Σαν σήμερα…
Στις 26 Φεβρουαρίου 1946 γεννήθηκε στα Δουμπιά της Χαλκιδικής ο Μανώλης Μητσιάς...
«Να γράψω θέλω, σ' αγαπώ πολύ...»
Πριν από ένα μήνα παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Μίκης Θεοδωράκης» ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Μανώλη Μητσιά, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μετρονόμος» με τίτλο «Μανώλης Μητσιάς – Ήλιος χειμωνιάτικος, άρχοντας λαμπρός». Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο δημοσιογράφος, προσωπικός φίλος και ένθερμος θαυμαστής του ερμηνευτή Γιάννης Κούρκουλος, που στον πρόλογό του αναφέρει:
Ο βυζαντινός ερωτικός ψαλμός, που οδηγεί σε ένα ατελείωτο ονειρικό ταξίδι στην αιωνιότητα, είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που θα μπορούσε να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια την έννοια της καλλιτεχνικής διαχρονικότητας.
Μοίρα καλή, η ευτυχής αυτή συγκυρία είναι υπαρκτή και βρίσκει την υπόστασή της σε έναν άνθρωπο που θα έλεγε κανείς αβασάνιστα πως έχει παθολογική εμμονή στην ποιότητα. Η συνθήκη αυτή είναι όμως επαρκής για το «ταξίδι»;
Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, αλλά όταν αυτή εμπλουτίζεται με αγγελική χροιά ήχου, διανθισμένη με λυρική δωρικότητα, τότε το πράγμα... απογειώνεται. Κι όμως. Κατά μια ευτυχή συγκυρία, ο άνθρωπος που από την ψυχή του εκφράζει τον ελληνικό λόγο και την πνευματική και πολιτιστική ποιότητα της χώρας, υπάρχει.
Όλα αυτά τα αξιοζήλευτα προσόντα, λοιπόν, χαρίστηκαν απλόχερα στον Μανώλη Μητσιά, που φρόντισε να τα διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού για διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα. Ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης που δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση από αυτό που χαρακτηρίζει την ποιότητα, χωρίς να υπολογίσει ούτε στιγμή το κόστος της επιλογής αυτής.
Ξεκινώντας να πω όσα ξέρω για τον σύγχρονο μύθο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στον νου είναι «Να γράψω θέλω, σ' αγαπώ πολύ...» από το δικό του «Πάρτυ» που ταυτίζονται απόλυτα με τα συναισθήματά μου γι' αυτόν.
Γνωρίζω, βέβαια, πως τα συναισθήματα αυτά απλώς... παραβιάζουν ανοικτές θύρες. Ανακαλύπτω την... Ακρόπολη, αφού κάπως έτσι νιώθει το σύνολο της γενιάς μας, και ευτυχώς όχι μόνον, καθώς η διαχρονικότητά του προσφέρει στη νεολαία μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για εμβάπτιση στην ποιότητα. Και θέλω να πιστεύω το ίδιο το ίδιο θα κάνουν και οι επερχόμενες γενεές.
Μανώλης Μητσιάς. Το παιδικό μου ίνδαλμα, η αισθαντική φωνή που με σαγήνευσε και με κυρίευσε από το ξεκίνημά του στα εφηβικά μου χρόνια, ένα συναίσθημα που με τη συνεπή καλλιτεχνική του πορεία φρόντισε να το σφυρηλατήσει, να το κρατήσει αναλλοίωτο και να το επαυξήσει σε μέγιστο βαθμό σε μια πορεία πενήντα έξι, το 2023, χρόνων.
Μανώλης Μητσιάς. Ο μοναδικός. Ο άνθρωπος ο οποίος ξεδιπλώνει όλες τις ερμηνευτικές ικανότητές του και μαγεύει με τη μοναδική, την ανεπανάληπτη φωνή του...
Πριν γράψω οποιαδήποτε πληροφορία για το βιβλίο, θέλω να σημειώσω κάτι, που είναι, κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Γιάννης Κούρκουλος είναι θαυμαστής του Μανώλη Μητσιά και δεν το κρύβει. Το διαλαλεί, τόσο στο βιβλίο, όσο και στα social media. Το επισημαίνω αυτό, γιατί κατά καιρούς έχουμε επισημάνει αρκετές περιπτώσεις «αντικειμενικών» γραφιάδων ή ακόμη και ραδιοφωνικών παραγωγών, που τους «αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος», όπως έλεγε κι ο Πανούσης και συχνά γίνονται πιο «fan» κι από τους «fan»…
Με λίγα λόγια, το βιβλίο αποτελεί μια κατάθεση ψυχής κι ένα «ευχαριστώ» από τον συγγραφέα στον ερμηνευτή, για όλα τα σπουδαία που προσέφερε στη μεγάλη διαδρομή του στο ελληνικό τραγούδι. Δεν είναι βιογραφία, ούτε ιστορική καταγραφή.Περιλαμβάνει μια συνέντευξη του Μανώλη Μητσιά, μέσα στην οποία ο αναγνώστης πληροφορείται για άγνωστες λεπτομέρειες και περιστατικά της ζωής του, από τα πρώτα χρόνια στα Δουμπιά της Χαλκιδικής μέχρι την κάθοδό του στην Αθήνα, την πρώτη «κρυφή» - λόγω της πολιτικής κατάστασης- συνάντησή του με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις συνεργασίες με τον Δήμο Μούτση, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, τη σχέση του με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Χαρίλαο Φλωράκη, καθώς και περιστατικά που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, όπως ο ρόλος του Γρηγόρη Μπιθικώτση ως… ηχολήπτη στο στούντιο, στη διάρκεια της ηχογράφησης της περίφημης «Τετραλογίας» του Δήμου Μούτση.
Ακολουθούν οι μαρτυρίες της αδελφής του Μανώλη Μητσιά, Παναγιώτας και του αδελφού του Θανάση, του κουνιάδου του Χρήστου Στέφα, καθώς και πολλών φίλων και συνεργατών του ερμηνευτή. Αναφέρω επιλεκτικά τους Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Ανδρέα Πρέζα, Λίνο Κόκοτο, Ηλία Ανδριόπουλο, Σταμάτη Κραουνάκη, Μάριο Τόκα, Γιώργο Μακράκη, Μαρία Φαραντούρη, Αφροδίτη Μάνου, Κώστα Μακεδόνα, Αγαθή Δημητρούκα, Αχιλλέα Γουάστωρ, Ηρακλή Ζάκκα, Βασίλη Δρογκάρη, Γιάννη Σαρίκο, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ρίτα Αντωνοπούλου Ηρώ Σαΐα, Γιώργο Κούδα και άλλους.
Επίσης, νομίζω αξίζει να αναφερθώ στο κεφάλαιο «Η διαφωνία και ο ΠΑΟΚ», όπου ο Γιάννης Κούρκουλος περιγράφει πολύ γλαφυρά την πρώτη συνάντηση και τη γνωριμία του με τον Μανώλη Μητσιά (πέρα από τις συναυλίες κλπ), στις δημοσιογραφικές θέσεις του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80, σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, όπου ο συγγραφέας παραβρέθηκε με την ιδιότητα του δημοσιογράφου (αλλά και του φιλάθλου του Παναθηναϊκού) και ο τραγουδιστής ως φίλαθλος του ΠΑΟΚ.
Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Πέτρος Παράσχης, με βασική ύλη μια φωτογραφία του Δημήτρη Κοιλαλού, τις διορθώσεις έκανε ο Σάββας Σερέτης και τη γενικότερη επιμέλεια της έκδοσης ο Θανάσης Συλιβός. Οι φωτογραφίες από την παρουσίαση του βιβλίου είναι της Αγγελικής Παπαϊωάννου.
«Τα ντουέτα του Μανώλη Μητσιά»
Διαβάζοντας το βιβλίο του Γιάννη Κούρκουλου, μπορείτε να ακούσετε στο πρώτο video ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα στα ντουέτα του Μανώλη Μητσιά με άλλους ερμηνευτές ή δημιουργούς, που πραγματοποιήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014 στο πλαίσιο της εκπομπής μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
«Ο Νίκος Γκάτσος του Μανώλη Μητσιά»
Στο δεύτερο video ακούτε ένα αφιέρωμα της ίδιας εκπομπής στα τραγούδια της συνεργασίας του Μανώλη Μητσιά με τον Νίκο Γκάτσο, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2018. Στη διάρκεια της εκπομπής οι ακροατές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν μια τηλεφωνική συνέντευξη του Μανώλη Μητσιά σχετικά με τη συνεργασία του με τον ποιητή.
Στις 26 Φεβρουαρίου 1946 γεννήθηκε στα Δουμπιά της Χαλκιδικής ο Μανώλης Μητσιάς...
«Να γράψω θέλω, σ' αγαπώ πολύ...»
Πριν από ένα μήνα παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Μίκης Θεοδωράκης» ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Μανώλη Μητσιά, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μετρονόμος» με τίτλο «Μανώλης Μητσιάς – Ήλιος χειμωνιάτικος, άρχοντας λαμπρός». Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο δημοσιογράφος, προσωπικός φίλος και ένθερμος θαυμαστής του ερμηνευτή Γιάννης Κούρκουλος, που στον πρόλογό του αναφέρει:
Ο βυζαντινός ερωτικός ψαλμός, που οδηγεί σε ένα ατελείωτο ονειρικό ταξίδι στην αιωνιότητα, είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που θα μπορούσε να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια την έννοια της καλλιτεχνικής διαχρονικότητας.
Μοίρα καλή, η ευτυχής αυτή συγκυρία είναι υπαρκτή και βρίσκει την υπόστασή της σε έναν άνθρωπο που θα έλεγε κανείς αβασάνιστα πως έχει παθολογική εμμονή στην ποιότητα. Η συνθήκη αυτή είναι όμως επαρκής για το «ταξίδι»;
Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, αλλά όταν αυτή εμπλουτίζεται με αγγελική χροιά ήχου, διανθισμένη με λυρική δωρικότητα, τότε το πράγμα... απογειώνεται. Κι όμως. Κατά μια ευτυχή συγκυρία, ο άνθρωπος που από την ψυχή του εκφράζει τον ελληνικό λόγο και την πνευματική και πολιτιστική ποιότητα της χώρας, υπάρχει.
Όλα αυτά τα αξιοζήλευτα προσόντα, λοιπόν, χαρίστηκαν απλόχερα στον Μανώλη Μητσιά, που φρόντισε να τα διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού για διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα. Ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης που δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση από αυτό που χαρακτηρίζει την ποιότητα, χωρίς να υπολογίσει ούτε στιγμή το κόστος της επιλογής αυτής.
Ξεκινώντας να πω όσα ξέρω για τον σύγχρονο μύθο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στον νου είναι «Να γράψω θέλω, σ' αγαπώ πολύ...» από το δικό του «Πάρτυ» που ταυτίζονται απόλυτα με τα συναισθήματά μου γι' αυτόν.
Γνωρίζω, βέβαια, πως τα συναισθήματα αυτά απλώς... παραβιάζουν ανοικτές θύρες. Ανακαλύπτω την... Ακρόπολη, αφού κάπως έτσι νιώθει το σύνολο της γενιάς μας, και ευτυχώς όχι μόνον, καθώς η διαχρονικότητά του προσφέρει στη νεολαία μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για εμβάπτιση στην ποιότητα. Και θέλω να πιστεύω το ίδιο το ίδιο θα κάνουν και οι επερχόμενες γενεές.
Μανώλης Μητσιάς. Το παιδικό μου ίνδαλμα, η αισθαντική φωνή που με σαγήνευσε και με κυρίευσε από το ξεκίνημά του στα εφηβικά μου χρόνια, ένα συναίσθημα που με τη συνεπή καλλιτεχνική του πορεία φρόντισε να το σφυρηλατήσει, να το κρατήσει αναλλοίωτο και να το επαυξήσει σε μέγιστο βαθμό σε μια πορεία πενήντα έξι, το 2023, χρόνων.
Μανώλης Μητσιάς. Ο μοναδικός. Ο άνθρωπος ο οποίος ξεδιπλώνει όλες τις ερμηνευτικές ικανότητές του και μαγεύει με τη μοναδική, την ανεπανάληπτη φωνή του...
Πριν γράψω οποιαδήποτε πληροφορία για το βιβλίο, θέλω να σημειώσω κάτι, που είναι, κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Γιάννης Κούρκουλος είναι θαυμαστής του Μανώλη Μητσιά και δεν το κρύβει. Το διαλαλεί, τόσο στο βιβλίο, όσο και στα social media. Το επισημαίνω αυτό, γιατί κατά καιρούς έχουμε επισημάνει αρκετές περιπτώσεις «αντικειμενικών» γραφιάδων ή ακόμη και ραδιοφωνικών παραγωγών, που τους «αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος», όπως έλεγε κι ο Πανούσης και συχνά γίνονται πιο «fan» κι από τους «fan»…
Με λίγα λόγια, το βιβλίο αποτελεί μια κατάθεση ψυχής κι ένα «ευχαριστώ» από τον συγγραφέα στον ερμηνευτή, για όλα τα σπουδαία που προσέφερε στη μεγάλη διαδρομή του στο ελληνικό τραγούδι. Δεν είναι βιογραφία, ούτε ιστορική καταγραφή.Περιλαμβάνει μια συνέντευξη του Μανώλη Μητσιά, μέσα στην οποία ο αναγνώστης πληροφορείται για άγνωστες λεπτομέρειες και περιστατικά της ζωής του, από τα πρώτα χρόνια στα Δουμπιά της Χαλκιδικής μέχρι την κάθοδό του στην Αθήνα, την πρώτη «κρυφή» - λόγω της πολιτικής κατάστασης- συνάντησή του με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις συνεργασίες με τον Δήμο Μούτση, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, τη σχέση του με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Χαρίλαο Φλωράκη, καθώς και περιστατικά που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, όπως ο ρόλος του Γρηγόρη Μπιθικώτση ως… ηχολήπτη στο στούντιο, στη διάρκεια της ηχογράφησης της περίφημης «Τετραλογίας» του Δήμου Μούτση.
Ακολουθούν οι μαρτυρίες της αδελφής του Μανώλη Μητσιά, Παναγιώτας και του αδελφού του Θανάση, του κουνιάδου του Χρήστου Στέφα, καθώς και πολλών φίλων και συνεργατών του ερμηνευτή. Αναφέρω επιλεκτικά τους Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Ανδρέα Πρέζα, Λίνο Κόκοτο, Ηλία Ανδριόπουλο, Σταμάτη Κραουνάκη, Μάριο Τόκα, Γιώργο Μακράκη, Μαρία Φαραντούρη, Αφροδίτη Μάνου, Κώστα Μακεδόνα, Αγαθή Δημητρούκα, Αχιλλέα Γουάστωρ, Ηρακλή Ζάκκα, Βασίλη Δρογκάρη, Γιάννη Σαρίκο, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ρίτα Αντωνοπούλου Ηρώ Σαΐα, Γιώργο Κούδα και άλλους.
Επίσης, νομίζω αξίζει να αναφερθώ στο κεφάλαιο «Η διαφωνία και ο ΠΑΟΚ», όπου ο Γιάννης Κούρκουλος περιγράφει πολύ γλαφυρά την πρώτη συνάντηση και τη γνωριμία του με τον Μανώλη Μητσιά (πέρα από τις συναυλίες κλπ), στις δημοσιογραφικές θέσεις του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80, σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, όπου ο συγγραφέας παραβρέθηκε με την ιδιότητα του δημοσιογράφου (αλλά και του φιλάθλου του Παναθηναϊκού) και ο τραγουδιστής ως φίλαθλος του ΠΑΟΚ.
Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Πέτρος Παράσχης, με βασική ύλη μια φωτογραφία του Δημήτρη Κοιλαλού, τις διορθώσεις έκανε ο Σάββας Σερέτης και τη γενικότερη επιμέλεια της έκδοσης ο Θανάσης Συλιβός. Οι φωτογραφίες από την παρουσίαση του βιβλίου είναι της Αγγελικής Παπαϊωάννου.
«Τα ντουέτα του Μανώλη Μητσιά»
Διαβάζοντας το βιβλίο του Γιάννη Κούρκουλου, μπορείτε να ακούσετε στο πρώτο video ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα στα ντουέτα του Μανώλη Μητσιά με άλλους ερμηνευτές ή δημιουργούς, που πραγματοποιήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014 στο πλαίσιο της εκπομπής μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
«Ο Νίκος Γκάτσος του Μανώλη Μητσιά»
Στο δεύτερο video ακούτε ένα αφιέρωμα της ίδιας εκπομπής στα τραγούδια της συνεργασίας του Μανώλη Μητσιά με τον Νίκο Γκάτσο, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2018. Στη διάρκεια της εκπομπής οι ακροατές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν μια τηλεφωνική συνέντευξη του Μανώλη Μητσιά σχετικά με τη συνεργασία του με τον ποιητή.
