«Φωτιά για να καούν τα χάρτινα…»
Το 1997 κυκλοφόρησε από την Polygram ένας δίσκος, που προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη, αφού ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας δυο καλλιτεχνών με εντελώς διαφορετικές, μέχρι τότε, πορείες. Αναφέρομαι στα περίφημα «Χάρτινα» με μια σειρά τραγουδιών σε μουσική του Τάκη Σούκα με ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Γαλάνη, που κυκλοφόρησαν από την Polygram σε μια καλαίσθητη και «ευαίσθητη» συσκευασία.
Τους στίχους υπέγραφαν ο Νίκος Μωραΐτης, ο Βασίλης Παπαδόπουλος, ο Νίκος Λουκάς και ο Μανώλης Λιδάκης. Ο δίσκος περιλάμβανε επίσης δυο διασκευές, σε ένα παραδοσιακό αρμένικο καθώς και στο «Όσες φωτιές» («Bayaty»), το οποίο είχε κυκλοφορήσει λίγο καιρό πριν σε cd single για τη Διεθνή Αμνηστία. Φωνητικά έκαναν ο Δημήτρης Μπάσης και ο Μανώλης Λιδάκης. Μαζί με το cd, διατίθετο κι ένα cd single, στο οποίο ο Δημήτρης Υφαντής, στην πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση, τραγουδούσε το «Καίγομαι και σιγολιώνω»…
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Κώστα Θεοδώρου, εκτός ένα τραγούδι που ενορχήστρωσε ο Haig Yazdjian. Έπαιξαν οι μουσικοί: Σταύρος Αραπίδης (ακουστική κιθάρα), Τάκης Κανέλλος (τύμπανα), Βαγγέλης Καρίπης (τουμπερλέκι), Τάκης Φαραζής (ακορντεόν, πιάνο), «Βελβεντινός» (τρομπέτα, τρομπόνι), Δήμος Δημητριάδης (alto σαξόφωνο), Δημήτρης Χαλκιάς (κλαρίνο), Κώστας Θεοδώρου (κοντραμπάσο, νταούλι), Χρήστος Περτσινίδης (κλασική κιθάρα), Νίκος Σιδηροκαστρίτης (τύμπανα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί, βιόλα), Vahan Galstian (duduk (αρμένικο πνευστό) φλογέρα, κλαρίνο), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι, μπαγλαμάς, λαούτο, τζουράς, ταμπουράς), Σπύρος Γκούμας (μπουζούκι, μπαγλαμάς, ακουστική κιθάρα), Νίκος Καπηλίδης (τύμπανα), Πέτρος Κούρτης (κρουστά), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Ανδρέας Παππάς (κρουστά), Τάσος Μισυρλής (τσέλο), Αλέκος Βασιλάτος (κόντρα μπάσο), Φώτης Μυλωνάς (πιάνο), Alfred Shtuni (βιολί), Alexander Mato (βιολί), Altin’ Thanasi (βιόλα), Granit Kamberi: (τσέλο). Σε ένα τραγούδι έπαιξε ακορντεόν ο Τάκης Σούκας. Η διεύθυνση παραγωγής ήταν του Γιώργου Κυβέλου και του Τάσου Φαληρέα και η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν στο studio «Sierra» από τον Βαγγέλη Λάππα.
Μνήμες Δήμητρας Γαλάνη
Στο πλαίσιο μιας συνέντευξης που μου παραχώρησε η Δήμητρα Γαλάνη στις 26 Δεκεμβρίου 2008, αναφέρθηκε στη συνεργασία της με τον Τάκη Σούκα και στα «Χάρτινα»:
Θα σταθώ σε μια από τις τελευταίες δουλειές με καινούργιο υλικό, που είναι αυτή που κάνατε με τον Τάκη Σούκα, με τα «Χάρτινα». Ξάφνιασε και πέτυχε κιόλας…
Αυτός ακριβώς ήταν αυτό που λέμε «World» δίσκος. Τραγούδια του κόσμου, ας πούμε. Ήταν ο κύριος Σούκας, ο οποίος είναι μεγάλος δεξιοτέχνης και σημαντικός λαϊκός δημιουργός μας, που είχε τον βασικό πυρήνα των τραγουδιών, αλλά υπήρχαν και τραγούδια από την Αρμενία, από το Τουρκμενιστάν… Ήταν ένα ταξίδι μεταξύ Ανατολής και Μεσογείου. Είναι ένας δίσκος που έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Έπαιξαν πολύ ωραίοι μουσικοί, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο. Ο Haig Yazdjian έπαιξε ούτι και ενορχήστρωσε…Βέβαια αυτό το είδος της παγκόσμιας μουσικής, της μουσικής του κόσμου που λέμε, γι’ αυτό τη λένε «World Music», ακόμα δεν είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Τώρα βέβαια, υπάρχουν και ραδιόφωνα που καλύπτουν αυτή τη μουσική. Τότε δεν το είχαν καταλάβει πάρα πολύ. Βέβαια, εκ των υστέρων το κατάλαβαν. Τα «Χάρτινα» βέβαια, αγαπήθηκαν πολύ σαν κομμάτι, αλλά είχε κι άλλα ωραία τραγούδια αυτή η δουλειά. Πολύ καλός δίσκος, είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν.
Στο video μπορείτε να ακούσετε τα «Χάρτινα» σε μουσική του Τάκη Σούκα και στίχους του Νίκου Μωραΐτη, μαζί με το απόσπασμα της συνέντευξης της Δήμητρας Γαλάνη.
-Κεντρική φωτογραφία: Νίκος Κατσαρός
Το 1997 κυκλοφόρησε από την Polygram ένας δίσκος, που προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη, αφού ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας δυο καλλιτεχνών με εντελώς διαφορετικές, μέχρι τότε, πορείες. Αναφέρομαι στα περίφημα «Χάρτινα» με μια σειρά τραγουδιών σε μουσική του Τάκη Σούκα με ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Γαλάνη, που κυκλοφόρησαν από την Polygram σε μια καλαίσθητη και «ευαίσθητη» συσκευασία.
Τους στίχους υπέγραφαν ο Νίκος Μωραΐτης, ο Βασίλης Παπαδόπουλος, ο Νίκος Λουκάς και ο Μανώλης Λιδάκης. Ο δίσκος περιλάμβανε επίσης δυο διασκευές, σε ένα παραδοσιακό αρμένικο καθώς και στο «Όσες φωτιές» («Bayaty»), το οποίο είχε κυκλοφορήσει λίγο καιρό πριν σε cd single για τη Διεθνή Αμνηστία. Φωνητικά έκαναν ο Δημήτρης Μπάσης και ο Μανώλης Λιδάκης. Μαζί με το cd, διατίθετο κι ένα cd single, στο οποίο ο Δημήτρης Υφαντής, στην πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση, τραγουδούσε το «Καίγομαι και σιγολιώνω»…
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Κώστα Θεοδώρου, εκτός ένα τραγούδι που ενορχήστρωσε ο Haig Yazdjian. Έπαιξαν οι μουσικοί: Σταύρος Αραπίδης (ακουστική κιθάρα), Τάκης Κανέλλος (τύμπανα), Βαγγέλης Καρίπης (τουμπερλέκι), Τάκης Φαραζής (ακορντεόν, πιάνο), «Βελβεντινός» (τρομπέτα, τρομπόνι), Δήμος Δημητριάδης (alto σαξόφωνο), Δημήτρης Χαλκιάς (κλαρίνο), Κώστας Θεοδώρου (κοντραμπάσο, νταούλι), Χρήστος Περτσινίδης (κλασική κιθάρα), Νίκος Σιδηροκαστρίτης (τύμπανα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί, βιόλα), Vahan Galstian (duduk (αρμένικο πνευστό) φλογέρα, κλαρίνο), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι, μπαγλαμάς, λαούτο, τζουράς, ταμπουράς), Σπύρος Γκούμας (μπουζούκι, μπαγλαμάς, ακουστική κιθάρα), Νίκος Καπηλίδης (τύμπανα), Πέτρος Κούρτης (κρουστά), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Ανδρέας Παππάς (κρουστά), Τάσος Μισυρλής (τσέλο), Αλέκος Βασιλάτος (κόντρα μπάσο), Φώτης Μυλωνάς (πιάνο), Alfred Shtuni (βιολί), Alexander Mato (βιολί), Altin’ Thanasi (βιόλα), Granit Kamberi: (τσέλο). Σε ένα τραγούδι έπαιξε ακορντεόν ο Τάκης Σούκας. Η διεύθυνση παραγωγής ήταν του Γιώργου Κυβέλου και του Τάσου Φαληρέα και η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν στο studio «Sierra» από τον Βαγγέλη Λάππα.
Μνήμες Δήμητρας Γαλάνη
Στο πλαίσιο μιας συνέντευξης που μου παραχώρησε η Δήμητρα Γαλάνη στις 26 Δεκεμβρίου 2008, αναφέρθηκε στη συνεργασία της με τον Τάκη Σούκα και στα «Χάρτινα»:
Θα σταθώ σε μια από τις τελευταίες δουλειές με καινούργιο υλικό, που είναι αυτή που κάνατε με τον Τάκη Σούκα, με τα «Χάρτινα». Ξάφνιασε και πέτυχε κιόλας…
Αυτός ακριβώς ήταν αυτό που λέμε «World» δίσκος. Τραγούδια του κόσμου, ας πούμε. Ήταν ο κύριος Σούκας, ο οποίος είναι μεγάλος δεξιοτέχνης και σημαντικός λαϊκός δημιουργός μας, που είχε τον βασικό πυρήνα των τραγουδιών, αλλά υπήρχαν και τραγούδια από την Αρμενία, από το Τουρκμενιστάν… Ήταν ένα ταξίδι μεταξύ Ανατολής και Μεσογείου. Είναι ένας δίσκος που έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Έπαιξαν πολύ ωραίοι μουσικοί, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο. Ο Haig Yazdjian έπαιξε ούτι και ενορχήστρωσε…Βέβαια αυτό το είδος της παγκόσμιας μουσικής, της μουσικής του κόσμου που λέμε, γι’ αυτό τη λένε «World Music», ακόμα δεν είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Τώρα βέβαια, υπάρχουν και ραδιόφωνα που καλύπτουν αυτή τη μουσική. Τότε δεν το είχαν καταλάβει πάρα πολύ. Βέβαια, εκ των υστέρων το κατάλαβαν. Τα «Χάρτινα» βέβαια, αγαπήθηκαν πολύ σαν κομμάτι, αλλά είχε κι άλλα ωραία τραγούδια αυτή η δουλειά. Πολύ καλός δίσκος, είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν.
Στο video μπορείτε να ακούσετε τα «Χάρτινα» σε μουσική του Τάκη Σούκα και στίχους του Νίκου Μωραΐτη, μαζί με το απόσπασμα της συνέντευξης της Δήμητρας Γαλάνη.
-Κεντρική φωτογραφία: Νίκος Κατσαρός
