Με το ξεκίνημα του ’80, την εποχή με τις μεγάλες προσδοκίες, υπερβολές και αυταπάτες, ο Μανώλης Ρασούλης με την ευρηματική γραφή του θα συμπορευτεί με τις εμπνευσμένες μελωδίες του Χρήστου Νικολόπουλου.
Ο Ρασούλης θα φέρει νέο άνεμο στην ελληνική τραγουδοποιία, θα αποτελέσει σχολή και θα δώσει με τη σειρά του στον Νικολόπουλο την αφορμή να κινηθεί χωρίς δογματισμούς και στεγανά σε όλα τα μήκη και πλάτη του τραγουδιού.
Μέσα από ολοκληρωμένα άλμπουμ αλλά και αποσπασματικές συμπράξεις τους ξεπροβάλλουν τραγούδια με σπάνια ομορφιά και διάρκεια: Άιντε μάτια μου γλυκά, Με τα φώτα νυσταγμένα (Νταλίκες), Αν πεθάνει μια αγάπη, Ζήλεια μου κ.ά.
Τρεις είναι οι δίσκοι που εκείνη την εποχή μοιράστηκαν ολοκληρωτικά Νικολόπουλος και Ρασούλης με την παρουσία πολλών και ικανών ερμηνευτών. Οι Κυβερνήσεις Πέφτουνε Μα Η Αγάπη Μένει(1981), Παίξε Χρήστο Επειγόντως (1982), Όλοι Δικοί Μας Είμαστε (1984). Οι δύο πρώτοι έβγαλαν μεγάλα σουξέ, όπως τα ομότιτλα τραγούδια, ο τρίτος όμως μάλλον πέρασε απαρατήρητος. Το ομώνυμο κομμάτι του που ερμήνευε ο Νίκος Παπάζογλου ξεκινούσε ως εξής:
Όλα χρειάζονται μέσα σε τούτη τη ζωή
Και τούτα ‘δω, κι εκείνα εκεί…
Μακάρι η ρήση του Ρασούλη να βγει προφητική και η αχρείαστη κάρτα που διεκδίκησε και κέρδισε ο Μανωλάς να αποβεί χρήσιμη. Να δώσει δηλαδή την ευκαιρία και σε άλλους συνοδοιπόρους να αναδείξουν τα χαρίσματα και την λειτουργικότητά τους. Προς το παρόν πάντως η απουσία του κέρβερου αμυντικού, μαζί και με τις άλλες απώλειες, κάνει δύσκολη τη ζωή του Σκίμπε. Ο Γερμανός καλείται να καταστρώσει ένα πρωτότυπο πλάνο για την Εθνική μας και μακάρι οι «μετακινήσεις» στην αγωνιστική σκακιέρα να του βγουν. Πάντως οι πολλές αλλαγές θέσεων παικτών και μάλιστα σε κρίσιμα παιχνίδια, λίγες φορές βγαίνουν. Εδώ καμιά φορά δεν σου κάθεται ούτε η «μία». Και ειδικά όταν απέναντί σου έχεις μια άρτια ομάδα, που ευτυχώς για εμάς αντιμετωπίζει κι εκείνη τα δικά της θέματα. Ο αγώνας θα γίνει σε ένα ηλεκτρισμένο περιβάλλον αφού τα εισιτήρια δείχνουν να κάνουν φτερά και να πηγαίνουμε για sold out. Την ίδια ώρα οι Κροάτες, με δηλώσεις τους, φαίνεται να υποτιμούν τις δυνατότητες της Εθνικής μας αλλά και να δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα για τον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόμαστε και γενικότερα επιχειρούμε να «τσιμπήσουμε» αποτελέσματα. Μέχρι ενός σημείο μπορεί και να έχουν και δίκιο, αλλά στην συγκεκριμένη περίσταση προφανώς υπερβάλλουν. Ίσως επιδιώκουν με αυτόν τον τρόπο να συσπειρώσουν τις δικές τους παρατάξεις.
Εμείς εν τω μεταξύ περιμένουμε να δούμε ποιοι τελικά θα είναι 100% έτοιμοι να παίξουν. Όλοι γνωρίζουμε πως αν δεν υπάρχει αυτή η προϋπόθεση καλό θα είναι να μην τους ξεκινήσεις. Άλλωστε ακολουθεί και η ρεβάνς όπου θα τους χρειαστείς. Υπάρχει και η αντίθετη άποψη που λέει πως, πάρε το πρώτο αποτέλεσμα, και μετά θα την βρεις την άκρη. Ευτυχώς κάποιοι κομβικοί ποδοσφαιριστές μας επανήλθαν, άλλοι στη δράση και άλλοι στη φόρμα τους. Ο Μήτρογλου και ο Φορτούνης έχουν την κλάση, απ’ το τίποτα, σε μια στιγμή, να κάνουν τη ζημιά.
Ο Σκίμπε τα γνωρίζει όλα αυτά και ως συνήθως ποντάρει στο γκρουπ που τον έφτασε έως εδώ, στο παρά πέντε της επιτυχίας. Ακολούθησε τη λογική Ρεχάγκελ, όμως έβαλε και το δικό του χεράκι και διαμόρφωσε μια καλοβαλμένη για τα δεδομένα μας κατάσταση, λιγότερο «αντιπαθητική» από εκείνη του προκατόχου του. Μόνο που οι εντυπώσεις, τουλάχιστον στα μάτια των πολλών ξεθωριάζουν ενώ τα αποτελέσματα παραμένουν και δυστυχώς οι περισσότεροι κρίνουν και κρίνονται με βάση αυτά. Και τότε όπως γράφει και ο Ρασούλης αρχίζουν οι «διαφορές», αφού…
Όλοι δικοί μας είμαστε
Και ο καθένας ξένος…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (8-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
Ο Ρασούλης θα φέρει νέο άνεμο στην ελληνική τραγουδοποιία, θα αποτελέσει σχολή και θα δώσει με τη σειρά του στον Νικολόπουλο την αφορμή να κινηθεί χωρίς δογματισμούς και στεγανά σε όλα τα μήκη και πλάτη του τραγουδιού.
Μέσα από ολοκληρωμένα άλμπουμ αλλά και αποσπασματικές συμπράξεις τους ξεπροβάλλουν τραγούδια με σπάνια ομορφιά και διάρκεια: Άιντε μάτια μου γλυκά, Με τα φώτα νυσταγμένα (Νταλίκες), Αν πεθάνει μια αγάπη, Ζήλεια μου κ.ά.
Τρεις είναι οι δίσκοι που εκείνη την εποχή μοιράστηκαν ολοκληρωτικά Νικολόπουλος και Ρασούλης με την παρουσία πολλών και ικανών ερμηνευτών. Οι Κυβερνήσεις Πέφτουνε Μα Η Αγάπη Μένει(1981), Παίξε Χρήστο Επειγόντως (1982), Όλοι Δικοί Μας Είμαστε (1984). Οι δύο πρώτοι έβγαλαν μεγάλα σουξέ, όπως τα ομότιτλα τραγούδια, ο τρίτος όμως μάλλον πέρασε απαρατήρητος. Το ομώνυμο κομμάτι του που ερμήνευε ο Νίκος Παπάζογλου ξεκινούσε ως εξής:
Όλα χρειάζονται μέσα σε τούτη τη ζωή
Και τούτα ‘δω, κι εκείνα εκεί…
Μακάρι η ρήση του Ρασούλη να βγει προφητική και η αχρείαστη κάρτα που διεκδίκησε και κέρδισε ο Μανωλάς να αποβεί χρήσιμη. Να δώσει δηλαδή την ευκαιρία και σε άλλους συνοδοιπόρους να αναδείξουν τα χαρίσματα και την λειτουργικότητά τους. Προς το παρόν πάντως η απουσία του κέρβερου αμυντικού, μαζί και με τις άλλες απώλειες, κάνει δύσκολη τη ζωή του Σκίμπε. Ο Γερμανός καλείται να καταστρώσει ένα πρωτότυπο πλάνο για την Εθνική μας και μακάρι οι «μετακινήσεις» στην αγωνιστική σκακιέρα να του βγουν. Πάντως οι πολλές αλλαγές θέσεων παικτών και μάλιστα σε κρίσιμα παιχνίδια, λίγες φορές βγαίνουν. Εδώ καμιά φορά δεν σου κάθεται ούτε η «μία». Και ειδικά όταν απέναντί σου έχεις μια άρτια ομάδα, που ευτυχώς για εμάς αντιμετωπίζει κι εκείνη τα δικά της θέματα. Ο αγώνας θα γίνει σε ένα ηλεκτρισμένο περιβάλλον αφού τα εισιτήρια δείχνουν να κάνουν φτερά και να πηγαίνουμε για sold out. Την ίδια ώρα οι Κροάτες, με δηλώσεις τους, φαίνεται να υποτιμούν τις δυνατότητες της Εθνικής μας αλλά και να δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα για τον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόμαστε και γενικότερα επιχειρούμε να «τσιμπήσουμε» αποτελέσματα. Μέχρι ενός σημείο μπορεί και να έχουν και δίκιο, αλλά στην συγκεκριμένη περίσταση προφανώς υπερβάλλουν. Ίσως επιδιώκουν με αυτόν τον τρόπο να συσπειρώσουν τις δικές τους παρατάξεις.
Εμείς εν τω μεταξύ περιμένουμε να δούμε ποιοι τελικά θα είναι 100% έτοιμοι να παίξουν. Όλοι γνωρίζουμε πως αν δεν υπάρχει αυτή η προϋπόθεση καλό θα είναι να μην τους ξεκινήσεις. Άλλωστε ακολουθεί και η ρεβάνς όπου θα τους χρειαστείς. Υπάρχει και η αντίθετη άποψη που λέει πως, πάρε το πρώτο αποτέλεσμα, και μετά θα την βρεις την άκρη. Ευτυχώς κάποιοι κομβικοί ποδοσφαιριστές μας επανήλθαν, άλλοι στη δράση και άλλοι στη φόρμα τους. Ο Μήτρογλου και ο Φορτούνης έχουν την κλάση, απ’ το τίποτα, σε μια στιγμή, να κάνουν τη ζημιά.
Ο Σκίμπε τα γνωρίζει όλα αυτά και ως συνήθως ποντάρει στο γκρουπ που τον έφτασε έως εδώ, στο παρά πέντε της επιτυχίας. Ακολούθησε τη λογική Ρεχάγκελ, όμως έβαλε και το δικό του χεράκι και διαμόρφωσε μια καλοβαλμένη για τα δεδομένα μας κατάσταση, λιγότερο «αντιπαθητική» από εκείνη του προκατόχου του. Μόνο που οι εντυπώσεις, τουλάχιστον στα μάτια των πολλών ξεθωριάζουν ενώ τα αποτελέσματα παραμένουν και δυστυχώς οι περισσότεροι κρίνουν και κρίνονται με βάση αυτά. Και τότε όπως γράφει και ο Ρασούλης αρχίζουν οι «διαφορές», αφού…
Όλοι δικοί μας είμαστε
Και ο καθένας ξένος…
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (8-11-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
