Η συνεργασία του Καλατζή με τον Κατσαρό και τον Πυθαγόρα ήταν ιδιαίτερα αποδοτική, καθώς, εκτός από τις «13 Περιπτώσεις» απαριθμεί έναν ακόμα μεγάλο δίσκο, το «Και η ζωή συνεχίζεται» το 1975 (ανέκδοτος σε cd), αλλά και πολλά 45άρια, που στην εποχή τους έκαναν θραύση. «Ο επιπόλαιος», «Κυρά Γιώργαινα», «Ο Σταμούλης ο λοχίας», «Παραμυθάκια λέγαμε» και αρκετά ακόμα.
Το ίδιο ισχύει και για τη Λίτσα Διαμάντη, που με συνθέσεις των Κατσαρού & Πυθαγόρα όπως «Δεν υπάρχει ευτυχία», «Ένας φίλος», «Ένα ρεμπέτικο τραγούδι», «Απόψε σπάσε τα δεσμά» έγραψε μερικές από τις σημαντικές επιτυχίες της.
Οι «13 Περιπτώσεις» είναι:
1) Άσπρα θα φορέσω (Γιάννης Καλατζής)
2) Σου σκάλισα καΐκι (Γιάννης Καλατζής)
3) Παναγιά μου Παναγιά μου (Λίτσα Διαμάντη)
4) Γειτονιά μου παιδική (Γιάννης Καλατζής)
5) Δεν σε γνωρίζω (Λίτσα Διαμάντη)
6) Από την Σάμο στον Τσεσμέ (Γιάννης Καλατζής)
7) Και μη χειρότερα (Γιάννης Καλατζής)
8) Τι σημασία (Λίτσα Διαμάντη)
9) Στον καφενέ της Λεπενούς (Γιάννης Καλατζής)
10) Τον Γενάρη τον Φλεβάρη (Λίτσα Διαμάντη)
11) Καταραμένη θύμηση (Λίτσα Καλατζής)
12) Τα χείλη μου οι προδότες (Λίτσα Διαμάντη)
13) Έτσι ειν' η ζωή παππούλη (Γιάννης Καλατζής)
Όσο για τον Γιάννη Καλατζή, δυστυχώς, ενώ μέχρι τότε τραγούδησε πολλές και τεράστιες επιτυχίες, από το 1974-75 και μετά, τραγουδώντας, κυρίως, μετριότατα και αδιάφορα τραγούδια του Νίκου Καρβέλα και του Τόλη Βοσκόπουλου, δεν μπόρεσε να παραμείνει στο προσκήνιο…
Σίγουρα οι «13 Περιπτώσεις», που με την επιβολή του ψηφιακού ήχου κυκλοφόρησαν και σε cd, δεν ήταν ο δίσκος που θα τάραζε τα νερά της ελληνικής δισκογραφίας. Περιέχει όμως κάποια πολύ ωραία τραγούδια, όπως τα «Γειτονιά μου παιδική» ή το «Καταραμένη θύμηση», ενώ στο σύνολό του ο δίσκος είναι πολύ ανώτερος από πολλές άλλες δουλειές που, στο πέρασμα των χρόνων, κέρδισαν αποδοχή και μεγάλες πωλήσεις. Κάποια από τα τραγούδια του δίσκου κυκλοφόρησαν και σε 45άρια, ενώ δεν είναι λίγα κι αυτά που ακούστηκαν στην εποχή τους…. «Άσπρα θα φορέσω», «Παναγιά μου, Παναγιά μου», «Έτσι ειν’η ζωή παππούλη», «Και μη χειρότερα» και το «Γειτονιά μου παιδική» με τους υπέροχους στίχους του Πυθαγόρα:
Όλα στάχτη γίνανε και τα πήρε ο αγέρας
μα οι αλήθειες μείνανε που ‘λεγε ο πατέρας…