Ο Κώστας Λειβαδάς μελοποιεί πονήματα πλατιάς γκάμας που υπογράφουν οι Ανδρέας Παναγόπουλος, Λέων Κουκούλας, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Κώστας Καρυωτάκης, Μαρία Κούρση, Ανέστης Ευαγγέλου, Κώστας Καρθαίος, Θανάσης Κυριαζής, Αλέξανδρος Σούτσος, Γιάννης Κουγιούλης, Μήτσος Λυγίζος και Ευριπίδης (αποσπάσματα του σατυρικού δράματος Κύκλωψ σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη). Στο ερμηνευτικό σκέλος εκτός από τον ίδιο τον Λειβαδά, μετέχουν οι: Χρόνης Αηδονίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, Πάνος Κατσιμίχας, Δήμητρα Γαλάνη, Σταμάτης Κραουνάκης, Μίλτος Πασχαλίδης, Ορφέας Περίδης, Γιώργος Ρωμανός, Γιώτα Νέγκα και Ελένη Τσαλιγοπούλου. Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι της διεθνούς φήμης ελληνίδας γλύπτριας και ζωγράφου, Vassiliki. Η ενορχήστρωση είναι του Γιώργου Ζαχαρίου.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί την Κυριακή 14 Απριλίου μαζί με την Ελευθεροτυπία από την ΕΜΙ και από τη Δευτέρα θα βρίσκεται στα δισκοπωλεία. Μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του ο Κώστας Λειβαδάς επισημαίνει: «Πέραν από την "Αγία Τριάδα" της ελληνικής ποίησης, είναι και όλοι εκείνοι οι αθόρυβοι εργάτες της ποίησης με τα ρεύματα που έφερε ο καθένας μέσα στο έργο του, με τις μελέτες τους και τις συνδιαλλαγές τους με άλλους μάχιμους της εποχής τους, που είναι όλοι μέρος του αλατιού της γης μας, της χώρας μας. Η μεγάλη μου πρόθεση της ενίσχυσης της ποίησης έχει να κάνει με την ανάγκη μου να φέρω το ποίημα στο σήμερα και στη σκηνή. Η διαδρομή στη γλώσσα είναι ένα από τα θέματα που με απασχόλησαν πάρα πολύ. Τρία θέματα ήταν αυτά που με βασάνισαν περισσότερο. Ένα, η ανακύκλωση των θεμάτων "ύπαρξη, έρωτας, θάνατος", μέσα στους αιώνες της ελληνικής ποίησης, αλλά και η σημασία του να έχουμε αυτό το δώρο σαν καθημερινή πυξίδα και φυλαχτό. Το ποίημα αν αντέξεις να το κοιτάξεις στα μάτια θα σε βάλει στα σκοτεινά και θα σου φέρει μια αλήθεια που θα σε κάνει να ξορκίσεις τον πόνο σου. Το άλλο, είναι λοιπόν η διαδρομή της γλώσσας. Ας καταλάβουμε ότι έχουμε στα χέρια μας ένα θησαυρό. Ειδικά για μας, για τη γενιά μας που μεγάλωσε και ανδρώθηκε μα το ροκ, είναι στοίχημα η επανεπίσκεψη με τους δικούς μας όρους σαν επιστροφή στη βάση. Είναι μέρος του όπλου μας και της ταυτότητας μας, είναι μέρος του ποιοι είμαστε. Στην Ελλάδα πολλές φορές είμαστε καχύποπτοι. Μπορεί κάποιος που δεν έχει μιλήσει ποτέ, ξαφνικά να μας εμφανίσει κάτι και να μείνουν όλοι με το στόμα ανοιχτό. Έχω εντυπωσιαστεί από το ότι μέσα στην συνολική διάβρωση και διαστρέβλωση της εποχής, η λίγο πιο σύγχρονη παραγωγή, απαλλαγμένη από τις συνταρακτικές πολιτικές εξελίξεις του παρελθόντος, είχε ατονίσει. Τώρα ζούμε μια συνταρακτική πάλι περίοδο. Χρειαζόμαστε έναν νέο τρόπο. Νέους κώδικες. Η νεολαία ζει διαδικτυακά. Ο κόσμος δύσκολα κινητοποιείται. Πρέπει να επινοήσουμε ένα νέο εαυτό. Οι πολιτικοί και οι εμπνευστές έχουν γίνει ηθοποιοί πλέον. Οι πολιτικοί λόγοι είναι φθαρμένοι, είναι λόγοι του γυαλιού. Τα είχε πει και ο Ουμπέρτο Έκο από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Πλέον, ο μιντιακός κόσμος ευνοεί την αμνησία. Χρειάζεται να γεννήσουμε ένα νέο εαυτό. Και όλα αυτά προϋποθέτουν μια ευρύτερη κουλτούρα και μια συσπείρωση».
Πηγή: NEWS 247
