Ο Χρήστος Ευθυμίου έφυγε απ’ τη ζωή στις 4 Μαΐου του 1971, σε ηλικία 71 ετών.
Ο Χρήστος Ευθυμίου κάθε άλλο παρά «βλάκας» υπήρξε, αφού ήταν διπλωματούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών ενώ το 1929 φοίτησε στην επαγγελματική σχολή θεάτρου, από την οποία και βγήκε αριστούχος μετά τετραετή φοίτηση.
Στο σανίδι «έγραψε» σε κλασικά έργα του Μολιέρου και του Σαίξπηρ, όπου απέσπασε μέχρι και διεθνείς διακρίσεις, αλλά και στις ηθογραφίες έδωσε το δικό του χαρακτήρα.
Θυμάμαι την εκτίμηση που έτρεφαν γι’ αυτόν συνάδελφοί του, με τους οποίους είχα την τύχη να συνομιλήσω, αρκετά χρόνια μετά τη φυγή του, αλλά και την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό του.
Στο σινεμά, ο Ευθυμίου είχε μια διακριτική αλλά χαρακτηριστική παρουσία. Η έκφρασή του, η «μούτα» του, το «φιζίκ» του, ο τρόπος του, όλα μοναδικά...
Και βέβαια αυτός ο περίφημος ρόλος που τον σφράγισε και τον έχρισε ως τον πιο αξιαγάπητο «βλάκα» του ελληνικού κινηματογράφου.
