προσφέρουν και σε εμένα και στο κοινό που με ακολουθεί... Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια στη δουλειά μου (και τη διαβίωσή μου), αλλά αυτός νομίζω ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη»
Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων ο Γιάννης Κότσιρας σε συνέντευξη που παραχώρησε στους Γιάννη Ξυνόπουλο και Μωυσή Ασέρ και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα metro weekend . Μέσα από αυτήν φιλοξενούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα που φανερώνουν τον τρόπο σκέψης αντίληψης και λειτουργίας του ερμηνευτή, πολίτη και ανθρώπου. Ανάμεσά τους και μια τοποθέτηση για τον φίλο και συνεργάτη Δημήτρη Μητροπάνο.
«Εμφανίζομαι με δύο σχήματα. Το πρώτο είναι το «Οn the road», που ξεκινά στις 7 Ιουλίου από τον Πειραιά, και το δεύτερο είναι με την «Εστουδιαντίνα» της Νέας Ιωνίας του Βόλου με τη «Σμύρνη του Έρωτα», το οποίο ξεκινά στις 28 Ιουνίου από τη Λάρισα. Από εκεί και πέρα, διάφορα πράγματα, που δεν έχουν να κάνουν με προσωπικές συναυλίες, αλλά με προτάσεις πολιτισμού, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη σημερινή κατάσταση.
Το ότι δεν μπορώ να βρω εύκολα καλά λαϊκά τραγούδια σήμερα οφείλεται στο αυστηρό κριτήριο που έχω. Είμαι πολύ αυστηρός με τα λαϊκά τραγούδια, γι’ αυτό και δεν έχω πει πολλά. Έχω τραγουδήσει μερικά, 3-5, ως καινούργια πρόταση, που δεν έχουν γίνει τεράστιες επιτυχίες, αλλά έχουν παίξει ένα ρόλο, όπως το «Έλα και κόψε με στα δύο» ή το «Κάπου θα βρεθούμε». Επίσης, το «Πόσο κοστίζει μια ζωή», που έγραψα για τον Μητροπάνο και τον Μπάση, αλλά και το «Τσιγάρο» της Ρεμπούτσικα και της Ζιώγα. Και μερικά άλλα.
Πάντα ήταν πολιτικά επιθετικός ο Μητροπάνος. Σκεφτόταν όπως ένας απλός άνθρωπος και έλεγε αυτά που όλοι λέγαμε τότε (σ.σ.: σχετικές δηλώσεις του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»: «Θα φύγει νύχτα ο Παπανδρέου»). Το ξέρεις ότι ήταν υπερήφανος που τα παιδιά του κατέβαιναν στο δρόμο και διαδήλωναν; Δεν του το επέτρεπε η υγεία του να κατέβει στο δρόμο και να φάει δακρυγόνα στη μούρη, αλλιώς θα ήταν εκεί. Σου το λέω γιατί το έζησα. Για δύο πράγματα «φούντωνε» ο Μητροπάνος: Για την πολιτική και για τον Ολυμπιακό.
Είμαι κατά του παράνομου downloading και, δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία δεν καταλαβαίνει τη σοβαρότητα του προβλήματος. Το να κλείνεις τα μάτια στο πρόβλημα είναι σαν να επιβραβεύεις τον κλέφτη.
Βρίσκω σοφό το αποτέλεσμα των εκλογών, βάσει της τρομοκρατίας που ασκήθηκε. Δεν λέω το λαό σοφό, αλλά το αποτέλεσμα των επιλογών του. Υπέκυψε ο ψηφοφόρος στην απίστευτη τρομοκρατία. Πείστηκε έως ένα βαθμό ότι θα έρθουν οι αριστεροί και θα του πάρουν το σπίτι, ότι θα τον σφάξουν με κονσερβοκούτια ότι δεν θα υπάρχουν τρόφιμα και θα τον διώξουν από την υπέροχη ευρωζώνη! Παρ’ όλα αυτά, δεν έστειλε τη Ν.Δ. στο Θεό, ώστε να κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ούτε έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, που φοβήθηκε όλος ο κόσμος ότι θα μας γυρίσει στη δραχμή. Δεν είμαι βέβαιος ότι ήταν προετοιμασμένος ο ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει. Ξέρω, όμως, πως τίποτε από όλα όσα μπήκαν προς συζήτηση δεν θα έμπαινε, αν δεν υπήρχε αυτό το κόμμα. Ο λαός άφησε τη βόμβα της οικονομίας στα χέρια εκείνων που τη δημιούργησαν και τώρα αυτή η βόμβα είναι έτοιμη να σκάσει. Υπάρχει, δυστυχώς, και ένα τμήμα του λαού που ψηφίζει με φασίζουσα νοοτροπία και δεν ίσχυε τελικά το επιχείρημα ότι δεν ήξεραν τι ψηφίζουν.
Είμαι χωρισμένος και δεν έχω παιδί, εάν με ρωτάς. Έχω μια πολύ καλή σχέση στη ζωή μου και με ενδιαφέρει να κάνω οικογένεια, αλλά δεν το θεωρώ το απόλυτο φετίχ μου. Δεν έχω φετίχ με τα επίπλαστα οράματα της ελληνικής κοινωνίας. Είμαι καλά, και αυτή η στάση ζωής μου επιτρέπει να λειτουργώ πιο ελεύθερα καλλιτεχνικά. Τέλος, να σου πω ότι η δουλειά μου έρχεται σε σύγκρουση με τη σταθερότητα που ζητά μια οικογένεια.
Ναι, πιστεύω, αλλά όχι με την υλιστική άποψη της σύγχρονης επαγγελματικής εκκλησίας. Ίσως εκφράζω μια ενοχλητική για κάποιους αριστερούς άποψη ότι η βάση του σοσιαλισμού είναι ο χριστιανισμός. Η «ισότητα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, επαγγέλματος», το «αγαπάτε αλλήλους», το «ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν», που είναι πράγματα πολύ σοβαρά και πολύ βασικά στο σοσιαλισμό. Το πρόβλημα με τους σύγχρονους εκπροσώπους του χριστιανισμού είναι ότι έχουν αφοσιωθεί σε μια έντονη υλιστική υπόσταση, κάτι που είχε απορρίψει ο ίδιος ο Χριστός, και μάλιστα με θυμό. Αν διαβάσετε την Αγία Γραφή, θα διαπιστώσετε τις τεράστιες διαφορές των διδαχών από αυτά που εφαρμόζονται σήμερα.»
