Είναι κάποιοι καλλιτέχνες που ακολουθούν μια πορεία αξιοζήλευτη, γεμάτη μοναδικές εμπειρίες, χωρίς, ωστόσο να προκαλούν την άνευ λόγου προβολή τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκει η Πένυ Ξενάκη, αφού, διαβάζοντας το βιογραφικό της, είναι πολύ εύκολο να αναρωτηθεί κανείς κατά πόσο είναι εφικτό να έχει κάνει ένας και μόνος άνθρωπος τόσες πολλές και καλές συνεργασίες… Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Όγδοο, μιλάει για την καριέρα της και τα επόμενα σχέδιά της.
Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, άρα έχετε το στοιχείο της θάλασσας μια ζωή μέσα σας. Θα μπορούσατε να μείνετε μόνιμα σε κάποιο νησί, αφήνοντας πίσω σας την «τρέλα» της μεγάλης πόλης;
Γεννήθηκα στην Καστέλα και η πρώτη λέξη που είπα μετά το «μαμά», «μπαμπά» ήταν «καράβι». Η γειτονιά μου παραμένει γραφική και σίγουρα πολύ πιο ανθρώπινη από την «τρέλα» της μεγαλούπολης. Αγαπώ τα νησιά, ιδιαίτερα τις Κυκλάδες, αλλά η ζωή, οι συνήθειες, οι φίλοι είναι εδώ…
Τραγουδάτε επαγγελματικά 32 χρόνια. Τα όνειρα που είχατε στο ξεκίνημά σας, πραγματοποιήθηκαν; Αν όχι, τι παραπάνω θα θέλατε να κάνετε;
Το όνειρο και ο στόχος που είχα ξεκινώντας την πορεία μου ήταν να μην «λερώσω» και να υπηρετήσω όσο πιο σωστά μπορούσα αυτό που αγαπώ, το τραγούδι. Αισθάνομαι πως το κατάφερα. Συνεργάστηκα με όλους τους μεγάλους μας συνθέτες. Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Μάριος Τόκας, Γιώργος Κατσαρός, Κώστας Χατζής, Ηλίας Ανδριόπουλος, Στέφανος Κορκολής και φυσικά, ο Μάνος Χατζιδάκις στους Αγώνες τραγουδιού της Κέρκυρας. Το μόνο που νιώθω πως δεν κατάφερα, είναι λίγο μεγαλύτερη δισκογραφία.
Όπως μόλις είπατε, οι συνεργασίες σας στις ζωντανές εμφανίσεις με ανθρώπους εξαιρετικά αξιόλογους δεν έχουν τελειωμό. Υπάρχει κάποιος μεγάλος δημιουργός με τον οποίο δε συνεργαστήκατε, αλλά θα θέλατε να το κάνετε;
Ναι, ο Μίκης! Είχα όμως την τύχη και την τιμή να τραγουδήσω τραγούδια του μαζί με τον Αντώνη Καλογιάννη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και να εισπράξω πολύ θερμά λόγια από εκείνον.
Πόσο σημαντική είναι για εσάς η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στις εμφανίσεις σας;
Δεν έχει σημασία θεωρώ το πολύ ή το λίγο, αρκεί το κοινό να εισπράττει την αλήθεια μας και να μας αναγνωρίζει την προσπάθεια. Είναι ευλογημένη αυτή η σχέση, μεθυστική...
Ας υποθέσουμε ότι η ελληνική δισκογραφία δεν είναι στη φάση που βρίσκεται τώρα, αλλά στη μεγάλη της άνθιση. Με ποιους νέους συνεργάτες θα θέλατε να κάνετε έναν δίσκο που να έχει όλα τα φόντα επιτυχίας;
Εικονική πραγματικότητα πια… Τη δισκογραφία δυστυχώς την «σκότωσαν». Υπάρχουν πολλοί νέοι και αξιόλογοι δημιουργοί που θα ήθελα να συνεργαστώ. Αλλά πες μου, πως;
Πριν από ένα μήνα εμφανιστήκατε στο «Χυτήριο» παρέα με την Μαρία Κανελλοπούλου και τη Χριστίνα Γκόλια, όπου είπατε τραγούδια ελληνίδων δημιουργών. Πιστεύετε ότι οι γυναίκες δημιουργοί είναι αδικημένες σε σχέση με τους άνδρες;
Όχι δεν το πιστεύω αυτό, απλά η παράσταση αυτή έχει στόχο να αναδείξει τον γυναικείο λόγο. Τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε, μπορεί να μην έχουμε αντιληφθεί ότι είναι γραμμένα από γυναίκα δημιουργό. Είναι μια παράσταση που αγαπάμε πολύ!
Θα σας ενδιέφερε να συμμετάσχετε σε μια καθαρά θεατρική παράσταση, που να συνδυάζει πρόζα και τραγούδι, όπως τα μιούζικαλ; Αν ναι, ποιον ρόλο θα θέλατε να ενσαρκώσετε;
Είχα την τύχη τον χειμώνα που μας πέρασε να συμμετέχω σε μια υπέροχη παράσταση. Σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λιβανού, συμμετείχα για πρώτη φορά στο θέατρο στην «Κωμωδία του Έρωτα» του Ερρίκου Ίψεν. Ένα μιούζικαλ εξαιρετικό με θαυμάσιες φωνές και ερμηνείες. Ενσάρκωνα τον ρόλο της κυρίας Χάλμ. Απίστευτη εμπειρία και μακάρι να επαναληφθεί η παράσταση στο Στούντιο Κυψέλης και τον χειμώνα που μας έρχεται.
Μιλήστε μου για τα επόμενα σχέδιά σας.
Το καλοκαίρι αυτό θα κάνω συναυλίες με τον Γιάννη Σπανό σε αρκετά μέρη της Ελλάδας. Όσο για τα επόμενα βήματα, είμαι σε αναμονή μιας καινούργιας δισκογραφικής δουλειάς.
Κατά περιόδους σε πολλούς ανθρώπους «κολλάει» στο μυαλό ένα τραγούδι. Εσείς αυτή την περίοδο έχετε κάποιο; Αν ναι, ποιο;
«Η Τζένη των Πειρατών» από την «Όπερα της πεντάρας» των Κούρτ Βάιλ και Μπέρτολντ Μπρέχτ.
