Γιάννης Πουλόπουλος (29 Ιουνίου 1941 - 23 Αυγούστου 2020)
Φαντάζομαι όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ότι από εκείνη την γενιά των μεγάλων τραγουδιστών και των μεγάλων τραγουδιών, ο Γιάννης Πουλόπουλος ξεχωρίζει για τον λόγω του ότι, από ένα σημείο και μετά.... εξαφανίστηκε. Σταμάτησε τις εμφανίσεις, δεν μιλούσε και δεν τραγουδούσε…
Οι άνθρωποι στον μουσικό χώρο αναρωτιούνταν: Μήπως ο Πουλόπουλος είναι ένας και μοναδικός; Μήπως αν έκανε την κίνηση και ανακοίνωνε εμφανίσεις θα γινόταν πανικός; Μήπως θα σπάγανε οι πόρτες; Μήπως θα γινόταν λαϊκό προσκύνημα;
Και ξαφνικά μάθαμε ότι ο Γιάννης Πουλόπουλος έφυγε από την ζωή! Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας, μας άφησε καθώς προδόθηκε από την καρδιά του. Λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ της Κυριακής (23 Αυγούστου 2020) ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα, άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, να διαβάσουμε όλη την ιστορία του παιδιού που επέμενε κι΄ ας τον έλεγαν όλοι «ο κοντός».
Γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1945 στην Καρδαμύλη της Μάνης. Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα, και έτσι μεγαλώνει με τον πατέρα του και τον μικρό αδερφό του, Βασίλη. Από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι, αλλά στη συνοικία και στον στενό κύκλο που μεγάλωνε, δεν υπήρχαν τα μέσα ή ο άνθρωπος που θα τον προωθούσε. Παρακινημένος όμως από τους φίλους του που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στην φωνή του, πήγε στην εταιρία COLUMBIA το 1962 (17 ετών) ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεινε ραντεβού...
Σε πείσμα όλων, δεν το έβαλε κάτω και συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Κάποια μέρα επιτέλους – μάλλον για να τον ξεφορτωθούν- του έκλεισαν αυτό το περιβόητο ραντεβού. Έτσι μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι με τίτλο “Κορμί μου πονεμένο”, το οποίο δεν είχε καμία τύχη. Εκείνη την περίοδο η COLUMBIA, έχοντας στο δυναμικό της μεγάλο αριθμό άγνωστων και ανερχόμενων τραγουδιστών, αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση και να κάνει νέες ακροάσεις, από τις οποίες θα κρατούσε 50 άτομα. Ο νεαρός Πουλόπουλος δεν τα παρατάει και πηγαίνει σε μια ακόμη ακρόαση.
Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν μερικά από τα μεγαθήρια της Ελληνικής μουσικής: Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Ο μικρός διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια: "Μάνα μου και Παναγιά" και το "Παράπονο". Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας στους υπόλοιπους: "Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή", και τελικά ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Ο Μίκης Θεοδωράκης διακρίνοντας ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, τον πήρε αμέσως "υπό την προστασία του" και του έδωσε να πει τα τραγούδια, "Στρώσε το στρώμα σου για δυο", "Δόξα τω Θεώ", και "Το ψωμί είναι στο τραπέζι". Αυτά είναι και τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφεί σε δίσκο ο Πουλόπουλος, τραγούδια που αργότερα στην ίδια εταιρία θα τα δισκογραφήσει και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης - ο οποίος λέγεται ότι δεν τον ήθελε τον πιτσιρικά Πουλόπουλο. Η Columbia τον αφήνει στο “ράφι”.
Το 1964 κατατάσσεται φαντάρος και απολύεται το 1966, όπου συνεχίζει να τραγουδάει σε μπουάτ στην Πλάκα και να ανήκει πια στο δυναμικό της εταιρίας LYRA. Ηχογραφεί τραγούδια του Μίκη, του πρωτοεμφανιζόμενου τότε Μάνου Λοΐζου (σε πρώτη εκτέλεση το «Ακορντεόν» το 1966), ενώ σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου", του επίσης καινούργιου εκείνη την εποχή, Σταύρου Κουγιουμτζή.
Συναυλίες με τον Μίκη, παρέα και ο Δημήτρης Μητροπάνος
Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με μεγάλα ονόματα και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο. Την ίδια χρονιά μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κινηματογραφικές ταινίες. Είναι όμως η εποχή του “Νέου Κύματος” . Ο Γιάννης Πουλόπουλος το ακολουθεί. Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια όπως το "Θα 'θελα να 'χα" που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Με τον Γιάννη Σπανό
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό, τον Δήμο Μούτση, τον Κυριάκο Σφέτσα και τον Νίκο Μαμαγκάκη. Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα. Μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του Ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία μιούζικαλ "Οι θαλασσιές οι χάντρες" (1967). Ακολούθησαν βέβαια «Μια Κυρία Στα Μπουζούκια» (1967), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), και άλλες, όπως «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1969), «Ο ψεύτης» , «Η ωραία του κουρέα»... κ.α. Η κινηματογραφική κάμερα λατρεύει το πρόσωπο του Πουλόπουλου και τα κορίτσια κόβουν φλέβες.
Με τον Φαίδωνα Γεωργίτση στην ταινία “Οι θαλασσιές οι χάντρες”
Με τον Μίμη Πλέσσα
Το 1969 είναι μια σημαντική χρονιά για τον νεαρό τραγουδιστή. Ο δίσκος "Ο δρόμος" των Μίμη Πλέσσα - Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου τραγουδάει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, γίνεται αμέσως χρυσός. Είναι ο πρώτος Ελληνικός δίσκος που γίνεται χρυσός- παρά την απαγόρευση μετάδοσης του από το τότε μονοπώλιο της ΕΡΤ, δίσκος που στα χρόνια που θα ακολουθήσουν καταρρίπτει κάθε ρεκόρ, πουλώντας πάνω από 3.000.000 αντίτυπα, ρεκόρ που ακόμη και σήμερα δεν έχει φτάσει κανένας άλλος Ελληνικός δίσκος.
Ο Πουλόπουλος είναι ο τραγουδιστής που κατάφερε και έκανε μεγάλες επιτυχίες δύσκολα τραγούδια. Τραγούδια σε στίχους ποιητών- όπως του Λόρκα, του Νερούντα το "Emiliano Zapata", του Γιάννη Γλέζου, την "Ερωφίλη" του Νίκου Μαμαγκάκη, τη "Γύφτισσα μέρα" του Γιώργου Κοντογιώργου κλπ. Κυνηγήθηκε από την Χούντα, απαγορεύτηκαν τραγούδια του, έφυγε στο εξωτερικό... αλλά η φωνή του συντρόφευε όλον τον κόσμο και τους φοιτητές.
Μαρινέλλα, Νίκος Ξανθόπουλος, Γιάννης Πουλόπουλος
Εκτός από το τραγούδι γράφει ποιήματα και ζωγραφίζει. Το 1983 κυκλοφορεί τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ταξίδι Στο Κέντρο Της Γης» και γνωρίζεται με τη μέλλουσα γυναίκα του Μπέττυ. Το 1985 γίνεται ο γάμος τους και το 1992 γεννιέται η κόρη του, Αλεξάνδρα. Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Στα Όνειρά Μου Περπατώ», με τον οποίο αποφασίζει να απομακρυνθεί από τα μουσικά δρώμενα.
Σε ορισμένες συνεντεύξεις της εποχής έλεγε πως η νύχτα δεν είναι πια γι’ αυτόν, έτσι όπως έχει ξευτελιστεί και αποφασίζει να απομακρυνθεί από τις βραδινές εμφανίσεις και, εν γένει, τα μουσικά δρώμενα. Αφοσιώθηκε στην οικογένεια του, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ οι χιλιάδες θαυμαστές και φίλοι του συνέχιζαν ακόμα να ονειρεύονται μέσα από τα τραγούδια του και τη σπάνια φωνή του.
Φαντάζομαι όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ότι από εκείνη την γενιά των μεγάλων τραγουδιστών και των μεγάλων τραγουδιών, ο Γιάννης Πουλόπουλος ξεχωρίζει για τον λόγω του ότι, από ένα σημείο και μετά.... εξαφανίστηκε. Σταμάτησε τις εμφανίσεις, δεν μιλούσε και δεν τραγουδούσε…
Οι άνθρωποι στον μουσικό χώρο αναρωτιούνταν: Μήπως ο Πουλόπουλος είναι ένας και μοναδικός; Μήπως αν έκανε την κίνηση και ανακοίνωνε εμφανίσεις θα γινόταν πανικός; Μήπως θα σπάγανε οι πόρτες; Μήπως θα γινόταν λαϊκό προσκύνημα;
Και ξαφνικά μάθαμε ότι ο Γιάννης Πουλόπουλος έφυγε από την ζωή! Σε ηλικία 79 ετών και με χρόνια προβλήματα υγείας, μας άφησε καθώς προδόθηκε από την καρδιά του. Λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ της Κυριακής (23 Αυγούστου 2020) ο Γιάννης Πουλόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της ελληνικής μουσικής και απόλυτα ταυτισμένος με το Νέο Κύμα, άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, να διαβάσουμε όλη την ιστορία του παιδιού που επέμενε κι΄ ας τον έλεγαν όλοι «ο κοντός».
Γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1945 στην Καρδαμύλη της Μάνης. Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα, και έτσι μεγαλώνει με τον πατέρα του και τον μικρό αδερφό του, Βασίλη. Από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι, αλλά στη συνοικία και στον στενό κύκλο που μεγάλωνε, δεν υπήρχαν τα μέσα ή ο άνθρωπος που θα τον προωθούσε. Παρακινημένος όμως από τους φίλους του που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στην φωνή του, πήγε στην εταιρία COLUMBIA το 1962 (17 ετών) ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεινε ραντεβού...
Σε πείσμα όλων, δεν το έβαλε κάτω και συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Κάποια μέρα επιτέλους – μάλλον για να τον ξεφορτωθούν- του έκλεισαν αυτό το περιβόητο ραντεβού. Έτσι μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι με τίτλο “Κορμί μου πονεμένο”, το οποίο δεν είχε καμία τύχη. Εκείνη την περίοδο η COLUMBIA, έχοντας στο δυναμικό της μεγάλο αριθμό άγνωστων και ανερχόμενων τραγουδιστών, αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση και να κάνει νέες ακροάσεις, από τις οποίες θα κρατούσε 50 άτομα. Ο νεαρός Πουλόπουλος δεν τα παρατάει και πηγαίνει σε μια ακόμη ακρόαση.
Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν μερικά από τα μεγαθήρια της Ελληνικής μουσικής: Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Ο μικρός διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια: "Μάνα μου και Παναγιά" και το "Παράπονο". Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας στους υπόλοιπους: "Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή", και τελικά ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Ο Μίκης Θεοδωράκης διακρίνοντας ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, τον πήρε αμέσως "υπό την προστασία του" και του έδωσε να πει τα τραγούδια, "Στρώσε το στρώμα σου για δυο", "Δόξα τω Θεώ", και "Το ψωμί είναι στο τραπέζι". Αυτά είναι και τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφεί σε δίσκο ο Πουλόπουλος, τραγούδια που αργότερα στην ίδια εταιρία θα τα δισκογραφήσει και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης - ο οποίος λέγεται ότι δεν τον ήθελε τον πιτσιρικά Πουλόπουλο. Η Columbia τον αφήνει στο “ράφι”.
Το 1964 κατατάσσεται φαντάρος και απολύεται το 1966, όπου συνεχίζει να τραγουδάει σε μπουάτ στην Πλάκα και να ανήκει πια στο δυναμικό της εταιρίας LYRA. Ηχογραφεί τραγούδια του Μίκη, του πρωτοεμφανιζόμενου τότε Μάνου Λοΐζου (σε πρώτη εκτέλεση το «Ακορντεόν» το 1966), ενώ σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου", του επίσης καινούργιου εκείνη την εποχή, Σταύρου Κουγιουμτζή.
Συναυλίες με τον Μίκη, παρέα και ο Δημήτρης Μητροπάνος
Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με μεγάλα ονόματα και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο. Την ίδια χρονιά μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κινηματογραφικές ταινίες. Είναι όμως η εποχή του “Νέου Κύματος” . Ο Γιάννης Πουλόπουλος το ακολουθεί. Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια όπως το "Θα 'θελα να 'χα" που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Με τον Γιάννη Σπανό
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό, τον Δήμο Μούτση, τον Κυριάκο Σφέτσα και τον Νίκο Μαμαγκάκη. Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα. Μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του Ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία μιούζικαλ "Οι θαλασσιές οι χάντρες" (1967). Ακολούθησαν βέβαια «Μια Κυρία Στα Μπουζούκια» (1967), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), και άλλες, όπως «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1969), «Ο ψεύτης» , «Η ωραία του κουρέα»... κ.α. Η κινηματογραφική κάμερα λατρεύει το πρόσωπο του Πουλόπουλου και τα κορίτσια κόβουν φλέβες.
Με τον Φαίδωνα Γεωργίτση στην ταινία “Οι θαλασσιές οι χάντρες”
Με τον Μίμη Πλέσσα
Το 1969 είναι μια σημαντική χρονιά για τον νεαρό τραγουδιστή. Ο δίσκος "Ο δρόμος" των Μίμη Πλέσσα - Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου τραγουδάει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, γίνεται αμέσως χρυσός. Είναι ο πρώτος Ελληνικός δίσκος που γίνεται χρυσός- παρά την απαγόρευση μετάδοσης του από το τότε μονοπώλιο της ΕΡΤ, δίσκος που στα χρόνια που θα ακολουθήσουν καταρρίπτει κάθε ρεκόρ, πουλώντας πάνω από 3.000.000 αντίτυπα, ρεκόρ που ακόμη και σήμερα δεν έχει φτάσει κανένας άλλος Ελληνικός δίσκος.
Ο Πουλόπουλος είναι ο τραγουδιστής που κατάφερε και έκανε μεγάλες επιτυχίες δύσκολα τραγούδια. Τραγούδια σε στίχους ποιητών- όπως του Λόρκα, του Νερούντα το "Emiliano Zapata", του Γιάννη Γλέζου, την "Ερωφίλη" του Νίκου Μαμαγκάκη, τη "Γύφτισσα μέρα" του Γιώργου Κοντογιώργου κλπ. Κυνηγήθηκε από την Χούντα, απαγορεύτηκαν τραγούδια του, έφυγε στο εξωτερικό... αλλά η φωνή του συντρόφευε όλον τον κόσμο και τους φοιτητές.
Μαρινέλλα, Νίκος Ξανθόπουλος, Γιάννης Πουλόπουλος
Εκτός από το τραγούδι γράφει ποιήματα και ζωγραφίζει. Το 1983 κυκλοφορεί τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ταξίδι Στο Κέντρο Της Γης» και γνωρίζεται με τη μέλλουσα γυναίκα του Μπέττυ. Το 1985 γίνεται ο γάμος τους και το 1992 γεννιέται η κόρη του, Αλεξάνδρα. Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Στα Όνειρά Μου Περπατώ», με τον οποίο αποφασίζει να απομακρυνθεί από τα μουσικά δρώμενα.
Σε ορισμένες συνεντεύξεις της εποχής έλεγε πως η νύχτα δεν είναι πια γι’ αυτόν, έτσι όπως έχει ξευτελιστεί και αποφασίζει να απομακρυνθεί από τις βραδινές εμφανίσεις και, εν γένει, τα μουσικά δρώμενα. Αφοσιώθηκε στην οικογένεια του, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ οι χιλιάδες θαυμαστές και φίλοι του συνέχιζαν ακόμα να ονειρεύονται μέσα από τα τραγούδια του και τη σπάνια φωνή του.
