«Ειν’ ο κόσμος που αλλάζει»
Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή στα 84 χρόνια του ο Μιχάλης Μπουρμπούλης. Αεικίνητος και δημιουργικός μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του, ο Μιχάλης Μπουρμπούλης δεν «βολεύτηκε» στις «δάφνες» που του προσέφεραν οι συνεργασίες και τα τραγούδια με τους σπουδαίους συνθέτες του «έντεχνου», λαϊκού τραγουδιού, αλλά συνεργάστηκε, μέχρι το τέλος, με νεότερους, σημαντικούς συνθέτες όπως ο μπουζουξής Δημήτρης Λίβανος, ο Τάσος Ζαφειρίου, ο Φίλιππος Περιστέρης και ο Νικήτας Βοστάνης, που μελοποίησε τους τελευταίους στίχους του Μπουρμπούλη που κυκλοφόρησαν όσο ο στιχουργός ήταν εν ζωή. Και το σημειώνω αυτό γιατί επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν πως ο στιχουργός άφησε μια σημαντική παρακαταθήκη από στίχους τραγουδιών, που αναμένονται σε κυκλοφορία.
Μετά λοιπόν από τη συνεργασία του με τον Μιχάλη Μπουρμπούλη στους κύκλους τραγουδιών «Εδώ Αλεξάνδρεια» και «Δεν νικιέται ο ήλιος» που κυκλοφόρησαν το 2013 και 2019 αντίστοιχα, στις αρχές της χρονιάς κυκλοφόρησε από τον «Καθρέφτη» – ψηφιακά προς το παρόν – η τρίτη δουλειά του Νικήτα Βοστάνη με στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη, με τίτλο «Ειν’ο κόσμος που αλλάζει», με βασικό ερμηνευτή τον Βασίλη Γισδάκη και τη συμμετοχή σε δυο τραγούδια της Μαρίας Σουλτάτου.
Τα τραγούδια του album
1) Αυτός είμαι
2) Τα κάγκελα
3) Θα ντυθώ κυρία – Μαρία Σουλτάτου
4) Τα μαντήλια
5) Του έρωτα χτυπούσε η σειρήνα
6) Επιβάτης
7) Πού είναι η αγάπη
8) Η τραγουδίστρια – Μαρία Σουλτάτου
9) Την λένε Στέλλα
10) Χαμηλώστε τα ηχεία
Η επιμέλεια της ορχήστρας έγινε από τον Δημήτρη Παπαγγελίδη, που έπαιξε κιθάρα και μπάσο. Έπαιξαν επίσης οι μουσικοί: Μαριλίζα Παπαδούρη - Παπαγγελίδη (τσέλο), Στράτος Σαμιώτης (κρουστά), Σπύρος Παγιάτης (πιάνο, πλήκτρα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί) και Δημήτρης Κουφογιώργος (μαντολίνο, μπαγλαμά). Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Θανάση Γκίκα στο studio «Μύθος». Η κυκλοφορία υποστηρίζεται εικαστικά από πίνακες του Αιγυπτιώτη ζωγράφου Απόστολου Κυρίτση, ο οποίος υπήρξε προσωπικός φίλος του Βοστάνη.
Κάνοντας, πριν από τέσσερα χρόνια, την παρουσίαση του δίσκου «Δεν νικιέται ο ήλιος» είχα γράψει τα εξής:
«Για μια ακόμη φορά, ο Νικήτας Βοστάνης παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη δουλειά αξιώσεων, με γερά “πατήματα” στο “έντεχνο” τραγούδι του ’60 και του ’70 και με επιρροές από τους “δασκάλους” του (όπως έχει ο ίδιος δηλώσει) Μάνο Λοΐζο και Σταύρο Κουγιουμτζή…»
«…Για τον Μιχάλη Μπουρμπούλη έχω ξαναγράψει πως είναι ευτύχημα, το ότι μετά από σαράντα πέντε χρόνια πορείας στο τραγούδι, με συνεργασίες με τους περισσότερους από τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες, είναι παρών και μάλιστα πολυγραφότατος, με τραγούδια σημερινά, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα μεγάλα έργα του παρελθόντος…»
Τα ίδια περίπου ισχύουν και για τα καινούργια τραγούδια, με τη διαφορά ότι ο Βοστάνης γίνεται ακόμα πιο λυρικός, πλησιάζοντας, συνειδητά ή ασυνείδητα, τα «χρώματα κι αρώματα» του Μάνου Χατζιδάκι. Σε αυτό βέβαια παίζει καταλυτικό ρόλο και η παρουσία ενός ερμηνευτή με «Χατζιδακικές» καταβολές όπως είναι ο Βασίλης Γισδάκης.
Η δεύτερη και σημαντικότερη διαφορά είναι πως ο κύριος Μιχάλης Μπουρμπούλης, δεν μένει πια εδώ…
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε πέντε από τα καινούργια τραγούδια στο YouTube.
