Σαν σήμερα…
Στις 12 Νοεμβρίου 1979 έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 49 ετών, ο σπουδαίος Πυθαγόρας. Είχε γεννηθεί στο Αγρίνιο στις 12 Απριλίου 1930… Ωστόσο, παρά το σύντομο βίο του κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη εργογραφία συνδυάζοντας ιδανικά «ποιότητα» με «εμπορικότητα».
Απ’ την «πλατεία του Καρύτση» σε τραγούδια απ’το Παρίσι…
Ανατρέχοντας λοιπόν στην τεράστια δισκογραφία του Πυθαγόρα, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 που κυκλοφόρησαν τα πρώτα του τραγούδια, μέχρι το 1979, αλλά και μετά τον θάνατό του, οι στίχοι του Πυθαγόρα πέρασαν από το στόμα όλων - κι αν όχι όλων – της συντριπτικής πλειοψηφίας των σημαντικών ερμηνευτών και των ερμηνευτριών.
Ανάμεσά τους κι ο Γιάννης Πουλόπουλος, που τραγούδησε στίχους του Πυθαγόρα από τα πρώτα του δισκογραφικά βήματα, άλλοτε με τεράστια κι άλλοτε με μικρότερη αποδοχή. Είναι σαφές ότι η δισκογραφία του Πουλόπουλου, όσον αφορά τους στιχουργούς, σημαδεύτηκε περισσότερο από τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Άκου Δασκαλόπουλου, στην περίοδο της συνεργασίας του με τη Lyra και από αυτά με στίχους του Θάνου Σοφού στα επόμενα χρόνια της Minos.
Παρόλα αυτά και η συνεργασία του με τον Πυθαγόρα άφησε μια σειρά τραγουδιών, ανάμεσα στα οποία και δύο που συμπεριλαμβάνονται σε όλες τις συλλογές με τις μεγάλες επιτυχίες του ερμηνευτή. Αναφέρομαι βεβαίως στο «Πάμε για ύπνο Κατερίνα», που λίγο μετά την κυκλοφορία του γνώρισε απανωτές επανεκτελέσεις από τραγουδιστές όπως ο Γιάννης Πάριος, με τη φωνή του οποίου έγινε επίσης μεγάλη - ίσως και μεγαλύτερη - επιτυχία, η Μαρινέλλα με τον Μάριο, το Τριο Μπελκάντο, αλλά και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου που το τραγούδησε τότε για τις ανάγκες «τουριστικού» δίσκου της εποχής. Το τραγούδι δισκογραφήθηκε επίσης από τραγουδιστές μικρότερης «εμβέλειας» όπως ο Δημήτρης Ξενίδης, ο Γιώργος Ζορμπάς, ο Λευτέρης Καρβούνης και ο Κώστας Καραγιάννης.
Είχαν προηγηθεί επτά τραγούδια με λόγια του Πυθαγόρα, έξι σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού κι ένα του Κώστα Καπνίση, σε δυο από τα οποία ο Πουλόπουλος σιγοντάρησε την Ελένη Κλάδη, «ανταποδίδοντας» στο σιγόντο που του είχε κάνει εκείνη σε δυο προηγούμενα τραγούδια, ενώ τρία τραγούδια ακούστηκαν παράλληλα και στον ελληνικό κινηματογράφο.
Εκτός από την «Κατερίνα» ξεχωριστή επιτυχία γνώρισαν τα τραγούδια «Στον Πειραιά, στον Πειραιά» και «Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά», κυρίως μετά την κυκλοφορία του στην ομώνυμη συλλογή τραγουδιών του ερμηνευτή από τις 45 στροφές, που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1979. Στο διάβα των καιρών, το «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» ηχογραφήθηκε άλλες δυο φορές από τον Γιάννη Πουλόπουλο, το 1989 σε ένα διπλό δίσκο με τίτλο «Μια ζωή τραγούδια», όπου ο ερμηνευτής επανάφερε στην επικαιρότητα μεγάλες επιτυχίες του με μοντέρνο ήχο, καθώς και στη «Ζωντανή επαφή» του το 1999. Σε αυτό τον δίσκο, που ηχογραφήθηκε ζωντανά στην «Πύλη Αξιού» στη Θεσσαλονίκη, χώρεσε επίσης και «Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά».
Το 1972 ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγούδησε άλλα δυο τραγούδια του Πυθαγόρα, αυτή τη φορά σε μουσική του Γιώργου Κριμιζάκη που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών. Ήταν «Ο Καραϊσκάκης» και το «Στην πλατεία του Καρύτση», που συμπεριλήφθηκαν αρκετά χρόνια μετά σε συλλογές του ερμηνευτή.
Το δεύτερο «σήμα κατατεθέν» της συνεργασίας Πυθαγόρα – Πουλόπουλου είναι η ελληνική εκδοχή του «Abrazame» του Julio Iglesias, που με ελληνικούς στίχους του Πυθαγόρα έγινε «Αγάπα με», βάπτισε τον ομώνυμο και δεύτερο δίσκο του Γιάννη Πουλόπουλου στη Minos, που κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 1977 (μετά τα, μάλλον, αποτυχημένα «Τραγούδια της ξενιτιάς» των Γιώργου Κατσαρού και Δημήτρη Ιατρόπουλου με τα οποία εγκαινιάστηκε η συνεργασία του με την εταιρεία), εκδόθηκε επίσης σε δίσκο 45 στροφών και καταγράφηκε στην ιστορία σαν ένα από τα δημοφιλέστερα μεταγλωττισμένα, ελληνικά τραγούδια. Για τις ανάγκες του ίδιου δίσκου ο Πυθαγόρας μεταγλώττισε άλλο ένα γαλλόφωνο κομμάτι, της Patricia Carli με στίχους των Jacques Ferrière και Daniel Guichard, μετατρέποντας το «La Tendresse», που είχε τραγουδήσει ο Daniel Guichard σε «Φταίω εγώ».
Με «διεθνή» ηχοχρώματα, αλλά με αποδοχή, μάλλον μικρότερη του «Αγάπα με», κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά άλλος ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος του Γιάννη Πουλόπουλου με τίτλο «Για σένα» και με τρία από τα δεκατρία τραγούδια να δημιουργούνται μέσα από ξένες μελωδίες, πάνω στις οποίες έβαλε στίχους ο Πυθαγόρας. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το 1978 και η συνεργασία μεταξύ στιχουργού και ερμηνευτή.
Ξεφεύγοντας για λίγο από το κυρίως θέμα και επιχειρώντας μια συνολική αποτίμηση του υλικού αυτής της εποχής, που γεννήθηκε, κυρίως μετά την επιτυχία του «El bimbo», που με λόγια του Πυθαγόρα έγινε «Ποτέ δεν σε ξεχνώ», θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα, πως κάποιες μεμονωμένες εξαιρέσεις που γνώρισαν τεράστια επιτυχία, όπως το «Αγάπα με» ή το προγενέστερο «Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου», ο τίτλος του «άρχοντα των μεταγλωττισμένων» κατοχυρώνεται, μάλλον, από τον Γιάννη Πάριο, ο οποίος διέπρεψε σε αυτό το είδος.
1) Στον Πειραιά στον Πειραιά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Γιάννης Πουλόπουλος – Ελένη Κλάδη (Lyra LS-1073, 1965) Από την ταινία «Ο τετραπέρατος» (Σενάριο: Γιώργος Ασημακόπουλος, σκηνοθεσία: Κώστας Ανδρίτσος, 1966)
2) Για μένα βράδιασε (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Γιάννης Πουλόπουλος – Ελένη Κλάδη (Lyra LS-1073, 1965)
3) Πολύ αργά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Ελένη Κλάδη – Γιάννης Πουλόπουλος (Lyra LS-1085, 1965) Από την ταινία «Οι στιγματισμένοι» (Σενάριο: Γιάννης Χανιώτης, σκηνοθεσία: Κώστας Ανδρίτσος, 1966)
4) Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Ελένη Κλάδη – Γιάννης Πουλόπουλος (Lyra LS-1085, 1965)
5) Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά (Κώστας Καπνίσης) (Lyra LS-1307, 1969)
Διαφορετική εκτέλεση του τραγουδιού από την ταινία του Σταύρου Τσιώλη «Ο μικρός δραπέτης», 1968.
6) Οι πικροδάφνες (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lp «Πουλόπουλος 4», Lyra SYLP 3568, 1970)
7) Μάνα, γυναίκα Παναγιά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lp «Πουλόπουλος 4», Lyra SYLP 3568, 1970)
8) Πάμε για ύπνο Κατερίνα (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1395 & Politis 1395 LS), 1972)
9) Χωρίς φιλί κι αντίο (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1395 & Politis 1395 LS), 1972)
10) Στην Πλατεία του Καρύτση (Γιώργος Κριμιζάκης - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1404, 1972)
11) Ο Καραϊσκάκης (Γιώργος Κριμιζάκης - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1404, 1972)
12) Αγάπα με (Julio Iglesias – Rafael Ferro - Πυθαγόρας) (Minos – 5820 & lp «Αγάπα με» MSM 297, 1977)
13) Φταίω εγώ (Patricia Carli - Jacque Ferriere - Daniel Guichard - Julio Iglesias - Πυθαγόρας) (Minos – 5820 & lp «Αγάπα με» MSM 297, 1977)
14) Για σένα (Antonio Perez - Ricardo Cerrato - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
15) Αν θα χωρίσουμε εμείς (Alain Barrier - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
16) Αν δεν είσαι αυτή που είσαι (Ricardo Cerrato - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
Στις 12 Νοεμβρίου 1979 έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 49 ετών, ο σπουδαίος Πυθαγόρας. Είχε γεννηθεί στο Αγρίνιο στις 12 Απριλίου 1930… Ωστόσο, παρά το σύντομο βίο του κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη εργογραφία συνδυάζοντας ιδανικά «ποιότητα» με «εμπορικότητα».
Απ’ την «πλατεία του Καρύτση» σε τραγούδια απ’το Παρίσι…
Ανατρέχοντας λοιπόν στην τεράστια δισκογραφία του Πυθαγόρα, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 που κυκλοφόρησαν τα πρώτα του τραγούδια, μέχρι το 1979, αλλά και μετά τον θάνατό του, οι στίχοι του Πυθαγόρα πέρασαν από το στόμα όλων - κι αν όχι όλων – της συντριπτικής πλειοψηφίας των σημαντικών ερμηνευτών και των ερμηνευτριών.
Ανάμεσά τους κι ο Γιάννης Πουλόπουλος, που τραγούδησε στίχους του Πυθαγόρα από τα πρώτα του δισκογραφικά βήματα, άλλοτε με τεράστια κι άλλοτε με μικρότερη αποδοχή. Είναι σαφές ότι η δισκογραφία του Πουλόπουλου, όσον αφορά τους στιχουργούς, σημαδεύτηκε περισσότερο από τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Άκου Δασκαλόπουλου, στην περίοδο της συνεργασίας του με τη Lyra και από αυτά με στίχους του Θάνου Σοφού στα επόμενα χρόνια της Minos.
Παρόλα αυτά και η συνεργασία του με τον Πυθαγόρα άφησε μια σειρά τραγουδιών, ανάμεσα στα οποία και δύο που συμπεριλαμβάνονται σε όλες τις συλλογές με τις μεγάλες επιτυχίες του ερμηνευτή. Αναφέρομαι βεβαίως στο «Πάμε για ύπνο Κατερίνα», που λίγο μετά την κυκλοφορία του γνώρισε απανωτές επανεκτελέσεις από τραγουδιστές όπως ο Γιάννης Πάριος, με τη φωνή του οποίου έγινε επίσης μεγάλη - ίσως και μεγαλύτερη - επιτυχία, η Μαρινέλλα με τον Μάριο, το Τριο Μπελκάντο, αλλά και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου που το τραγούδησε τότε για τις ανάγκες «τουριστικού» δίσκου της εποχής. Το τραγούδι δισκογραφήθηκε επίσης από τραγουδιστές μικρότερης «εμβέλειας» όπως ο Δημήτρης Ξενίδης, ο Γιώργος Ζορμπάς, ο Λευτέρης Καρβούνης και ο Κώστας Καραγιάννης.
Είχαν προηγηθεί επτά τραγούδια με λόγια του Πυθαγόρα, έξι σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού κι ένα του Κώστα Καπνίση, σε δυο από τα οποία ο Πουλόπουλος σιγοντάρησε την Ελένη Κλάδη, «ανταποδίδοντας» στο σιγόντο που του είχε κάνει εκείνη σε δυο προηγούμενα τραγούδια, ενώ τρία τραγούδια ακούστηκαν παράλληλα και στον ελληνικό κινηματογράφο.
Εκτός από την «Κατερίνα» ξεχωριστή επιτυχία γνώρισαν τα τραγούδια «Στον Πειραιά, στον Πειραιά» και «Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά», κυρίως μετά την κυκλοφορία του στην ομώνυμη συλλογή τραγουδιών του ερμηνευτή από τις 45 στροφές, που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1979. Στο διάβα των καιρών, το «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» ηχογραφήθηκε άλλες δυο φορές από τον Γιάννη Πουλόπουλο, το 1989 σε ένα διπλό δίσκο με τίτλο «Μια ζωή τραγούδια», όπου ο ερμηνευτής επανάφερε στην επικαιρότητα μεγάλες επιτυχίες του με μοντέρνο ήχο, καθώς και στη «Ζωντανή επαφή» του το 1999. Σε αυτό τον δίσκο, που ηχογραφήθηκε ζωντανά στην «Πύλη Αξιού» στη Θεσσαλονίκη, χώρεσε επίσης και «Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά».
Το 1972 ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγούδησε άλλα δυο τραγούδια του Πυθαγόρα, αυτή τη φορά σε μουσική του Γιώργου Κριμιζάκη που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών. Ήταν «Ο Καραϊσκάκης» και το «Στην πλατεία του Καρύτση», που συμπεριλήφθηκαν αρκετά χρόνια μετά σε συλλογές του ερμηνευτή.
Το δεύτερο «σήμα κατατεθέν» της συνεργασίας Πυθαγόρα – Πουλόπουλου είναι η ελληνική εκδοχή του «Abrazame» του Julio Iglesias, που με ελληνικούς στίχους του Πυθαγόρα έγινε «Αγάπα με», βάπτισε τον ομώνυμο και δεύτερο δίσκο του Γιάννη Πουλόπουλου στη Minos, που κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 1977 (μετά τα, μάλλον, αποτυχημένα «Τραγούδια της ξενιτιάς» των Γιώργου Κατσαρού και Δημήτρη Ιατρόπουλου με τα οποία εγκαινιάστηκε η συνεργασία του με την εταιρεία), εκδόθηκε επίσης σε δίσκο 45 στροφών και καταγράφηκε στην ιστορία σαν ένα από τα δημοφιλέστερα μεταγλωττισμένα, ελληνικά τραγούδια. Για τις ανάγκες του ίδιου δίσκου ο Πυθαγόρας μεταγλώττισε άλλο ένα γαλλόφωνο κομμάτι, της Patricia Carli με στίχους των Jacques Ferrière και Daniel Guichard, μετατρέποντας το «La Tendresse», που είχε τραγουδήσει ο Daniel Guichard σε «Φταίω εγώ».
Με «διεθνή» ηχοχρώματα, αλλά με αποδοχή, μάλλον μικρότερη του «Αγάπα με», κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά άλλος ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος του Γιάννη Πουλόπουλου με τίτλο «Για σένα» και με τρία από τα δεκατρία τραγούδια να δημιουργούνται μέσα από ξένες μελωδίες, πάνω στις οποίες έβαλε στίχους ο Πυθαγόρας. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το 1978 και η συνεργασία μεταξύ στιχουργού και ερμηνευτή.
Ξεφεύγοντας για λίγο από το κυρίως θέμα και επιχειρώντας μια συνολική αποτίμηση του υλικού αυτής της εποχής, που γεννήθηκε, κυρίως μετά την επιτυχία του «El bimbo», που με λόγια του Πυθαγόρα έγινε «Ποτέ δεν σε ξεχνώ», θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα, πως κάποιες μεμονωμένες εξαιρέσεις που γνώρισαν τεράστια επιτυχία, όπως το «Αγάπα με» ή το προγενέστερο «Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου», ο τίτλος του «άρχοντα των μεταγλωττισμένων» κατοχυρώνεται, μάλλον, από τον Γιάννη Πάριο, ο οποίος διέπρεψε σε αυτό το είδος.
1) Στον Πειραιά στον Πειραιά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Γιάννης Πουλόπουλος – Ελένη Κλάδη (Lyra LS-1073, 1965) Από την ταινία «Ο τετραπέρατος» (Σενάριο: Γιώργος Ασημακόπουλος, σκηνοθεσία: Κώστας Ανδρίτσος, 1966)
2) Για μένα βράδιασε (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Γιάννης Πουλόπουλος – Ελένη Κλάδη (Lyra LS-1073, 1965)
3) Πολύ αργά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Ελένη Κλάδη – Γιάννης Πουλόπουλος (Lyra LS-1085, 1965) Από την ταινία «Οι στιγματισμένοι» (Σενάριο: Γιάννης Χανιώτης, σκηνοθεσία: Κώστας Ανδρίτσος, 1966)
4) Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) Ελένη Κλάδη – Γιάννης Πουλόπουλος (Lyra LS-1085, 1965)
5) Το δάκρυ μας σταλιά, σταλιά (Κώστας Καπνίσης) (Lyra LS-1307, 1969)
Διαφορετική εκτέλεση του τραγουδιού από την ταινία του Σταύρου Τσιώλη «Ο μικρός δραπέτης», 1968.
6) Οι πικροδάφνες (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lp «Πουλόπουλος 4», Lyra SYLP 3568, 1970)
7) Μάνα, γυναίκα Παναγιά (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lp «Πουλόπουλος 4», Lyra SYLP 3568, 1970)
8) Πάμε για ύπνο Κατερίνα (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1395 & Politis 1395 LS), 1972)
9) Χωρίς φιλί κι αντίο (Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1395 & Politis 1395 LS), 1972)
10) Στην Πλατεία του Καρύτση (Γιώργος Κριμιζάκης - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1404, 1972)
11) Ο Καραϊσκάκης (Γιώργος Κριμιζάκης - Πυθαγόρας) (Lyra LS-1404, 1972)
12) Αγάπα με (Julio Iglesias – Rafael Ferro - Πυθαγόρας) (Minos – 5820 & lp «Αγάπα με» MSM 297, 1977)
13) Φταίω εγώ (Patricia Carli - Jacque Ferriere - Daniel Guichard - Julio Iglesias - Πυθαγόρας) (Minos – 5820 & lp «Αγάπα με» MSM 297, 1977)
14) Για σένα (Antonio Perez - Ricardo Cerrato - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
15) Αν θα χωρίσουμε εμείς (Alain Barrier - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
16) Αν δεν είσαι αυτή που είσαι (Ricardo Cerrato - Πυθαγόρας) (Lp «Για σένα», MSM 325, 1978)
