Ο Γιώργος Καραδήμος είναι ικανός ερμηνευτής και δημιουργός με μακρά πλέον πορεία, ξεχωριστές καταθέσεις και συνεργασίες.
Αφορμή για τη συζήτησή μας η κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού που τον σμίγει ερμηνευτικά με τον Γιάννη Κότσιρα και στιχουργικά με τον Οδυσσέα Ιωάννου.
Δυο χρόνια πριν είχες χαρίσει ένα τραγούδι σου στον Γιάννη Κότσιρα, τώρα ήρθε η σειρά να ντουετάρει εκείνος μαζί σου. Πως και γιατί γεννήθηκε η συνεργασία αυτή;
Όταν έφτιαξα τη μουσική θεώρησα πως ήταν ταιριαστή για ντουέτο και είπα στον Οδυσσέα Ιωάννου να έχει αυτό στο νου του όταν θα βάλει τα λόγια. Άλλωστε είχα και αρκετό καιρό να κάνω ντουέτο και η ιδέα για τον Γιάννη ήταν του Οδυσσέα. Αμέσως του τηλεφώνησα μιας και υπήρχε οικειότητα από τις προηγούμενες συνεργασίες μας και μόλις το άκουσε ενθουσιάστηκε και δέχτηκε με συγκινητική προθυμία.
Τι υποδοχή είχε-έχει το τραγούδι;
Το τραγούδι αρέσει, αυτό μπορώ να σας το πω σίγουρα. Ένα άλλο ζήτημα είναι και να βρει τις διόδους για να ακουστεί και να πάρει την ευκαιρία του κι από ένα ακόμη μεγαλύτερο κοινό ώστε να έχει τη διαδρομή που του αξίζει. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από ποτέ για καινούργια τραγούδια. Εύχομαι να αποκτήσει τη θέση που του πρέπει σε ένα ορατό μέλλον και όχι ύστερα από 5 ή 10 χρόνια.
Είσαι κι εσύ, εκτός από ερμηνευτής, δημιουργός. Τι ξεχωριστό πιστεύεις έχει ο Οδυσσέας Ιωάννου ως στιχουργός;
Ο Οδυσσέας είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς που έχουμε την τύχη να διαθέτουμε. Έχει ένα πολύ ξεχωριστό και δικό του ύφος γραφής που συχνά ισορροπεί με την ποίηση και ήταν τιμή μου η πρώτη μας συνεργασία. Εύχομαι να ακολουθήσουν κι άλλες.
Γιατί γράφεις τραγούδια;
Γιατί όταν δεν γράφω περνάω πολύ δύσκολες περιόδους. Δεν είναι στο χέρι μου αν θα γράψω ή όχι. Μου το “επιβάλλει” το μέσα μου. Όσο υπάρχει μέσα μου η φλόγα της δημιουργίας θα συνεχίσω. Αυτό είναι και το μόνο που εύχομαι. Να είμαι ψυχικά υγιής για να έχω την ανάγκη να δημιουργώ. Είναι τόσο σημαντικό όσο η αναπνοή για μένα.
Οι μέρες είναι ζόρικες και στα ντόπια πράγματα και διεθνώς. Θεωρείς ότι αυτό το ζόρι «περνάει» στο τραγούδι. Κι αν ναι πως; Αν όχι, γιατί;
Θεωρώ πως ο κόσμος δεν έχει διάθεση να ακούσει το ζόρι που περνάει και μέσα από τα τραγούδια. Μάλλον θα επιλέξει κάτι για να ξεχαστεί ύστερα από 2 χρόνια πανδημίας και εγκλεισμού καθώς και της νέας οικονομικής κρίσης.
Ποιοι καλλιτέχνες σ’ έχουν επηρεάσει;
Οι μεγάλοι μας ποιητές και συνθέτες. Αυτοί είναι το ευαγγέλιο μου και ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική συνολικά.
Τα σχέδιά σου, τώρα την καλοκαιριά;
Η ολοκλήρωση του δίσκου μου σχεδόν 10 χρόνια από τον προηγούμενο καθώς επίσης και σχέδια για εμφανίσεις για το χειμώνα.
Ραδιόφωνο ακούς; Τι σ’ αρέσει και τι δε σ’ αρέσει στη σημερινή play list κατάστασή του που δείχνει να γενικεύεται;
Ακούω όλο και πιο σπάνια ραδιόφωνο. Λειτουργεί σε πλαίσιο πολύ ασφυκτικό τα τελευταία χρόνια. Με στενοχωρεί πολύ αυτό γιατί είναι σαν να δένει τα χέρια στους καλλιτέχνες, κυρίως σε αυτούς που δεν είναι «πρώτης γραμμής», να πρωτοτυπήσουν και να πειραματιστούν. Δημιουργεί την αίσθηση του «μάταιου» και αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα. Θεωρώ πως λειτουργεί αυτοκαταστροφικά καθώς λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο, πολύ μικρό αριθμό καλλιτεχνών συρρικνώνοντας ένα είδος που μεγαλουργούσε και έβγαζε διαμάντια τις προηγούμενες δεκαετίες.
Μπορεί στις μέρες μας ένας ερμηνευτής-δημιουργός, της δική σου σχολής, να βιοπορίζεται αξιοπρεπώς εξασκώντας την τέχνη-αγάπη του;
Όλο και πιο δύσκολα χρόνο με το χρόνο. Και αυτό είναι ήττα όλων όσων ασχολούνται με το τραγούδι. Καλλιτεχνών, παραγωγών, εταιριών, κοινού.
Το πιο σημαντικό προτέρημα και το πιο «οδυνηρό» ελάττωμά σου;
Αν δεν ήμουν τόσο πεισματάρης και δεν αγαπούσα τόσο αυτό που κάνω, θα τα είχα ήδη παρατήσει. Το μεγαλύτερο ελάττωμά μου που πραγματικά με ταλαιπωρεί είναι η τελειομανία μου. Παιδεύω παρά πολύ κάθε τραγούδι κυρίως στο στάδιο ενορχήστρωσης και μίξης ώστε να με αντιπροσωπεύει 100%.
Είσαι αρκετά χρόνια πλέον στο τραγούδι. Είσαι ευχαριστημένος απ’ όσα έχεις πετύχει;
Το γεγονός πως έχω γράψει ή έχω ερμηνεύσει τραγούδια που είχαν διαχρονικότητα είναι κάτι που με κάνει να νιώθω καλά για όσα έχω καταφέρει. Αυτό είναι σημαντικό και ζητούμενο για κάθε καλλιτέχνη. Θα ήμουν ψεύτης όμως αν έλεγα πως είμαι ευχαριστημένος. Θεωρώ πως δεν έχω κατακτήσει τις κορυφές που ήθελα και μπορούσα. Αν τελικά συνεχίσω στο χώρο ίσως τα καταφέρω.
Το πιο πρόσφατο τραγούδι που άκουσες και σου έκλεψε την καρδιά;
Το “Νερό στη Βάρκα” του Ορέστη Ντάντου με τη Μαρία Φριτζήλα. Άψογο απ’ όλες τις απόψεις. Δημιουργεί μουσικά μια ατμόσφαιρα που συνάδει εξαιρετικά με το στίχο και σε ταξιδεύει. Ειδικά αν έχεις έλλειψη προσοχής όπως εγώ και δεν αποσπάσαι δευτερόλεπτο αυτό τα λέει όλα.
Το επόμενο δισκογραφικό σου βήμα;
Το ολοκληρωμένο μου άλμπουμ που το φτιάχνω τα 2 τελευταία χρόνια με πολύ κόπο, αγάπη και μεράκι. Θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχω κάνει.
Σε φοβίζει κάτι;
Το μόνο που με φοβίζει είναι να σταματήσει να με τροφοδοτεί η σπίθα της δημιουργίας που ήταν για μένα πάντα τόσο αυτονόητη. Μέρος του εαυτού μου.
Βαριά ευχαριστώ που χρωστάς;
Σε όσους με πλήγωσαν και σε όσους δεν πίστεψαν σε μένα γιατί με πείσμωσαν και με έκαναν δημιουργικό.
Μια ευχή;
Να μάθουμε να εκτιμάμε τα σημαντικά και τα πραγματικά πολύτιμα.
Αφορμή για τη συζήτησή μας η κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού που τον σμίγει ερμηνευτικά με τον Γιάννη Κότσιρα και στιχουργικά με τον Οδυσσέα Ιωάννου.
Δυο χρόνια πριν είχες χαρίσει ένα τραγούδι σου στον Γιάννη Κότσιρα, τώρα ήρθε η σειρά να ντουετάρει εκείνος μαζί σου. Πως και γιατί γεννήθηκε η συνεργασία αυτή;
Όταν έφτιαξα τη μουσική θεώρησα πως ήταν ταιριαστή για ντουέτο και είπα στον Οδυσσέα Ιωάννου να έχει αυτό στο νου του όταν θα βάλει τα λόγια. Άλλωστε είχα και αρκετό καιρό να κάνω ντουέτο και η ιδέα για τον Γιάννη ήταν του Οδυσσέα. Αμέσως του τηλεφώνησα μιας και υπήρχε οικειότητα από τις προηγούμενες συνεργασίες μας και μόλις το άκουσε ενθουσιάστηκε και δέχτηκε με συγκινητική προθυμία.
Τι υποδοχή είχε-έχει το τραγούδι;
Το τραγούδι αρέσει, αυτό μπορώ να σας το πω σίγουρα. Ένα άλλο ζήτημα είναι και να βρει τις διόδους για να ακουστεί και να πάρει την ευκαιρία του κι από ένα ακόμη μεγαλύτερο κοινό ώστε να έχει τη διαδρομή που του αξίζει. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από ποτέ για καινούργια τραγούδια. Εύχομαι να αποκτήσει τη θέση που του πρέπει σε ένα ορατό μέλλον και όχι ύστερα από 5 ή 10 χρόνια.
Είσαι κι εσύ, εκτός από ερμηνευτής, δημιουργός. Τι ξεχωριστό πιστεύεις έχει ο Οδυσσέας Ιωάννου ως στιχουργός;
Ο Οδυσσέας είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς που έχουμε την τύχη να διαθέτουμε. Έχει ένα πολύ ξεχωριστό και δικό του ύφος γραφής που συχνά ισορροπεί με την ποίηση και ήταν τιμή μου η πρώτη μας συνεργασία. Εύχομαι να ακολουθήσουν κι άλλες.
Γιατί γράφεις τραγούδια;
Γιατί όταν δεν γράφω περνάω πολύ δύσκολες περιόδους. Δεν είναι στο χέρι μου αν θα γράψω ή όχι. Μου το “επιβάλλει” το μέσα μου. Όσο υπάρχει μέσα μου η φλόγα της δημιουργίας θα συνεχίσω. Αυτό είναι και το μόνο που εύχομαι. Να είμαι ψυχικά υγιής για να έχω την ανάγκη να δημιουργώ. Είναι τόσο σημαντικό όσο η αναπνοή για μένα.
Οι μέρες είναι ζόρικες και στα ντόπια πράγματα και διεθνώς. Θεωρείς ότι αυτό το ζόρι «περνάει» στο τραγούδι. Κι αν ναι πως; Αν όχι, γιατί;
Θεωρώ πως ο κόσμος δεν έχει διάθεση να ακούσει το ζόρι που περνάει και μέσα από τα τραγούδια. Μάλλον θα επιλέξει κάτι για να ξεχαστεί ύστερα από 2 χρόνια πανδημίας και εγκλεισμού καθώς και της νέας οικονομικής κρίσης.
Ποιοι καλλιτέχνες σ’ έχουν επηρεάσει;
Οι μεγάλοι μας ποιητές και συνθέτες. Αυτοί είναι το ευαγγέλιο μου και ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική συνολικά.
Τα σχέδιά σου, τώρα την καλοκαιριά;
Η ολοκλήρωση του δίσκου μου σχεδόν 10 χρόνια από τον προηγούμενο καθώς επίσης και σχέδια για εμφανίσεις για το χειμώνα.
Ραδιόφωνο ακούς; Τι σ’ αρέσει και τι δε σ’ αρέσει στη σημερινή play list κατάστασή του που δείχνει να γενικεύεται;
Ακούω όλο και πιο σπάνια ραδιόφωνο. Λειτουργεί σε πλαίσιο πολύ ασφυκτικό τα τελευταία χρόνια. Με στενοχωρεί πολύ αυτό γιατί είναι σαν να δένει τα χέρια στους καλλιτέχνες, κυρίως σε αυτούς που δεν είναι «πρώτης γραμμής», να πρωτοτυπήσουν και να πειραματιστούν. Δημιουργεί την αίσθηση του «μάταιου» και αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα. Θεωρώ πως λειτουργεί αυτοκαταστροφικά καθώς λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο, πολύ μικρό αριθμό καλλιτεχνών συρρικνώνοντας ένα είδος που μεγαλουργούσε και έβγαζε διαμάντια τις προηγούμενες δεκαετίες.
Μπορεί στις μέρες μας ένας ερμηνευτής-δημιουργός, της δική σου σχολής, να βιοπορίζεται αξιοπρεπώς εξασκώντας την τέχνη-αγάπη του;
Όλο και πιο δύσκολα χρόνο με το χρόνο. Και αυτό είναι ήττα όλων όσων ασχολούνται με το τραγούδι. Καλλιτεχνών, παραγωγών, εταιριών, κοινού.
Το πιο σημαντικό προτέρημα και το πιο «οδυνηρό» ελάττωμά σου;
Αν δεν ήμουν τόσο πεισματάρης και δεν αγαπούσα τόσο αυτό που κάνω, θα τα είχα ήδη παρατήσει. Το μεγαλύτερο ελάττωμά μου που πραγματικά με ταλαιπωρεί είναι η τελειομανία μου. Παιδεύω παρά πολύ κάθε τραγούδι κυρίως στο στάδιο ενορχήστρωσης και μίξης ώστε να με αντιπροσωπεύει 100%.
Είσαι αρκετά χρόνια πλέον στο τραγούδι. Είσαι ευχαριστημένος απ’ όσα έχεις πετύχει;
Το γεγονός πως έχω γράψει ή έχω ερμηνεύσει τραγούδια που είχαν διαχρονικότητα είναι κάτι που με κάνει να νιώθω καλά για όσα έχω καταφέρει. Αυτό είναι σημαντικό και ζητούμενο για κάθε καλλιτέχνη. Θα ήμουν ψεύτης όμως αν έλεγα πως είμαι ευχαριστημένος. Θεωρώ πως δεν έχω κατακτήσει τις κορυφές που ήθελα και μπορούσα. Αν τελικά συνεχίσω στο χώρο ίσως τα καταφέρω.
Το πιο πρόσφατο τραγούδι που άκουσες και σου έκλεψε την καρδιά;
Το “Νερό στη Βάρκα” του Ορέστη Ντάντου με τη Μαρία Φριτζήλα. Άψογο απ’ όλες τις απόψεις. Δημιουργεί μουσικά μια ατμόσφαιρα που συνάδει εξαιρετικά με το στίχο και σε ταξιδεύει. Ειδικά αν έχεις έλλειψη προσοχής όπως εγώ και δεν αποσπάσαι δευτερόλεπτο αυτό τα λέει όλα.
Το επόμενο δισκογραφικό σου βήμα;
Το ολοκληρωμένο μου άλμπουμ που το φτιάχνω τα 2 τελευταία χρόνια με πολύ κόπο, αγάπη και μεράκι. Θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχω κάνει.
Σε φοβίζει κάτι;
Το μόνο που με φοβίζει είναι να σταματήσει να με τροφοδοτεί η σπίθα της δημιουργίας που ήταν για μένα πάντα τόσο αυτονόητη. Μέρος του εαυτού μου.
Βαριά ευχαριστώ που χρωστάς;
Σε όσους με πλήγωσαν και σε όσους δεν πίστεψαν σε μένα γιατί με πείσμωσαν και με έκαναν δημιουργικό.
Μια ευχή;
Να μάθουμε να εκτιμάμε τα σημαντικά και τα πραγματικά πολύτιμα.
