Η Γλυκερία, ο Μπάμπης Τσέρτος, ο Βασίλης Προδρόμου & η οχταμελής ορχήστρα τους από τις 13 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή μεσημέρι βγάζουν το καλό, λαϊκό τραγούδι «βόλτα» στις Γραμμές της οδού Κωνσταντινουπόλεως.
(Ξανα)βρεθήκαμε εκεί την Κυριακή το μεσημέρι και παρακολουθήσαμε ένα άρτια δομημένο, πεντάωρο πρόγραμμα που επιμελείται ο Στέλιος Φωτιάδης. Ένα πρόγραμμα που ξεκινά με ορχηστρικά κομμάτια των Χατζιδάκι & Θεοδωράκη κι απλώνεται από το έντεχνο, ως το λαϊκό, παλιό και σύγχρονο, από το παραδοσιακό και το δημοτικό ως το ρεμπέτικο, το ελαφρό και πάλι πίσω. Ένα πρόγραμμα που γίνεται ακουστικό, αλλά και τόσο χορευτικό σε στιγμές, που η σκηνή μοιάζει να μη χωράει άλλο κόσμο! Ένα πρόγραμμα του οποίου όλοι οι συντελεστές μοιράζονται, αναλογικά, ισομερείς ρόλους χωρίς κανένας να περνά απαρατήρητος, καθώς ακόμα και τα ονόματα των μουσικών, προβάλλονται σε γιγαντοοθόνη με τις φωτογραφίες τους, ειδικά τραβηγμένες για τη συγκεκριμένη στιγμή του προγράμματος. Αξιοσημείωτη και η φροντισμένη εικόνα της ορχήστρας, που ντυμένη ομοιόμορφα, δένει αρμονικά με το ύφος των Γραμμών, αλλά και όλης της παράστασης.
Ο Βασίλης Προδρόμου είναι ένας πραγματικά ελπιδοφόρος και ταλαντούχος τραγουδιστής, που παίζει κιθάρα και μπαγλαμά κι «επικεντρώνεται» κυρίως στο λεγόμενο «έντεχνο», με «περάσματα» απ' το λαϊκό. Ο Μπάμπης Τσέρτος, με γόνιμη και συνεπή παρουσία στα πάλκα, με τη ρεμπέτικη φλόγα του διάχυτη σε όλο το πρόγραμμα, δίνει άρωμα αυθεντικότητας. Οι δύο τους, σε συνδυασμό με τη σπουδαία Γλυκερία, συμπληρώνουν το επιτυχημένο πάζλ, που γνώμονά του έχει το καλό τραγούδι.
Όπως έχει ήδη γράψει ο Κώστας Μπαλαχούτης «η σύμπραξη Γλυκερίας και Μπάμπη Τσέρτου είναι ευλογία για τους φίλους του καλού τραγουδιού, για τα ευήκοα ώτα, αλλά και για όσους επιθυμούν να ξεδώσουν και διασκεδάσουν με αξιώσεις».
«Έκτακτες» στιγμές – εκπλήξεις του προγράμματος, ήταν η παρουσία του Ανδρέα Μαζαράκη, γνωστού δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού, ο οποίος τραγούδησε μαζί με το Μπάμπη Τσέρτο γνωστές επιτυχίες του Μιχάλη Σουγιούλ – αν δε με απατά η μνήμη μου - καθώς και η ερμηνεία της Γλυκερίας στο «Shabechi Yerushalayim», ένα παραδοσιακό Εβραϊκό τραγούδι, ύμνο προς το Θεό και την πόλη της Ιερουσαλήμ, το οποίο αφιέρωσε σε ισραηλινούς πελάτες που έτυχε να παραβρίσκονται, καθώς η δημοφιλία της στη συγκεκριμένη χώρα είναι μεγάλη.
Τέλος, η Γλυκερία, σε μεγάλα κέφια, μας εξέπληξε ευχάριστα στο κλείσιμο του προγράμματός της, τραγουδώντας το «Σε μια σχεδία» των Χάρη Ρώμα & Στέλιου Φωτιάδη, ένα τραγούδι του 1994 που λέει σπάνια, όμως κάνει τον... μετρητή ποιότητας – ή αλλιώς «τρίχα κάγκελο», αν έχετε δει στο διαδίκτυο μια σχετική φωτογραφία - να χτυπάει κόκκινο. Άλλωστε, μιλάμε για μια τραγουδίστρια - καθώς δεν της αρέσει να την αποκαλούν ερμηνεύτρια, κι ας είναι από τις ελάχιστες που πραγματικά αξίζουν τον όρο - η οποία διαθέτει, εκτός από αδιαμφισβήτητες φωνητικές δυνατότητες, μια απίστευτη καθαρότητα φωνής και μια σπάνια χροιά. Όταν τραγουδά απαιτητικά κομμάτια, όπως το «Άνθρωποι μονάχοι» των Γιάννη Καλαμίτση & Γιάννη Σπανού, έχεις την αίσθηση πως τραγουδά με όλο της το σώμα, νιώθει, συνεπαίρνεται και συνεπαίρνει. Σε συνδυασμό με το «σκέρτσο» που βγάζει στην κίνησή της και την επικοινωνία της με το κοινό στα κομμάτια που «σηκώνουν», ως καλλιτέχνιδα που πραγματικά αγαπά αυτό που κάνει, η Γλυκερία μπορεί να καθηλώνει!
Παίζουν & κάνουν φωνητικά οκτώ «πρώτης διαλογής» σαΐνια: Γιώργος Ρόκας & Δημήτρης Ρέππας: μπουζούκι, Ζήσης Σκλαβουνάκης: βιολί, Κωνσταντίνος Φωτιάδης: κιθάρα, Γιάννης Τσέρτος: ακορντεόν, Πόλυς Πελέλης: μπάσο, Πέτρος Πελέλης: κρουστά, Δημήτρης Καπηλίδης: πλήκτρα.
Αν πάτε, δε θα χάσετε!
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνα Σαρρή
(Ξανα)βρεθήκαμε εκεί την Κυριακή το μεσημέρι και παρακολουθήσαμε ένα άρτια δομημένο, πεντάωρο πρόγραμμα που επιμελείται ο Στέλιος Φωτιάδης. Ένα πρόγραμμα που ξεκινά με ορχηστρικά κομμάτια των Χατζιδάκι & Θεοδωράκη κι απλώνεται από το έντεχνο, ως το λαϊκό, παλιό και σύγχρονο, από το παραδοσιακό και το δημοτικό ως το ρεμπέτικο, το ελαφρό και πάλι πίσω. Ένα πρόγραμμα που γίνεται ακουστικό, αλλά και τόσο χορευτικό σε στιγμές, που η σκηνή μοιάζει να μη χωράει άλλο κόσμο! Ένα πρόγραμμα του οποίου όλοι οι συντελεστές μοιράζονται, αναλογικά, ισομερείς ρόλους χωρίς κανένας να περνά απαρατήρητος, καθώς ακόμα και τα ονόματα των μουσικών, προβάλλονται σε γιγαντοοθόνη με τις φωτογραφίες τους, ειδικά τραβηγμένες για τη συγκεκριμένη στιγμή του προγράμματος. Αξιοσημείωτη και η φροντισμένη εικόνα της ορχήστρας, που ντυμένη ομοιόμορφα, δένει αρμονικά με το ύφος των Γραμμών, αλλά και όλης της παράστασης.
Ο Βασίλης Προδρόμου είναι ένας πραγματικά ελπιδοφόρος και ταλαντούχος τραγουδιστής, που παίζει κιθάρα και μπαγλαμά κι «επικεντρώνεται» κυρίως στο λεγόμενο «έντεχνο», με «περάσματα» απ' το λαϊκό. Ο Μπάμπης Τσέρτος, με γόνιμη και συνεπή παρουσία στα πάλκα, με τη ρεμπέτικη φλόγα του διάχυτη σε όλο το πρόγραμμα, δίνει άρωμα αυθεντικότητας. Οι δύο τους, σε συνδυασμό με τη σπουδαία Γλυκερία, συμπληρώνουν το επιτυχημένο πάζλ, που γνώμονά του έχει το καλό τραγούδι.
Όπως έχει ήδη γράψει ο Κώστας Μπαλαχούτης «η σύμπραξη Γλυκερίας και Μπάμπη Τσέρτου είναι ευλογία για τους φίλους του καλού τραγουδιού, για τα ευήκοα ώτα, αλλά και για όσους επιθυμούν να ξεδώσουν και διασκεδάσουν με αξιώσεις».
«Έκτακτες» στιγμές – εκπλήξεις του προγράμματος, ήταν η παρουσία του Ανδρέα Μαζαράκη, γνωστού δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού, ο οποίος τραγούδησε μαζί με το Μπάμπη Τσέρτο γνωστές επιτυχίες του Μιχάλη Σουγιούλ – αν δε με απατά η μνήμη μου - καθώς και η ερμηνεία της Γλυκερίας στο «Shabechi Yerushalayim», ένα παραδοσιακό Εβραϊκό τραγούδι, ύμνο προς το Θεό και την πόλη της Ιερουσαλήμ, το οποίο αφιέρωσε σε ισραηλινούς πελάτες που έτυχε να παραβρίσκονται, καθώς η δημοφιλία της στη συγκεκριμένη χώρα είναι μεγάλη.
Τέλος, η Γλυκερία, σε μεγάλα κέφια, μας εξέπληξε ευχάριστα στο κλείσιμο του προγράμματός της, τραγουδώντας το «Σε μια σχεδία» των Χάρη Ρώμα & Στέλιου Φωτιάδη, ένα τραγούδι του 1994 που λέει σπάνια, όμως κάνει τον... μετρητή ποιότητας – ή αλλιώς «τρίχα κάγκελο», αν έχετε δει στο διαδίκτυο μια σχετική φωτογραφία - να χτυπάει κόκκινο. Άλλωστε, μιλάμε για μια τραγουδίστρια - καθώς δεν της αρέσει να την αποκαλούν ερμηνεύτρια, κι ας είναι από τις ελάχιστες που πραγματικά αξίζουν τον όρο - η οποία διαθέτει, εκτός από αδιαμφισβήτητες φωνητικές δυνατότητες, μια απίστευτη καθαρότητα φωνής και μια σπάνια χροιά. Όταν τραγουδά απαιτητικά κομμάτια, όπως το «Άνθρωποι μονάχοι» των Γιάννη Καλαμίτση & Γιάννη Σπανού, έχεις την αίσθηση πως τραγουδά με όλο της το σώμα, νιώθει, συνεπαίρνεται και συνεπαίρνει. Σε συνδυασμό με το «σκέρτσο» που βγάζει στην κίνησή της και την επικοινωνία της με το κοινό στα κομμάτια που «σηκώνουν», ως καλλιτέχνιδα που πραγματικά αγαπά αυτό που κάνει, η Γλυκερία μπορεί να καθηλώνει!
Παίζουν & κάνουν φωνητικά οκτώ «πρώτης διαλογής» σαΐνια: Γιώργος Ρόκας & Δημήτρης Ρέππας: μπουζούκι, Ζήσης Σκλαβουνάκης: βιολί, Κωνσταντίνος Φωτιάδης: κιθάρα, Γιάννης Τσέρτος: ακορντεόν, Πόλυς Πελέλης: μπάσο, Πέτρος Πελέλης: κρουστά, Δημήτρης Καπηλίδης: πλήκτρα.
Αν πάτε, δε θα χάσετε!
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνα Σαρρή
