εμφανίστηκε σε μία από τις προγραμματισμένες εμφανίσεις του στο Club του «Σταυρού του Νότου», την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014. Ο ίδιος, μάλιστα, με την έναρξη της παράστασης βιάστηκε να σχολιάσει αστειευόμενος την αλλαγή στο κούρεμά του, λέγοντας στους θαυμαστές του, που γέμισαν και τα δύο επίπεδα του χώρου, «Κι αν αναρωτιέστε, ναι, στο σωστό μαγαζί μπήκατε!».
Έχοντας πλάι του τρεις εξαίρετους μουσικούς και στενούς του συνεργάτες - τη Βάσω Δημητρίου στην κιθάρα και το τζουρά, το Μάξιμο Δράκο στο πιάνο και το Χάρη Χαραλάμπους στα κρουστά και το μπάσο, ο Χρήστος Θηβαίος κινήθηκε γύρω από σημεία – σταθμούς της εικοσάχρονης δισκογραφίας του, αγαπημένα κομμάτια άλλων καλλιτεχνών, καθώς και ορισμένες – ακυκλοφόρητες ακόμα – δημιουργίες της προσεχούς, νέας του δισκογραφικής δουλειάς.
Ο καλλιτέχνης απέδωσε με αισθαντικότητα και πάθος κάθε δημιουργία, ενώ κάθε του ερμηνεία ξεχείλισε από συναίσθημα - με διακυμάνσεις από το «εύθραυστο» της ευαισθησίας μέχρι το «σκληρό» του ξεσπάσματος να δηλώνονται μέσα από την ίδια τη χροιά της φωνής του έως τα ακροδάχτυλά του, που πότε άγγιζαν ευγενικά το μικρόφωνο και πότε το έσφιγγαν δυναμικά – με πιο καθηλωτική όλων την ερμηνεία του στο «Corsica». Γενικά, με μία σκηνική παρουσία κάπου στα ασαφή όρια της αυθεντικότητας και της προσεγμένης θεατρικότητας, ο Χρήστος Θηβαίος ερμήνευσε τα γνωστά σε όλους «Δεν είμαι άλλος», «Ημερολόγιο», «Παλιός στρατιώτης» και άλλα αγαπημένα του και των θαυμαστών του, ενώ χάρισε και μία πρόγευση του επερχόμενου, νέου του δίσκου – εμπνευσμένου από την αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων στη Σέριφο το 1916 – τραγουδώντας τα νέα «Κωνσταντίνος Σπέρας», «Επιστροφή», «Το τσακάλι» και «Μαρία (Ο διάβολος)».
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν και ο ερμηνευτής Κώστας Θωμαΐδης, τον οποίο ο Χρήστος Θηβαίος δεν παρέλειψε να καλέσει επί σκηνής, λέγοντας «Τώρα θα ξεκολλήσω κάποιον αδερφό μου από ‘κει που κάθεται, γιατί η θέση του είναι εδώ ακριβώς. Κύριε Κώστα Θωμαΐδη, παρακαλώ…», για να τραγουδήσουν μαζί το «Βροχή μου», μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του πρώτου του δίσκου.
Τέλος, η βραδιά έκλεισε αναπάντεχα με τρία κομμάτια – έκπληξη, με τον Χρήστο Θηβαίο να κάνει δικά του την «Αχάριστη» και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Βασίλη Τσιτσάνη και το «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργίες που υπέταξε στο χαρακτηριστικό, προσωπικό του ύφος παρουσιάζοντας ακόμα μία εκδοχή τους.
Έχοντας πλάι του τρεις εξαίρετους μουσικούς και στενούς του συνεργάτες - τη Βάσω Δημητρίου στην κιθάρα και το τζουρά, το Μάξιμο Δράκο στο πιάνο και το Χάρη Χαραλάμπους στα κρουστά και το μπάσο, ο Χρήστος Θηβαίος κινήθηκε γύρω από σημεία – σταθμούς της εικοσάχρονης δισκογραφίας του, αγαπημένα κομμάτια άλλων καλλιτεχνών, καθώς και ορισμένες – ακυκλοφόρητες ακόμα – δημιουργίες της προσεχούς, νέας του δισκογραφικής δουλειάς.
Ο καλλιτέχνης απέδωσε με αισθαντικότητα και πάθος κάθε δημιουργία, ενώ κάθε του ερμηνεία ξεχείλισε από συναίσθημα - με διακυμάνσεις από το «εύθραυστο» της ευαισθησίας μέχρι το «σκληρό» του ξεσπάσματος να δηλώνονται μέσα από την ίδια τη χροιά της φωνής του έως τα ακροδάχτυλά του, που πότε άγγιζαν ευγενικά το μικρόφωνο και πότε το έσφιγγαν δυναμικά – με πιο καθηλωτική όλων την ερμηνεία του στο «Corsica». Γενικά, με μία σκηνική παρουσία κάπου στα ασαφή όρια της αυθεντικότητας και της προσεγμένης θεατρικότητας, ο Χρήστος Θηβαίος ερμήνευσε τα γνωστά σε όλους «Δεν είμαι άλλος», «Ημερολόγιο», «Παλιός στρατιώτης» και άλλα αγαπημένα του και των θαυμαστών του, ενώ χάρισε και μία πρόγευση του επερχόμενου, νέου του δίσκου – εμπνευσμένου από την αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων στη Σέριφο το 1916 – τραγουδώντας τα νέα «Κωνσταντίνος Σπέρας», «Επιστροφή», «Το τσακάλι» και «Μαρία (Ο διάβολος)».
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν και ο ερμηνευτής Κώστας Θωμαΐδης, τον οποίο ο Χρήστος Θηβαίος δεν παρέλειψε να καλέσει επί σκηνής, λέγοντας «Τώρα θα ξεκολλήσω κάποιον αδερφό μου από ‘κει που κάθεται, γιατί η θέση του είναι εδώ ακριβώς. Κύριε Κώστα Θωμαΐδη, παρακαλώ…», για να τραγουδήσουν μαζί το «Βροχή μου», μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του πρώτου του δίσκου.
Τέλος, η βραδιά έκλεισε αναπάντεχα με τρία κομμάτια – έκπληξη, με τον Χρήστο Θηβαίο να κάνει δικά του την «Αχάριστη» και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Βασίλη Τσιτσάνη και το «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργίες που υπέταξε στο χαρακτηριστικό, προσωπικό του ύφος παρουσιάζοντας ακόμα μία εκδοχή τους.
