Είναι δυσκολότερο να ελέγχει κανείς τον εαυτό του, απ' ότι τους άλλους. Κι αυτός που κατάφερε να αυτοελέγχεται, «γνωρίζει» πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ελέγχει τους άλλους. Αυτό το γνωρίζει καλά ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης. Άλλωστε είναι ένα απόφθεγμα του πολύπειρου μουσικού και συγγραφέα βγαλμένο μέσα από τη ζωή.
Τον καιρό αυτό κυκλοφορεί το έκτο βιβλίο του με τον πολύ ενδιαφέροντα τίτλο «Οι Εντολείς», τρία χρόνια μετά την πρώτη επίσημη ποιητική του απόπειρα με τίτλο «Φυγάδες Εραστές». Η συγγραφική του πορεία είναι παράλληλη με τη μουσική και εξίσου ενδιαφέρουσα.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και μεγαλωμένος στο Σιδηρόκαστρο Σερρών ανέπτυξε από νεαρή ηλικία την πολυσχιδή καλλιτεχνική του φύση παράλληλα με την πανεπιστημιακή του γνώση (χημικός - μικροβιολόγος, οδοντίατρος). Υπήρξε ίνδαλμα χιλιάδων φοιτητών που έσπευδαν στις συναυλίες των συγκροτημάτων του Λερναία Ύδρα και DNA, ενώ δημιούργησε με επιτυχία το δικό του μουσικό στέκι «Σοφίτα» στην Πλάκα στη δεκαετία του 80 με ζωντανή μουσική και τη δική του ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία «Πολύαυλος».
Έγραψε μουσική για πολλά θεατρικά έργα όλων των ειδών, για ιδιωτικούς και περιφερειακούς θιάσους καθώς και για τον κινηματογράφο. Κείμενά του, διηγήματα, νουβέλες φανταστικής λογοτεχνίας, ευθυμογραφήματα, παράξενα διηγήματα, χρονογραφήματα, μουσικά, κοινωνικοπολιτικά και κείμενα εναλλακτικής ιατρικής δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.
Είναι από τους ανθρώπους που άδραξαν την κάθε μέρα που περνούσε. Το παράλληλο συναρπαστικό σύμπαν του ανέδειξε πολλές αλήθειες μέσα από τα γραπτά του. Γνήσιος Ονειροταξιδευτής. Με αφορμή το νέο βιβλίο του «Οι Εντολείς» κάναμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το συγγραφικό του κυρίως έργο, που αναπόφευκτα είναι συνδεδεμένο με το παράλληλο μουσικό του σύμπαν.
Ποια εσωτερική ανάγκη εκφράζεις στο νέο σου έργο και ποιο ήταν βασικό ερέθισμα του νέου βιβλίου;
Γενικά, γράφοντας, θέλω να μοιραστώ με τους συνοδοιπόρους της ζωής τις προσωπικές μου εμπειρίες, εκπληρώνοντας κοινωνικό χρέος αλλά και εσωτερική ανάγκη επικοινωνίας. Λέγοντας εμπειρίες, δεν αναφέρομαι απλά σε μια περιγραφή γεγονότων της καθημερινότητας, αλλά και σε κάθε είδους εναλλακτικής εμπειρίας μέσα από ερευνητικά μονοπάτια απλής αλλά και υπερβατικής αντίληψης. Είναι και ο λόγος που ονόμασα το είδος της γραφής μου: Φιλοσοφική Φαντασία (Φ.Φ.), ως χαρακτηριστικό της φιλοσοφικής ερευνητικής πρόθεσης που επικαλύπτει την τεχνολογική υπέρβαση της κλασσικής Επιστημονικής Φαντασίας, και την ερευνητική οπτική κάθε είδους φανταστικής λογοτεχνίας.
Ποιοι είναι οι «Εντολείς»; Υπάρχουν στην πραγματικότητα;
Οι «Εντολείς» υπάρχουν και μάλιστα όχι μόνο στην δική μας πραγματικότητα, αυτήν που θεωρούμε δεδομένη και συναποδεχόμαστε λίγο-πολύ όλοι, αλλά και σε κάθε άλλη Πραγματικότητα, πέρα από τα αντιληπτικά μας όρια.
Το βιβλίο σου είναι μια συνέχεια θεματολογική προηγούμενων εκδόσεων;
Οι «Εντολείς» είναι το τρίτο μου μυθιστόρημα Φ.Φ., που κλείνει τον κύκλο του «Ονειροταξιδευτή». Μαζί με το δεύτερο μυθιστόρημα: «Θέλω να σε βοηθήσω, μα δεν μπορείς να με καταλάβεις», αποτελούν ένα είδος τριλογίας, που ο συνδετικός ιστός είναι το φιλοσοφικό και ιδεολογικό υπόβαθρο κι όχι η συνέχεια του μύθου.
Στο συγγραφικό σου έργο φαίνεται να σε απασχολεί ο κύκλος Ενέργεια - Ζωή - Επίγνωση. Πόσο σημαντικός είναι ο κύκλος αυτός στη ζωή του ανθρώπου και πως μπορεί να τον ακολουθήσει ο άνθρωπος συνειδητά;
Η ενέργεια είναι μία, αλλά με άπειρες μορφές έκφρασης. Η σπουδαιότερη απ’ αυτές, είναι η ζωή, από την διαδικασία της οποίας παράγεται η Επίγνωση, μια εκλεπτυσμένη και ιδιαίτερη μορφή ενέργειας. Με την σειρά της η Επίγνωση μπορεί να παράγει και να διαμορφώνει τις εντολές ζωής, με τις οποίες κάποιος μπορεί να τιθασεύσει την Ενέργεια. Ένας αέναος κύκλος Ενέργειας - Ζωής - Επίγνωσης. Αφού η ζωή είναι αποτέλεσμα ενεργειακών εντολών Επίγνωσης, που με τη σειρά της παράγεται από την διαδικασία ζωής, όσο υπάρχει ενέργεια, υπάρχει ζωή και όσο υπάρχει επίγνωση, υπάρχει συνειδητή ζωή.
Πότε εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα γραφής στη ζωή σου;
Γράφω από πολύ μικρός και με ιδιαίτερη κλίση στην φανταστική λογοτεχνία. Παρόλο που αργότερα έγραψα και επαγγελματικά σε περιοδικά (Ευθυμογραφήματα, παράξενα διηγήματα, Χρονογραφήματα, κλπ.), σταμάτησα την συνεργασία γιατί ένοιωθα ότι μόνο μέσα από την Φανταστική Λογοτεχνία μπορούσα να εκφραστώ και να αισθάνομαι όμορφα.
Η μουσική τι ρόλο έπαιξε στην παράλληλη συγγραφική εξέλιξή σου;
Η μουσική είναι μια υπερβατική γλώσσα επικοινωνίας, που ξεπερνά τα στενά όρια της Λογικής, και είναι η πύλη για το άγνωστο, για άλλους κόσμους. Ασφαλώς για μένα υπήρχε αλληλεπίδραση μουσικής και γραπτού λόγου στην δημιουργία οποιουδήποτε έργου. Εκτός από το διπλό LP «Σε άλλους κόσμους» (1973-1976), και άλλα έργα, όπως η «Oratia» (μουσικό έργο της δεκαετίας ’80 που δεν δισκογραφήθηκε, αλλά υπάρχουν κάποια demo στο Youtube), είναι χαρακτηριστικά αυτής της αλληλεπίδρασης.
Υπήρξαν τραγούδια σου που αναπτύχθηκαν θεματολογικά μέσα στα βιβλία σου;
Υπάρχουν, κυρίως, ποιήματά μου μέσα στα δυο πρώτα μυθιστορήματα και ακόμη στη συλλογή «Gigan». Το τελευταίο μου βιβλίο, η ποιητική συλλογή «Φυγάδες εραστές», πιθανόν να έπαιξε ρόλο στην εκτόνωση της ποιητικής πίεσης και δεν αισθάνθηκα κάποια ανάγκη να εκφραστώ.
Την εποχή του εμβληματικού δίσκου σου «Σε Άλλους Κόσμους» σε τι φάση βρισκόταν η σχέση σου με τη γραφή;
Το έργο «Σε άλλους κόσμους» το έγραψα τον Αύγουστο του 1973 και στις αρχές Φθινοπώρου το προβάραμε στην 11η Εντολή (Πλάκα). Αργά το βράδυ, όταν επιστρέφαμε, παρέα με άλλους μουσικούς και φίλους, συνήθως περπατούσαμε μαζί με τον αείμνηστο Άγγελο Μαστοράκη (Μεταφραστή πολλών βιβλίων Επ. Φαντ., εκδότη σχετικού περιοδικού, καθώς και του Εννέα της Ελευθεροτυπίας) που με ρωτούσε τί καινούργιο γράφω. Όταν του περιέγραψα στοιχεία από μια νέα μου ιστορία, με ρώτησε αν διάβασα το τάδε βιβλίο (τότε δεν υπήρχαν μεταφρασμένα βιβλία Επιστημονικής Φαντασίας), κι όταν του είπα ότι δεν ξέρω ξένες γλώσσες, έμεινε άναυδος. Αργότερα όταν ανέλαβε την έκδοση του Εννέα, μου ζητούσε να γράφω. Τελικά του έδωσα και δημοσιεύτηκαν δυο νουβέλες μου. Όταν ηχογραφούσα το «Σε άλλους κόσμους» (Φθινόπωρο 1974 - Δεκ.1975), συγκατοικούσα με την αξέχαστο Τζούλιο Κοφίνο (Μεταφραστή πολλών βιβλίων Επ. Φαντ. και ανταποκριτή του Αμερικάνικου περιοδικού Science Fiction), που ακούγοντας περιλήψεις από αυτά που έγραφα, με παρότρυνε να ολοκληρώσω κάποιο, να μου το μεταφράσει και να το προωθήσει μέσα από το περιοδικό σε διεθνές αναγνωστικό κοινό. Εκείνη την εποχή το μυαλό μου ήταν στην ηχογράφηση του δίσκου. Μετά την κυκλοφορία του διπλού LP «Σε άλλους κόσμους» (1η έκδοση Ιαν. 1976), μου είχε γίνει πρόταση, να γράψω την μουσική σε μια ταινία Καναδικής παραγωγής. Επειδή δεν κάλυπταν οικονομικά το πρότζεκτ που είχα προτείνει, η συνεργασία δεν έγινε, αλλά η επαφή μου με τον Έλληνα παραγωγό Γιώργο Ιακωβίδη συνεχίστηκε. Έμενα από την άλλη μεριά της Αλεξάνδρας, και πήγαινα τακτικά για καφέ και τα λέγαμε. Γνώριζε ότι γράφω Φανταστική Λογοτεχνία και μια μέρα μου είπε ότι η ΕΤ-2 κάνει μια σειρά με ταινίες Επιστημονικής Φαντασίας Ελλήνων συγγραφέων προτείνοντάς μου να του ετοιμάσω μια περίληψη. Την οποία θα πρότεινε στην ΕΤ-2. Του είχα δώσει «Ο πόλεμος των Ζωδίων», που εγκρίθηκε. Μου έκανε μάθημα, πώς να σεναριοποιήσω την ιστορία μου, και μού έδωσε να διαβάσω σενάρια. Άρχισα να δουλεύω, αλλά τελικά η παραγωγή σταμάτησε, λόγω Νικ. Μαστοράκη, ο οποίος πρόλαβε και γύρισε την ταινία του. Λόγω μιας εκπομπής του με φοιτητές μετά το «Πολυτεχνείο», που τους «έκαψε», τα κόμματα αντέδρασαν έντονα και η παραγωγή διακόπηκε.
Η ερευνητική πλευρά του συγγραφικού σου έργου σου που σε έχει οδηγήσει;
Για να γράψεις, ειδικά ένα μεγάλο μυθιστόρημα, χρειάζεται συνεχής έρευνα. Η έρευνα πάντα σου ανοίγει ορίζοντες και διευρύνει την αντιληπτικότητά σου.
Το βιβλίο σου «Ονειροταξιδευτής» (2004), μια περιπέτεια φιλοσοφικής φαντασίας, όπως την ονομάζεις, άνοιξε την τριλογία αυτή κι έφερε κοντά σου ένα αναγνωστικό κοινό που σε ακολουθεί έως σήμερα σε γοητευτικά νοητικά μονοπάτια. Το φαντασιακό αυτό κομμάτι του νου πώς λειτουργεί και πόση αξία έχει στην σημερινή ζωή που δεν αφήνει περιθώρια διαπλανητικών αποδράσεων;
Η «Πραγματικότητα», που διαχειρίζομαι διεξοδικά στους «Εντολείς», δεν είναι κάτι συμπαγές, αλλά ρευστή, όπως ένα σύννεφο που αλλάζει συνεχώς μορφές. Οι άνθρωποι, από φόβο για το άγνωστο παγιδεύονται σε γνωστές διαδρομές, ακόμη κι αν τους βλάπτουν, αν τους παγιδεύουν, αν τους σκλαβώνουν. Η Πραγματικότητά τους αρχίζει να στερεοποιείται και να τους παγιδεύει σαν φυλακή, αλλά δεν τους νοιάζει, επειδή την συναποδέχονται όλοι. Στη σπηλιά του Πλάτωνα περιγράφεται γλαφυρά, με τί καχυποψία θα έβλεπαν όλοι κάποιον που «είδε» και τους μιλούσε για τον έξω κόσμο. Η ρευστότητα είναι και το κλειδί της απελευθέρωσής μας.
Σε τι φάση βρίσκεται η μουσική σου πλευρά και οι υπόλοιπες δραστηριότητές σου;
Με την «Λερναία Ύδρα» συνεχίζουμε τις πρόβες. Έχουμε να παίξουμε: α) στην παρουσίαση του βιβλίου την Πέμπτη 2 Απριλίου 2020 στο ΠΚΕ ΟΤΕ (3η Σεπτεμβρίου 110, Πλ. Βικτωρίας) και β) το Σάββατο 21 Μάρτη στο Live Studio, Λ. Δημοκρατίας 246,Αγ. Ανάργυροι), που πιθανόν η συναυλία να κυκλοφορήσει και σε CD. Δισκογραφικά, εκτός από ακυκλοφόρητα κομμάτια για την «Λερναία Ύδρα», παίρνουν σειρά και άλλες δουλειές όπως ένα CD με Μπαλάντες.
Τι πιστεύεις για το κορονοϊό; Βρίσκεις κάποια σχέση με τους «Εντολείς»;
Ο Κορονοϊός είναι ένα από βιοχημικά όπλα ενός αόρατου σιωπηλού πολέμου, που διεργάζεται μια αόρατη μαφία διεστραμμένων. Τα δραματικά γεγονότα που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, πρέπει να μας κάνουν επιφυλακτικούς και να ερευνούμε προσεκτικά κάθε γεγονός που βάζει σε κίνδυνο την υγεία, την ζωή μας και υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας. Να σπάσουμε το γυαλί της εικονικής πραγματικότητας που μας εγκλώβισε μια μαφία παρανοϊκών ανθρώπων με το παντοδύναμο όπλο της, τα ΜΜΕ. Είναι μαφία που κατέχει τις Φαρμακοβιομηχανίες (πρωτίστως), τις Τράπεζες, ΜΜΕ, Βιομηχανίες όπλων, Ενέργεια, κλπ., που ελέγχει τους διεθνείς οργανισμούς, τις πολιτικές εξουσίες των κρατών, και μετέτρεψε τους λαούς σε πρεζόνια του χρήματος, χωρίς αξίες.
Είναι η ίδια μαφία που βρίσκεται πίσω από τους Α’ και Β’ Παγκόσμιους Πολέμους και του Γ’, αόρατου Πολέμου, που βιώνουμε εδώ και δεκαετίες και ο οποίος γίνεται πλέον με μοντέρνα συστήματα. Ένας Γ’ Παγκ. Πόλεμος, αν γινόταν όπως οι προηγούμενοι, θα όπλιζε τους λαούς και θα ήταν απρόβλεπτα τα αποτελέσματα, γι’ αυτό διαλύουν ένα-ένα τα κράτη με «εμφυλίους» πολέμους, οικονομικές κρίσεις, ιδιωτικοποίηση φυσικών πόρων και έλεγχο γεωργίας (διατροφικός κώδικας), κλπ. Μέσα από την δυστυχία και τον ξεριζωμό των λαών αυγατίζουν τα κέρδη και την εξουσία τους και διαμορφώνουν το κλίμα για την παγκόσμια επικυριαρχία τους.
Το κύριο όπλο τους είναι το φάρμακο, η βιοχημεία, η διαχείριση των συστημάτων υγείας. Είναι ακόμη πιο ισχυρό κι από τις βόμβες και τους πυραύλους. Τα εργαστήρια Βιοχημικού Πολέμου δεν έχουν σταματήσει τον αγώνα δρόμου, παρά την απαγόρευση μετά τον όλεθρο του Α’ Παγκ. Πολέμου. Μεταλλαγμένοι ιοί και μικρόβια ξεφεύγουν, ηθελημένα ή όχι, συχνά από τα εργαστήρια. Η νανοτεχνολογία και τα ντρον προδιαγράφουν ένα ζοφερό μέλλον και ιδιαίτερα με παρανοϊκά ανδρείκελα σε θέσεις εξουσίας.
Το σκηνικό όπως το περιγράφω φαίνεται εφιαλτικό, αλλά πρέπει να το δούμε σαν παρατηρητές. Όπως βλέπουμε ένα μικρόβιο στο μικροσκόπιο, που φαντάζει σαν φοβερό τέρας. Έτσι αυτά τα τέρατα που κάνουν τους πολέμους και προκαλούν πόνο και δυστυχία, δεν είναι κάτι παραπάνω από μικρόβια. Η δύναμη που κατέχουν είναι προσωρινή κι ό,τι και να κάνουν η Γη θα τους ξεράσει και συνεχίζει να δημιουργεί ζωή.
«Ο πλανήτης ακολουθεί το δικό του ρυθμό. Εμείς είμαστε οι επισκέπτες, οι φιλοξενούμενοι. Δεν έχουμε τη δύναμη ούτε το δικαίωμα να επιβάλουμε το δικό μας τρόπο…» αναφέρεις στο «Gigan - Το δίκιο του ισχυρού». Ποιο είναι το τρωτό σημείο των ισχυρών;
Το τρωτό σημείο των ισχυρών είναι η αλαζονεία τους. Έχουν ξεχάσει ότι είναι άνθρωποι και θνητοί. Μέσα στην παράνοιά τους καταστρέφουν τη φύση, τη ζωή. Προκαλούν πόνο δυστυχία και θάνατο και δεν διανοούνται ότι η ισχύς τους είναι παροδική. Μέσα στους αιώνες εμφανίστηκαν πολλοί «ισχυροί» που τους κατάπιε και τους ξέρασε ο Χρόνος.
Στους «Φυγάδες Εραστές» παρουσίασες μια εξαιρετική συλλογή ποιημάτων, σχηματική ποίηση όπως τη χαρακτηρίζεις. Θα έχει συνέχεια;
Ποιήματα έχω αρκετά και συνεχίζω να γράφω. Ίσως κάποια στιγμή να εκδώσω ακόμη μια συλλογή.
Μια σύντομη αναδρομή στην εκτός μουσικής διαδρομή της ζωής σου… (περιοδικά, εφημερίδες, κόμικ).
Ευθυμογραφήματα, Παράξενα διηγήματα, κλπ. σε περιοδικά. Διηγήματα Επ. Φαντ. σε περιοδικά: «Χιονάτη για μεγάλους» του Κοτρώνη, «Ελεύθερη πόλη», «Άναρχος», «Εννέα» Ελευθεροτυπίας. Στήλη παρουσίασης ροκ μουσικών, στο «Μουσικό Εξπρές» του Τάσου Ψαλτάκη, καθώς και μικρά διηγήματα σε άλλα έντυπά του. Μουσικά άρθρα σε περιοδικά Σωματείων, Συλλόγων και διάφορα άλλα.
Ποια ήταν η στιγμή της ζωής σου που το φανταστικό συνάντησε την πραγματικότητα;
Το φανταστικό και η πραγματικότητα συνυπάρχουν αέναα και δεν ζει το ένα δίχως το άλλο.
Ποιο συγκρότημα δεν θα καλούσαν ποτέ οι «Εντολείς» να παίξει;
Το σύνολο των «Οξύαυλων».
*Η πρώτη παρουσίαση του νέου βιβλίου «Οι Εντολείς» του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη θα γίνει στο ΠΚΕ ΟΤΕ (3ης Σεπτεμβρίου 110, Πλ. Βικτωρίας) την Πέμπτη 2 Απριλίου 2020 και η δεύτερη το Σάββατο 21 Μαρτίου στο Live Studio, Λ. Δημοκρατίας 246, Αγ. Ανάργυροι. Θα ακολουθήσει live με την Λερναία Ύδρα και guests.
Τον καιρό αυτό κυκλοφορεί το έκτο βιβλίο του με τον πολύ ενδιαφέροντα τίτλο «Οι Εντολείς», τρία χρόνια μετά την πρώτη επίσημη ποιητική του απόπειρα με τίτλο «Φυγάδες Εραστές». Η συγγραφική του πορεία είναι παράλληλη με τη μουσική και εξίσου ενδιαφέρουσα.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και μεγαλωμένος στο Σιδηρόκαστρο Σερρών ανέπτυξε από νεαρή ηλικία την πολυσχιδή καλλιτεχνική του φύση παράλληλα με την πανεπιστημιακή του γνώση (χημικός - μικροβιολόγος, οδοντίατρος). Υπήρξε ίνδαλμα χιλιάδων φοιτητών που έσπευδαν στις συναυλίες των συγκροτημάτων του Λερναία Ύδρα και DNA, ενώ δημιούργησε με επιτυχία το δικό του μουσικό στέκι «Σοφίτα» στην Πλάκα στη δεκαετία του 80 με ζωντανή μουσική και τη δική του ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία «Πολύαυλος».
Έγραψε μουσική για πολλά θεατρικά έργα όλων των ειδών, για ιδιωτικούς και περιφερειακούς θιάσους καθώς και για τον κινηματογράφο. Κείμενά του, διηγήματα, νουβέλες φανταστικής λογοτεχνίας, ευθυμογραφήματα, παράξενα διηγήματα, χρονογραφήματα, μουσικά, κοινωνικοπολιτικά και κείμενα εναλλακτικής ιατρικής δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.
Είναι από τους ανθρώπους που άδραξαν την κάθε μέρα που περνούσε. Το παράλληλο συναρπαστικό σύμπαν του ανέδειξε πολλές αλήθειες μέσα από τα γραπτά του. Γνήσιος Ονειροταξιδευτής. Με αφορμή το νέο βιβλίο του «Οι Εντολείς» κάναμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το συγγραφικό του κυρίως έργο, που αναπόφευκτα είναι συνδεδεμένο με το παράλληλο μουσικό του σύμπαν.
Ποια εσωτερική ανάγκη εκφράζεις στο νέο σου έργο και ποιο ήταν βασικό ερέθισμα του νέου βιβλίου;
Γενικά, γράφοντας, θέλω να μοιραστώ με τους συνοδοιπόρους της ζωής τις προσωπικές μου εμπειρίες, εκπληρώνοντας κοινωνικό χρέος αλλά και εσωτερική ανάγκη επικοινωνίας. Λέγοντας εμπειρίες, δεν αναφέρομαι απλά σε μια περιγραφή γεγονότων της καθημερινότητας, αλλά και σε κάθε είδους εναλλακτικής εμπειρίας μέσα από ερευνητικά μονοπάτια απλής αλλά και υπερβατικής αντίληψης. Είναι και ο λόγος που ονόμασα το είδος της γραφής μου: Φιλοσοφική Φαντασία (Φ.Φ.), ως χαρακτηριστικό της φιλοσοφικής ερευνητικής πρόθεσης που επικαλύπτει την τεχνολογική υπέρβαση της κλασσικής Επιστημονικής Φαντασίας, και την ερευνητική οπτική κάθε είδους φανταστικής λογοτεχνίας.
Ποιοι είναι οι «Εντολείς»; Υπάρχουν στην πραγματικότητα;
Οι «Εντολείς» υπάρχουν και μάλιστα όχι μόνο στην δική μας πραγματικότητα, αυτήν που θεωρούμε δεδομένη και συναποδεχόμαστε λίγο-πολύ όλοι, αλλά και σε κάθε άλλη Πραγματικότητα, πέρα από τα αντιληπτικά μας όρια.
Το βιβλίο σου είναι μια συνέχεια θεματολογική προηγούμενων εκδόσεων;
Οι «Εντολείς» είναι το τρίτο μου μυθιστόρημα Φ.Φ., που κλείνει τον κύκλο του «Ονειροταξιδευτή». Μαζί με το δεύτερο μυθιστόρημα: «Θέλω να σε βοηθήσω, μα δεν μπορείς να με καταλάβεις», αποτελούν ένα είδος τριλογίας, που ο συνδετικός ιστός είναι το φιλοσοφικό και ιδεολογικό υπόβαθρο κι όχι η συνέχεια του μύθου.
Στο συγγραφικό σου έργο φαίνεται να σε απασχολεί ο κύκλος Ενέργεια - Ζωή - Επίγνωση. Πόσο σημαντικός είναι ο κύκλος αυτός στη ζωή του ανθρώπου και πως μπορεί να τον ακολουθήσει ο άνθρωπος συνειδητά;
Η ενέργεια είναι μία, αλλά με άπειρες μορφές έκφρασης. Η σπουδαιότερη απ’ αυτές, είναι η ζωή, από την διαδικασία της οποίας παράγεται η Επίγνωση, μια εκλεπτυσμένη και ιδιαίτερη μορφή ενέργειας. Με την σειρά της η Επίγνωση μπορεί να παράγει και να διαμορφώνει τις εντολές ζωής, με τις οποίες κάποιος μπορεί να τιθασεύσει την Ενέργεια. Ένας αέναος κύκλος Ενέργειας - Ζωής - Επίγνωσης. Αφού η ζωή είναι αποτέλεσμα ενεργειακών εντολών Επίγνωσης, που με τη σειρά της παράγεται από την διαδικασία ζωής, όσο υπάρχει ενέργεια, υπάρχει ζωή και όσο υπάρχει επίγνωση, υπάρχει συνειδητή ζωή.
Πότε εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα γραφής στη ζωή σου;
Γράφω από πολύ μικρός και με ιδιαίτερη κλίση στην φανταστική λογοτεχνία. Παρόλο που αργότερα έγραψα και επαγγελματικά σε περιοδικά (Ευθυμογραφήματα, παράξενα διηγήματα, Χρονογραφήματα, κλπ.), σταμάτησα την συνεργασία γιατί ένοιωθα ότι μόνο μέσα από την Φανταστική Λογοτεχνία μπορούσα να εκφραστώ και να αισθάνομαι όμορφα.
Η μουσική τι ρόλο έπαιξε στην παράλληλη συγγραφική εξέλιξή σου;
Η μουσική είναι μια υπερβατική γλώσσα επικοινωνίας, που ξεπερνά τα στενά όρια της Λογικής, και είναι η πύλη για το άγνωστο, για άλλους κόσμους. Ασφαλώς για μένα υπήρχε αλληλεπίδραση μουσικής και γραπτού λόγου στην δημιουργία οποιουδήποτε έργου. Εκτός από το διπλό LP «Σε άλλους κόσμους» (1973-1976), και άλλα έργα, όπως η «Oratia» (μουσικό έργο της δεκαετίας ’80 που δεν δισκογραφήθηκε, αλλά υπάρχουν κάποια demo στο Youtube), είναι χαρακτηριστικά αυτής της αλληλεπίδρασης.
Υπήρξαν τραγούδια σου που αναπτύχθηκαν θεματολογικά μέσα στα βιβλία σου;
Υπάρχουν, κυρίως, ποιήματά μου μέσα στα δυο πρώτα μυθιστορήματα και ακόμη στη συλλογή «Gigan». Το τελευταίο μου βιβλίο, η ποιητική συλλογή «Φυγάδες εραστές», πιθανόν να έπαιξε ρόλο στην εκτόνωση της ποιητικής πίεσης και δεν αισθάνθηκα κάποια ανάγκη να εκφραστώ.
Την εποχή του εμβληματικού δίσκου σου «Σε Άλλους Κόσμους» σε τι φάση βρισκόταν η σχέση σου με τη γραφή;
Το έργο «Σε άλλους κόσμους» το έγραψα τον Αύγουστο του 1973 και στις αρχές Φθινοπώρου το προβάραμε στην 11η Εντολή (Πλάκα). Αργά το βράδυ, όταν επιστρέφαμε, παρέα με άλλους μουσικούς και φίλους, συνήθως περπατούσαμε μαζί με τον αείμνηστο Άγγελο Μαστοράκη (Μεταφραστή πολλών βιβλίων Επ. Φαντ., εκδότη σχετικού περιοδικού, καθώς και του Εννέα της Ελευθεροτυπίας) που με ρωτούσε τί καινούργιο γράφω. Όταν του περιέγραψα στοιχεία από μια νέα μου ιστορία, με ρώτησε αν διάβασα το τάδε βιβλίο (τότε δεν υπήρχαν μεταφρασμένα βιβλία Επιστημονικής Φαντασίας), κι όταν του είπα ότι δεν ξέρω ξένες γλώσσες, έμεινε άναυδος. Αργότερα όταν ανέλαβε την έκδοση του Εννέα, μου ζητούσε να γράφω. Τελικά του έδωσα και δημοσιεύτηκαν δυο νουβέλες μου. Όταν ηχογραφούσα το «Σε άλλους κόσμους» (Φθινόπωρο 1974 - Δεκ.1975), συγκατοικούσα με την αξέχαστο Τζούλιο Κοφίνο (Μεταφραστή πολλών βιβλίων Επ. Φαντ. και ανταποκριτή του Αμερικάνικου περιοδικού Science Fiction), που ακούγοντας περιλήψεις από αυτά που έγραφα, με παρότρυνε να ολοκληρώσω κάποιο, να μου το μεταφράσει και να το προωθήσει μέσα από το περιοδικό σε διεθνές αναγνωστικό κοινό. Εκείνη την εποχή το μυαλό μου ήταν στην ηχογράφηση του δίσκου. Μετά την κυκλοφορία του διπλού LP «Σε άλλους κόσμους» (1η έκδοση Ιαν. 1976), μου είχε γίνει πρόταση, να γράψω την μουσική σε μια ταινία Καναδικής παραγωγής. Επειδή δεν κάλυπταν οικονομικά το πρότζεκτ που είχα προτείνει, η συνεργασία δεν έγινε, αλλά η επαφή μου με τον Έλληνα παραγωγό Γιώργο Ιακωβίδη συνεχίστηκε. Έμενα από την άλλη μεριά της Αλεξάνδρας, και πήγαινα τακτικά για καφέ και τα λέγαμε. Γνώριζε ότι γράφω Φανταστική Λογοτεχνία και μια μέρα μου είπε ότι η ΕΤ-2 κάνει μια σειρά με ταινίες Επιστημονικής Φαντασίας Ελλήνων συγγραφέων προτείνοντάς μου να του ετοιμάσω μια περίληψη. Την οποία θα πρότεινε στην ΕΤ-2. Του είχα δώσει «Ο πόλεμος των Ζωδίων», που εγκρίθηκε. Μου έκανε μάθημα, πώς να σεναριοποιήσω την ιστορία μου, και μού έδωσε να διαβάσω σενάρια. Άρχισα να δουλεύω, αλλά τελικά η παραγωγή σταμάτησε, λόγω Νικ. Μαστοράκη, ο οποίος πρόλαβε και γύρισε την ταινία του. Λόγω μιας εκπομπής του με φοιτητές μετά το «Πολυτεχνείο», που τους «έκαψε», τα κόμματα αντέδρασαν έντονα και η παραγωγή διακόπηκε.
Η ερευνητική πλευρά του συγγραφικού σου έργου σου που σε έχει οδηγήσει;
Για να γράψεις, ειδικά ένα μεγάλο μυθιστόρημα, χρειάζεται συνεχής έρευνα. Η έρευνα πάντα σου ανοίγει ορίζοντες και διευρύνει την αντιληπτικότητά σου.
Το βιβλίο σου «Ονειροταξιδευτής» (2004), μια περιπέτεια φιλοσοφικής φαντασίας, όπως την ονομάζεις, άνοιξε την τριλογία αυτή κι έφερε κοντά σου ένα αναγνωστικό κοινό που σε ακολουθεί έως σήμερα σε γοητευτικά νοητικά μονοπάτια. Το φαντασιακό αυτό κομμάτι του νου πώς λειτουργεί και πόση αξία έχει στην σημερινή ζωή που δεν αφήνει περιθώρια διαπλανητικών αποδράσεων;
Η «Πραγματικότητα», που διαχειρίζομαι διεξοδικά στους «Εντολείς», δεν είναι κάτι συμπαγές, αλλά ρευστή, όπως ένα σύννεφο που αλλάζει συνεχώς μορφές. Οι άνθρωποι, από φόβο για το άγνωστο παγιδεύονται σε γνωστές διαδρομές, ακόμη κι αν τους βλάπτουν, αν τους παγιδεύουν, αν τους σκλαβώνουν. Η Πραγματικότητά τους αρχίζει να στερεοποιείται και να τους παγιδεύει σαν φυλακή, αλλά δεν τους νοιάζει, επειδή την συναποδέχονται όλοι. Στη σπηλιά του Πλάτωνα περιγράφεται γλαφυρά, με τί καχυποψία θα έβλεπαν όλοι κάποιον που «είδε» και τους μιλούσε για τον έξω κόσμο. Η ρευστότητα είναι και το κλειδί της απελευθέρωσής μας.
Σε τι φάση βρίσκεται η μουσική σου πλευρά και οι υπόλοιπες δραστηριότητές σου;
Με την «Λερναία Ύδρα» συνεχίζουμε τις πρόβες. Έχουμε να παίξουμε: α) στην παρουσίαση του βιβλίου την Πέμπτη 2 Απριλίου 2020 στο ΠΚΕ ΟΤΕ (3η Σεπτεμβρίου 110, Πλ. Βικτωρίας) και β) το Σάββατο 21 Μάρτη στο Live Studio, Λ. Δημοκρατίας 246,Αγ. Ανάργυροι), που πιθανόν η συναυλία να κυκλοφορήσει και σε CD. Δισκογραφικά, εκτός από ακυκλοφόρητα κομμάτια για την «Λερναία Ύδρα», παίρνουν σειρά και άλλες δουλειές όπως ένα CD με Μπαλάντες.
Τι πιστεύεις για το κορονοϊό; Βρίσκεις κάποια σχέση με τους «Εντολείς»;
Ο Κορονοϊός είναι ένα από βιοχημικά όπλα ενός αόρατου σιωπηλού πολέμου, που διεργάζεται μια αόρατη μαφία διεστραμμένων. Τα δραματικά γεγονότα που βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, πρέπει να μας κάνουν επιφυλακτικούς και να ερευνούμε προσεκτικά κάθε γεγονός που βάζει σε κίνδυνο την υγεία, την ζωή μας και υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας. Να σπάσουμε το γυαλί της εικονικής πραγματικότητας που μας εγκλώβισε μια μαφία παρανοϊκών ανθρώπων με το παντοδύναμο όπλο της, τα ΜΜΕ. Είναι μαφία που κατέχει τις Φαρμακοβιομηχανίες (πρωτίστως), τις Τράπεζες, ΜΜΕ, Βιομηχανίες όπλων, Ενέργεια, κλπ., που ελέγχει τους διεθνείς οργανισμούς, τις πολιτικές εξουσίες των κρατών, και μετέτρεψε τους λαούς σε πρεζόνια του χρήματος, χωρίς αξίες.
Είναι η ίδια μαφία που βρίσκεται πίσω από τους Α’ και Β’ Παγκόσμιους Πολέμους και του Γ’, αόρατου Πολέμου, που βιώνουμε εδώ και δεκαετίες και ο οποίος γίνεται πλέον με μοντέρνα συστήματα. Ένας Γ’ Παγκ. Πόλεμος, αν γινόταν όπως οι προηγούμενοι, θα όπλιζε τους λαούς και θα ήταν απρόβλεπτα τα αποτελέσματα, γι’ αυτό διαλύουν ένα-ένα τα κράτη με «εμφυλίους» πολέμους, οικονομικές κρίσεις, ιδιωτικοποίηση φυσικών πόρων και έλεγχο γεωργίας (διατροφικός κώδικας), κλπ. Μέσα από την δυστυχία και τον ξεριζωμό των λαών αυγατίζουν τα κέρδη και την εξουσία τους και διαμορφώνουν το κλίμα για την παγκόσμια επικυριαρχία τους.
Το κύριο όπλο τους είναι το φάρμακο, η βιοχημεία, η διαχείριση των συστημάτων υγείας. Είναι ακόμη πιο ισχυρό κι από τις βόμβες και τους πυραύλους. Τα εργαστήρια Βιοχημικού Πολέμου δεν έχουν σταματήσει τον αγώνα δρόμου, παρά την απαγόρευση μετά τον όλεθρο του Α’ Παγκ. Πολέμου. Μεταλλαγμένοι ιοί και μικρόβια ξεφεύγουν, ηθελημένα ή όχι, συχνά από τα εργαστήρια. Η νανοτεχνολογία και τα ντρον προδιαγράφουν ένα ζοφερό μέλλον και ιδιαίτερα με παρανοϊκά ανδρείκελα σε θέσεις εξουσίας.
Το σκηνικό όπως το περιγράφω φαίνεται εφιαλτικό, αλλά πρέπει να το δούμε σαν παρατηρητές. Όπως βλέπουμε ένα μικρόβιο στο μικροσκόπιο, που φαντάζει σαν φοβερό τέρας. Έτσι αυτά τα τέρατα που κάνουν τους πολέμους και προκαλούν πόνο και δυστυχία, δεν είναι κάτι παραπάνω από μικρόβια. Η δύναμη που κατέχουν είναι προσωρινή κι ό,τι και να κάνουν η Γη θα τους ξεράσει και συνεχίζει να δημιουργεί ζωή.
«Ο πλανήτης ακολουθεί το δικό του ρυθμό. Εμείς είμαστε οι επισκέπτες, οι φιλοξενούμενοι. Δεν έχουμε τη δύναμη ούτε το δικαίωμα να επιβάλουμε το δικό μας τρόπο…» αναφέρεις στο «Gigan - Το δίκιο του ισχυρού». Ποιο είναι το τρωτό σημείο των ισχυρών;
Το τρωτό σημείο των ισχυρών είναι η αλαζονεία τους. Έχουν ξεχάσει ότι είναι άνθρωποι και θνητοί. Μέσα στην παράνοιά τους καταστρέφουν τη φύση, τη ζωή. Προκαλούν πόνο δυστυχία και θάνατο και δεν διανοούνται ότι η ισχύς τους είναι παροδική. Μέσα στους αιώνες εμφανίστηκαν πολλοί «ισχυροί» που τους κατάπιε και τους ξέρασε ο Χρόνος.
Στους «Φυγάδες Εραστές» παρουσίασες μια εξαιρετική συλλογή ποιημάτων, σχηματική ποίηση όπως τη χαρακτηρίζεις. Θα έχει συνέχεια;
Ποιήματα έχω αρκετά και συνεχίζω να γράφω. Ίσως κάποια στιγμή να εκδώσω ακόμη μια συλλογή.
Μια σύντομη αναδρομή στην εκτός μουσικής διαδρομή της ζωής σου… (περιοδικά, εφημερίδες, κόμικ).
Ευθυμογραφήματα, Παράξενα διηγήματα, κλπ. σε περιοδικά. Διηγήματα Επ. Φαντ. σε περιοδικά: «Χιονάτη για μεγάλους» του Κοτρώνη, «Ελεύθερη πόλη», «Άναρχος», «Εννέα» Ελευθεροτυπίας. Στήλη παρουσίασης ροκ μουσικών, στο «Μουσικό Εξπρές» του Τάσου Ψαλτάκη, καθώς και μικρά διηγήματα σε άλλα έντυπά του. Μουσικά άρθρα σε περιοδικά Σωματείων, Συλλόγων και διάφορα άλλα.
Ποια ήταν η στιγμή της ζωής σου που το φανταστικό συνάντησε την πραγματικότητα;
Το φανταστικό και η πραγματικότητα συνυπάρχουν αέναα και δεν ζει το ένα δίχως το άλλο.
Ποιο συγκρότημα δεν θα καλούσαν ποτέ οι «Εντολείς» να παίξει;
Το σύνολο των «Οξύαυλων».
*Η πρώτη παρουσίαση του νέου βιβλίου «Οι Εντολείς» του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη θα γίνει στο ΠΚΕ ΟΤΕ (3ης Σεπτεμβρίου 110, Πλ. Βικτωρίας) την Πέμπτη 2 Απριλίου 2020 και η δεύτερη το Σάββατο 21 Μαρτίου στο Live Studio, Λ. Δημοκρατίας 246, Αγ. Ανάργυροι. Θα ακολουθήσει live με την Λερναία Ύδρα και guests.
