O Μιχάλης Πούγουνας εκτός από ηγετική μορφή του συγκροτήματος New Zero God και παλιότερα ιδρυτικό μέλος των ιστορικών Flowers Of Romance και Nexus είναι ένας πολύπλευρος και δημιουργικός καλλιτέχνης. Μόνο ο ίδιος γνωρίζει πώς χωρούν στη μέρα του τόσα πράγματα που καταπιάνεται. Το σίγουρο όμως είναι ότι σηκώνεται πια από νωρίς. Τον καιρό αυτό κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα φαντασίας με τίτλο «Το Κλειδί της Εύας» (εκδόσεις Ars Nocturna). Φυσικά αυτό δεν είναι ένα πρώτο δείγμα γραφής από τον ίδιο καθώς εκτός ότι η σχέση με τη γραφή είναι πολύ παλιά, η δράση του στα social media εδώ και αρκετά χρόνια είναι πολύ παραγωγική.
Ο Πούγουνας έχει το δικό του blog, αρθρογραφεί για μουσικά θέματα σε γνωστό site, γράφει ημερολόγια στο facebook για γεγονότα που αφορούν πολύ κόσμο όπως και βιωματικά πράγματα, έχει τη δική του διαδικτυακή μουσική εκπομπή. Επίσης το συγκρότημά του είναι ενεργό και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Παράλληλα με όλα αυτά γράφει μια μυθιστορηματική τριλογία.
Για όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα μιλά στην πρώτη συνέντευξή του μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματός του που δείχνει την ωρίμανση της σκέψης και της γραφής του. Αν υπολογίσουμε σε όλα αυτά ότι έχει κάνει σπουδές κινηματογράφου τότε η ιστορία που ξεδιπλώνει εκτός από συναρπαστική είναι γεμάτη μουσική και εικόνες.
-Γνωρίζω την άνεση που έχεις στο γράψιμο από μικρός, όπως και στο τραγούδι και στην σύνθεση ενός τραγουδιού, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορείς ένα βιβλίο και μάλιστα μυθιστόρημα. Πώς προέκυψε ;
Πριν δυο χρόνια μου πρότειναν να πάρω μέρος σε μια ανθολογία που θα κυκλοφορούσαν οι εκδόσεις ArsNocturna, με τίτλο «Οι Κήποι των Κρεμασμένων» η οποία συμπεριλάμβανε 15 ιστορίες σχετικά με το Αγγλικό συγκρότημα TheCure. Ήταν το καλοκαίρι που κάηκε η Κινέττα και από το πρωί μέχρι το απόγευμα ήμουν εθελοντής εκεί, οπότε η συγγραφή μιας μικρής ιστορίας ήταν εντελώς λυτρωτική...Επέστρεφα, ξεκουραζόμουν λίγο και μετά έγραφα. Η ιστορία άρεσε στους εκδότες και μου πρότειναν να βγάλουμε ένα δικό μου βιβλίο.
Σε αυτή την πρώτη μικρή ιστορία, ήμουν εγώ ο πρωταγωνιστής (συναντούσα τον RobertSmith ο οποίος είχε κολλήσει σε μια άσχημη κατάσταση) οπότε θεώρησα καλό αλλά και αστείο, να είμαι εγώ ο πρωταγωνιστής και του νέου βιβλίου που θα έγραφα. Μάλιστα σκέφτηκα να γράψω μια τριλογία και το πρώτο βιβλίο της είναι «Το Κλειδί της Εύας».
Στο κάτω-κάτω δεν μου έφερα πολλές αντιρρήσεις, έκανα ότι μου έλεγα και ως πρωταγωνιστής δεν μου κόστιζα πολλά.
Το κλειδί της Εύας: Το πρώτο βιβλίο του Μιχάλη Πούγουνα κυκλοφορεί
-Μίλησε μου για το περιεχόμενο, με τι ιστορία καταπιάνεσαι, αν περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και αν το «κλειδί της Εύας» οδηγεί κάπου...
Η ιστορία έχει να κάνει με ένα ταξίδι σε έναν κόσμο που βρίσκεται μέσα στο μυαλό μου. Η εξέλιξη της ιστορίας βασίζεται στους στίχους κάποιων τραγουδιών που έχω γράψει είτε με τους FlowersofRomance, είτε με τους Nexus, είτε με τους NewZeroGod. Μέσα σε αυτή την εντελώς σουρεαλιστική πραγματικότητα, υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία ενώ κάποιοι αναγνώστες θα καταλάβουν από την περιγραφή συγκεκριμένα στέκια, όπου βρίσκω για λίγο ροκ προσωπικότητες, καλτ φιγούρες, γνωστούς και αγαπημένους συγγραφείς, φιλόσοφους και επαναστάτες. Αυτό που ήθελα ήταν να περάσω καλά γράφοντάς το, να κάνω λίγο πλάκα, να αποτυπώσω κάποια πράγματα από την ζωή μου αλλά και να περάσει καλά και όποιος το διαβάσει...
-Η σχέση σου με το γράψιμο πότε αρχίζει και με ποια αφορμή; Τι είχες πρωτογράψει που άξιζε να το φυλάξεις ;
Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, στην εφηβεία μου έγραψα ποιήματα. Γέμιζα ολόκληρα τετράδια με ποιήματα που από κάποιο σημείο και πέρα κατάλαβα πως άρεσαν στα κορίτσια. Ήταν ποιήματα που τα έγραφα τις νύχτες, κάποια για τον θάνατο, κάποια για τον έρωτα και όλα για τον πόνο. Την ημέρα όμως, στις ώρες του σχολείου και κατά την διάρκεια των μαθημάτων, καθόμουν και έγραφα αστείες περιπέτειες για να τις διαβάζουμε στο διάλειμμα με τους συμμαθητές μου και να γελάμε. Αυτό μου κόστισε τρεις Σεπτεμβρίους ως μετεξεταστέος και μια επιπλέον σχολική χρονιά, αλλά, εδώ είμαι, δεν έπαθα και τίποτα. Πάντως μου άρεσε να βλέπω ότι μπορούσα να κάνω κάποιους, είτε να γελάνε, είτε να θυμώνουν, είτε να συγκινούνται. Μου άρεσε που μπορούσα να αγγίξω κάποιους.
Κάπου έχω κάποια καταχωνιασμένα από αυτά που έγραφα. Ποτέ δεν πίστευα πως άξιζε να τα κρατήσω κι αν είχα βρει κάποιον που αυτό που είχα γράψει του άρεσε του το χάριζα.
-Προηγήθηκε η γραφή της μουσικής ; Μήπως και του κινηματογράφου ;
Ξεκίνησα την μουσική στα 13 μου τραγουδώντας διασκευές και νομίζω πως άρχισα να γράφω σοβαρά ποιήματα και αστείες ιστορίες μετά από ένα-δυο χρόνια. Ακόμα και στίχους για τραγούδια άρχισα να γράφω από τα 15 και μετά. Νομίζω πως χρειαζόμουν ένα αντιστάθμισμα στον εφηβικό πεσιμισμό μου και αυτό ήταν οι κωμικές ιστορίες που έγραφα. Κάποια στιγμή νομίζω πως αυτά τα δύο, δηλαδή το τραγικό με το γελοίο ενώθηκαν γιατί έτσι είναι η ζωή και άρχισα να τα χρησιμοποιώ ταυτόχρονα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκα μετά τα 19 μου και μετέφερα αυτόν τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα τα πράγματα, στο πρώτο δείγμα κινηματογραφικής γραφής που έδωσα. Είναι μια ασπρόμαυρη κωμωδία, ένα πολιτικό σχόλιο με τίτλο “VladtheDemon” όπου ένας βρικόλακας γίνεται πολιτικός ενώ ο παπάς που τον κυνηγούσε για να τον ξορκίσει, γίνεται βρικόλακας.
Έτσι βλέπω τον κόσμο και όποιος θέλει, μπορεί να την δει στο Youtube.
Επί σκηνής με τους New Zero God
-Οι παράλληλες δραστηριότητές σου με την μουσική είναι ένα βιβλίο από μόνο του. Μίλησε μου γι’ αυτές (το blog σου και τι παρουσιάζει, η αρθρογραφία σου στο Merlin’s Music Box,τα διαδικτυακά μουσικά προγράμματα, η συγγραφή της τριλογίας, και ότι άλλο). Πώς τα καταφέρνεις όλα αυτά ;
Το μπλογκ μου είναι το Tribe4mian και το ξεκίνησα το 2008 όταν η Αμερικανίδα φίλη μου με ρώτησε «τι εννοείς όταν λες Ελληνική ροκ σκηνή; Υπάρχει κάτι τέτοιο;». Φυσικά ξεκίνησα να το γράφω στα Αγγλικά για να το διαβάζει και όταν σταμάτησα να γράφω αυτά που θυμόμουν για την Ελληνική σκηνή όπως την έζησα εγώ, συνέχισα να γράφω για νέα ξένα συγκροτήματα, νέες κυκλοφορίες και κάποιες συνεντεύξεις και αυτό κάνω μέχρι και τώρα. Σε κάποια φάση το ανακάλυψαν διάφοροι άνθρωποι και σήμερα πλησιάζει τις 200.000 επισκέψεις. Έγραψα μερικά κείμενα στα Ελληνικά αλλά όταν άρχισα να γράφω για το Merlin’sMusicBox, είπα «γιατί να κάνω διπλές δουλειές;» κι έτσι, τα Ελληνόφωνα κείμενα τα γράφω μόνο για το Merlin’s.
Ουσιαστικά, υπήρξαν κάποια κείμενα που έγραψα στο προφίλ μου στο facebook, όπως ένα για τους Ruts στο οποίο μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω για το πως επηρέασε η reggae το πανκ, τι ήταν η reggae, πως βρέθηκαν οι Τζαμαϊκανοί στην Αγγλία κλπ. Αρχικά το δημοσίευσε και το έντυπο μουσικό περιοδικό PlanetofSongs και μετά μου το ζήτησε και ο Γιάννης Καστανάρας για το Merlin’sMusicBox. Ακολούθησαν στο Merlin’s κείμενα που έγραψα για τον SteveJones, τον RobertWyatt, τον SteveMarriott, τον MichaelMoorcock, τον BelaLugosi, την επίσκεψη του DonLetts στην Αθήνα, τον VinceTaylor, τον WilcoJohnson και πολλά άλλα.
Από το 2012 επιμελούμαι και παρουσιάζω την δίωρη Αγγλόφωνη ραδιοφωνική εκπομπή TheBlackoutRadioShowwithMikePougounas η οποία μεταδίδεται κάθε Τρίτη βράδυ από τον Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό KOWS 92,5fm και έχει έδρα του την Sonomacounty κοντά στο SanFrancisco. Η ιδέα της εκπομπής ήταν μιας Αμερικανίδας φίλης η οποία δεν βρίσκεται πια μαζί μας και όπως βλέπεις έφτασα να την κάνω 8 χρόνια πλέον. Την Τρίτη λοιπόν βγαίνει στα FMστην Καλιφόρνια, ενώ από Τετάρτη και μετά, περνάει στο ιντερνέτ και αναμεταδίδεται από τον Καναδέζικο FaschingWebRadio, τον Ελληνικό MercuryRadio και τους Αγγλικούς WickedSpinsRadioκαι MadWaspRadio.
Στην εκπομπή παίζω κυρίως νέες underground κυκλοφορίες όλων των ειδών εκτός από metal και hiphop ενώ συχνά φιλοξενώ για συνέντευξη κάποιον μουσικό. Μέχρι σήμερα στην εκπομπή έχουν δώσει συνέντευξη μουσικοί όπως οι Kevin Haskins (Bauhaus, Tones on Tale, Love & Rockets, Poptone) Jürgen Engler (Die Krupps) Andi Sex Gang (Sex Gang Children) John Robb (The Membranes) The Danse Society, Michael Ciravolo (Human Drama, Gene Loves Jezebel) Sam Rosenthal (Black Tape for a Blue Girl, ιδιοκτήτης της Projekt Records), Craig Dyer (The Underground Youth) και πολλοί άλλοι.
Το mixcloud της προηγούμενης εβδομάδας The Blackout Radio Show with Mike Pougounas ΕΔΩ
Τα πρωινά της Κυριακής την ανεβάζω στο mixcloud οπότε αρχειοθετείται και την ακούει κι όποιος δεν πρόλαβε...
Η συγγραφή του βιβλίου βοηθά να αποσπαστεί το μυαλό μου λίγο από την μουσική των άλλων ώστε να συνθέσω και για το δικό μου συγκρότημα τους NewZeroGod, αν και το βιβλίο έχει πολύ μουσική μέσα...
Τα προλαβαίνω όλα, γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω, και με κάνει να νιώθω όπως τότε που γύριζα από το σχολείο στο σπίτι με φίλους μου για να ακούσουμε τον νέο δίσκο που αγόρασα. Μάλιστα με κάποιους μουσικούς από εκείνους που είχα αγοράσει τότε τον δίσκο, είμαστε πλέον προσωπικοί φίλοι...
-Παλιότερα είχες δηλώσει ότι η τεμπελιά είναι ένα στοιχείο που σε χαρακτηρίζει ως άτομο. Εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό ή το καταπολεμάς με όλα αυτά που καταγίνεσαι ; Υπήρξε κάποιο γεγονός που επιτάχυνε τους ρυθμούς της ζωή σου ;
Κάποτε ίσως να ήμουν τεμπελάκος. Ίσως πριν ξεκινήσω το ραδιόφωνο και το γράψιμο άρθρων, να χαζολογούσα λίγο παραπάνω αλλά εδώ και μερικά χρόνια δεν μου μένει χρόνος για να τεμπελιάζω. Πριν έλεγα μέσα από τα τραγούδια μου μόνο αυτά που ένιωθα ενώ τώρα θέλω να μάθω πράγματα και να τα μοιραστώ με όλα τα μέσα που διαθέτω.
-Βρέθηκες στο προσκήνιο των socialmedia με την καταστροφική πυρκαγιά και ακολούθως πλημμύρα στην Κινέττα γράφοντας ημερολόγιο καθημερινά με την κατάσταση που επικρατούσε εκεί. Τι σου άφησε όλη αυτή η ιστορία, τι και αν ανέδειξε κάτι από ανθρώπινης πλευράς και αλληλεγγύης των κατοίκων και τι περισώθηκε τελικά ;
Ο πατέρας μου μένει μόνιμα στην Κινέττα με το σκυλί μας. Η Κινέττα είναι το μέρος στο οποίο πήγαινα διακοπές από μικρό παιδί, έκανα φίλους, ερωτεύτηκα, τσακώθηκα, γέλασα και έχασα την μάνα μου.
Στην πυρκαγιά ο κόσμος σώθηκε γιατί οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και δεν γινόταν να υπάρξει μπλοκάρισμα όπως έγινε στο Μάτι. Πήγα εκεί με τον κουμπάρο μου, μόλις άνοιξαν οι δρόμοι. Ο αδερφός του είχε ήδη πάει με την υδροφόρα της πολιτικής προστασίας της Καλλιθέας και μου είχε περιγράψει την κατάσταση, το χάος και την ανοργανωσιά που επικρατούσε. Η φωτιά δεν έκανε ζημιά στο δικό μας σπίτι κι έτσι πήγα εθελοντής για τους πυρόπληκτους, όπου για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με προσκόπους και ανθρώπους του Ερυθρού Σταυρού καθώς και ντόπιους. Αναφέρω τους προσκόπους γιατί με την οργάνωσή τους κέρδισαν την παρτίδα.
Είχαν έρθει από διάφορα μέρη της Ελλάδας και επικεφαλής ήταν ένας τύπος από την Κατερίνη ο οποίος κοιμόταν ο άνθρωπος τα βράδια στο αυτοκίνητό του και το πρωί οργάνωνε την κατάσταση. Ερχόταν και κόσμος από άλλες περιοχές να βοηθήσει. Άνθρωποι που έπαιρναν άδεια από την δουλειά τους και ή θα πήγαιναν στο Μάτι ή στην Κινέττα.
Ένα χρόνο αργότερα έγινε αυτό που λένε: την φωτιά την ακολουθεί η πλημμύρα. Τα Γεράνεια όρη πάνω από την Κινέττα είναι καμένα. Όσο πιάνει το οπτικό σου πεδίο βλέπεις πλέον καραφλά βουνά. Και ένα βράδυ που παίζαμε με τους NewZeroGod στο BadTooth, γύρισα στο σπίτι και στις 3.30 τα ξημερώματα με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου λέγοντάς μου πως πλημμυρίσαμε. Την επόμενη μέρα κατέβηκα στην Κινέττα και αντίκρισα μια κόλαση: σπίτια δεν είχαν φράχτες, αυτοκίνητα βρίσκονταν στην κορυφή δέντρων ελιάς, πυροσβεστική παντού, αντλίες νερού, λάσπη, το γεφύρι της παλιάς εθνικής κομμένο και όταν έφτασα στο σπίτι μου, η πόρτα δεν άνοιγε γιατί είχε μέσα ενάμιση μέτρο νερό.
Τις επόμενες του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου για 17 μέρες που έμεινα εκεί, φτυάριζα και έβγαζα από το σπίτι και τον κήπο 40 καρότσια λάσπη την ημέρα. Μετά άρχισα να πλένω ότι περισώθηκε, όπως τα 45άρια του πατέρα και της μάνας μου. Κάτι παλιά που γράφανε τότε τα αρχικά τους πάνω στο label για να μην τα χάσουνε. Τα εξώφυλλα τους όμως έλιωσαν, ενώ ένα Philips πικάπ του 1958, ένα κόκκινο-άσπρο με το ηχείο στο καπάκι, το οποίο κλείνει και γίνεται βαλίτσα (έτσι κάνανε παλιά τα πάρτι τους) ήταν γεμάτο λάσπη και τώρα το καλοκαίρι θα κοιτάξω να το καθαρίσω γιατί σε αυτό άκουσα τους πρώτους μου δίσκους όταν ήμουν μικρός.
-Γράφτηκε μέρος του βιβλίου στην Κινέττα ; Σε εμπνέει γενικά στο συνολικό σου έργο η εικόνα καταστροφής ή αυτό που λέμε η μαύρη πλευρά της ζωής ;
Ναι, ένα μέρος του βιβλίου γράφτηκε στην Κινέττα αλλά δεν μπορώ να πω πως ο πόνος είναι η μόνη μου πηγή έμπνευσης. Το έχω κάνει τίτλο ολόκληρου δίσκου αυτό, με τους FlowersofRomance. “Pleasure & the Pain”. Και τα δύο όμως είναι μέρος της ζωής. Γενικότερα όμως, πιστεύω πως στα 11 άλμπουμ που έχω κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, τα περισσότερα τραγούδια μου έχουν να κάνουν πάρα πολύ με τον έρωτα και αρκετά με την απώλεια και την μαύρη πλευρά της ζωής. Με τον πόνο.
Και ξέρω πολύ καλά το γιατί.
Γιατί όσο μου συνέβαινε κάτι καλό, δεν καθόμουν να χάσω χρόνο εξυμνώντας το. Διέθετα τον χρόνο μου στο να το απολαύσω. Στον έρωτα όμως, θα το έχεις νιώσει κι εσύ όπως όλοι μας φαντάζομαι, δεν υπάρχουν κουβέντες που να μπορούν να περιγράψουν με ακρίβεια το μέγεθος αυτού που αισθάνεσαι. Γράφεις ένα ερωτικό τραγούδι και σκέφτεσαι «δεν μου φτάνει αυτό για να βγάλω από μέσα μου αυτό το περίεργο γαργάλημα» και γράφεις κι άλλο, κι άλλο πιστεύοντας πως θα φύγουν οι πεταλούδες που νιώθεις στο στομάχι σου. Εδώ φτάνεις να μιλάς στον άνθρωπο με τον οποίο είσαι ερωτευμένος, το προσπαθείς με λόγια ή να κάνετε έρωτα και ακόμα νιώθεις πως δεν έχεις εκφράσει ακριβώς τα αισθήματά σου.
Ενώ με τον πόνο, το κακό, την μαυρίλα, το μοιρολογώ.
Ίσως ακόμα και να προσπαθώ να το ξορκίσω μέσα από την τέχνη μου. Γι αυτό έχω γράψει περισσότερο γι αυτά τα θέματα.
-Οι ανθρώπινες δοκιμασίες δεν σταματούν στις φυσικές καταστροφές, αλλά υπάρχουν και στη ζωή μας. Έχει νομίζω ενδιαφέρον η άποψη ενός πολύπλευρου καλλιτέχνη για τη δοκιμασία του κορονοϊού και το πόσο και αν άλλαξε η ζωή του
Είχα προγραμματίσει για φέτος α) να συνεχίσω φυσικά τις συναυλίες με τους NewZeroGod β)να κάνω κάποιες διαλέξεις σχετικά με την μουσική και την δυτική κοινωνία και γ) να κυκλοφορήσω το βιβλίο «Το Κλειδί της Εύας». Ο κορονοϊός μου επέτρεψε μέχρι τώρα μόνο την κυκλοφορία του βιβλίου. Πάντως, όσον αφορά στην ραδιοφωνική εκπομπή, τα πράγματα συνεχίστηκαν κανονικά και απ’την άλλη μιας και δεν γινόταν να κάνουμε πρόβες με το συγκρότημα, αναγκάστηκα να δω και περισσότερες ταινίες απ’ ότι συνήθως, όπως οι περισσότεροι από εμάς....
-Επειδή στο περιβάλλον μου δεν υπήρχε άνθρωπος που προσβλήθηκε αυτός ή συγγενής του από τον Covid-19 να ρωτήσω κι εσένα αν έχεις κάποιον γνωστό ή συγγενή που πέρασε κάποιο πρόβλημα υγείας και τι αντίτυπο είχε σε εσένα;
Όπως είπα η κοπέλα με την οποία είμαστε μαζί είναι Αμερικανίδα και τουλάχιστον 10 συγγενείς της στην Αμερική κόλλησαν κορονοϊό, και 5 από αυτούς νοσηλεύτηκαν. Επίσης, γνωρίζει προσωπικά 3 Έλληνες που πέθαναν από κορονοϊό στην Βοστόνη. Μια συνάδελφος ενός φίλου μου, εδώ στην Ελλάδα πέθανε από κορονοϊό αλλά και μια συνάδελφος της γυναίκας του. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζω εγώ κάποιον προσωπικά και δεν έχω κανέναν συγγενή που να ασθένησε. Άσχετα με το τι πιστεύει ο καθένας μας σχετικά με αυτή την ασθένεια, και μιας και δεν βάζει κανείς το χέρι του στην φωτιά για να πει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει κι επειδή έχω ανθρώπους στο κοντινό μου περιβάλλον με θέματα υγείας, κοιτάζω όσο μπορώ να προσέχω.
Δεν θέλω να το παίξω πολύξερος και να σκοτώσω κάποιον άνθρωπο που αγαπάω...
Νομίζω σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
- Από μουσικής πλευράς σε τι φάση είσαι και πώς βλέπεις να διαμορφώνεται το καλλιτεχνικό τοπίο με όλες αυτά που βιώνουμε ; Έχεις κάποια πρόταση ;
Αυτή την στιγμή είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο 11 Ιουλίου μια παρουσίαση του βιβλίου στο Closer, στην Ναυαρίνου στα Εξάρχεια, στην οποία θα διαβάσει κάποια αποσπάσματα η Θέκλα Τσελεπή κι εγώ με τους NewZeroGod θα παίξουμε ένα μικρό ακουστικό σετ, ενώ το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστούμε στο Love&PeaceFestival στην Μαλακάσα με τους Gram 11 και τους Coyote’sArrow με ηλεκτρικό ήχο και πολλά watt. Δεν έχω να κάνω κάποια πρόταση για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα για όλους τους καλλιτέχνες και γνωρίζω ξένους φίλους των οποίων ακυρώθηκαν ολόκληρες περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη...
-Γιατί κατά τη γνώμη σου ο κόσμος δεν βγαίνει όπως πριν πια έξω ;
Αρχικά νομίζω πως ο κόσμος δεν είχε λεφτά και σε όλο αυτό ήρθε και προστέθηκε ο κορονοϊός. Ψυχολογικά, τουλάχιστον στην Ελλάδα, κανείς δεν νιώθει καλά εδώ και πολλά χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής κατάστασης. Αλλά και σαν κοινωνία νομίζω πως έχει βρεθεί πολύς κόσμος σε αδιέξοδο γιατί, όπως λέω και στο τελευταίο μας άλμπουμ “CircusofTorturedMelodies” απλά οι περισσότεροι θυσίασαν τα όνειρά τους για να κάνουν κάτι που δεν τους αρέσει πραγματικά. Μην ξεχνάμε πως πριν τον κορονοϊό δεν ήταν όλα μέλι-γάλα.
Τα αντικαταθλιπτικά είχαν γίνει καραμέλες και οι κρίσεις πανικού έδιναν κι έπαιρναν. Ο κορονοϊός είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Αφού καταφέρουμε να τον αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει να ξεμπερδέψουν οι περισσότεροι την ζωή τους γιατί είχε γίνει κόμπος πολύ πιο πριν.
-Συνδέεται με κάποιο τρόπο το μυθιστόρημά σου με αυτό που βιώνουμε ;
Όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι μόνο ο κορονοϊός το πρόβλημα. Είναι πολλά ακόμα και νομίζω πως έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κάποιος έγραψε ένα θρίλερ τέτοιας υψηλής ποιότητας και αρρωστημένης φαντασίας, όπως αυτό που βιώνουμε. Μιλάμε πως αυτό που ζούμε είναι μια υπερπαραγωγή με πρωταγωνιστή τον κορονοϊό και ένα πολυεπίπεδο σενάριο με θέμα του το μίσος, τον ρατσισμό, τον εγωισμό, την αδιαφορία, την ατιμώρητη απατεωνιά και τόσα άλλα που μόνο μια μεγαλοφυΐα θα μπορούσε να σκεφτεί.
Εγώ απλά έγραψα ένα ευχάριστο μυθιστόρημα για να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα και να ξεχαστούμε για λίγο με μια περιπετειούλα. Δεν συνδέεται «Το Κλειδί της Εύας» και δεν εμπνέεται ούτε στο ελάχιστο από την δική μας πραγματικότητα. Ίσα-ίσα που προσπαθεί να πάει τον αναγνώστη σε μια διαφορετική...
• «ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ του Μιχάλη Πούγουνα (διάσταση 14Χ21, τιμή : 10 ευρώ) διατίθεται:
Απευθείας από τον ίδιο, στο e-shop της Ars Nocturna και στα δισκάδικα :
ΑΘΗΝΑ
Το Δισκάδικο
Syd
Ιμάντας
Dirty Noise
Les Disques Noir
Old School Records
Music Works
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Λωτός
Μίνι βιογραφικό
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαίμων” στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance από το 1981 ως το 1998 και των Nexus από το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα παρουσιάζει την δίωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται από ένα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, δυο Αγγλικούς ιντερνετικούς και έναν Καναδέζικο. Από το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God.
Ο Πούγουνας έχει το δικό του blog, αρθρογραφεί για μουσικά θέματα σε γνωστό site, γράφει ημερολόγια στο facebook για γεγονότα που αφορούν πολύ κόσμο όπως και βιωματικά πράγματα, έχει τη δική του διαδικτυακή μουσική εκπομπή. Επίσης το συγκρότημά του είναι ενεργό και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Παράλληλα με όλα αυτά γράφει μια μυθιστορηματική τριλογία.
Για όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα μιλά στην πρώτη συνέντευξή του μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματός του που δείχνει την ωρίμανση της σκέψης και της γραφής του. Αν υπολογίσουμε σε όλα αυτά ότι έχει κάνει σπουδές κινηματογράφου τότε η ιστορία που ξεδιπλώνει εκτός από συναρπαστική είναι γεμάτη μουσική και εικόνες.
-Γνωρίζω την άνεση που έχεις στο γράψιμο από μικρός, όπως και στο τραγούδι και στην σύνθεση ενός τραγουδιού, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορείς ένα βιβλίο και μάλιστα μυθιστόρημα. Πώς προέκυψε ;
Πριν δυο χρόνια μου πρότειναν να πάρω μέρος σε μια ανθολογία που θα κυκλοφορούσαν οι εκδόσεις ArsNocturna, με τίτλο «Οι Κήποι των Κρεμασμένων» η οποία συμπεριλάμβανε 15 ιστορίες σχετικά με το Αγγλικό συγκρότημα TheCure. Ήταν το καλοκαίρι που κάηκε η Κινέττα και από το πρωί μέχρι το απόγευμα ήμουν εθελοντής εκεί, οπότε η συγγραφή μιας μικρής ιστορίας ήταν εντελώς λυτρωτική...Επέστρεφα, ξεκουραζόμουν λίγο και μετά έγραφα. Η ιστορία άρεσε στους εκδότες και μου πρότειναν να βγάλουμε ένα δικό μου βιβλίο.
Σε αυτή την πρώτη μικρή ιστορία, ήμουν εγώ ο πρωταγωνιστής (συναντούσα τον RobertSmith ο οποίος είχε κολλήσει σε μια άσχημη κατάσταση) οπότε θεώρησα καλό αλλά και αστείο, να είμαι εγώ ο πρωταγωνιστής και του νέου βιβλίου που θα έγραφα. Μάλιστα σκέφτηκα να γράψω μια τριλογία και το πρώτο βιβλίο της είναι «Το Κλειδί της Εύας».
Στο κάτω-κάτω δεν μου έφερα πολλές αντιρρήσεις, έκανα ότι μου έλεγα και ως πρωταγωνιστής δεν μου κόστιζα πολλά.
Το κλειδί της Εύας: Το πρώτο βιβλίο του Μιχάλη Πούγουνα κυκλοφορεί
-Μίλησε μου για το περιεχόμενο, με τι ιστορία καταπιάνεσαι, αν περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και αν το «κλειδί της Εύας» οδηγεί κάπου...
Η ιστορία έχει να κάνει με ένα ταξίδι σε έναν κόσμο που βρίσκεται μέσα στο μυαλό μου. Η εξέλιξη της ιστορίας βασίζεται στους στίχους κάποιων τραγουδιών που έχω γράψει είτε με τους FlowersofRomance, είτε με τους Nexus, είτε με τους NewZeroGod. Μέσα σε αυτή την εντελώς σουρεαλιστική πραγματικότητα, υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία ενώ κάποιοι αναγνώστες θα καταλάβουν από την περιγραφή συγκεκριμένα στέκια, όπου βρίσκω για λίγο ροκ προσωπικότητες, καλτ φιγούρες, γνωστούς και αγαπημένους συγγραφείς, φιλόσοφους και επαναστάτες. Αυτό που ήθελα ήταν να περάσω καλά γράφοντάς το, να κάνω λίγο πλάκα, να αποτυπώσω κάποια πράγματα από την ζωή μου αλλά και να περάσει καλά και όποιος το διαβάσει...
-Η σχέση σου με το γράψιμο πότε αρχίζει και με ποια αφορμή; Τι είχες πρωτογράψει που άξιζε να το φυλάξεις ;
Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, στην εφηβεία μου έγραψα ποιήματα. Γέμιζα ολόκληρα τετράδια με ποιήματα που από κάποιο σημείο και πέρα κατάλαβα πως άρεσαν στα κορίτσια. Ήταν ποιήματα που τα έγραφα τις νύχτες, κάποια για τον θάνατο, κάποια για τον έρωτα και όλα για τον πόνο. Την ημέρα όμως, στις ώρες του σχολείου και κατά την διάρκεια των μαθημάτων, καθόμουν και έγραφα αστείες περιπέτειες για να τις διαβάζουμε στο διάλειμμα με τους συμμαθητές μου και να γελάμε. Αυτό μου κόστισε τρεις Σεπτεμβρίους ως μετεξεταστέος και μια επιπλέον σχολική χρονιά, αλλά, εδώ είμαι, δεν έπαθα και τίποτα. Πάντως μου άρεσε να βλέπω ότι μπορούσα να κάνω κάποιους, είτε να γελάνε, είτε να θυμώνουν, είτε να συγκινούνται. Μου άρεσε που μπορούσα να αγγίξω κάποιους.
Κάπου έχω κάποια καταχωνιασμένα από αυτά που έγραφα. Ποτέ δεν πίστευα πως άξιζε να τα κρατήσω κι αν είχα βρει κάποιον που αυτό που είχα γράψει του άρεσε του το χάριζα.
-Προηγήθηκε η γραφή της μουσικής ; Μήπως και του κινηματογράφου ;
Ξεκίνησα την μουσική στα 13 μου τραγουδώντας διασκευές και νομίζω πως άρχισα να γράφω σοβαρά ποιήματα και αστείες ιστορίες μετά από ένα-δυο χρόνια. Ακόμα και στίχους για τραγούδια άρχισα να γράφω από τα 15 και μετά. Νομίζω πως χρειαζόμουν ένα αντιστάθμισμα στον εφηβικό πεσιμισμό μου και αυτό ήταν οι κωμικές ιστορίες που έγραφα. Κάποια στιγμή νομίζω πως αυτά τα δύο, δηλαδή το τραγικό με το γελοίο ενώθηκαν γιατί έτσι είναι η ζωή και άρχισα να τα χρησιμοποιώ ταυτόχρονα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκα μετά τα 19 μου και μετέφερα αυτόν τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα τα πράγματα, στο πρώτο δείγμα κινηματογραφικής γραφής που έδωσα. Είναι μια ασπρόμαυρη κωμωδία, ένα πολιτικό σχόλιο με τίτλο “VladtheDemon” όπου ένας βρικόλακας γίνεται πολιτικός ενώ ο παπάς που τον κυνηγούσε για να τον ξορκίσει, γίνεται βρικόλακας.
Έτσι βλέπω τον κόσμο και όποιος θέλει, μπορεί να την δει στο Youtube.
Επί σκηνής με τους New Zero God-Οι παράλληλες δραστηριότητές σου με την μουσική είναι ένα βιβλίο από μόνο του. Μίλησε μου γι’ αυτές (το blog σου και τι παρουσιάζει, η αρθρογραφία σου στο Merlin’s Music Box,τα διαδικτυακά μουσικά προγράμματα, η συγγραφή της τριλογίας, και ότι άλλο). Πώς τα καταφέρνεις όλα αυτά ;
Το μπλογκ μου είναι το Tribe4mian και το ξεκίνησα το 2008 όταν η Αμερικανίδα φίλη μου με ρώτησε «τι εννοείς όταν λες Ελληνική ροκ σκηνή; Υπάρχει κάτι τέτοιο;». Φυσικά ξεκίνησα να το γράφω στα Αγγλικά για να το διαβάζει και όταν σταμάτησα να γράφω αυτά που θυμόμουν για την Ελληνική σκηνή όπως την έζησα εγώ, συνέχισα να γράφω για νέα ξένα συγκροτήματα, νέες κυκλοφορίες και κάποιες συνεντεύξεις και αυτό κάνω μέχρι και τώρα. Σε κάποια φάση το ανακάλυψαν διάφοροι άνθρωποι και σήμερα πλησιάζει τις 200.000 επισκέψεις. Έγραψα μερικά κείμενα στα Ελληνικά αλλά όταν άρχισα να γράφω για το Merlin’sMusicBox, είπα «γιατί να κάνω διπλές δουλειές;» κι έτσι, τα Ελληνόφωνα κείμενα τα γράφω μόνο για το Merlin’s.
Ουσιαστικά, υπήρξαν κάποια κείμενα που έγραψα στο προφίλ μου στο facebook, όπως ένα για τους Ruts στο οποίο μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω για το πως επηρέασε η reggae το πανκ, τι ήταν η reggae, πως βρέθηκαν οι Τζαμαϊκανοί στην Αγγλία κλπ. Αρχικά το δημοσίευσε και το έντυπο μουσικό περιοδικό PlanetofSongs και μετά μου το ζήτησε και ο Γιάννης Καστανάρας για το Merlin’sMusicBox. Ακολούθησαν στο Merlin’s κείμενα που έγραψα για τον SteveJones, τον RobertWyatt, τον SteveMarriott, τον MichaelMoorcock, τον BelaLugosi, την επίσκεψη του DonLetts στην Αθήνα, τον VinceTaylor, τον WilcoJohnson και πολλά άλλα.
Από το 2012 επιμελούμαι και παρουσιάζω την δίωρη Αγγλόφωνη ραδιοφωνική εκπομπή TheBlackoutRadioShowwithMikePougounas η οποία μεταδίδεται κάθε Τρίτη βράδυ από τον Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό KOWS 92,5fm και έχει έδρα του την Sonomacounty κοντά στο SanFrancisco. Η ιδέα της εκπομπής ήταν μιας Αμερικανίδας φίλης η οποία δεν βρίσκεται πια μαζί μας και όπως βλέπεις έφτασα να την κάνω 8 χρόνια πλέον. Την Τρίτη λοιπόν βγαίνει στα FMστην Καλιφόρνια, ενώ από Τετάρτη και μετά, περνάει στο ιντερνέτ και αναμεταδίδεται από τον Καναδέζικο FaschingWebRadio, τον Ελληνικό MercuryRadio και τους Αγγλικούς WickedSpinsRadioκαι MadWaspRadio.
Στην εκπομπή παίζω κυρίως νέες underground κυκλοφορίες όλων των ειδών εκτός από metal και hiphop ενώ συχνά φιλοξενώ για συνέντευξη κάποιον μουσικό. Μέχρι σήμερα στην εκπομπή έχουν δώσει συνέντευξη μουσικοί όπως οι Kevin Haskins (Bauhaus, Tones on Tale, Love & Rockets, Poptone) Jürgen Engler (Die Krupps) Andi Sex Gang (Sex Gang Children) John Robb (The Membranes) The Danse Society, Michael Ciravolo (Human Drama, Gene Loves Jezebel) Sam Rosenthal (Black Tape for a Blue Girl, ιδιοκτήτης της Projekt Records), Craig Dyer (The Underground Youth) και πολλοί άλλοι.
Το mixcloud της προηγούμενης εβδομάδας The Blackout Radio Show with Mike Pougounas ΕΔΩ
Τα πρωινά της Κυριακής την ανεβάζω στο mixcloud οπότε αρχειοθετείται και την ακούει κι όποιος δεν πρόλαβε...
Η συγγραφή του βιβλίου βοηθά να αποσπαστεί το μυαλό μου λίγο από την μουσική των άλλων ώστε να συνθέσω και για το δικό μου συγκρότημα τους NewZeroGod, αν και το βιβλίο έχει πολύ μουσική μέσα...
Τα προλαβαίνω όλα, γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω, και με κάνει να νιώθω όπως τότε που γύριζα από το σχολείο στο σπίτι με φίλους μου για να ακούσουμε τον νέο δίσκο που αγόρασα. Μάλιστα με κάποιους μουσικούς από εκείνους που είχα αγοράσει τότε τον δίσκο, είμαστε πλέον προσωπικοί φίλοι...
-Παλιότερα είχες δηλώσει ότι η τεμπελιά είναι ένα στοιχείο που σε χαρακτηρίζει ως άτομο. Εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό ή το καταπολεμάς με όλα αυτά που καταγίνεσαι ; Υπήρξε κάποιο γεγονός που επιτάχυνε τους ρυθμούς της ζωή σου ;
Κάποτε ίσως να ήμουν τεμπελάκος. Ίσως πριν ξεκινήσω το ραδιόφωνο και το γράψιμο άρθρων, να χαζολογούσα λίγο παραπάνω αλλά εδώ και μερικά χρόνια δεν μου μένει χρόνος για να τεμπελιάζω. Πριν έλεγα μέσα από τα τραγούδια μου μόνο αυτά που ένιωθα ενώ τώρα θέλω να μάθω πράγματα και να τα μοιραστώ με όλα τα μέσα που διαθέτω.
-Βρέθηκες στο προσκήνιο των socialmedia με την καταστροφική πυρκαγιά και ακολούθως πλημμύρα στην Κινέττα γράφοντας ημερολόγιο καθημερινά με την κατάσταση που επικρατούσε εκεί. Τι σου άφησε όλη αυτή η ιστορία, τι και αν ανέδειξε κάτι από ανθρώπινης πλευράς και αλληλεγγύης των κατοίκων και τι περισώθηκε τελικά ;
Ο πατέρας μου μένει μόνιμα στην Κινέττα με το σκυλί μας. Η Κινέττα είναι το μέρος στο οποίο πήγαινα διακοπές από μικρό παιδί, έκανα φίλους, ερωτεύτηκα, τσακώθηκα, γέλασα και έχασα την μάνα μου.
Στην πυρκαγιά ο κόσμος σώθηκε γιατί οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και δεν γινόταν να υπάρξει μπλοκάρισμα όπως έγινε στο Μάτι. Πήγα εκεί με τον κουμπάρο μου, μόλις άνοιξαν οι δρόμοι. Ο αδερφός του είχε ήδη πάει με την υδροφόρα της πολιτικής προστασίας της Καλλιθέας και μου είχε περιγράψει την κατάσταση, το χάος και την ανοργανωσιά που επικρατούσε. Η φωτιά δεν έκανε ζημιά στο δικό μας σπίτι κι έτσι πήγα εθελοντής για τους πυρόπληκτους, όπου για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με προσκόπους και ανθρώπους του Ερυθρού Σταυρού καθώς και ντόπιους. Αναφέρω τους προσκόπους γιατί με την οργάνωσή τους κέρδισαν την παρτίδα.
Είχαν έρθει από διάφορα μέρη της Ελλάδας και επικεφαλής ήταν ένας τύπος από την Κατερίνη ο οποίος κοιμόταν ο άνθρωπος τα βράδια στο αυτοκίνητό του και το πρωί οργάνωνε την κατάσταση. Ερχόταν και κόσμος από άλλες περιοχές να βοηθήσει. Άνθρωποι που έπαιρναν άδεια από την δουλειά τους και ή θα πήγαιναν στο Μάτι ή στην Κινέττα.
Ένα χρόνο αργότερα έγινε αυτό που λένε: την φωτιά την ακολουθεί η πλημμύρα. Τα Γεράνεια όρη πάνω από την Κινέττα είναι καμένα. Όσο πιάνει το οπτικό σου πεδίο βλέπεις πλέον καραφλά βουνά. Και ένα βράδυ που παίζαμε με τους NewZeroGod στο BadTooth, γύρισα στο σπίτι και στις 3.30 τα ξημερώματα με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου λέγοντάς μου πως πλημμυρίσαμε. Την επόμενη μέρα κατέβηκα στην Κινέττα και αντίκρισα μια κόλαση: σπίτια δεν είχαν φράχτες, αυτοκίνητα βρίσκονταν στην κορυφή δέντρων ελιάς, πυροσβεστική παντού, αντλίες νερού, λάσπη, το γεφύρι της παλιάς εθνικής κομμένο και όταν έφτασα στο σπίτι μου, η πόρτα δεν άνοιγε γιατί είχε μέσα ενάμιση μέτρο νερό.
Τις επόμενες του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου για 17 μέρες που έμεινα εκεί, φτυάριζα και έβγαζα από το σπίτι και τον κήπο 40 καρότσια λάσπη την ημέρα. Μετά άρχισα να πλένω ότι περισώθηκε, όπως τα 45άρια του πατέρα και της μάνας μου. Κάτι παλιά που γράφανε τότε τα αρχικά τους πάνω στο label για να μην τα χάσουνε. Τα εξώφυλλα τους όμως έλιωσαν, ενώ ένα Philips πικάπ του 1958, ένα κόκκινο-άσπρο με το ηχείο στο καπάκι, το οποίο κλείνει και γίνεται βαλίτσα (έτσι κάνανε παλιά τα πάρτι τους) ήταν γεμάτο λάσπη και τώρα το καλοκαίρι θα κοιτάξω να το καθαρίσω γιατί σε αυτό άκουσα τους πρώτους μου δίσκους όταν ήμουν μικρός.
-Γράφτηκε μέρος του βιβλίου στην Κινέττα ; Σε εμπνέει γενικά στο συνολικό σου έργο η εικόνα καταστροφής ή αυτό που λέμε η μαύρη πλευρά της ζωής ;
Ναι, ένα μέρος του βιβλίου γράφτηκε στην Κινέττα αλλά δεν μπορώ να πω πως ο πόνος είναι η μόνη μου πηγή έμπνευσης. Το έχω κάνει τίτλο ολόκληρου δίσκου αυτό, με τους FlowersofRomance. “Pleasure & the Pain”. Και τα δύο όμως είναι μέρος της ζωής. Γενικότερα όμως, πιστεύω πως στα 11 άλμπουμ που έχω κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, τα περισσότερα τραγούδια μου έχουν να κάνουν πάρα πολύ με τον έρωτα και αρκετά με την απώλεια και την μαύρη πλευρά της ζωής. Με τον πόνο.
Και ξέρω πολύ καλά το γιατί.
Γιατί όσο μου συνέβαινε κάτι καλό, δεν καθόμουν να χάσω χρόνο εξυμνώντας το. Διέθετα τον χρόνο μου στο να το απολαύσω. Στον έρωτα όμως, θα το έχεις νιώσει κι εσύ όπως όλοι μας φαντάζομαι, δεν υπάρχουν κουβέντες που να μπορούν να περιγράψουν με ακρίβεια το μέγεθος αυτού που αισθάνεσαι. Γράφεις ένα ερωτικό τραγούδι και σκέφτεσαι «δεν μου φτάνει αυτό για να βγάλω από μέσα μου αυτό το περίεργο γαργάλημα» και γράφεις κι άλλο, κι άλλο πιστεύοντας πως θα φύγουν οι πεταλούδες που νιώθεις στο στομάχι σου. Εδώ φτάνεις να μιλάς στον άνθρωπο με τον οποίο είσαι ερωτευμένος, το προσπαθείς με λόγια ή να κάνετε έρωτα και ακόμα νιώθεις πως δεν έχεις εκφράσει ακριβώς τα αισθήματά σου.
Ενώ με τον πόνο, το κακό, την μαυρίλα, το μοιρολογώ.
Ίσως ακόμα και να προσπαθώ να το ξορκίσω μέσα από την τέχνη μου. Γι αυτό έχω γράψει περισσότερο γι αυτά τα θέματα.
-Οι ανθρώπινες δοκιμασίες δεν σταματούν στις φυσικές καταστροφές, αλλά υπάρχουν και στη ζωή μας. Έχει νομίζω ενδιαφέρον η άποψη ενός πολύπλευρου καλλιτέχνη για τη δοκιμασία του κορονοϊού και το πόσο και αν άλλαξε η ζωή του
Είχα προγραμματίσει για φέτος α) να συνεχίσω φυσικά τις συναυλίες με τους NewZeroGod β)να κάνω κάποιες διαλέξεις σχετικά με την μουσική και την δυτική κοινωνία και γ) να κυκλοφορήσω το βιβλίο «Το Κλειδί της Εύας». Ο κορονοϊός μου επέτρεψε μέχρι τώρα μόνο την κυκλοφορία του βιβλίου. Πάντως, όσον αφορά στην ραδιοφωνική εκπομπή, τα πράγματα συνεχίστηκαν κανονικά και απ’την άλλη μιας και δεν γινόταν να κάνουμε πρόβες με το συγκρότημα, αναγκάστηκα να δω και περισσότερες ταινίες απ’ ότι συνήθως, όπως οι περισσότεροι από εμάς....
-Επειδή στο περιβάλλον μου δεν υπήρχε άνθρωπος που προσβλήθηκε αυτός ή συγγενής του από τον Covid-19 να ρωτήσω κι εσένα αν έχεις κάποιον γνωστό ή συγγενή που πέρασε κάποιο πρόβλημα υγείας και τι αντίτυπο είχε σε εσένα;
Όπως είπα η κοπέλα με την οποία είμαστε μαζί είναι Αμερικανίδα και τουλάχιστον 10 συγγενείς της στην Αμερική κόλλησαν κορονοϊό, και 5 από αυτούς νοσηλεύτηκαν. Επίσης, γνωρίζει προσωπικά 3 Έλληνες που πέθαναν από κορονοϊό στην Βοστόνη. Μια συνάδελφος ενός φίλου μου, εδώ στην Ελλάδα πέθανε από κορονοϊό αλλά και μια συνάδελφος της γυναίκας του. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζω εγώ κάποιον προσωπικά και δεν έχω κανέναν συγγενή που να ασθένησε. Άσχετα με το τι πιστεύει ο καθένας μας σχετικά με αυτή την ασθένεια, και μιας και δεν βάζει κανείς το χέρι του στην φωτιά για να πει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει κι επειδή έχω ανθρώπους στο κοντινό μου περιβάλλον με θέματα υγείας, κοιτάζω όσο μπορώ να προσέχω.
Δεν θέλω να το παίξω πολύξερος και να σκοτώσω κάποιον άνθρωπο που αγαπάω...
Νομίζω σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
- Από μουσικής πλευράς σε τι φάση είσαι και πώς βλέπεις να διαμορφώνεται το καλλιτεχνικό τοπίο με όλες αυτά που βιώνουμε ; Έχεις κάποια πρόταση ;
Αυτή την στιγμή είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο 11 Ιουλίου μια παρουσίαση του βιβλίου στο Closer, στην Ναυαρίνου στα Εξάρχεια, στην οποία θα διαβάσει κάποια αποσπάσματα η Θέκλα Τσελεπή κι εγώ με τους NewZeroGod θα παίξουμε ένα μικρό ακουστικό σετ, ενώ το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστούμε στο Love&PeaceFestival στην Μαλακάσα με τους Gram 11 και τους Coyote’sArrow με ηλεκτρικό ήχο και πολλά watt. Δεν έχω να κάνω κάποια πρόταση για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα για όλους τους καλλιτέχνες και γνωρίζω ξένους φίλους των οποίων ακυρώθηκαν ολόκληρες περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη...
-Γιατί κατά τη γνώμη σου ο κόσμος δεν βγαίνει όπως πριν πια έξω ;
Αρχικά νομίζω πως ο κόσμος δεν είχε λεφτά και σε όλο αυτό ήρθε και προστέθηκε ο κορονοϊός. Ψυχολογικά, τουλάχιστον στην Ελλάδα, κανείς δεν νιώθει καλά εδώ και πολλά χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής κατάστασης. Αλλά και σαν κοινωνία νομίζω πως έχει βρεθεί πολύς κόσμος σε αδιέξοδο γιατί, όπως λέω και στο τελευταίο μας άλμπουμ “CircusofTorturedMelodies” απλά οι περισσότεροι θυσίασαν τα όνειρά τους για να κάνουν κάτι που δεν τους αρέσει πραγματικά. Μην ξεχνάμε πως πριν τον κορονοϊό δεν ήταν όλα μέλι-γάλα.
Τα αντικαταθλιπτικά είχαν γίνει καραμέλες και οι κρίσεις πανικού έδιναν κι έπαιρναν. Ο κορονοϊός είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Αφού καταφέρουμε να τον αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει να ξεμπερδέψουν οι περισσότεροι την ζωή τους γιατί είχε γίνει κόμπος πολύ πιο πριν.
-Συνδέεται με κάποιο τρόπο το μυθιστόρημά σου με αυτό που βιώνουμε ;
Όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι μόνο ο κορονοϊός το πρόβλημα. Είναι πολλά ακόμα και νομίζω πως έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κάποιος έγραψε ένα θρίλερ τέτοιας υψηλής ποιότητας και αρρωστημένης φαντασίας, όπως αυτό που βιώνουμε. Μιλάμε πως αυτό που ζούμε είναι μια υπερπαραγωγή με πρωταγωνιστή τον κορονοϊό και ένα πολυεπίπεδο σενάριο με θέμα του το μίσος, τον ρατσισμό, τον εγωισμό, την αδιαφορία, την ατιμώρητη απατεωνιά και τόσα άλλα που μόνο μια μεγαλοφυΐα θα μπορούσε να σκεφτεί.
Εγώ απλά έγραψα ένα ευχάριστο μυθιστόρημα για να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα και να ξεχαστούμε για λίγο με μια περιπετειούλα. Δεν συνδέεται «Το Κλειδί της Εύας» και δεν εμπνέεται ούτε στο ελάχιστο από την δική μας πραγματικότητα. Ίσα-ίσα που προσπαθεί να πάει τον αναγνώστη σε μια διαφορετική...
• «ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ του Μιχάλη Πούγουνα (διάσταση 14Χ21, τιμή : 10 ευρώ) διατίθεται:
Απευθείας από τον ίδιο, στο e-shop της Ars Nocturna και στα δισκάδικα :
ΑΘΗΝΑ
Το Δισκάδικο
Syd
Ιμάντας
Dirty Noise
Les Disques Noir
Old School Records
Music Works
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Λωτός
Μίνι βιογραφικό
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαίμων” στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance από το 1981 ως το 1998 και των Nexus από το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα παρουσιάζει την δίωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται από ένα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, δυο Αγγλικούς ιντερνετικούς και έναν Καναδέζικο. Από το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God.
