μονό αυτούς που μας κυβερνούσαν έως τώρα αλλά και αυτούς που ασκούσαν αντιπολίτευση.
Για τους μεν πρώτους που έφεραν τη χώρα σ’ αυτή την αθλία κατάσταση αλλά και για τους δεύτερους οι οποίοι με έναν άκρατο λαϊκισμό και πολιτικό τυχοδιωκτισμό δεν κατάφεραν να μορφοποιήσουν μια ρεαλιστική πολιτική πρόταση συμβατή με την Ευρωπαϊκή λογική και πραγματικότητα.
Το μήνυμα που έστειλε ο λαός με την ψήφο του μπορεί να φαίνεται κωδικοποιημένο, αλλά ο κώδικας είναι απλός και λέει ότι η χωρά πρέπει να κυβερνηθεί μπας και σωθεί ότι μπορεί ακόμη να σωθεί.
Αλλά οι εκλεγέντες φάνηκαν ανίκανοι να το αποκωδικοποιήσουν από φανατισμό , κομματική τύφλωση και ιδιοτέλεια.
Ο Σαμαράς λέει ότι “έκανα τα πάντα για να μην πάμε σε εκλογές” ξεχνώντας ότι εδώ και ένα χρόνο συνεχώς και λυσσωδώς μίλαγε για εκλογές ώστε να γυρίσει σελίδα ο τόπος, εννοώντας βέβαια ότι θα γίνει αυτός πρωθυπουργός με απόλυτη αυτοδυναμία.
Ο Τσίπρας ζαλισμένος από την απροσδόκητη επιτυχία δεν έχει ούτε την ωριμότητα ούτε την πολιτική σωφροσύνη να τη διαχειριστεί με την απαιτούμενη συμβατότητα στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος. Εμφορούμενος με μια άκρατη λαϊκίστικη κομματική συνθηματολογία, συμπεριφέρεται σαν να μην γνωρίζει καθόλου τι σημαίνει Ευρώπη, τι σημαίνει σεβασμός σε υπογεγραμμένες υποχρεώσεις και πως δε μπορείς να πας ποτέ δυο βήματα μπροστά μιλώντας μόνο για το χθες κι αγνοώντας να αναφέρεις τι θα γίνει αύριο και πως θα πορευτείς σ’ αυτό επιτυχώς.
Ο Βενιζέλος μοιάζει σαν να μην έχει καταλάβει ότι η ομάδα του υποβιβάσθηκε στη Β’ Εθνική και με αφαίρεση 10 βαθμών απ’ το νέο πρωτάθλημα.
Ο δε Κουβέλης με μια γλυκανάλατη συμπεριφορά συμφωνεί σχεδόν με όλα ενώ ταυτόχρονα διαφωνεί σχεδόν με όλα.
Όλοι τούς μιλάνε για ένα ναυάγιο, αλλά το ναυάγιο συνήθως συμβαίνει κάτω από αστάθμητους παράγοντες ,είτε από κάποια σοβαρή βλάβη του καραβιού είτε από αμέλεια του καπετάνιου.
Στην περίπτωση όμως του ναυαγίου για τη δημιουργία κυβέρνησης ,οι πρωταγωνιστές σκηνοθέτησαν ένα ναυάγιο αδιαφορώντας για τον αριθμό των πνιγέντων και των αγνοουμένων, αφού προηγουμένως εξασφάλισαν για τους εαυτούς τους τη μη αναγραφή τους στις παραπάνω λίστες καπαρώνοντας τις θέσεις στη λίστα των επιζώντων.
Όλοι τους νικητές και ηττημένοι παρ’ όλο που απέχουμε μια σπιθαμή απ’ τον γκρεμό, πετάνε συνέχεια την μπάλα στην εξέδρα αγνοώντας τη βούληση του λαού για την δημιουργία κυβέρνησης για να αντιμετωπισθούν τα σοβαρά προβλήματα που μας πνίγουν.
Μια ακόμη πολύ σοβαρή παρενέργεια της συμπεριφοράς τους είναι ότι ακροβατούν σε μια οριακή γραμμή πέραν της οποίας δημιουργείται επικίνδυνη έλλειψη σεβασμού στον θεσμικό ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος στέκεται θεσμικά και πολιτικά άψογα στις δύσκολες αυτές πολιτικές ισορροπίες.
Όμως όλο αυτό το θέατρο του πολιτικού παραλόγου που παίχτηκε μπροστά στα μάτια μας το τελευταίο διάστημα πιστεύω ότι τελικά θα οδηγήσει και σε ένα καλό.
Το καλό θα είναι ότι ο κόσμος στις επόμενες εκλογές θα ράψει με την ψήφο του το ανάλογο κουστούμι στο καθένα και ψηφίζοντας με λιγότερο θυμό και αγανάκτηση, αλλά με περισσότερη σύνεση θα στείλει το μήνυμα χωρίς κώδικα αλλά με απλά Ελληνικά. Και το μήνυμα θα είναι “ κάντε κυβέρνηση γιατί αλλιώς θα σας πάρει και θα σας σηκώσει” .
Ελπίζω ότι ο λαός θα τους κουρέψει με εκλογικό PSI το ποσοστό τους και θα τούς τραβήξει το αυτί τους μπας και λογικευτούν μια στάλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγωνία μένει.
