Στην εποχή των αυτοεκδόσεων που η μουσική και εν προκειμένω το ποπ-ροκ, ψάχνει να βρει μια νέα μουσική ταυτότητα χωρίς την όποια καθοδήγηση των δισκογραφικών εταιριών, βγήκε κάτι καλό. Οι Vaxtones. Μια παρέα μουσικών με ξεχωριστές πορείες στην ανεξάρτητη ελληνική σκηνή, έχουν φρέσκο ήχο που συνδυάζει στοιχεία punk rock, power pop ή pop. Επιρροές από τα 60s, αλλά έχουν και κάτι από Blondie.
Τα μέλη τους είναι η τραγουδίστρια Ελένη (aka Etten) Τζαβάρα των Film, ο κιθαρίστας Θάνος Αμοργινός των The Last Drive και The Earthbound, ο μπασίστας Χρήστος Ζώης των Hi Rollers, Jitterbugs και The Rockets, ο ντράμερ Νίκος Φωτίου των Raindogs, ο Παναγιώτης Λουκουμάς με θητεία στους Sunsteps, Xaxakes, Scopitone και ο Δημήτρης Βόγλης των Scopitone. Το εξαιρετικό ντεμπούτο αγγλόφωνο άλμπουμ τους Never Ending Story, είναι η αφορμή για την συνέντευξή αυτή με δύο μέλη τους, τον Δ. Βόγλη και την Ελ. Τζαβάρα.
Οι Vaxtones θα εμφανιστούν στις 19 Ιουλίου στο Release Athens Festival 2023 με Arctic Monkeys, The Hives, Willie J Healey και θα ανοίξουν την συναυλία των The Undertones : Σάββατο, 11 Νοεμβρίου στο Gagarin 205.
Πάμε λοιπόν να τους γνωρίσουμε…
Οι Vaxtones από αριστερά προς τα δεξιά: Παναγιώτης Λουκουμάς, Αμοργινός Θάνος, Χρήστος Ζώης, Ελένη Τζαβάρα, Νίκος Φωτίου, Δημήτρης Βόγλης
- Το πρόμο σας χρησιμοποιεί τον μουσικό όρο pop punk για να σας συστήσει. Είναι όρος μάρκετινγκ;
(Δημήτρης Βόγλης): Είναι ένας πολύ κλασικός προσδιορισμός μουσικής ιδιαίτερα διαδεδομένος στην C86 κουλτούρα και στην indie pop, δεν είναι δική μας ανακάλυψη. Μπάντες όπως οι Buzzcocks οι Undertones οι Television Personalities είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Pop μελωδίες με punk νοοτροπία. Καθαρό punk πχ είναι οι Expolited, οι Dead Kennedys κτλ. Δεν έχει να κάνει με κανένο όρο μάρκετινγκ αλλά με καθαρά μουσικό προσδιορισμό.
-Πιστεύεται στις μουσικές ταμπέλες ; Πώς έχετε πορευτεί έως σήμερα στην πορεία σας ;
(Δημήτρης): Εμείς ως Vaxtones σε καμία περίπτωση. Η αλήθεια είναι ότι στον πολύ κόσμο αρέσουν οι ταμπέλες ειδικά στα media που την αναπαράγουν. Προσωπικά δεν υπάρχει χειρότερη ερώτηση να μου κάνουν από την – τι μουσική ακούς? Απλά ακούω μουσική. Και αυτό κυριαρχεί στην πρώτη μας δουλειά. Έχουμε τραγούδι calypco, swing, garage, pure pop, pop 60’ς, country όλα όμως παιγμένα με τον δικό μας ήχο. Σε όλα τα είδη της μουσικής υπάρχουν διαμάντια αρκεί να είσαι ανοιχτός να το παραδεχτείς.
The Vaxtones - Never Ending Story (Official Lyric Video)
https://www.youtube.com/watch?v=AppT8P2wgE4&ab_channel=TheVaxtones
-Ο ποπ ήχος που όπως άκουσα κυριαρχεί στην μουσική σας περιέχει από τη φύση του μια φιλοδοξία. Εσείς έχετε κάτι τέτοιο να διαχειριστείτε ή είστε είναι συγκρότημα που όπως λέμε παίζει για τη…φανέλλα ;
(Δημήτρης): Η κιθαριστική ποπ είναι αγαπημένο μου είδος. Συγκροτήματα όπως οι Television Personalities, Field Mice, Pulp, Chumbawamba, Lush, Belle and Sebastian με έχουν σημαδέψει. Δεν θα έλεγα ότι κρύβει μια φιλοδοξία η κιθαριστική ποπ. Πάντα ήμασταν μειονότητα. Ευτυχώς διοργανώθηκε φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια εκδήλωση για αυτό το κοινό με την πρωτοβουλία και αγνή πρόθεση του Βασίλη Χουντάλα ιδρυτή της Old Bad Habbits records για να μάθουν λίγοι άνθρωποι παραπάνω το είδος αυτό. Οπότε όπως πολύ σωστά διατυπώνεις παίζουμε για την φανέλα.
Οι Vaxtones στο στούντιο
-Τα μέλη των Vaxtones έχουν ο καθένας μια ιστορία πίσω του στην εγχώρια ποπ-ροκ σκηνή. Πώς βρεθήκατε μαζί ; Ποιανού ιδέα ήταν να ενώσετε τις εμπειρίες σας και να παρουσιάσετε μια ολοκληρωμένη δουλειά;
(Δημήτρης): Όλα ξεκίνησαν στην καραντίνα όπου βρήκα επιτέλους λίγο χρόνο να βάλω μπρός αυτό που είχα πολλά χρόνια στο μυαλό μου. Είχα γράψει το never ending story χρόνια πριν και απευθύνθηκα σε αγαπημένα μου πρόσωπα να ηχογραφήσουμε το κομμάτι. Η Ελένη ήταν η μεγαλύτερη αφορμή δημιουργίας της μπάντας. Με τον Παναγιώτη είμαστε φίλοι από παιδιά και παίζουμε μουσική μαζί από πάντα. Με τα υπόλοιπα παιδιά είμαστε φίλοι – οι Vaxtones είναι μια αγαπημένη παρέα.
-Πολλοί καλλιτέχνες πιστεύουν ότι όπως είναι τώρα τα πράγματα αρκεί ένα σινγκλ και μετά ένα άλλο και πάει λέγοντας…και ότι μια συλλογή κομματιών δεν ενδιαφέρει πια. Εσείς όμως έχτε την μουσική σας πρόταση με 10 κομμάτια. Τελικά τι συμβαίνει στην μουσική σήμερα ; Πώς φτάνει καλύτερα στα αυτιά του ακροατηρίου ;
(Δημήτρης) Ειλικρινά δεν σκεφτήκαμε ποτέ αυτή την διαδικασία δηλαδή ένα single τώρα και ένα άλλο μετά κοκ. Είμαστε old school – θα γράψουμε έναν ολόκληρο δίσκο που θα βγει σε βινύλιο. Παραδοσιακά πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί καλλιτέχνες ακολουθούν τον τρόπο που περιγράφεις. Ένα single σήμερα τεράστια επιτυχία, πάμε για το επόμενο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να φτάσει η μουσική στα αυτιά του κοινού. Το διαδίκτυο βοηθάει αρκετά καλλιτέχνες που δεν τους παίζουν στο ραδιόφωνο – ειδικά στην Ελλάδα οι περισσότεροι σταθμοί παίζουν με ανώδυνα και πολλές φορές αδιάφορα playlist και δεν δίνουν ευκαιρία σε νέες μπάντες και καλλιτέχνες. Άσε το άλλο με τις διασκευές...πολύ κούραση και πολύ βαρετό πράγμα. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν διασκευές που είναι σε σπάνιες περιπτώσεις εκπληκτικές (Sonic Youth – Superstar, Soup Dragons – I m free, Carter USM – Rent αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικές) αλλά παιδιά έχει κουράσει αυτό!
Το εξώφυλλο
-Με τι μουσικές επιρροές μεγαλώσατε ; Τι δίσκους αγοράσατε πρώτα ; Ποιοι ήταν; Από ποια καταστήματα – δισκοπωλεία ψωνίζετε ; Το αγαπημένο σας ;
(Δημήτρης): Πάνω κάτω απάντησα παραπάνω...με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη προσωπικά εγώ αγόραζα δίσκους από το θρυλικό Rollin Under του δυστυχώς πρόωρα χαμένου Μπάμπη Αργυρίου, από το Noise του Αυρήλιου, από το Stereodisc με τον Κοσμά και την Μέμα και από τον Λωττό του Πάκη. Στην Αθήνα φυσικά από το Happening όπου κυριαρχούσε η φυσιογνωμία του Ηλία Ασλάνογλου. Το αγαπημένο μου ήταν το Noise που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Όταν ήμουν έφηβος αγαπημένες μου μπάντες ήταν οι Clash, Talking Heads, Queen, Jam, Eurythmics αλλά και ο Klaus Nomi! Μετά τα 18-19 τεράστια αγάπη για τους Television Personalities, Serge Gainsbourg, Chumbawamba, Times, Deep Freeze Mice, Marc Almond, Go Betweens, Pixies, Sonic Youth , Pulp, Carter, Housemartins, Stereo Total, Sarah Records, Cherry Red , Creation, αλλά μεγαλώνοντας μου άρεσαν πολλά είδη. Πολύ calypso, 40’s, 50’s, 60’s πολύ χιπ χοπ αλλά και πιο ηλεκτρονικά τύπου Air, Gentle People. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα με δικά μου χρήματα ήταν του Captain Sensible μαζί με κασέτα εταιρίας του Klaus Nomi.
Οι πρώτοι δίσκοι που μπήκαν στο σπίτι ήταν Grease, Saturday Night Fever και το τεράστιο Night at the opera των Queen.
-Σήμερα με τι τρόπο ακούτε μουσική ; Τι απέγινε το παλιό σας μουσικό υλικό ;
Cd player, πικ απ, spotify, you tube…και πολύ μουσική μέσα στο αυτοκίνητο είτε με USB είτε με cd…το ραδιόφωνο το έχουμε κόψει με ελάχιστες εξαιρέσεις.. είναι σαν τις ειδήσεις της τηλεόρασης– όλο κατευθυνόμενο.
Live στο Half Note Jazz Club, 20 Μαΐου 2023
-Από ελληνικά συγκροτήματα και μουσικούς ποιες επιρροές έχετε ; Τι ακούγατε περισσότερο ;
(Δημήτρης): Οι πρώτοι ελληνικοί δίσκοι που αγόρασα ήταν Φάντης Μπαστούνης και οι Άσσοι μαζί με Jaywalkers και Last Drive, Magic De spell λίγο αργότερα. Στα 90’ς άκουγα πολύ συγκροτήματα όπως οι Next Time Passions. Στέρεο Νόβα, One night Susan, Impossible Tymes, Kissamatic Love Bubbles και αρχές του 2000 τους Film που τους θεωρώ την καλύτερη ξενόγλωσση ελληνική μπάντα. Οι επιρροές μου ήταν πιο πολύ από Βρετανικές μπάντες...
(Ελένη Τζαβάρα): Θα ήθελα να αναφέρω και την Λένα Πλάτωνος την οποία θεωρώ μια από τις σημαντικότερες ελληνίδες καλλιτέχνιδες.
-Μετά από κάποια χρόνια πίσω σας που έχετε περάσει διάφορες φάσεις, καταστάσεις, συγκροτήματα, την άνοδο και την πρώτης της μουσικής βιομηχανίας, το βινύλιο, το cd και τώρα μια άλλη εποχή με ψηφιακές πλατφόρμες, ποια είναι η αποτίμηση σας ; Πώς επιβιώνει ο εναλλακτικός ήχος στην Ελλάδα ; Η ελληνική σκηνή κατέχει τη θέση που της αξίζει σήμερα ;
(Δημήτρης): Η εκτίμηση μου είναι ότι όσες μορφές εγγραφής του ήχου υπάρχουν το βινύλιο είναι ο καλύτερος. Εδώ και 120 και βάλε χρόνια παραμένει η πιο αξιόπιστη πηγή αναπαραγωγής κάτι σαν τον κινητήρα της Vespa που παραμένει ο ίδιος δίχρονος αναλογικός εδώ και 70 χρόνια. Ο εναλλακτικός ήχος στην Ελλάδα επιβιώνει μόνο με την αγάπη και το κέφι των μουσικών και κάποιων ανθρώπων που ανέφερα παραπάνω όπως ο Βασίλης Χουντάλας ο Ηλίας Ασλάνογλου, ο Ιαν Σκιαδάς ο Αιμίλιος Κατσούρης μέσω των δισκογραφικών τους εταιριών και της αγνής αγάπης τους. Δεν υπάρχει καμία άλλη στήριξη από φορείς. Ακόμα και ο κόσμος σπάνια πηγαίνει στο opening act έλληνα καλλιτέχνη σε ξένη μπάντα. Το σνομπάρουν. Πολλές φορές σε κριτικές συναυλιών δεν αναφέρονται κάν τα ελληνικά support ή δικαιολογίες του τύπου δεν πρόλαβα πήγα αργά...καλά...Δεν πιστεύω ότι η ελληνική σκηνή κατέχει την θέση που της αξίζει αλλά τι κατέχει κάτι που αξίζει σε αυτήν την χώρα?
-Πώς λειτουργεί ένα συγκρότημα σήμερα ; Έχει αλλάξει κάτι στη δεκαετία αυτή σε σχέση με άλλες στο τρόπο συνεύρεσης, προβών, ηχογραφήσεων, συναυλιών ; Οι Voxtones που λειτουργούν ;
(Δημήτρης): Αυτό που έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό είναι η βοήθεια που σου παρέχει η τεχνολογία και ο τρόπος επικοινωνίας εξ αποστάσεως κάτι που το βιώνουμε κι εμείς καθώς ο Παναγιώτης μένει κοντά στην Ξάνθη και η επικοινωνία μας ακόμα και στην δημιουργία είναι πιο εύκολη. Από εκεί και πέρα στούντιο, πρόβες κλασικά πράγματα.
-Καλλιτέχνης και ανασφάλεια…
(Ελένη): Όχι δεν είναι ο καλλιτέχνης από τη φύση του ανασφαλής οι άνθρωποι είναι ανασφαλείς για πάρα πολλές αιτίες και όχι λόγω ιδιότητας και αυτό είναι μια άλλη κουβέντα πολύ μεγαλύτερη…
(Δημήτρης): Προσωπικά δεν ασχολήθηκα ποτέ επαγγελματικά με την μουσική – η μουσική ασχολήθηκε επαγγελματικά μαζί μου αφού μόνο πληρώνουμε ως τώρα για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Ούτε μπορώ να πω ότι είχαμε κάποια ανασφάλεια ειδικά για αυτό μας το project - το αντίθετο θα έλεγα ότι είχαμε και έχουμε πολύ αυτοπεποίθηση.
-Η μουσική έχει αναφορές και σε παλιότερες εποχές πιο αγνές μουσικά. Πώς ζήσατε εσείς αυτά τα χρόνια ; Βγαίνατε έξω ; Είχατε στέκια ; Ποιο έπαιζε την καλύτερη μουσική ; Ζούσατε έντονα ;
Πώς ήταν η ζωή μέχρι την ενηλικίωση ;
(Δημήτρης): Ναι ισχύει αυτό και χαίρομαι πολύ που το αναφέρεις. Ζούσαμε πάρα πολύ έντονα – εγώ ήμουν dj στο Berlin του Θόδωρα, στο Λούκι Λουκ και σε άλλα εναλλακτικά μπαρ της Θεσσαλονίκης – έπαιζα guest σε πάρτι των Pure, Mad, Avant Garde, Plan B, Decadance – αυτά ήταν και τα στέκια μου και αυτά για τα δικά μου γούστα έπαιζαν και την καλύτερη μουσική. Αρχές των 00 μου άρεσε πολύ η μουσική στο Zoo, DeLux, Soul, Follie, Tiki..Μετα πολλές συναυλίες, ταξιδεύαμε από Θεσσαλονίκη.. αξέχαστο το Rock Wave στην Φρεατίδα με Pulp, Portished, Sonic Youth, Moby, Nick Cave. Στο Ρόδον Inspiral Carpets, Carter, Hearthrobs. Έχω πάει με τρένο στο Coventry να δω Chumbawamba και μετά Birmingham για συναυλία των Heavenly, Yeah Jazz (7 άτομα ήμασταν μέσα), Saint Etienne με support τους Oasis, Pulp με 150 άτομα κοινό...
Ελένη Τζαβάρα
-Το άλμπουμ κλείνει με ένα ωραίο τραγούδι I Cannot Write A Happy Song ; Ποια είναι η ιστορία που υπάρχει από πίσω ; Πώς φθάσατε να γράψετε ένα τέτοιο τραγούδι ;
(Ελένη): Τα περισσότερα κομμάτια που έχω γράψει στις προηγούμενες δουλειές μου δεν είναι ακριβώς χαρούμενα ή δεν είναι με κλασικό τρόπο ας πούμε. Κάποια στιγμή πολύ πριν ξεκινήσουν οι Vaxtones είχαμε μια κουβέντα με τον Δημήτρη για τη μουσική που γράφω και πως έτσι συντηρητικό που έχει γίνει πλέον το ραδιόφωνο, απ’ το οποίο μαθαίναμε κάποτε μουσική και στο οποίο τώρα βασιλεύουν οι playlist, το “παίζουμε μόνο γνωστά” και οι διασκευούλες, δεν είμαι καθόλου φιλική προς αυτό. Με είχε ρωτήσει λοιπόν αν είχα σκεφτεί να γράψω ένα χαρούμενο τραγούδι. Η απάντηση ήταν ότι ενώ μου αρέσουν και τα χαρούμενα τραγούδια, δεν μπορώ. Το ίδιο απόγευμα μου είχε κολλήσει στο μυαλό η φράση “I cannot write a happy song” και από κει ξεκίνησε η δημιουργία του τραγουδιού. Είναι αυτοσαρκαστικό και λίγο ειρωνικό προς τον εξαναγκασμό που μπορεί να σε ωθήσει μια εδραιωμένη κατάσταση να κάνεις κάτι που “δεν σου βγαίνει”. Στη προκειμένη περίπτωση κάτι “εύκολο” για να παιχτεί σε ένα δυστυχώς άτολμο πλέον (ως επί το πλείστον) μέσο…
The Vaxtones - I Cannot Write a Happy Song (Official Audio)
-Αγαπημένο συγκρότημα και δίσκος ;
(Δημήτρης) Μπορώ να πω 5? Αγαπημένο μου συγκρότημα οι Television Personalities αγαπημένος καλλιτέχνης Serge Gainsbourg.
Αγαπημένο τραγούδι Sensitive – Field Mice
(Ελένη) Δύσκολη ερώτηση. Σε τυχαία σειρά κάποιοι που μου έρχονται τώρα στο μυαλό: I want you - Marvin Gaye, Treasure - Cocteau Twins, For Emma, Forever Ago - Bon Iver, Rumours - Fleetwood Mac, Isola - Kent, Det kommer aldrig va över för mig -Håkan Hellström
Τα μέλη τους είναι η τραγουδίστρια Ελένη (aka Etten) Τζαβάρα των Film, ο κιθαρίστας Θάνος Αμοργινός των The Last Drive και The Earthbound, ο μπασίστας Χρήστος Ζώης των Hi Rollers, Jitterbugs και The Rockets, ο ντράμερ Νίκος Φωτίου των Raindogs, ο Παναγιώτης Λουκουμάς με θητεία στους Sunsteps, Xaxakes, Scopitone και ο Δημήτρης Βόγλης των Scopitone. Το εξαιρετικό ντεμπούτο αγγλόφωνο άλμπουμ τους Never Ending Story, είναι η αφορμή για την συνέντευξή αυτή με δύο μέλη τους, τον Δ. Βόγλη και την Ελ. Τζαβάρα.
Οι Vaxtones θα εμφανιστούν στις 19 Ιουλίου στο Release Athens Festival 2023 με Arctic Monkeys, The Hives, Willie J Healey και θα ανοίξουν την συναυλία των The Undertones : Σάββατο, 11 Νοεμβρίου στο Gagarin 205.
Πάμε λοιπόν να τους γνωρίσουμε…
Οι Vaxtones από αριστερά προς τα δεξιά: Παναγιώτης Λουκουμάς, Αμοργινός Θάνος, Χρήστος Ζώης, Ελένη Τζαβάρα, Νίκος Φωτίου, Δημήτρης Βόγλης
- Το πρόμο σας χρησιμοποιεί τον μουσικό όρο pop punk για να σας συστήσει. Είναι όρος μάρκετινγκ;
(Δημήτρης Βόγλης): Είναι ένας πολύ κλασικός προσδιορισμός μουσικής ιδιαίτερα διαδεδομένος στην C86 κουλτούρα και στην indie pop, δεν είναι δική μας ανακάλυψη. Μπάντες όπως οι Buzzcocks οι Undertones οι Television Personalities είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Pop μελωδίες με punk νοοτροπία. Καθαρό punk πχ είναι οι Expolited, οι Dead Kennedys κτλ. Δεν έχει να κάνει με κανένο όρο μάρκετινγκ αλλά με καθαρά μουσικό προσδιορισμό.
-Πιστεύεται στις μουσικές ταμπέλες ; Πώς έχετε πορευτεί έως σήμερα στην πορεία σας ;
(Δημήτρης): Εμείς ως Vaxtones σε καμία περίπτωση. Η αλήθεια είναι ότι στον πολύ κόσμο αρέσουν οι ταμπέλες ειδικά στα media που την αναπαράγουν. Προσωπικά δεν υπάρχει χειρότερη ερώτηση να μου κάνουν από την – τι μουσική ακούς? Απλά ακούω μουσική. Και αυτό κυριαρχεί στην πρώτη μας δουλειά. Έχουμε τραγούδι calypco, swing, garage, pure pop, pop 60’ς, country όλα όμως παιγμένα με τον δικό μας ήχο. Σε όλα τα είδη της μουσικής υπάρχουν διαμάντια αρκεί να είσαι ανοιχτός να το παραδεχτείς.
The Vaxtones - Never Ending Story (Official Lyric Video)
https://www.youtube.com/watch?v=AppT8P2wgE4&ab_channel=TheVaxtones
-Ο ποπ ήχος που όπως άκουσα κυριαρχεί στην μουσική σας περιέχει από τη φύση του μια φιλοδοξία. Εσείς έχετε κάτι τέτοιο να διαχειριστείτε ή είστε είναι συγκρότημα που όπως λέμε παίζει για τη…φανέλλα ;
(Δημήτρης): Η κιθαριστική ποπ είναι αγαπημένο μου είδος. Συγκροτήματα όπως οι Television Personalities, Field Mice, Pulp, Chumbawamba, Lush, Belle and Sebastian με έχουν σημαδέψει. Δεν θα έλεγα ότι κρύβει μια φιλοδοξία η κιθαριστική ποπ. Πάντα ήμασταν μειονότητα. Ευτυχώς διοργανώθηκε φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια εκδήλωση για αυτό το κοινό με την πρωτοβουλία και αγνή πρόθεση του Βασίλη Χουντάλα ιδρυτή της Old Bad Habbits records για να μάθουν λίγοι άνθρωποι παραπάνω το είδος αυτό. Οπότε όπως πολύ σωστά διατυπώνεις παίζουμε για την φανέλα.
Οι Vaxtones στο στούντιο
-Τα μέλη των Vaxtones έχουν ο καθένας μια ιστορία πίσω του στην εγχώρια ποπ-ροκ σκηνή. Πώς βρεθήκατε μαζί ; Ποιανού ιδέα ήταν να ενώσετε τις εμπειρίες σας και να παρουσιάσετε μια ολοκληρωμένη δουλειά;
(Δημήτρης): Όλα ξεκίνησαν στην καραντίνα όπου βρήκα επιτέλους λίγο χρόνο να βάλω μπρός αυτό που είχα πολλά χρόνια στο μυαλό μου. Είχα γράψει το never ending story χρόνια πριν και απευθύνθηκα σε αγαπημένα μου πρόσωπα να ηχογραφήσουμε το κομμάτι. Η Ελένη ήταν η μεγαλύτερη αφορμή δημιουργίας της μπάντας. Με τον Παναγιώτη είμαστε φίλοι από παιδιά και παίζουμε μουσική μαζί από πάντα. Με τα υπόλοιπα παιδιά είμαστε φίλοι – οι Vaxtones είναι μια αγαπημένη παρέα.
-Πολλοί καλλιτέχνες πιστεύουν ότι όπως είναι τώρα τα πράγματα αρκεί ένα σινγκλ και μετά ένα άλλο και πάει λέγοντας…και ότι μια συλλογή κομματιών δεν ενδιαφέρει πια. Εσείς όμως έχτε την μουσική σας πρόταση με 10 κομμάτια. Τελικά τι συμβαίνει στην μουσική σήμερα ; Πώς φτάνει καλύτερα στα αυτιά του ακροατηρίου ;
(Δημήτρης) Ειλικρινά δεν σκεφτήκαμε ποτέ αυτή την διαδικασία δηλαδή ένα single τώρα και ένα άλλο μετά κοκ. Είμαστε old school – θα γράψουμε έναν ολόκληρο δίσκο που θα βγει σε βινύλιο. Παραδοσιακά πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί καλλιτέχνες ακολουθούν τον τρόπο που περιγράφεις. Ένα single σήμερα τεράστια επιτυχία, πάμε για το επόμενο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να φτάσει η μουσική στα αυτιά του κοινού. Το διαδίκτυο βοηθάει αρκετά καλλιτέχνες που δεν τους παίζουν στο ραδιόφωνο – ειδικά στην Ελλάδα οι περισσότεροι σταθμοί παίζουν με ανώδυνα και πολλές φορές αδιάφορα playlist και δεν δίνουν ευκαιρία σε νέες μπάντες και καλλιτέχνες. Άσε το άλλο με τις διασκευές...πολύ κούραση και πολύ βαρετό πράγμα. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν διασκευές που είναι σε σπάνιες περιπτώσεις εκπληκτικές (Sonic Youth – Superstar, Soup Dragons – I m free, Carter USM – Rent αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικές) αλλά παιδιά έχει κουράσει αυτό!
Το εξώφυλλο
-Με τι μουσικές επιρροές μεγαλώσατε ; Τι δίσκους αγοράσατε πρώτα ; Ποιοι ήταν; Από ποια καταστήματα – δισκοπωλεία ψωνίζετε ; Το αγαπημένο σας ;
(Δημήτρης): Πάνω κάτω απάντησα παραπάνω...με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη προσωπικά εγώ αγόραζα δίσκους από το θρυλικό Rollin Under του δυστυχώς πρόωρα χαμένου Μπάμπη Αργυρίου, από το Noise του Αυρήλιου, από το Stereodisc με τον Κοσμά και την Μέμα και από τον Λωττό του Πάκη. Στην Αθήνα φυσικά από το Happening όπου κυριαρχούσε η φυσιογνωμία του Ηλία Ασλάνογλου. Το αγαπημένο μου ήταν το Noise που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Όταν ήμουν έφηβος αγαπημένες μου μπάντες ήταν οι Clash, Talking Heads, Queen, Jam, Eurythmics αλλά και ο Klaus Nomi! Μετά τα 18-19 τεράστια αγάπη για τους Television Personalities, Serge Gainsbourg, Chumbawamba, Times, Deep Freeze Mice, Marc Almond, Go Betweens, Pixies, Sonic Youth , Pulp, Carter, Housemartins, Stereo Total, Sarah Records, Cherry Red , Creation, αλλά μεγαλώνοντας μου άρεσαν πολλά είδη. Πολύ calypso, 40’s, 50’s, 60’s πολύ χιπ χοπ αλλά και πιο ηλεκτρονικά τύπου Air, Gentle People. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα με δικά μου χρήματα ήταν του Captain Sensible μαζί με κασέτα εταιρίας του Klaus Nomi.
Οι πρώτοι δίσκοι που μπήκαν στο σπίτι ήταν Grease, Saturday Night Fever και το τεράστιο Night at the opera των Queen.
-Σήμερα με τι τρόπο ακούτε μουσική ; Τι απέγινε το παλιό σας μουσικό υλικό ;
Cd player, πικ απ, spotify, you tube…και πολύ μουσική μέσα στο αυτοκίνητο είτε με USB είτε με cd…το ραδιόφωνο το έχουμε κόψει με ελάχιστες εξαιρέσεις.. είναι σαν τις ειδήσεις της τηλεόρασης– όλο κατευθυνόμενο.
Live στο Half Note Jazz Club, 20 Μαΐου 2023
-Από ελληνικά συγκροτήματα και μουσικούς ποιες επιρροές έχετε ; Τι ακούγατε περισσότερο ;
(Δημήτρης): Οι πρώτοι ελληνικοί δίσκοι που αγόρασα ήταν Φάντης Μπαστούνης και οι Άσσοι μαζί με Jaywalkers και Last Drive, Magic De spell λίγο αργότερα. Στα 90’ς άκουγα πολύ συγκροτήματα όπως οι Next Time Passions. Στέρεο Νόβα, One night Susan, Impossible Tymes, Kissamatic Love Bubbles και αρχές του 2000 τους Film που τους θεωρώ την καλύτερη ξενόγλωσση ελληνική μπάντα. Οι επιρροές μου ήταν πιο πολύ από Βρετανικές μπάντες...
(Ελένη Τζαβάρα): Θα ήθελα να αναφέρω και την Λένα Πλάτωνος την οποία θεωρώ μια από τις σημαντικότερες ελληνίδες καλλιτέχνιδες.
-Μετά από κάποια χρόνια πίσω σας που έχετε περάσει διάφορες φάσεις, καταστάσεις, συγκροτήματα, την άνοδο και την πρώτης της μουσικής βιομηχανίας, το βινύλιο, το cd και τώρα μια άλλη εποχή με ψηφιακές πλατφόρμες, ποια είναι η αποτίμηση σας ; Πώς επιβιώνει ο εναλλακτικός ήχος στην Ελλάδα ; Η ελληνική σκηνή κατέχει τη θέση που της αξίζει σήμερα ;
(Δημήτρης): Η εκτίμηση μου είναι ότι όσες μορφές εγγραφής του ήχου υπάρχουν το βινύλιο είναι ο καλύτερος. Εδώ και 120 και βάλε χρόνια παραμένει η πιο αξιόπιστη πηγή αναπαραγωγής κάτι σαν τον κινητήρα της Vespa που παραμένει ο ίδιος δίχρονος αναλογικός εδώ και 70 χρόνια. Ο εναλλακτικός ήχος στην Ελλάδα επιβιώνει μόνο με την αγάπη και το κέφι των μουσικών και κάποιων ανθρώπων που ανέφερα παραπάνω όπως ο Βασίλης Χουντάλας ο Ηλίας Ασλάνογλου, ο Ιαν Σκιαδάς ο Αιμίλιος Κατσούρης μέσω των δισκογραφικών τους εταιριών και της αγνής αγάπης τους. Δεν υπάρχει καμία άλλη στήριξη από φορείς. Ακόμα και ο κόσμος σπάνια πηγαίνει στο opening act έλληνα καλλιτέχνη σε ξένη μπάντα. Το σνομπάρουν. Πολλές φορές σε κριτικές συναυλιών δεν αναφέρονται κάν τα ελληνικά support ή δικαιολογίες του τύπου δεν πρόλαβα πήγα αργά...καλά...Δεν πιστεύω ότι η ελληνική σκηνή κατέχει την θέση που της αξίζει αλλά τι κατέχει κάτι που αξίζει σε αυτήν την χώρα?
-Πώς λειτουργεί ένα συγκρότημα σήμερα ; Έχει αλλάξει κάτι στη δεκαετία αυτή σε σχέση με άλλες στο τρόπο συνεύρεσης, προβών, ηχογραφήσεων, συναυλιών ; Οι Voxtones που λειτουργούν ;
(Δημήτρης): Αυτό που έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό είναι η βοήθεια που σου παρέχει η τεχνολογία και ο τρόπος επικοινωνίας εξ αποστάσεως κάτι που το βιώνουμε κι εμείς καθώς ο Παναγιώτης μένει κοντά στην Ξάνθη και η επικοινωνία μας ακόμα και στην δημιουργία είναι πιο εύκολη. Από εκεί και πέρα στούντιο, πρόβες κλασικά πράγματα.
-Καλλιτέχνης και ανασφάλεια…
(Ελένη): Όχι δεν είναι ο καλλιτέχνης από τη φύση του ανασφαλής οι άνθρωποι είναι ανασφαλείς για πάρα πολλές αιτίες και όχι λόγω ιδιότητας και αυτό είναι μια άλλη κουβέντα πολύ μεγαλύτερη…
(Δημήτρης): Προσωπικά δεν ασχολήθηκα ποτέ επαγγελματικά με την μουσική – η μουσική ασχολήθηκε επαγγελματικά μαζί μου αφού μόνο πληρώνουμε ως τώρα για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Ούτε μπορώ να πω ότι είχαμε κάποια ανασφάλεια ειδικά για αυτό μας το project - το αντίθετο θα έλεγα ότι είχαμε και έχουμε πολύ αυτοπεποίθηση.
-Η μουσική έχει αναφορές και σε παλιότερες εποχές πιο αγνές μουσικά. Πώς ζήσατε εσείς αυτά τα χρόνια ; Βγαίνατε έξω ; Είχατε στέκια ; Ποιο έπαιζε την καλύτερη μουσική ; Ζούσατε έντονα ;
Πώς ήταν η ζωή μέχρι την ενηλικίωση ;
(Δημήτρης): Ναι ισχύει αυτό και χαίρομαι πολύ που το αναφέρεις. Ζούσαμε πάρα πολύ έντονα – εγώ ήμουν dj στο Berlin του Θόδωρα, στο Λούκι Λουκ και σε άλλα εναλλακτικά μπαρ της Θεσσαλονίκης – έπαιζα guest σε πάρτι των Pure, Mad, Avant Garde, Plan B, Decadance – αυτά ήταν και τα στέκια μου και αυτά για τα δικά μου γούστα έπαιζαν και την καλύτερη μουσική. Αρχές των 00 μου άρεσε πολύ η μουσική στο Zoo, DeLux, Soul, Follie, Tiki..Μετα πολλές συναυλίες, ταξιδεύαμε από Θεσσαλονίκη.. αξέχαστο το Rock Wave στην Φρεατίδα με Pulp, Portished, Sonic Youth, Moby, Nick Cave. Στο Ρόδον Inspiral Carpets, Carter, Hearthrobs. Έχω πάει με τρένο στο Coventry να δω Chumbawamba και μετά Birmingham για συναυλία των Heavenly, Yeah Jazz (7 άτομα ήμασταν μέσα), Saint Etienne με support τους Oasis, Pulp με 150 άτομα κοινό...
Ελένη Τζαβάρα
-Το άλμπουμ κλείνει με ένα ωραίο τραγούδι I Cannot Write A Happy Song ; Ποια είναι η ιστορία που υπάρχει από πίσω ; Πώς φθάσατε να γράψετε ένα τέτοιο τραγούδι ;
(Ελένη): Τα περισσότερα κομμάτια που έχω γράψει στις προηγούμενες δουλειές μου δεν είναι ακριβώς χαρούμενα ή δεν είναι με κλασικό τρόπο ας πούμε. Κάποια στιγμή πολύ πριν ξεκινήσουν οι Vaxtones είχαμε μια κουβέντα με τον Δημήτρη για τη μουσική που γράφω και πως έτσι συντηρητικό που έχει γίνει πλέον το ραδιόφωνο, απ’ το οποίο μαθαίναμε κάποτε μουσική και στο οποίο τώρα βασιλεύουν οι playlist, το “παίζουμε μόνο γνωστά” και οι διασκευούλες, δεν είμαι καθόλου φιλική προς αυτό. Με είχε ρωτήσει λοιπόν αν είχα σκεφτεί να γράψω ένα χαρούμενο τραγούδι. Η απάντηση ήταν ότι ενώ μου αρέσουν και τα χαρούμενα τραγούδια, δεν μπορώ. Το ίδιο απόγευμα μου είχε κολλήσει στο μυαλό η φράση “I cannot write a happy song” και από κει ξεκίνησε η δημιουργία του τραγουδιού. Είναι αυτοσαρκαστικό και λίγο ειρωνικό προς τον εξαναγκασμό που μπορεί να σε ωθήσει μια εδραιωμένη κατάσταση να κάνεις κάτι που “δεν σου βγαίνει”. Στη προκειμένη περίπτωση κάτι “εύκολο” για να παιχτεί σε ένα δυστυχώς άτολμο πλέον (ως επί το πλείστον) μέσο…
The Vaxtones - I Cannot Write a Happy Song (Official Audio)
-Αγαπημένο συγκρότημα και δίσκος ;
(Δημήτρης) Μπορώ να πω 5? Αγαπημένο μου συγκρότημα οι Television Personalities αγαπημένος καλλιτέχνης Serge Gainsbourg.
- Television Personalities – And don't the Kids just love it
- Chumbawamba – Anarchy
- Pulp – Different Class
- Go Betweens – 16 Lovers Lane
- Velvet Underground – η μπανάνα
Αγαπημένο τραγούδι Sensitive – Field Mice
(Ελένη) Δύσκολη ερώτηση. Σε τυχαία σειρά κάποιοι που μου έρχονται τώρα στο μυαλό: I want you - Marvin Gaye, Treasure - Cocteau Twins, For Emma, Forever Ago - Bon Iver, Rumours - Fleetwood Mac, Isola - Kent, Det kommer aldrig va över för mig -Håkan Hellström
