Το 1983 ο Γιάννης Πουλόπουλος συνέχιζε την «επέλασή» του στη δισκογραφία παρουσιάζοντας το μεγάλο δίσκο «Και τώρα πες μου».
Είναι το τελευταίο άλμπουμ του στη Minos στην οποία ηχογραφεί από το 1977 σημειώνοντας υψηλές πωλήσεις αλλά και τραγούδια που έμειναν.
Το συγκεκριμένο είναι ίσως και το λιγότερο επιτυχημένο… συγκριτικά με τα υψηλά στάνταρντ του ερμηνευτή.
Ο δίσκος βινυλίου 33 στροφών κλείνει με το «Ψάχνω να σε βρω».
Μια διασκευή του ''All in Love is Fair'' του μεγάλου Stevie Wonder σε στίχους Ρόνης Σοφού ενορχήστρωση του Χάρη Ανδρεάδη.
Το τραγούδι συμπεριλαμβάνονταν στο δίσκο του πρώτου Innervisions (1973) και έκτοτε δίνει το παρών σε συλλογές με «τα καλύτερα» του χαρισματικού καλλιτέχνη.
Ο Πουλόπουλος συνήθιζε στην «νέα» πορεία να ερμηνεύει μεταγλωτισμένα τραγούδια, και μάλιστα ορισμένα να γίνονται τρανά σουξέ, όμως οι επιλογές δεν ήταν από αυτές τις «γειτονιές». Ίσως να έπαιξε ρόλο η επανεκτέλεση που γνώρισε το κομμάτι από Barbra Streisand το 1974, ίσως και η απήχηση που είχε στη Βραζιλιάνικη αγορά.
Το τραγούδι παρά την άψογη και πειστική απόδοση του Πουλόπουλου, δεν ακούστηκε γερά, ούτε στην εποχή του, και ξεχάστηκε… απαρασημοφόρητο. Ακόμη και η «νοητή» σύμπραξη δεν υπογραμμίστηκε καθώς της… άρμοζε.
Είναι ίσως μια απ’ τις μονάκριβες «αποτυχίες» δύο τόσο σπουδαίων καλλιτεχνών.
Είναι το τελευταίο άλμπουμ του στη Minos στην οποία ηχογραφεί από το 1977 σημειώνοντας υψηλές πωλήσεις αλλά και τραγούδια που έμειναν.
Το συγκεκριμένο είναι ίσως και το λιγότερο επιτυχημένο… συγκριτικά με τα υψηλά στάνταρντ του ερμηνευτή.
Ο δίσκος βινυλίου 33 στροφών κλείνει με το «Ψάχνω να σε βρω».
Μια διασκευή του ''All in Love is Fair'' του μεγάλου Stevie Wonder σε στίχους Ρόνης Σοφού ενορχήστρωση του Χάρη Ανδρεάδη.
Το τραγούδι συμπεριλαμβάνονταν στο δίσκο του πρώτου Innervisions (1973) και έκτοτε δίνει το παρών σε συλλογές με «τα καλύτερα» του χαρισματικού καλλιτέχνη.
Ο Πουλόπουλος συνήθιζε στην «νέα» πορεία να ερμηνεύει μεταγλωτισμένα τραγούδια, και μάλιστα ορισμένα να γίνονται τρανά σουξέ, όμως οι επιλογές δεν ήταν από αυτές τις «γειτονιές». Ίσως να έπαιξε ρόλο η επανεκτέλεση που γνώρισε το κομμάτι από Barbra Streisand το 1974, ίσως και η απήχηση που είχε στη Βραζιλιάνικη αγορά.
Το τραγούδι παρά την άψογη και πειστική απόδοση του Πουλόπουλου, δεν ακούστηκε γερά, ούτε στην εποχή του, και ξεχάστηκε… απαρασημοφόρητο. Ακόμη και η «νοητή» σύμπραξη δεν υπογραμμίστηκε καθώς της… άρμοζε.
Είναι ίσως μια απ’ τις μονάκριβες «αποτυχίες» δύο τόσο σπουδαίων καλλιτεχνών.
