«Μου λείπεις τόσο»: Ο Γιώργος Δημητριάδης τραγουδά για την απουσία των αγαπημένων

Ο Γιώργος Δημητριάδης είναι ένας τραγουδοποιός παντός καιρού, πολυγραφότατος και δημιουργικός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Έτσι και τώρα τις δύσκολες ώρες που περνάμε συνεχίζει να εμπνέεται και να μας χαρίζει τραγούδια που αφορούν το τώρα, αλλά ταυτόχρονα και άχρονα με την έννοια ότι ξεπερνούν το στενό πλαίσιο της επικαιρότητας.

Η απουσία του αγαπημένου, η μοναξιά, η έλλειψη της φυσικής επαφής και της αναζωογονητικής αγκαλιάς είναι ένα θέμα που αφορούσε και θα αφορά την ανθρώπινη φύση πάντα.

Παράλληλα ο αγαπημένος ρόκερ δίνει ένα μήνυμα ελπίδας για όλους εμάς τους κουρασμένους από τον περιορισμό τόσων ημερών.

Όσο και αν όλα μοιάζουνε χαμένα, μια καινούργια αρχή θα ανατείλει!

Το «Μου λείπεις τόσο» είναι μια τρυφερή ροκ μπαλάντα που λειαίνει τις αιχμές των ημερών, εισχωρεί ανεπαίσθητα και φωτίζει τα περίκλειστα δωμάτια της καραντίνας.

Μου λείπεις τόσο

Μου λείπεις τόσο η κάθε νύχτα που περνάει
Αυτή η μπόρα μακριά θα μας κρατάει

Σε βλέπω τώρα, να μου γελάς σε μια φωτογραφία
Μια φορά και έναν καιρό σε άλλη ιστορία
Μου λείπεις τόσο, μα το ξέρω πως θα αντέξω
Σε θέλω τόσο, ξέρω ξανά κοντά σου πως θα τρέξω

Κι αν όλα τώρα γύρω έχουν σκοτεινιάσει
Ένα πρωί θα σ’ έχω πάλι αγκαλιάσει
Όσα τώρα, μοιάζουνε όλα χαμένα
Όσα δεν βλέπαμε γιατί ήταν δεδομένα
Πόσο αξίζουν ξανά
Σε μια καινούργια αρχή, εγώ κι εσύ

Μου λείπεις τόσο
Και κάθε νύχτα που περνάει
Δεν ξέρω πόσο αυτή η μπόρα μακριά θα μας κρατάει