Σπούδασε χορό στην ανώτερη σχολή χορού «Ραλλού Μάνου» και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ.) Είναι δασκάλα Flamenco και σύγχρονου χορού, ενώ από πολύ μικρή ηλικία ασχολείται με το τραγούδι. Τα τελευταία χρόνια σκηνοθετεί και χορογραφεί το μουσικό σχήμα «SΑL.A.T.A. band». Μόλις πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από την «Ζεύξις» η πρώτη της δουλειά, με έντεκα τραγούδια (δέκα κι ένα κρυφό ορχηστρικό track) σε μουσική και στίχους δικούς της, της Άννας Θεοχάρη και του Βαγγέλη Μαρκαντώνη:
1. Μου λέει να φύγω (Μουσική-στίχοι: Sofita)
2. Ο γείτονας (Μουσική-στίχοι: Sofita)
3. Παράτα τα (Μουσική-στίχοι: Sofita)
4. Γιατί μπορώ (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
5. Καβάτζα (Μουσική: Sofita, στίχοι: Sofita, Βαγγέλης Μαρκαντώνης)
6. Έχει άλλη (Μουσική-στίχοι: Sofita)
7. Χορεύω (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
8. Κάπως έτσι (Μουσική-στίχοι: Sofita)
9. 15 Αύγουστος (Μουσική-στίχοι: Βαγγέλης Μαρκαντώνης, Sofita)
10. Κατσαρόλα (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
11._____________________
Έπαιξαν οι μουσικοί Βαγγέλης Μαρκαντώνης (resonator guitar, ukuele, φυσαρμόνικα και 12str στην «Καβάτζα» και ηλ.μπάσο στην «Κατσαρόλα»), Δημήτρης Κάσσης (κλασική και ηλεκτρική κιθάρα, ενορχήστρωση πνευστών), Λουκάς Γιαννακίτσας (κοντραμπάσο), Αποστόλης Μπουρνιάς (τύμπανα, cajon,congas), Χρήστος Πολύδωρος (σαξόφωνο, φυσαρμόνικα), Κωνσταντίνος Χαλντούπης (τρομπόνι), Τάσος Δράμπαλης (τρομπέτα), Γεράσιμος Κατσίρης (φλάουτο). Η ηχοληψία, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Ανδρέα Βαϊτούδη στο GFS-PRO STUDIO (τεχνική υποστήριξη: Γιώργος Φλαμουρίδης). Πρόσθετες ηχογραφήσεις έγιναν από το Νίκο Ασημάκη στο MUSIC ART LAB STUDIOS. H επιμέλεια παραγωγής είναι του Βαγγέλη Μαρκαντώνη, ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση στα 4,5,9 και 10. Στα υπόλοιπα ενορχήστρωσαν οι Sofita, Δημήτρης Κάσσης, Λουκάς Γιαννακίτσας, Αποστόλης Μπουρνιάς και Χρήστος Πολύδωρος.
Ένας «ανάλαφρος» δίσκος με μια τραγουδίστρια με όμορφη φωνή σε δέκα καθημερινές ιστορίες, με γεγονότα και καταστάσεις που μπορεί όλοι να έχουμε ζήσει, δοσμένες συχνά με μια δόση «υπόγειου» χιούμορ… Ακούγοντας το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, στο ηχητικό που συνοδεύει το κείμενο, θα πάρετε μια εικόνα… Δέκα τραγούδια «του δρόμου» όπως αναγράφονται στο δελτίο τύπου, με μουσικές σε μεσογειακούς αλλά και jazz ρυθμούς, που το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι να παρακινήσουν τον ακροατή να αφήσει την καρέκλα του και να λικνιστεί στο άκουσμά τους…. Ένας δίσκος με καλοκαιρινή διάθεση, που προσφέρεται πολύ περισσότερο αυτή την εποχή, αλλά όχι μόνο… Τα συγκεκριμένα τραγούδια, αν και ασχολούνται με καθημερινές ιστορίες, μπορούν να κάνουν τον ακροατή να ξεχαστεί για λίγο από τα δεκάδες προβλήματα αυτής της εποχής…
Στο ένθετο η Sofita σημειώνει: «Ευχαριστώ Τον Δημήτρη, τον Λουκά, τον Τολούμπα και τον Χρήστο που μου χάρισαν τον ήχο τους, το χρόνο τους και τη διάθεσή τους να μεταφράσουν μουσικά το “Κάπως έτσι…” που τους ζητούσα σε κάθε τραγούδι. Τον Θανασάκη, το Ρενατόνι, τη Ράνια, την Όλγα, τον Πάρη και την Έλσα που χορεύουν και σιγοτραγουδούν τα τραγούδια μου και με το δικό τους τρόπο με στηρίζουν. Την καλή μου φίλη Άννη που μου χάρισε τις υπέροχες ιστορίες της. Και φυσικά, τον Βαγγέλη Μαρκαντώνη για την αγάπη και τον πολύτιμο χρόνο που χάρισε στα τραγούδια μου, για τις όμορφες-εποικοδομητικές μας εντάσεις και κυρίως, γιατί ήταν αυτός που μπήκε στη δική μου φάση και “κάπως έτσι” την πήγε ένα βήμα πιο πέρα…».
1. Μου λέει να φύγω (Μουσική-στίχοι: Sofita)
2. Ο γείτονας (Μουσική-στίχοι: Sofita)
3. Παράτα τα (Μουσική-στίχοι: Sofita)
4. Γιατί μπορώ (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
5. Καβάτζα (Μουσική: Sofita, στίχοι: Sofita, Βαγγέλης Μαρκαντώνης)
6. Έχει άλλη (Μουσική-στίχοι: Sofita)
7. Χορεύω (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
8. Κάπως έτσι (Μουσική-στίχοι: Sofita)
9. 15 Αύγουστος (Μουσική-στίχοι: Βαγγέλης Μαρκαντώνης, Sofita)
10. Κατσαρόλα (Μουσική: Sofita, στίχοι: Άννη Θεοχάρη)
11._____________________
Έπαιξαν οι μουσικοί Βαγγέλης Μαρκαντώνης (resonator guitar, ukuele, φυσαρμόνικα και 12str στην «Καβάτζα» και ηλ.μπάσο στην «Κατσαρόλα»), Δημήτρης Κάσσης (κλασική και ηλεκτρική κιθάρα, ενορχήστρωση πνευστών), Λουκάς Γιαννακίτσας (κοντραμπάσο), Αποστόλης Μπουρνιάς (τύμπανα, cajon,congas), Χρήστος Πολύδωρος (σαξόφωνο, φυσαρμόνικα), Κωνσταντίνος Χαλντούπης (τρομπόνι), Τάσος Δράμπαλης (τρομπέτα), Γεράσιμος Κατσίρης (φλάουτο). Η ηχοληψία, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Ανδρέα Βαϊτούδη στο GFS-PRO STUDIO (τεχνική υποστήριξη: Γιώργος Φλαμουρίδης). Πρόσθετες ηχογραφήσεις έγιναν από το Νίκο Ασημάκη στο MUSIC ART LAB STUDIOS. H επιμέλεια παραγωγής είναι του Βαγγέλη Μαρκαντώνη, ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση στα 4,5,9 και 10. Στα υπόλοιπα ενορχήστρωσαν οι Sofita, Δημήτρης Κάσσης, Λουκάς Γιαννακίτσας, Αποστόλης Μπουρνιάς και Χρήστος Πολύδωρος.
Ένας «ανάλαφρος» δίσκος με μια τραγουδίστρια με όμορφη φωνή σε δέκα καθημερινές ιστορίες, με γεγονότα και καταστάσεις που μπορεί όλοι να έχουμε ζήσει, δοσμένες συχνά με μια δόση «υπόγειου» χιούμορ… Ακούγοντας το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, στο ηχητικό που συνοδεύει το κείμενο, θα πάρετε μια εικόνα… Δέκα τραγούδια «του δρόμου» όπως αναγράφονται στο δελτίο τύπου, με μουσικές σε μεσογειακούς αλλά και jazz ρυθμούς, που το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι να παρακινήσουν τον ακροατή να αφήσει την καρέκλα του και να λικνιστεί στο άκουσμά τους…. Ένας δίσκος με καλοκαιρινή διάθεση, που προσφέρεται πολύ περισσότερο αυτή την εποχή, αλλά όχι μόνο… Τα συγκεκριμένα τραγούδια, αν και ασχολούνται με καθημερινές ιστορίες, μπορούν να κάνουν τον ακροατή να ξεχαστεί για λίγο από τα δεκάδες προβλήματα αυτής της εποχής…
Στο ένθετο η Sofita σημειώνει: «Ευχαριστώ Τον Δημήτρη, τον Λουκά, τον Τολούμπα και τον Χρήστο που μου χάρισαν τον ήχο τους, το χρόνο τους και τη διάθεσή τους να μεταφράσουν μουσικά το “Κάπως έτσι…” που τους ζητούσα σε κάθε τραγούδι. Τον Θανασάκη, το Ρενατόνι, τη Ράνια, την Όλγα, τον Πάρη και την Έλσα που χορεύουν και σιγοτραγουδούν τα τραγούδια μου και με το δικό τους τρόπο με στηρίζουν. Την καλή μου φίλη Άννη που μου χάρισε τις υπέροχες ιστορίες της. Και φυσικά, τον Βαγγέλη Μαρκαντώνη για την αγάπη και τον πολύτιμο χρόνο που χάρισε στα τραγούδια μου, για τις όμορφες-εποικοδομητικές μας εντάσεις και κυρίως, γιατί ήταν αυτός που μπήκε στη δική μου φάση και “κάπως έτσι” την πήγε ένα βήμα πιο πέρα…».
