«Στάσου λιγάκι μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς…»
Παρά τις δραματικές αλλαγές που συνέβησαν στην ελληνική δισκογραφία την τελευταία εικοσαετία, κάποια τραγούδια κατάφεραν να ξεπεράσουν την κρίση και να γίνουν μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, κερδίζοντας αναγνωρισιμότητα από τις πρώτες νότες και ευρύτατη αποδοχή από το κοινό.Τέτοια τραγούδια ήταν η «Πριγκηπέσσα» του Σωκράτη Μάλαμα, οι «Μέλισσες» του Γιώργου Καζαντζή και της Ελένης Φωτάκη, το «Στα είπα όλα» του Μίλτου Πασχαλίδη και του Οδυσσέα Ιωάννου, το «Πρώτο φθινόπωρο» του Βαγγέλη Κορακάκη, (που αν και κυκλοφόρησε το 1988, η ευρεία αποδοχή από το κοινό ήρθε από το 1998 και μετά), το «Φίλα με» του Χρήστου Παπαδόπουλου και του Κώστα Μπαλαχούτη, «Ο Άμλετ της Σελήνης» του Θάνου Μικρούτσικου και του Μάνου Ελευθερίου, «Οι φίλοι μου χαράματα» της Χαρούλας, «Ο παλιός στρατιώτης» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και του Ισαάκ Σούση, το «Όταν έχω εσένα» του Σταμάτη Κραουνάκη και του Λάκη Λαζόπουλου και «Τα ανείπωτα» του Δημήτρη Ζερβουδάκη. Τελευταία επανήλθε και το «Σου μιλώ και κοκκινίζεις» του Διονύση Σαββόπουλου, μέσα από την επανεκτέλεση του Γιάννη Χαρούλη.
Για να μην παρεξηγηθώ, όταν λέω «μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες», δεν εννοώ τα τραγούδια που ακούστηκαν για ένα μεγάλο διάστημα από το ραδιόφωνο ή έγιναν γνωστά στο, συχνά μεγάλο, κοινό των καλλιτεχνών που τα τραγούδησαν, αλλά αυτά που, εκτός από το ραδιόφωνο, είναι μέρος, τουλάχιστον, στο 70 με 80% των προγραμμάτων σε συναυλίες, μουσικές σκηνές ή άλλους χώρους μουσικής διασκέδασης. Κι αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι μεγάλο κατόρθωμα για τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων.
«Τα ανείπωτα» του Δημήτρη Ζερβουδάκη, ένα κλασικό δείγμα τραγουδιού της «Σχολής Θεσσαλονίκης», ήταν το έβδομο τραγούδι στο δίσκο του τραγουδοποιού «Στα χαμηλά και στα ψηλά», που κυκλοφόρησε το 2006 από το «Πολύτροπον» και που εδώ και λίγες μέρες διακινείται ψηφιακά από το Ogdoo Music Group (μαζί με μια σειρά δίσκων που κυκλοφόρησαν από το «Πολύτροπον» και θα ξανακούσουμε στις επόμενες μέρες).
Με αυτό τον τρόπο εγκαινιάσθηκε η συνεργασία του Ogdoo Music Group με το «Πολύτροπον», την εταιρεία που ίδρυσε πριν από μερικά χρόνια ο Γιώργος Καζαντζής και που σε συνδυασμό με τη λειτουργία του ομώνυμου studio αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα μια σημαντική, καλλιτεχνική κυψέλη στην πόλη της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο.
Στα περισσότερα τραγούδια τη μουσική και τους στίχους υπογράφει ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Στίχους ή μελωδίες υπογράφουν επίσης οι Αλέξανδρος Στεφόπουλος, Άρης Γαρδένιος, Γιώργος Χατζόπουλος, Απόστολος Δημητρακόπουλος και Δημήτρης Χατζάκος.
Μαζί με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη συμμετέχουν τραγουδώντας ο Παντελής Θεοχαρίδης, η Αλεξία Χρυσομάλλη και ο Απόστολος Δημητρακόπουλος.
Τα τραγούδια του cd
1) Άραγε να’μαι κάποιος άλλος (Δημήτρης Ζερβουδάκης) Δημήτρης Ζερβουδάκης – Απόστολος Δημητρακόπουλος – Αλεξία Χρυσομάλλη2) Με το κορμί να καίγεται (Δημήτρης Ζερβουδάκης)
3) Πάρ’ τα βήματά μου (Δημήτρης Ζερβουδάκης)
4) Ελευθερία (Δημήτρης Ζερβουδάκης – Γιώργος Χατζόπουλος) Τραγουδά ο Παντελής Θεοχαρίδης
5) Leasing Ευτυχίας (Δημήτρης Ζερβουδάκης – Άρης Γαρδένιας)
6) Στα χαμηλά και στα ψηλά (Δημήτρης Χατζάκος)
7) Τα ανείπωτα (Δημήτρης Ζερβουδάκης)
8) Ότι και να κάνω (Δημήτρης Ζερβουδάκης) Αλεξία Χρυσομάλλη
9) Δέντρο μου αγέρωχο (Δημήτρης Ζερβουδάκης – Αλέξανδρος Στεφόπουλος)
10) Θέλω να βγω στον ήλιο (Δημήτρης Ζερβουδάκης – Αλέξανδρος Στεφόπουλος)
11) Χαμένη Κυριακή (Δημήτρης Ζερβουδάκης)
12) Ότι και να σου συμβεί (Απόστολος Δημητρακόπουλος)
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκαν ο Απόστολος Δημητρακόπουλος και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Έπαιξαν οι μουσικοί: Απόστολος Δημητρακόπουλος (ακουστική & ηλεκτρική κιθάρα, πιάνο, κρουστά, ηλεκτρικό μπάσο), Λεωνίδας Κυρίδης (ακουστικό, ηλεκτρικό μπάσο), Βασίλης Καράμαλης (μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά), Κώστας Τσούγκρας (ακορντεόν), Διαμαντής Καραγιαννακίδης (πλήκτρα) και ο αείμνηστος Νίκος Ψοφογιώργος (τύμπανα).
Η ηχοληψία και η μίξη έγιναν από τον Martin Ekman και τον Απόστολο Δημητρακόπουλο στο studio «Polytropon» από τον Απρίλη έως και τον Σεπτέμβρη του 2006, το εικαστικό του εξωφύλλου ανήκει στον Λάκη Μουρατίδη, η φωτογραφία του Δημήτρη Ζερβουδάκη είναι του Νίκου Παναγιωτόπουλου, η επιμέλεια παραγωγής έγινε από τους Απόστολο Δημητρακόπουλο, Martin Ekman και Δημήτρη Ζερβουδάκη και η παραγωγή από τον Κώστα Αθηρίδη και τον Γιώργο Καζαντζή.
Λίγα λόγια του Δημήτρη Ζερβουδάκη
Έχοντας τη βαθειά πίστη, ότι αναζητώ την βασική μου ουσία, νιώθω πως δεν προδίδω τίποτα!Παντελή και Αλεξάκι, σας ευχαριστώ από καρδιάς, για τα δυο πανέμορφα νησιά, που ζωγραφίσατε και μας χαρίσατε με τις τόσο ζεστές ερμηνείες σας.
Απόστολε από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι πραγματικά αγάπησες αυτά τα τραγούδια! Σε ευχαριστώ για την καλή και ψυχωμένη σου δουλειά.
Έχουμε μακρύ κοινό δρόμο.
Καλή ακρόαση.
Δημήτρης Ζερβουδάκης
Σεπτέμβριος 2006
Λίγα λόγια για το δίσκο
Όπως έγραψα και στον πρόλογό μου, από τη δουλειά αυτή γεννήθηκε μια μεγάλη επιτυχία, που μαζί με το περίφημο «Γράμμα σ’ έναν ποιητή» με τα λόγια του Νίκου Καββαδία, αποτελούν, ίσως, τα δυο «κατατεθέντα σήματα» του Δημήτρη Ζερβουδάκη στην τριανταπεντάχρονη διαδρομή του στην ελληνική δισκογραφία. Η επιτυχία αυτή βέβαια επισκίασε τα υπόλοιπο υλικό, που δεν υπολείπεται σε τίποτα και χαρακτηρίζεται από μουσική, ρυθμική και στιχουργική πολυμορφία.Όπως στους περισσότερους δίσκους του Ζερβουδάκη, έτσι κι εδώ έχουμε μοναχικές μπαλάντες, αλλά και ξεχωριστά λαϊκά τραγούδια. Το χασάπικο «Με το κορμί να καίγεται», τα ζεϊμπέκικα «Πάρ’ τα βήματά σου», «Χαμένη Κυριακή» και βεβαίως «Τα ανείπωτα», νομίζω πως θα τα ζήλευαν οι σημαντικότεροι λαϊκοί συνθέτες. Όσο για τους στίχους, ο έρωτας, η μοναξιά αλλά και τα κοινωνικά φαινόμενα (βλ. «Leasing Ευτυχίας») απασχολούν και σ’ αυτό το πόνημα τη γραφή του Ζερβουδάκη, αλλά και των στιχουργών που συμπράττουν.
Κλείνοντας αυτή τη μικρή παρουσίαση, πρέπει να σημειώσω πως οι συμμετοχές τόσο του καταξιωμένου Παντελή Θεοχαρίδη, όσο και της Αλεξίας Χρυσομάλλη (για την οποία πριν από μερικά χρόνια έγραψα πως θεωρώ μια από τις πληρέστερες νεότερες ερμηνεύτριες), λειτουργούν καταλυτικά στο συνολικό αποτέλεσμα…
Στη λίστα που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το δίσκο.
