Όταν η επανεκτέλεση ξεπερνά την πρωτότυπη εγγραφή! Σπάνιο αλλά όχι και ακατόρθωτο.
Θυμάμαι όταν το άκουσα πιτσιρικάς στο σινεμά, έπαθα πλάκα…
Το τραγούδι έντυνε την ταινία «Pour la peau d'un flic» (1981), δηλαδή όπως έλεγε ο ελληνικός τίτλος «Για το τομάρι ενός μπάτσου».
Πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης ο Alain Delon, στα πολύ πάνω του, στην πρώτη του απόπειρα (και) πίσω από την κάμερα.
Δυνατό αστυνομικό, κυνικό κι αντιηρωικό, όπως προτιμώ, δηλαδή, με ρυθμό, μυστήριο και καλές ερμηνείες.
Όποιος νομίζει ότι ο Alain Delon ήταν μόνο «μόστρα» κάνει μεγάλο λάθος.
Την παράσταση όμως κλέβει το Bensonhurst Blues με τον Ολλανδό Oscar Benton.
Μυστήριο μπλουζ τζαζ κομμάτι που ο μάγκας ερμηνευτής «καρφώνει» τις λέξεις με τον τρόπο του και νοηματικά απολύτως ταιριαστό με την ταινία.
Μόνο που το τραγούδι των Αμερικανών καλλιτεχνών και παραγωγών Artie Kaplan και Artie Kornfeld (βλέπε Woodstock) το είχε ερμηνεύσει ο πρώτος το 1971 ενώ και ο Oscar Benton το προσέγγισε για πρώτη φορά 8 χρόνια νωρίτερα απ’ την παρουσία του για την ταινία.
Είναι τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας καμιά φορά, οι συγκυρίες που γράφουν ιστορία.
Έκτοτε το κομμάτι… παίζεται παντού, το είπαν στη γλώσσα τους Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Ιταλοί (ο πολύς Adriano Celentano) και… Έλληνες!
Θυμάμαι όταν το άκουσα πιτσιρικάς στο σινεμά, έπαθα πλάκα…
Το τραγούδι έντυνε την ταινία «Pour la peau d'un flic» (1981), δηλαδή όπως έλεγε ο ελληνικός τίτλος «Για το τομάρι ενός μπάτσου».
Πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης ο Alain Delon, στα πολύ πάνω του, στην πρώτη του απόπειρα (και) πίσω από την κάμερα.
Δυνατό αστυνομικό, κυνικό κι αντιηρωικό, όπως προτιμώ, δηλαδή, με ρυθμό, μυστήριο και καλές ερμηνείες.
Όποιος νομίζει ότι ο Alain Delon ήταν μόνο «μόστρα» κάνει μεγάλο λάθος.
Την παράσταση όμως κλέβει το Bensonhurst Blues με τον Ολλανδό Oscar Benton.
Μυστήριο μπλουζ τζαζ κομμάτι που ο μάγκας ερμηνευτής «καρφώνει» τις λέξεις με τον τρόπο του και νοηματικά απολύτως ταιριαστό με την ταινία.
Μόνο που το τραγούδι των Αμερικανών καλλιτεχνών και παραγωγών Artie Kaplan και Artie Kornfeld (βλέπε Woodstock) το είχε ερμηνεύσει ο πρώτος το 1971 ενώ και ο Oscar Benton το προσέγγισε για πρώτη φορά 8 χρόνια νωρίτερα απ’ την παρουσία του για την ταινία.
Είναι τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας καμιά φορά, οι συγκυρίες που γράφουν ιστορία.
Έκτοτε το κομμάτι… παίζεται παντού, το είπαν στη γλώσσα τους Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Ιταλοί (ο πολύς Adriano Celentano) και… Έλληνες!
