Έφυγε από τη ζωή χθες (27/12), σε ηλικία 76 ετών, η βραβευμένη Ελληνίδα ποιήτρια, Μαρία Λαϊνά. Νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Μητέρα», όπως ανακοίνωσε ο εκδοτικός οίκος Πατάκη.
Γεννημένη στην Πάτρα το 1947, η Μαρία Λαϊνά είχε τιμηθεί λίγους μήνες νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2023, με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων.
Ήταν απόφοιτος της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάσθηκε σε διάφορες δουλειές σχετικές πάντα με την τέχνη (μετάφραση δοκιμίων και λογοτεχνίας, επιμέλεια εικαστικών, φιλοσοφικών και λογοτεχνικών βιβλίων, εκπομπές και σενάρια στην κρατική ραδιοφωνία – τηλεόραση, διδασκαλία ελληνικής γλώσσας και ποίησης σε αγγλόφωνα κολέγια, διδασκαλία μετάφρασης, δημοσιογραφία σε λογοτεχνικά ένθετα εφημερίδων).
Το έργο της περιλαμβάνει εννιά ποιητικές συλλογές, έντεκα θεατρικά, πέντε πεζογραφήματα, τέσσερις κριτικές και μελετήματα, σύνταξη ανθολογίας ξένης ποίησης του 20ού αιώνα (επιλογή από ελληνικές μεταφράσεις). Αρκετά έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, αυτοτελή και σε ανθολογίες, ενώ, εκπροσώπησε –πολλές φορές επίσημα– την Ελλάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και την Ευρώπη.
Το 1993, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική της συλλογή Ρόδινος φόβος. Η μετάφραση στα γερμανικά της ίδιας συλλογής απέσπασε το βραβείο της Πόλης του Μονάχου.
Το 1996, επίσης τιμήθηκε με το βραβείο Καβάφη και το 1998 με το βραβείο «Μαρία Κάλλας» του Γ’ Προγράμματος της ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Το 2014, τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου της. Το 2023, έλαβε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων.
Ακολουθεί ένα ποίημα από τη συλλογή «Δικό της» (Εκδόσεις Κείμενα, 1985)
Τοιχογραφία
Σώζεται η αρχή απ’ τους μηρούς
σε άτονο γαλάζιο
τμήμα ποδιού ακόσμητο προς τα αριστερά
και τμήμα απολήξεως φορέματος.
Στο δέρμα διακρίνονται γραμμές
κυρίως οξυκόρυφες.
Ο χώρος του λαιμού διακόπτεται
απ’ τον αριστερό βραχίονα
που φέρεται προς τα επάνω
ενώ μονάχα το δεξί στήθος δηλώνεται
με ελαφρά καμπύλωση.
Από το κάτω μέρος του προσώπου
Λείπει το μεγαλύτερο κομμάτι.
Κόκκινα τρίγωνα ή τόξα
σ’ όλο το άσπρο του βολβού.
Σώζεται επίσης η κορδέλα των μαλλιών
και η στροφή του σώματος
που ασφαλώς προϋποθέτει
ανάλογες κινήσεις των χεριών.
Λείπει το έδαφος του έρωτα.
