία ήταν ένα όνειρο. Ήταν το αντίθετο με την Αγγλία εκείνη την εποχή, μια πραγματική πνευματική κοινωνία».
Με τον Τζορτζ Χάρισον στην Ινδία
Παρακινημένος από το ενδιαφέρον της Μπόιντ, ο Χάρισον άρχισε να ενσωματώνει ινδικά όργανα στη μουσική των Beatles, οδηγώντας τελικά το συγκρότημα σε ένα καταφύγιο Υπερβατικού Διαλογισμού στην Ινδία με επικεφαλής τον Maharishi Mahesh Yogi. Το συγκρότημα γνώρισε μια πνευματική αφύπνιση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, γράφοντας πολλά τραγούδια που κατέληξαν στο The White Album. Σύμφωνα με το βιβλίο του Paul Oliver: Ινδουισμός και η δεκαετία του ’60, «Η σχέση μεταξύ των Beatles και του Μαχαρίσι προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον στη Δύση για τα ινδικά ρούχα, τον διαλογισμό, τη γιόγκα και το παίξιμο με σιτάρ».
Δυστυχώς, η σχέση της Πάττι Μπόιντ με τον Τζορτζ Χάρισον τελείωσε το 1974 όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν πιστός. Κάποια στιγμή είχε δηλώσει ότι η σχέση του Χάρισον με τη γυναίκα του Ρίνγκο Σταρ, Μορίν, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στο γάμο τους. Το διαζύγιο βγήκε τρία χρόνια μετά, το 1977. Η Πάττι κατέληξε να παντρευτεί τον Έρικ Κλάπτον, τον καλύτερο φίλο του Χάρισον, το 1979, ο οποίος είχε πιέσει το μοντέλο για χρόνια να επισυνάψουν σχέσεις. Τελικά η Μπόιντ τον χώρισε το 1989 λόγω των προβλημάτων του με την απιστία και τον αλκοολισμό. Από τότε, η Μπόιντ βρήκε την ευτυχία με τον σύζυγό της, Rod Weston, τον οποίο παντρεύτηκε το 2015 μετά από πολλά χρόνια σχέσης.
Με τον Έρικ Κλάπτον στη γαμήλια εκδήλωση
Ο Τζορτζ Χάρισον θα ξαναπαντρευτεί με την Olivia Arias το 1978 με την οποία πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του έως το Νοέμβριο του 2001, ο Ρίνγκο Σταρ πήρε διαζύγιο το 1975, το οποίο, όπως παραδέχτηκε αργότερα, οφειλόταν επίσης σε συχνές απιστίες από την πλευρά του και όχι λόγω της σχέσης της Μορίν με τον Χάρισον. Ο Χάρισον και ο Κλάπτον παρέμειναν φίλοι και συνέχισαν να ηχογραφούν μαζί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους και μάλιστα έκαναν περιοδεία μαζί στη δεκαετία του '90 μετά το διαζύγιο του Κλάπτον και του Μπόιντ, η φιλία των δύο μουσικών κράτησε περισσότερο από τους γάμους τους με το πρώην μοντέλο.
Να θυμίσουμε ότι οι Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Ρίνγκο Σταρ και Τζορζ Χάρισον έπαιξαν το 1979 πάλι, για πρώτη φορά μαζί, από τότε που διαλύθηκαν οι Beatles, στο πάρτι που διοργάνωσε ο Έρικ Κλάπτον, για να γιορτάσει το γάμο του με την πρώην γυναίκα του Χάρισον, μπροστά σε 200 καλεσμένους –μεταξύ αυτών ο Μικ Τζάγγερ και ο Έλτον Τζον - όπου ερμήνευσαν κυρίως τις παλιές τους επιτυχίες. Στο σετ αυτό ηγήθηκε ο Χάρισον και είχε καλεσμένους τους άλλα δύο «σκαθάρια». Ο John Lennon δεν έπαιξε μαζί τους εκείνο το βράδυ για άγνωστους λόγους που μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο ότι είχε την έδρα του στην Αμερική και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Αγγλία για το γάμο.
Για χάρη της Πάττι Μπόιντ ο Κλάπτον είχε παρατήσει τους Derek and The Dominoes. Μια εποχή που ήταν παράφορα ερωτευμένος με την σύζυγο του στενού φίλου του Χάρισον έπεσε σε κατάθλιψη και καταχρήσεις κλεισμένος στο σπίτι του στο Surrey. Αυτή η κατάστασή του κράτησε τρία χρόνια. Έφθασε σημείο να πουλήσει το αμάξι του, τις κιθάρες του, όλα για να εξασφαλίζει τη δόση του. Τελικά ο Κλάπτον παντρεύτηκε την Μπόιντ και ησύχασε…
Η Μπόιντ είναι πλέον επαγγελματίας φωτογράφος, μια μορφή τέχνης με την οποία άρχισε να πειραματίζεται κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της με τους Beatles, τραβώντας πορτραίτα των μουσικών ή προσωπογραφίες του Χάρισον. Είπε στον Independent: «Όταν χωρίσαμε ο Έρικ και εγώ, ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να βγάλω χρήματα, γι' αυτό έκανα ένα σοβαρό μάθημα φωτογραφίας και προσπάθησα ενεργά να βρω δουλειά. Σήμερα, φωτογραφίζω για περιοδικά και μου ανατέθηκε να κάνω πορτρέτα για φίλους».
Οι φωτογραφήσεις της Μπόιντ από τη δεκαετία του ’60 είναι εξαιρετικές και πολύτιμες καθώς είχε πρόσβαση στα παρασκήνια σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς αστέρες της περιόδου και έχει βάλει το βλέμμα της στην αβίαστη σύλληψη εικονιδίων ως καθιερωμένη φωτογράφος. Έχει εκθέσει τις φωτογραφίες της σε διάφορες γκαλερί όλα αυτά τα χρόνια και κυκλοφόρησε ένα φωτογραφικό άλμπουμ το 2022, Pattie Boyd: My Life in Pictures.
Παρόλο που η Μπόιντ ήταν μούσα του Χάρισον και του Κλάπτον, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε τις συνεισφορές που έκανε στη λαϊκή κουλτούρα από μόνη της. Ως ένα από τα πρόσωπα της δεκαετίας του '60, η Boyd βοήθησε στη δημιουργία στιλιστικών τάσεων που έχουν γίνει βασικά στοιχεία της σύγχρονης μόδας. Επιπλέον, ήταν υπεύθυνη για την έμπνευση του ενδιαφέροντος για την ανατολική κουλτούρα στο μυαλό τεσσάρων Βρετανών αγοριών, που συνέβαλαν στη διάδοση της ενσωμάτωσής της στη Δύση, η οποία έχει επηρεάσει γενιές καλλιτεχνών, σχεδιαστών και μουσικών.
