Όπως τόνισε ο βετεράνος Γιώργος Μακράκης, ο οποίος και υπογράφει την παραγωγή του δίσκου:
«Με αυτή τη δουλειά ο Δημητρίου και ο Κακουλίδης με γύρισαν κάποιες δεκαετίες πίσω, όταν δεν υπήρχε η σημερινή τεχνολογία αλλά υπήρχε μια αλήθεια στο αποτέλεσμα και ο παραγωγός είχε ρόλο ουσιαστικό, συμμετοχικό και όχι διεκπεραιωτικό. Με αυτά τα πιστεύω ξεκίνησαν και μπήκαν στο στούντιο, δίνοντας όλοι τον καλύτερο εαυτό τους, ο Μανώλης Μητσιάς υπάκουος στις υποδείξεις του συνθέτη και η Γιώτα Νέγκα, ναι μεν τραγουδίστρια νεότερης γενιάς αλλά με το σεβασμό παλιάς τραγουδίστριας. Αυτό το άλμπουμ είναι μια πρόταση, κάτι ιδιαίτερο στους σημερινούς καιρούς».
Ο Βασίλης Δημητρίου παίρνοντας το λόγο, δήλωσε:
«Είχα την τύχη να δουλέψω με τον Γιώργο Μακράκη και στα πρώτα του χρόνια στην Columbia και είναι τιμή τους να είναι παραγωγός σε αυτό το άλμπουμ αφού είναι ο πιο παλιός και έμπειρος παραγωγός, με τεράστια ιστορία. Η πρωτοβουλία γι’ αυτό τον δίσκο ξεκίνησε από τον Γιάννη Κακουλίδη που μου έδωσε κάποια στιγμή 6-7 στίχους του και μου ζήτησε -σχεδόν απαίτησε- να δεσμευτώ ότι θα κάνουμε ένα δίσκο μαζί. Παρ’ ότι δεν το συνηθίζω και δεν ήξερα αν θα μπορούσα να τους μελοποιήσω, την άλλη μέρα είχα ήδη γράψει 4 τραγούδια και αυτό κάτι λέει. Χαίρομαι γι’ αυτόν το δίσκο γιατί μελοποίησα στίχους νεανικούς. Ο Γιάννης είναι ένας ποιητής που δεν έχει χάσει τίποτα από τη φρεσκάδα που είχε στα νιάτα του, με επιπλέον τώρα και το στοιχείο της ωριμότητας. Ήταν επίσης εκεί, στο στούντιο όλες τις ώρες και πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό με στιχουργό. Τέτοιες ώρες που η χώρα τεμαχίζεται και χαρίζεται για να κάνουν κάποιοι διεθνή καριέρα, τις πιο άγριες ώρες που περνάει αυτός ο τόπος σύμφωνα με τη δική μου μνήμη και ηλικία, όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον πολιτισμό έχουμε υποχρέωση να συντηρήσουμε για να παραδώσουμε στους νέους αυτό που λέγεται παράδοση και μνήμη».
«Με αυτή τη δουλειά ο Δημητρίου και ο Κακουλίδης με γύρισαν κάποιες δεκαετίες πίσω, όταν δεν υπήρχε η σημερινή τεχνολογία αλλά υπήρχε μια αλήθεια στο αποτέλεσμα και ο παραγωγός είχε ρόλο ουσιαστικό, συμμετοχικό και όχι διεκπεραιωτικό. Με αυτά τα πιστεύω ξεκίνησαν και μπήκαν στο στούντιο, δίνοντας όλοι τον καλύτερο εαυτό τους, ο Μανώλης Μητσιάς υπάκουος στις υποδείξεις του συνθέτη και η Γιώτα Νέγκα, ναι μεν τραγουδίστρια νεότερης γενιάς αλλά με το σεβασμό παλιάς τραγουδίστριας. Αυτό το άλμπουμ είναι μια πρόταση, κάτι ιδιαίτερο στους σημερινούς καιρούς».
Ο Βασίλης Δημητρίου παίρνοντας το λόγο, δήλωσε:
«Είχα την τύχη να δουλέψω με τον Γιώργο Μακράκη και στα πρώτα του χρόνια στην Columbia και είναι τιμή τους να είναι παραγωγός σε αυτό το άλμπουμ αφού είναι ο πιο παλιός και έμπειρος παραγωγός, με τεράστια ιστορία. Η πρωτοβουλία γι’ αυτό τον δίσκο ξεκίνησε από τον Γιάννη Κακουλίδη που μου έδωσε κάποια στιγμή 6-7 στίχους του και μου ζήτησε -σχεδόν απαίτησε- να δεσμευτώ ότι θα κάνουμε ένα δίσκο μαζί. Παρ’ ότι δεν το συνηθίζω και δεν ήξερα αν θα μπορούσα να τους μελοποιήσω, την άλλη μέρα είχα ήδη γράψει 4 τραγούδια και αυτό κάτι λέει. Χαίρομαι γι’ αυτόν το δίσκο γιατί μελοποίησα στίχους νεανικούς. Ο Γιάννης είναι ένας ποιητής που δεν έχει χάσει τίποτα από τη φρεσκάδα που είχε στα νιάτα του, με επιπλέον τώρα και το στοιχείο της ωριμότητας. Ήταν επίσης εκεί, στο στούντιο όλες τις ώρες και πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό με στιχουργό. Τέτοιες ώρες που η χώρα τεμαχίζεται και χαρίζεται για να κάνουν κάποιοι διεθνή καριέρα, τις πιο άγριες ώρες που περνάει αυτός ο τόπος σύμφωνα με τη δική μου μνήμη και ηλικία, όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον πολιτισμό έχουμε υποχρέωση να συντηρήσουμε για να παραδώσουμε στους νέους αυτό που λέγεται παράδοση και μνήμη».
Ο Γιάννης Κακουλίδης με τη σειρά του επισήμανε:
«Σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε καλύτερος εκφραστής αυτών που ήθελα να γράψω, από τον Βασίλη Δημητρίου. Είχα 16 χρόνια να γράψω και σε μία εβδομάδα έγραψα και τα 14 τραγούδια. Ο λόγος είναι απλός. Ήθελα να τακτοποιήσω εκκρεμότητες. Να αποχαιρετήσω φίλους. Και πάνω απ’ όλα να φέρω μια ισορροπία με τον εαυτό μου, κυρίως γιατί είμαι πολιτικό ζώον και διαπίστωσα ότι η ανάγκη μου να τραγουδήσω και όχι να γράψω σε πεζό λόγο τις αγωνίες που μου ξανάρθαν για τα πολιτικώς δρώμενα ή τεκταινόμενα σε τούτη εδώ τη χώρα, ήταν υπερβολικά μεγάλη. Και τούτο γιατί θεωρώ ότι το τραγούδι είναι η κύρια έκφραση ενός λαού- χαρά, πένθος, γιορτή, επανάσταση, αγωνία, απογοήτευση, δάκρυ. Ο δίσκος έχει τραγούδια που δεν εντάσσονται σε μία κατηγορία, έχει ζεϊμπέκικα, χασάπικα, μπαλάντες, ροκ και ο Μανώλης Μητσιάς είναι κυριολεκτικά στα καλύτερά του! Αναλύομαι σε λυγμούς ακούγοντας τον Μανώλη. Αυτό τον δίσκο τον έγραψα για μένα, για να ακούω τον Μητσιά να τραγουδάει στίχο μου. Δεν ξέρω αν θα ξαναγράψω στο μέλλον. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κρίση στο τραγούδι. Τα ΜΜΕ είναι σε κρίση, που μεταδίδουν αυτά που θα έπρεπε να αποκρύπτονται. Γράφονται σπουδαία τραγούδια από νέους ανθρώπους που όμως συχνά δεν βρίσκουν διέξοδο να ακουστούν».
Ο Μανώλης Μητσιάς δεν είχε λόγια να ευχαριστήσει τους δημιουργούς που του εμπιστεύθηκαν τα τραγούδια του. «Επί 42 χρόνια δίνω ένα πολιτιστικό ραντεβού με την ιστορία. Όλες μου οι συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια πιστεύω ήταν ιστορικές: από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Γκάτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Δήμο Μούτση, τον Χρήστο Λεοντή, τον Άκη Πάνου, τον Θάνο Μικρούτσικο και πολλούς ακόμα. Έτσι και αυτός ο δίσκος πιστεύω θα είναι ιστορικός. Σε μια εποχή έκπτωσης ηθικής και ήθους στην κοινωνία μας, αυτά είναι τραγούδια με πολιτική απόχρωση. Οι στίχοι του Γιάννη και η μουσική του Βασίλη παντρεύτηκαν με τρόπο καταπληκτικό αλλά πάνω απ’ όλα έχουν αυτό που ήθελα, αυτό που λείπει σήμερα, την πολιτική χροιά».
Στο φινάλε της εκδήλωσης ο Μανώλης Μητσιάς ερμήνευσε το τραγούδι Οι φίλοι μου με τη συνοδεία του Βασίλη Δημητρίου στο πιάνο και το Αυτά που θέλω να σου πω, α καπέλα.
Ο Μανώλης Μητσιάς δεν είχε λόγια να ευχαριστήσει τους δημιουργούς που του εμπιστεύθηκαν τα τραγούδια του. «Επί 42 χρόνια δίνω ένα πολιτιστικό ραντεβού με την ιστορία. Όλες μου οι συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια πιστεύω ήταν ιστορικές: από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Γκάτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Δήμο Μούτση, τον Χρήστο Λεοντή, τον Άκη Πάνου, τον Θάνο Μικρούτσικο και πολλούς ακόμα. Έτσι και αυτός ο δίσκος πιστεύω θα είναι ιστορικός. Σε μια εποχή έκπτωσης ηθικής και ήθους στην κοινωνία μας, αυτά είναι τραγούδια με πολιτική απόχρωση. Οι στίχοι του Γιάννη και η μουσική του Βασίλη παντρεύτηκαν με τρόπο καταπληκτικό αλλά πάνω απ’ όλα έχουν αυτό που ήθελα, αυτό που λείπει σήμερα, την πολιτική χροιά».
Στο φινάλε της εκδήλωσης ο Μανώλης Μητσιάς ερμήνευσε το τραγούδι Οι φίλοι μου με τη συνοδεία του Βασίλη Δημητρίου στο πιάνο και το Αυτά που θέλω να σου πω, α καπέλα.
Κεντρική φωτό: Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος συντροφεύει τους Μανώλη Μητσιά, Γιάννη Κακουλίδη και Βασίλη Δημητρίου στον Ιανό.
Φωτό 2: Μανώλης Μητσιάς και Γιάννης Κακουλίδης. Όπως δήλωσε ο τελευταίος, ακούγοντας τη φωνή του ερμηνευτή αναλύεται σε λυγμούς.
Φωτό 3: Οι συντελεστές των Συντομογραφιών στο πάνελ του Ιανού: Γιώργος Μακράκης, Βασίλης Δημητρίου, Γιάννης Κακουλίδης, Μανώλης Μητσιάς.
