Πόσο καιρό προετοίμαζες το υλικό για το νέο σου δίσκο «Άνθρωποι» που μόλις κυκλοφόρησε;
Ο δίσκος ξεκίνησε πριν από περίπου τρία χρόνια. Ωστόσο δεν ηχογραφούσαμε όλον αυτό τον καιρό συνεχόμενα αλλά υπήρξαν και κάποιες παύσεις στο διάστημα αυτό. Ξεκίνησα να τον δουλεύω σε πρώτη φάση με τον καλό μου φίλο και συνεργάτη Ορέστη Μπενέκα φτιάχνοντας τα demo του δίσκου και αργότερα ανέλαβε τα ηνία της ηχογράφησης στο στούντιο ο Γιάννης Ταβουλάρης ( Syn Ena Recording Studio), ο οποίος μπήκε και στο κομμάτι της συμπαραγωγής μαζί με εμένα. Τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου ηχογραφήθηκαν ζωντανά μαζί με τους μουσικούς, πράγμα το οποίο ήθελα να κάνω εδώ και χρόνια. Να καταγραφεί δηλαδή σε μία δουλειά μου, η live αίσθηση που έχουν τα τραγούδια όταν παίζονται ζωντανά στο κοινό.
Γιατί επέλεξες αυτό τον τίτλο;
Λίγο πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των μίξεων του δίσκου, άρχισα να σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω έναν τίτλο. Σκεφτόμουνα ένα ένα τα τραγούδια και προσπαθούσα να δω αν κάποιος από τους τίτλους των τραγουδιών θα μπορούσε να δώσει και τον τίτλο σε όλο τον δίσκο.
Αλλά δυστυχώς κάτι μου έλειπε και αυτό ήταν εκείνο το στοιχείο που θα αποτελούσε την σύνδεση μεταξύ τους. Μετά σκέφτηκα τους «Διάβολους», τον «Ληστή», «Τα χέρια τους σφιχτά», τον «Δρόμο», και μου ήρθε η εικόνα ότι ο καθένας από αυτούς είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που διηγείται μία ιστορία, την δική του προσωπική ιστορία..Σκέφτηκα και όλους εμάς που παίζουμε και γράφουμε μουσική, που μέσα σε μία καθόλου εύκολη εποχή θέλουμε κάτι να πούμε, να καταθέσουμε, όλους τους ανθρώπους που δουλεύουν για ελάχιστα πάνω στην τέχνη γιατί επιμένουν και πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. Και έτσι ήρθε ο τίτλος «Άνθρωποι».
Πως ήταν η βόλτα σου στο κέντρο της Αθήνας για τις ανάγκες του videoclipτου τραγουδιού «Η βόλτα»; Τι συναισθήματα σου προκαλεί το κέντρο της πόλης;
Στα γυρίσματα του video της «Βόλτας», πέρασα εκπληκτικά! Καταρχήν την σκηνοθεσία ανέλαβε ο επί χρόνια φίλος μου και εξαιρετικός σε αυτό που κάνει Δημοσθένης Γρίβας, ενώ στην διεύθυνση φωτογραφίας ήταν ο επίσης φοβερός Μανώλης Αρμουτάκης. Τους ευχαριστώ για ακόμα μία φορά! Την «Βόλτα» έτσι την φανταζόμουνα. Ένα πέρασμα από τους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας, εκεί που ούτως η άλλως περπατάω για να σκεφτώ ή να χαλαρώσω. Το αγαπώ πολύ το κέντρο των μεγάλων πόλεων, ειδικά τα βράδια.
Πες μας λίγα λόγια για το «Καλοκαίρι» και τη μελωδία του.
Γράφτηκε ένα βράδυ καλοκαιριού στο σπίτι μου στην Αθήνα. Θα ήθελα να είμαι σε μία ωραία παραλία αλλά βρισκόμουν σε ένα ασφυκτικά ζεστό διαμέρισμα, λόγω καύσωνα. Ήρθε η ιδέα λοιπόν καθώς αναπολούσα το περιβάλλον των ξέγνοιαστων διακοπών και ηχογραφήθηκε στον δίσκο, όπως ακριβώς πρώτο γράφτηκε και σιγομουρμουρήθηκε την πρώτη φορά. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να του βάλω και στίχους. Αλλά ό,τι δοκίμαζα μου φαινόταν ότι το τετραγώνιζε, ότι χανόταν η άπλα και η ελευθερία του. Το «Καλοκαίρι» ήταν ένα μουρμουρητό κοιτάζοντας νοητά τον ορίζοντα της θάλασσας και έτσι αποφάσισα να μην του χαλάσω το χατίρι και να το κρατήσω όπως ήταν αρχικά.
Τι έχει αλλάξει τον τελευταίο καιρό στην δική σου «βόλτα» στην Αθήνα σε σχέση με το παρελθόν;
Λόγω όλης αυτής της κατάστασης που ζούμε, προσέχω πολύ. Και για εμένα και για τους γύρω μου. Έχω περιορίσει αρκετά τις μετακινήσεις μου, οπότε οι ανέμελες βόλτες στο κέντρο της πόλης αποτελούν για λίγο παρελθόν. Προτιμώ να βγαίνω για περπάτημα στη γειτονιά μου στα Άνω Πετράλωνα και σε σημεία που δεν είναι πολυσύχναστα . Οκ δεν πειράζει, όλα τα περάσουν και θα ξανά επιστρέψουμε στις παλιές καλές συνήθειες.
Ο χώρος της μουσικής έχει δεχθεί μεγάλο πλήγμα. Ποια η γνώμη σου πάνω σε αυτό;
Όχι μόνο της μουσικής, αλλά όλος ο καλλιτεχνικός χώρος. Τί να πω, το βίωσα όπως όλοι μας από πρώτο χέρι με πολύ μεγάλες δυσκολίες. Όλοι οι άνθρωποι του χώρου ήταν οι πρώτοι που ανέλαβαν με υπευθυνότητα, λόγω της πανδημίας , την ακύρωση παραστάσεων και συναυλιών από πολύ νωρίς και φυσικά θα είναι οι τελευταίοι που θα επιστρέψουν στις δουλειές τους. Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για όλο αυτό γιατί όλοι είχαν την επίγνωση του κινδύνου που υπάρχει και ανταποκρίθηκαν άμεσα. Από εκεί και πέρα η κρατική μέριμνα για τους καλλιτέχνες ήταν ελάχιστη. Μεγάλο ποσοστό δεν κατάφερε να στηριχθεί με κάποιο επίδομα και αναρωτιέμαι πώς μπορεί να σκέφτονται όλοι αυτοί που κανονίζουν τις ζωές μας. Πώς ζει τους τελευταίους μήνες όλος αυτός ο κόσμος? Μουσικοί, τεχνικοί, ηθοποιοί, χορευτές..Πλήρης απαξίωση των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, που κάποιοι αγνοούν πως και αυτοί είναι εργαζόμενοι.
Επέλεξες να κυκλοφορήσεις το υλικό του τρίτου σου δίσκου αυτή τη δύσκολη και πρωτοφανή περίοδο. Πως κατέληξες σε αυτή την απόφαση;
Ο δίσκος «Άνθρωποι», ήταν σχεδόν έτοιμος πριν γίνουν όλα αυτά και κανένας μας δεν περίμενε είναι αλήθεια ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι. ‘Όμως πρέπει να προχωράμε πάντα. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορεί η περίοδος αυτή να μην είναι κατάλληλη για την κυκλοφορία ενός δίσκου. Ίσα ίσα που ένιωσα ότι εφόσον δεν μπορούμε να παίζουμε ζωντανά στην παρούσα φάση, ας έχουμε μία άλλη επαφή μεταξύ μας. Καινούργια τραγούδια. Επιπλέον όταν ένας δίσκος είναι έτοιμος, οφείλει να κυκλοφορεί άμεσα, να φεύγει από εσένα και να παίρνει τον δρόμο του.
Έχεις κάποια εικόνα για την «επόμενη μέρα», πως θα ήθελες εσύ να είναι;
Θα ήθελα να επιστρέψουμε όλοι υγιείς και δυνατοί σε κανονικές συνθήκες ζωής και όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Φοβάμαι ότι ο χρόνος αυτός αναμονής θα είναι ισοπεδωτικός για μεγάλο ποσοστό ανθρώπων πράγμα που απεύχομαι. Επίσης θα ήθελα όλη αυτή η αλληλεγγύη και η στήριξη που βιώσαμε μεταξύ μας όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος να συνεχίσει να υπάρχει και μετά, όταν τα πράγματα θα επιστρέψουν στους κανονικούς τους ρυθμούς. Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ενωμένοι γιατί η ζωή πάντα είναι ανατρεπτική και απρόβλεπτη και μπορεί να ξανά βρεθούμε σε ανάλογες καταστάσεις, οπότε οτιδήποτε έρθει θα πρέπει να μας βρει μαζί και δυνατούς.
