Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη αφιέρωσαν το Μουσικό Κουτί της Τετάρτης 16 Φεβρουαρίου στον Νίκο Γκάτσο με καλεσμένους τον σπουδαίο Μανώλη Μητσιά και την ιδιαίτερη στιχουργό και σύντροφο του ποιητή τα τελευταία χρόνια της ζωής του, Αγαθή Δημητρούκα. Μαζί τους και η νεότερη ερμηνεύτρια Μυρτώ Βασιλείου και ο σολίστ του μπουζουκιού Ηρακλής Ζάκκας.
Ο Νίκος Γκάτσος εξέδωσε μόνο μια ποιητική συλλογή στα νεανικά του χρόνια, την περίφημη «Αμοργό», κι έκτοτε αφιερώθηκε στην τέχνη της στιχουργικής συνεργαζόμενος με τους μεγαλύτερους συνθέτες της εποχής του, τον Θεοδωράκη, τον Ξαρχάκο, τον Μούτση, τον Κηλαηδόνη και τον Χάλαρη και βέβαια τον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο αποτέλεσαν το πιο εμβληματικό δίδυμο δημιουργών στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
«Έχω ζηλέψει όλα τα τραγούδια του Γκάτσου» λέει ο Μανώλης Μητσιάς και δηλώνει πνευματικό τέκνο του: «Τον γνώρισα γύρω στο ’68, στο στούντιο που ο Δήμος Μούτσης έγραφε τη μουσική για την ταινία ‘‘Ένας μάγκας στα σαλόνια’’. Ήταν επιβλητικός, ψηλός και ωραίος… Εκείνος μου έδωσε το δικαίωμα να έχω μαζί του μια πιο στενή επαφή, να του τηλεφωνώ και να πίνω καφέ στο περίφημο τραπέζι του στου ‘‘Φλόκα’’, που δεν πήγαιναν και πολλοί».
«Το φθινόπωρο του τηλεφώνησα και τα Χριστούγεννα μου έστειλε στο χωριό με τον οδηγό του ένα κασετόφωνο, μια γραφομηχανή, διάφορους δίσκους και πάρα πολλές σοκολάτες» εξομολογείται η Αγαθή Δημητρούκα, η οποία το 1974 συνέδεσε τη ζωή της με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και έζησε δίπλα του μέχρι τον θάνατό του: «Ως παιδί άκουγα ραδιόφωνο και μου έκανε εντύπωση ότι τα τραγούδια που μου άρεσαν είχαν όλα την υπογραφή του. Αυτό που με είχε συγκινήσει πολύ ήταν το ‘‘Χελιδόνι στο κλουβί’’ και κυρίως ο στίχος ‘‘Στης ψυχής μου τον καθρέφτη, ίσκιος άρχισε να πέφτει’’ και ήμουν μόλις 11 ετών».
Ο Νίκος Γκάτσος εξέδωσε μόνο μια ποιητική συλλογή στα νεανικά του χρόνια, την περίφημη «Αμοργό», κι έκτοτε αφιερώθηκε στην τέχνη της στιχουργικής συνεργαζόμενος με τους μεγαλύτερους συνθέτες της εποχής του, τον Θεοδωράκη, τον Ξαρχάκο, τον Μούτση, τον Κηλαηδόνη και τον Χάλαρη και βέβαια τον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο αποτέλεσαν το πιο εμβληματικό δίδυμο δημιουργών στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
«Έχω ζηλέψει όλα τα τραγούδια του Γκάτσου» λέει ο Μανώλης Μητσιάς και δηλώνει πνευματικό τέκνο του: «Τον γνώρισα γύρω στο ’68, στο στούντιο που ο Δήμος Μούτσης έγραφε τη μουσική για την ταινία ‘‘Ένας μάγκας στα σαλόνια’’. Ήταν επιβλητικός, ψηλός και ωραίος… Εκείνος μου έδωσε το δικαίωμα να έχω μαζί του μια πιο στενή επαφή, να του τηλεφωνώ και να πίνω καφέ στο περίφημο τραπέζι του στου ‘‘Φλόκα’’, που δεν πήγαιναν και πολλοί».
«Το φθινόπωρο του τηλεφώνησα και τα Χριστούγεννα μου έστειλε στο χωριό με τον οδηγό του ένα κασετόφωνο, μια γραφομηχανή, διάφορους δίσκους και πάρα πολλές σοκολάτες» εξομολογείται η Αγαθή Δημητρούκα, η οποία το 1974 συνέδεσε τη ζωή της με τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και έζησε δίπλα του μέχρι τον θάνατό του: «Ως παιδί άκουγα ραδιόφωνο και μου έκανε εντύπωση ότι τα τραγούδια που μου άρεσαν είχαν όλα την υπογραφή του. Αυτό που με είχε συγκινήσει πολύ ήταν το ‘‘Χελιδόνι στο κλουβί’’ και κυρίως ο στίχος ‘‘Στης ψυχής μου τον καθρέφτη, ίσκιος άρχισε να πέφτει’’ και ήμουν μόλις 11 ετών».
