Εκτιμώ τον Κώστα Φασουλά, όχι μόνο για όσα έγραψε και γράφει. Είναι στιχουργός με προσωπική κοπή και κοσμοθεωρία. Μεστός παρατηρητής της ζήσης, με ρίζωμα βαθύ και ποιητική ματιά, τεχνίτης με γερή εργαλειοθήκη. Χωρίς να γνωριζόμαστε στενά ο «τρόπος» του, η «στάση» του στα «πράγματα», μου ταιριάζουν.
Η «συνάντησή μας» γίνεται με αφορμή τα «Αινίγματά» του που συνυπογράφει με το συνθέτη Γιώργο Καζαντζή και με ερμηνευτή τον Παντελή Θαλασσινό.
Και με τους δύο έχω ανάλογες «σχέσεις» και τους αντικρύζω με αντίστοιχη... ματιά.
Εξήγησέ μου τον τίτλο του δίσκου;
Τα Αινίγματα δεν εξηγούνται, δεν ερμηνεύονται, κι αυτή ακριβώς είναι η γοητεία τους. Είναι όπως τα χάρτινα αεροπλανάκια που φτιάχναμε πιτσιρικάδες, με την προσδοκία αυτά να πετάξουν μακριά, όμως, με έναν μαγικό τρόπο, επέστρεφαν στα χέρια μας. Όσο πιο ανοιχτό και απλωμένο είναι το μυστήριο που μας περιβάλει, τόσο πιο θελκτικές γίνονται οι μικρές αινιγματικές μας στιγμές.
Τι ξεχωριστό έχει ο Γιώργος Καζαντζής ως μελωδός;
Δεν προσποιείται τον μελωδό , είναι. Ο Γιώργος έχει τη ρίζα του στη συγκίνηση. Μια δική του συγκίνηση, βαθιά προσωπική που δεν μιμείται. Βλέπετε υπάρχει και αυτό. Να υποδύεσαι τον συγκινημένο.
Τι ξεχωριστό έχει ο Παντελής Θαλασσινός ως ερμηνευτής;
Με δυο λόγια, στον Παντελή συναντάς το δυσεύρετο. Ποιο είναι; Το κοινωνικό ήθος να είναι ταυτόσημο με το καλλιτεχνικό.
Τα τραγούδια αυτά θα καταφέρουν ν΄ακουστούν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, που εξακολουθούν να έχουν μερτικό στο ταξίδεμα τους σε ευρύτερα ακροατήρια;
Σε μια ερώτηση γρίφο, θα απαντήσω με αυτόν εδώ τον στίχο από τα δικά μας Αινίγματα: «Ρώτα με να μαθαίνω»
Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Θα το πω παραστατικά. Αν ο λόγος στο τραγούδι είναι η κίνηση ενός ακροβάτη πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί, στην περίπτωση του κοινωνικού τραγουδιού το σχοινί φεύγει, ο ακροβάτης είναι μετέωρος, και έτσι στο αέρα καθώς είναι, οφείλει να μιλήσει ως ιπτάμενος παρατηρητής του κόσμου. Όποτε ο ακροβάτης ευστόχησε, οι ακροατές- θεατές τον αγκάλιασαν με τρόπο ιδιαίτερα θερμό
Σε φοβίζει κάτι;
Πολλά. Έτσι αλλιώς με το φόβο έχω ανοιχτούς λογαριασμούς, μα πιο πολλούς έχω με τον τρόμο. Ένα πράγμα με γλιτώνει, Το χιούμορ. Λένε πως έχω...
Μια ευχή;
Να πέσω έξω στους φόβους μου.
Η «συνάντησή μας» γίνεται με αφορμή τα «Αινίγματά» του που συνυπογράφει με το συνθέτη Γιώργο Καζαντζή και με ερμηνευτή τον Παντελή Θαλασσινό.
Και με τους δύο έχω ανάλογες «σχέσεις» και τους αντικρύζω με αντίστοιχη... ματιά.
Εξήγησέ μου τον τίτλο του δίσκου;
Τα Αινίγματα δεν εξηγούνται, δεν ερμηνεύονται, κι αυτή ακριβώς είναι η γοητεία τους. Είναι όπως τα χάρτινα αεροπλανάκια που φτιάχναμε πιτσιρικάδες, με την προσδοκία αυτά να πετάξουν μακριά, όμως, με έναν μαγικό τρόπο, επέστρεφαν στα χέρια μας. Όσο πιο ανοιχτό και απλωμένο είναι το μυστήριο που μας περιβάλει, τόσο πιο θελκτικές γίνονται οι μικρές αινιγματικές μας στιγμές.
Τι ξεχωριστό έχει ο Γιώργος Καζαντζής ως μελωδός;
Δεν προσποιείται τον μελωδό , είναι. Ο Γιώργος έχει τη ρίζα του στη συγκίνηση. Μια δική του συγκίνηση, βαθιά προσωπική που δεν μιμείται. Βλέπετε υπάρχει και αυτό. Να υποδύεσαι τον συγκινημένο.
Τι ξεχωριστό έχει ο Παντελής Θαλασσινός ως ερμηνευτής;
Με δυο λόγια, στον Παντελή συναντάς το δυσεύρετο. Ποιο είναι; Το κοινωνικό ήθος να είναι ταυτόσημο με το καλλιτεχνικό.
Τα τραγούδια αυτά θα καταφέρουν ν΄ακουστούν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, που εξακολουθούν να έχουν μερτικό στο ταξίδεμα τους σε ευρύτερα ακροατήρια;
Σε μια ερώτηση γρίφο, θα απαντήσω με αυτόν εδώ τον στίχο από τα δικά μας Αινίγματα: «Ρώτα με να μαθαίνω»
Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Θα το πω παραστατικά. Αν ο λόγος στο τραγούδι είναι η κίνηση ενός ακροβάτη πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί, στην περίπτωση του κοινωνικού τραγουδιού το σχοινί φεύγει, ο ακροβάτης είναι μετέωρος, και έτσι στο αέρα καθώς είναι, οφείλει να μιλήσει ως ιπτάμενος παρατηρητής του κόσμου. Όποτε ο ακροβάτης ευστόχησε, οι ακροατές- θεατές τον αγκάλιασαν με τρόπο ιδιαίτερα θερμό
Σε φοβίζει κάτι;
Πολλά. Έτσι αλλιώς με το φόβο έχω ανοιχτούς λογαριασμούς, μα πιο πολλούς έχω με τον τρόμο. Ένα πράγμα με γλιτώνει, Το χιούμορ. Λένε πως έχω...
Μια ευχή;
Να πέσω έξω στους φόβους μου.
