«Φυλάττειν Θερμοπύλας» Ο νέος δίσκος του Χρήστου Λεοντή

(ΝΕΟΣ ΔΙΣΚΟΣ & VIDEO ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ) Το νέο ορατόριο του Χρήστου Λεοντή σε ποίηση Γιάννη Νεγρεπόντη, που αφιερώθηκε στον Μίκη Θεοδωράκη.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

«Φυλάττειν Θερμοπύλας»


Στις 11 Οκτωβρίου 2015 παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το ορατόριο «Φυλάττειν Θερμοπύλας» σε μουσική του Χρήστου Λεοντή και ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε κατά τον εορτασμό της 71ης επετείου από την απελευθέρωση της Αθήνας, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ερμήνευσαν η μέτζο σοπράνο Ιωάννα Φόρτη και ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος, αφηγητής ήταν ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος και συμμετείχαν η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η Χορωδία της ΕΡΤ (σε διδασκαλία Νατάσας Αγγελοπούλου), η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων (σε διδασκαλία Σταύρου Μπερή) και η Παιδική Χορωδία «Μανώλης Καλομοίρης» (σε διδασκαλία Νίκου Μαλλιαρά). Η μουσική διεύθυνση ήταν του Μιχάλη Οικονόμου.

Με την ευκαιρία του εορτασμού της 73ης επετείου της απελευθέρωσης της Αθήνας από τα ναζιστικά στρατεύματα, το έργο παρουσιάστηκε στις 12 Οκτωβρίου 2017 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του «Μετρονόμου» το διπλό cd με την ηχογράφηση της συναυλίας του 2015.

Τα τραγούδια των δίσκων


Cd 1

1) Υπήρξε μια εποχή
2) Οι δρόμοι
3) Υπήρξ’ εκείν’ η εποχή
4) Κι όμως υπήρξε
5) Τον κόσμο
6) Ναι, ναι υπήρξε
7) Το λαό μου εδόξαζα
8) Έζησα αυτήν την εποχή
9) Βράδια και βράδια
10) Δόξα σοι φως
11) Θέατρα
12) Πώς μπορεί να ’ναι όνειρο
13) Αθήνα, πόλη του πόνου
14) Ήταν που ο κόσμος ήταν νέος

Cd 2

1) Tώρα εδώ
2) Πορεία στο μέλλον
3) Κι υπάρχω ανάμεσα
4) Μοίρα μου η μοίρα του λαού μου
5) Άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται
6) Ενθυμού του λαού σου τα τέκνα
7) Κρήνη βρύουσα
8) Εντειχισμένος στο σώμα μου
9) Δόξα σοι λαέ μου

Λίγα λόγια για το έργο


Ο Γιάννης Νεγρεπόντης (1930 - 1991) γράφει το ποίημα «Φυλάττειν Θερμοπύλας» το 1971, πολιτικός κρατούμενος, μεσούσης της δικτατορίας του 1967. Μέσα σ’ αυτήν τη σκοτεινιά, ο ποιητής πάσχει να δει μέσα από τις μικρές ρωγμές των λέξεων τη μεγάλη εκείνη εποχή της Αθήνας. Την εποχή εκείνη που «δοξάστηκε το φως» και το «κάλλος το τραγικό»». Η Αθήνα «υπέρλαμπρη και άφατη» που ως Προμηθέας εφώτισεν τον κόσμο με «της ελευθερίας τα έργα» και «τον πολυσήμαντο της ύπαρξης θρίαμβο».

Τώρα, ο ποιητής εξόριστος και Δεσμώτης ο ίδιος στο νησί της Λέρου, αναπολεί την πόλη εκείνη που αποθεώθηκαν τα χρώματα, οι αισθήσεις, η αρετή και το κάλλος. Και ’κει πάνω από τις στάχτες και «τα πρόσκαιρα ερείπια» στον τόπο της εξορίας του, στήνει ο ποιητής το ωραίο άγαλμα «του Κυρίου και Λαού του» δοξάζοντας έτσι τα πανανθρώπινα ιδανικά που η πόλις εκείνη στον κόσμο εκληροδότησεν: Την ελευθερία, την τιμή και την αξιοπρέπεια.

Ύστερα ενθυμείται έμπλεος ελευθερίας και ταπεινής έπαρσης του «Λαού του τα τέκνα», από το Σολωμό έως το Σικελιανό, που την πόλη αυτή «εκατοίκησαν», «αγωνιστές και μαχητές που κι εκείνοι συντήρησαν του ανθρώπου τ’ ανάστημα» φυλάττοντας Θερμοπύλας.

Την ίδια εκείνη χρονιά ο Χρήστος Λεοντής μελοποίησε αυτό το έργο για τις ίδιες ακριβώς αξίες και ιδανικά: Την ελευθερία, την τιμή και την αξιοπρέπεια, αναδεικνύοντας το μέσα σώμα του «ωραίου αγάλματος». Τα τρία τελευταία χρόνια πήρε τη σημερινή του μορφή «ορατορίου» για συμφωνική ορχήστρα, βαρύτονο, μεσόφωνο, αναγνώστη, μεικτή και παιδική χορωδία.

Το έργο είναι αφιερωμένο στο Μίκη Θεοδωράκη.
(Από το ένθετο του cd).

2.jpg


Ύστερα από μια διαδρομή 54 χρόνων στο ελληνικό τραγούδι, που σημαδεύτηκε από ξεχωριστά έργα με «έντεχνα» λαϊκά τραγούδια, πολλή μουσική για το θέατρο κι ένα έργο με συμφωνικό ήχο («Καντάτα ελευθερίας», 1998) και λίγους μόλις μήνες μετά την κυκλοφορία του δίσκου «Φλόγα που καίει», με 13 ξεχωριστά «έντεχνα» λαϊκά τραγούδια, ο αιώνιος έφηβος Χρήστος Λεοντής καταθέτει - στα 77του χρόνια - ένα ακόμα συμφωνικό έργο…

Δεν ξέρω αν είναι απαραίτητο να μπω στη διαδικασία μιας ακόμα μουσικολογικής ανάλυσης. Υπάρχουν πολλοί ειδικοί (και «ειδικοί») για να αναλάβουν καλύτερα αυτό το ρόλο. Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα «έργο ζωής», που, γράφτηκε σε δύσκολες εποχές και που, λόγω του συμφωνικού του χαρακτήρα, έχω την αίσθηση πως χρειάζεται αρκετές και προσεκτικές ακροάσεις, με παράλληλη ανάγνωση των στίχων, για να «αφομοιωθεί». Δεν είναι δηλαδή ο δίσκος που θα τον ακούσεις δυο - τρεις φορές στα «πεταχτά» και θα αντιληφθείς περί τίνος πρόκειται. Δεν ξέρω βέβαια αν στη σημερινή εποχή υπάρχει η πολυτέλεια του ελεύθερου χρόνου ή ακόμα και το ενδιαφέρον για την ενδελεχή ακρόαση ενός τέτοιου, νέου έργου. Για την προβολή από τους εκπροσώπους των ΜΜΕ (πλην των κρατικών) δεν συζητώ. Εκείνοι μάλλον «ζούνε σ’ άλλη χώρα», όπως είπε κάποτε ο Μάνος Ελευθερίου. Η μεγάλη παρουσία του κοινού βέβαια, που συγκεντρώθηκε στο Μέγαρο και τις δυο χρονιές για να παρακολουθήσει τις παραστάσεις, έρχεται σε αντίθεση με τις παραπάνω σκέψεις μου. Σε κάθε περίπτωση, η καταγραφή καλώς γίνεται (υπάρχουν δεκάδες σπουδαία έργα που παρουσιάστηκαν μόνο ζωντανά κι από κει και μετά χάθηκαν στο χρόνο) και μακάρι η αποδοχή του δίσκου από το κοινό να είναι εφάμιλλη με την συγκέντρωση του στο Μέγαρο…

Στο video μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συναυλία με την παρουσίαση του έργου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 11 Οκτωβρίου 2015 από τη μετάδοση της ΕΡΤ 2 (από το κανάλι του Mihamike στο youtube).

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!