Τρία χρόνια μετά τα «Φώτα της νύχτας» και δύο μετά το «Λυκόφως», πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά του ξεχωριστού ακκορντεονίστα Αλέξανδρου Καμπουράκη, με τον συμβολικό τίτλο «ΧΧΧ» (τριάντα, όσα και τα χρόνια του), που περιλαμβάνει εννέα οργανικές συνθέσεις σε δική του μουσική. Στον δίσκο συμμετέχει μια ομάδα από δέκα, επίσης ξεχωριστούς μουσικούς, που κατέθεσαν «ψυχή και παιξίματα γεμάτα ομορφιά κι αλήθεια».
Τον Αλέξανδρο Καμπουράκη τον παρακολουθώ εδώ και αρκετά χρόνια ως σολίστα, στο πλευρό συνθετών και ερμηνευτών και μπορώ να πω ότι θαυμάζω τόσο το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία του, όσο και την ευγένειά του. Εκεί όμως που σκέφτηκα πως «πρέπει να κάνουμε κάτι», ήταν όταν πριν από ένα χρόνο τον άκουσα να συνοδεύει τον Βαγγέλη Κορακάκη, σε ένα λαϊκό γλέντι, σε μια «ιεροτελεστία» χωρίς πρόγραμμα και πρόβα στο «Γεντί» της Θεσσαλονίκης.
Έτσι, η κυκλοφορία του «ΧΧΧ» ήταν η καλύτερη αφορμή για να κουβεντιάσουμε με τον Αλέξανδρο Καμπουράκη για όσα συνέβησαν αυτά τα τριάντα χρόνια, από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι τις εμφανίσεις του αυτή την εποχή στις «Χίλιες και δυο νύχτες» στου Ψυρρή...
Πού, πότε και από ποιους γεννιέται ο Αλέξανδρος Καμπουράκης;
-Γεννήθηκα στις 24 Σεπτεμβρίου 1993 στο Μαρούσι. Γονείς μου η Ελισσάβετ Α. Χιδίρογλου, με καταγωγή από τη Σκύρο και την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και ο Στάθης Καμπουράκης, που κατάγεται από τα Αλάγια και το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας.
Ποια ήταν τα πρώτα ακούσματα και οι επιρροές σου;
-Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν οι πάμπολλοι δίσκοι βινυλίου και CD όλου του φάσματος της ελληνικής μουσικής και όχι μόνο, που υπήρχαν στο σπίτι και τους «έλιωνα», καθώς και οι οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις και τα γλέντια με κύριο πρωταγωνιστή τη μουσική. Πατέρας, θείος και παππούς έπαιζαν μπουζούκι, ερασιτεχνικά, μαζί με φίλους μουσικούς. Ιδιαίτερη η παρουσία του αείμνηστου μουσικολόγου - συνθέτη Γιώργου E. Παπαδάκη με ακκορντεόν ή πιάνο και οι ξεχωριστές αναφορές και συζητήσεις μαζί του.
Ποιοι δεξιοτέχνες του ακκορντεόν σε επηρέασαν;
Ο αξεπέραστος Λάζαρος Κουλαξίζης που στάθηκε από την αρχή και παραμένει το πρότυπό μου και μέγας δάσκαλος, σε ανθρώπινο και μουσικό επίπεδο. Ο ήχος του με τρέλαινε από μικρό παιδί. Ο Ανδρέας Τσεκούρας με την ασύλληπτη διάνοιά του που τον πρωτάκουσα μωρό στο soundtrack του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο θίασος». Η μετέπειτα συνάντηση μαζί τους ήταν καθοριστική. Ο Λάζαρος Κουλαξίζης σαν δάσκαλος αφότου γνωριστήκαμε και ο Ανδρέας Τσεκούρας σαν καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών. Ο μεγάλος Κώστας Σταματάκης με τα χρυσά του δάχτυλα και την φωτεινή του ψυχή. Το φαινόμενο Αντώνης Αμιράλης «Παπατζής» αρχικά στην αρμόνικα και έπειτα στο ακκορντεόν. Ο αρχοντικός Γιώργος Κουλαξίζης με τα αγγελικά του χέρια και το απόλυτο παίξιμο. Ο Γιώργος Κοινούσης με το μοναδικό του χρώμα και τις φαντασίες του. Ο brillante ήχος του πρωτοπόρου Βασίλη Βασιλειάδη σε ακκορντεόν και farfisa. Φυσικά η κυρία Ευαγγελία Μαργαρώνη με το ισχυρότατο μουσικό της στίγμα και ήθος. Ο Τάκης Σούκας με το χαρακτηριστικά ιδιαίτερο ύφος του και την σπουδαία παράδοση που κουβαλάει. Στα δημοτικά και λαϊκοδημοτικά ο άφθαστος Άγγελος Αβράμης. Ο Ηρακλής Βαβάτσικας με την βαθειά του γνώση, αφοσίωση και αγάπη στο όργανο και την μουσική. Ο Βασίλης Δρογκάρης με την υπέροχη λυρικότητα και ευαισθησία του. Ο γοητευτικός δυναμισμός και η εκφραστικότητα του Dasho Kurti. Οι ορίζοντες του Θάνου Σταυρίδη. Οι χαρισματικά πολύπλευροι Ντίνος Χατζηιορδάνου και Τάσος Αθανασιάς. Τέλος, οι μάγοι Petar Ratchev, Ionica Minune, ο Ionitsa και Marius από τους «Taraf de haidouks» (τους οποίους και είχα την μεγάλη τύχη να ακούσω παλιά, ζωντανά, στο θέατρο του Λυκαβηττού σε έκσταση).
Είσαι αυτοδίδακτος ή σπουδαγμένος μουσικός;
Ξεκίνησα σαν αυτοδίδακτος. Ήταν τέτοια η αγάπη μου για το όργανο, που μόνος μου από πέντε χρονών καθόμουν με τις ώρες ακούγοντας και παίζοντας «μαζί» με τον δίσκο. Ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν πάλευα και προσπαθούσα να παίξω από όλους τους τόνους, όποια μελωδία μου άρεσε. Είχα «δική μου» τεχνική και δακτυλοθεσία. Στην πορεία διάφορα άλλαξαν και διορθώθηκαν. Συνέχισα με ωδειακές σπουδές και θεωρητικά με τους Κώστα Σκορδίλη, Ανδρέα Τσεκούρα και Ηρακλή Βαβάτσικα. Καταλυτική η γνωριμία μου με τον Λάζαρο Κουλαξίζη. Έχω την τιμή να λέω πως είμαι «μαθητής» του.
Ποια η διαφορά μεταξύ ακκορντεόν και bandoneon;
Είναι δύο φαινομενικά παραπλήσια όργανα, όμως επί της ουσίας έχουν πολύ λίγα κοινά. Το ακκορντεόν είναι συγκερασμένο, είτε με κλαβιέ σαν πιάνο στο δεξί χέρι, είτε Bayan με κουμπιά και μπάσσα στο αριστερό. Κάποια όργανα διαθέτουν convertor σύστημα εναλλαγής (του αριστερού χεριού) από συγχορδίες σε νότες, τα λεγόμενα μελωδικά μπάσσα. Και στα δύο χέρια ακολουθείται απόλυτα λογική σειρά στη διάταξη των νοτών και των συγχορδιών. Σε αντίθεση με το ακκορντεόν, το μπαντονεόν δεν έχει πλήκτρα αλλά κουμπιά και στις δύο πλευρές. Επίσης αντίθετα με το ακκορντεόν τα κουμπιά του μπαντονεόν παράγουν διαφορετική νότα όταν ανοίγει από όταν κλείνει η φυσούνα. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε πληκτρολόγιο στην ουσία είναι δύο. Ένα για τις νότες που παράγονται όταν αυτό ανοίγει και ένα για τις νότες που παράγονται όταν αυτό κλείνει. Δεδομένου ότι το αριστερό και το δεξί πληκτρολόγιο διαφέρουν, ο οργανοπαίκτης πρέπει ουσιαστικά να εξοικειωθεί με τέσσερα πληκτρολόγια ώστε να μάθει να παίζει και κάτι τέτοιο δεν βοηθάει σε καμία περίπτωση ώστε να υπάρξει κάποιος αυτοματισμός. Ακόμα, σε κανένα από αυτά τα πληκτρολόγια η σειρά των κουμπιών δεν αντιστοιχεί με την σειρά των φθόγγων στην κλίμακα. Τέλος διαφέρουν σημαντικά και στον τρόπο κρατήματος.
Τα βιώματα και τα ακούσματα επηρεάζουν και στο παίξιμο;
Θεωρώ πως ναι και μάλιστα υπερβολικά. Στη δική μου περίπτωση αυτό συμβαίνει 100%.
Πότε ξεκινά η επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική;
Από 13 χρονών οι καθηγητές μου στο Μουσικό Γυμνάσιο της Παλλήνης (Π.Μ.Γ.Λ.Π) μου έδιναν συνεχώς βήμα και έτσι εμφανιζόμουν συχνά σε συναυλίες, εκδηλώσεις και τηλεοπτικές εκπομπές πλάι σε σπουδαία ονόματα. Μάλιστα στην Σκύρο έβγαλα το πρώτο μου πανηγύρι στην ίδια ηλικία. Η συνέχεια ήταν και είναι σε μουσικά σύνολα, συνεργασίες με ερμηνευτές και συνθέτες και δισκογραφικές συμμετοχές.
Έχεις ασχοληθεί και με άλλα όργανα εκτός από το ακκορντεόν;
Για μια περίοδο, ναι. Έχω μεγάλο έρωτα με το σαντούρι, το οποίο και διάλεξα σαν όργανο επιλογής στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Παλλήνης για αυτά τα έξι χρόνια, παράλληλα με το ακκορντεόν. Μελετούσα σταθερά και με ιδιαίτερη επιτυχία, όπως έλεγαν. Όμως ήμουν αποφασισμένος να αφοσιωθώ σε ένα όργανο (για πολλούς λόγους) και αυτό ήταν το ακκορντεόν.
Πώς αποφάσισες να μπεις στη διαδικασία να δισκογραφήσεις το υλικό σου;
Το ένιωθα πολύ έντονα μέσα μου, όμως ήμουν διστακτικός. Με παρακίνησαν εκλεκτοί φίλοι-συνάδελφοι, ομολογώ με τρόπο συγκινητικό, όταν άκουσαν το υλικό, αρχικά χωρίς να ξέρουν ότι είναι δικό μου. Έτσι επάρθη η απόφαση και μπήκαμε στο studio. Άλλωστε πιστεύω ότι η νέα γενιά πρέπει να αφήνει το έργο της στην εποχή της.
Γιατί επέλεξες το cd και όχι μια άυλη ψηφιακή κυκλοφορία στο YouTube και στις ψηφιακές πλατφόρμες;
Δεν προτιμώ την άυλη μορφή, πέρα από το «Θείο». Η ζεστασιά, το μοναδικό συναίσθημα του να ανοίγεις τον δίσκο και να κοιτάς ξανά και ξανά εξώφυλλο, κείμενα, φωτογραφίες, συντελεστές και κάθε λογής λεπτομέρεια, είναι μια ιεροτελεστία αναντικατάστατη. Είμαι λάτρης της συλλογής κυρίως βινυλίων αλλά και CD.
Συμφωνώ 100% μαζί σου. Ποια αποδοχή είχαν οι δυο προηγούμενοι δίσκοι σου;
Πολύ συγκινητική. Άνθρωποι ξεχωριστοί που εκτιμώ και σέβομαι βαθειά, εντός και εκτός του χώρου, εκφράστηκαν με πολύ ιδιαίτερα λόγια και για τους δύο δίσκους. Ακόμη και άλλοι άγνωστοι σε μένα έστειλαν μηνύματα από κάθε μεριά της γης, για το πόσο τους άγγιξε το υλικό.
Ποιες οι διαφορές του «ΧΧΧ» από τους δυο προηγούμενους δίσκους;
Αν και οι τρεις δίσκοι έχουν πολλά κοινά, θεωρώ πως το «ΧΧΧ» είναι πιο εσωτερικό, πιο μυστηριακό, πιο εσωστρεφές και μελαγχολικό. Ακόμη και σε δεύτερη ανάγνωση.
Με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι μουσικοί που συμμετέχουν στο «ΧΧΧ»;
Όπως και στους δύο προηγούμενους δίσκους, οι μουσικοί είναι άξιοι σε όλα. Τους ξεχωρίζω και τους αγαπώ, με συγκινεί ο τρόπος που παίζουν. Δέθηκαν όλοι τους με το υλικό από την πρώτη στιγμή. Τους άγγιξε. Άλλοι συνάδελφοι μουσικοί, που πάντοτε επιθυμώ την συνεργασία τους, δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν λόγω συγκυριών.
Πόσο δύσκολο είναι σήμερα, να αναλαμβάνει κανείς μια δισκογραφική παραγωγή;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου κάποιες εταιρείες διαθέτουν budget και αυτό σπάνια, όλα τα στάδια της παραγωγής τα πληρώνουμε μόνοι μας. Δεν υπάρχει ουσιαστική δισκογραφία και στήριξή της, ούτε και παραγωγοί με την παλιά, την αληθινή έννοια. Πηγαίνουμε λοιπόν αφιλοκερδώς, με σεβασμό και χωρίς κανένα εγωισμό να στηρίξουμε ό ένας τον άλλο στις δημιουργίες του. Ζούμε στιγμές μοναδικές που δεν ανταλλάσσονται με τίποτα. Οι άνθρωποι στα studio μας ξέρουν, μας αγαπούν και προσφέρουν και αυτοί την πολύτιμη τέχνη τους με κάθε τρόπο. Ακόμη, η εκτύπωση του δίσκου σε φυσική μορφή με την σειρά της αυξάνει κατά πολύ τα κόστη. Εννοείται πως με στερήσεις, μόχθο αλλά και απόλυτη πίστη στα όνειρα και στις ιδέες μας αυτό παίρνει σάρκα και οστά και αργά ή γρήγορα επιτυγχάνεται. Τότε το αίσθημα είναι μοναδικό.
Θα ήθελα να μας αναφέρεις ενδεικτικά κάποιους από τους συνθέτες και ερμηνευτές με τους οποίους έχεις συνεργαστεί.
Αν μου επιτρέπεις δεν θα ήθελα να αναφερθώ ενδεικτικά, μιας και όλοι τους είναι σημαντικοί: Στέλιος Βαμβακάρης, Βαγγέλης Κορακάκης, Σταμάτης Κραουνάκης, Πέτρος Βαγιόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος, Χρήστος Τσιαμούλης, Γιάννης Γιάρος, Γρηγόρης Βασίλας - Συγκρότημα Πυρήνας, Αλέξης Βάκης, Νίκος Τατασόπουλος, Παναγιώτης Στεργίου, Γιώργος Νταλάρας, Σταμάτης Κόκοτας, Κώστας Χατζής, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Δημήτρης Κοντογιάννης, Κώστας Δουμουλιάκας, Γιάννης Διονυσίου, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Γιάννης Κότσιρας, Πάνος Μπαλάφας, Αναστάσης Μπίτζιος, Δημήτρης Βύζας, Μανώλης Καναρίδης, Αντώνης Παπαϊωάννου, Θεόδωρος Κουέλης, Δημήτρης Ρέππας, Συγκρότημα Bandalaika, Γιάννης Νιάρχος, Στέφανος Δορμπαράκης, Νίκος Γύρας, Λεωνίδας Μπαλάφας, Ορέστης Ντάντος, Λάκης Χαλκιάς, Μανώλης Λιδάκης, Παντελής Θαλασσινός, Βασίλης Λέκκας, Χρόνης Αηδονίδης, Χρυσόστομος Μητροπάνος, Μανώλης Πάππος, Νατάσσα Μποφίλιου, Θωμάς Κωνσταντίνου, Ρένα Μόρφη, Μελίνα Ασλανίδου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Ελεάνα Παπαϊωάννου, Ozlem Dourgouti, Λάμπρος Καρελάς, Στέλιος Διονυσίου, Ιφιγένεια Ιωάννου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Τάσος Γκρους, Αντώνης Αινίτης, Νένα Μεντή, Κατερίνα Στανίση, Μανώλης Τοπάλης, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μαριάννα Παπαμακαρίου, Μαρία Τσάμη, Παναγιώτης Λάλεζας, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Μαρία Παπαλεοντίου, Κατερίνα Τσιρίδου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Shantel, Μαρία Σουλτάτου, Γιώργος Τζώρτζης, Σταυρούλα Εσαμπαλίδη, Βασίλης Κορακάκης, Θοδωρής και Αντώνης Ξηντάρης, Ηρώ Σαΐα, Ανατολή Μαργιόλα, Ασπασία Στρατηγού, Μαρία Φασουλάκη, Σταυρούλα Μανωλοπούλου, Μόρφω Τσαϊρέλη, Εύα Ξένου, Ιουλία Καραπατάκη, Αρετή Κετιμέ, Τρίο Κατάρα, Βασίλης Προδρόμου, Φώτης Βεργόπουλος, Εβελίνα Αγγέλου, Παντελής Θεοχαρίδης, Θοδωρής Μέρμηγκας, Βασίλης Κορδάτος, Αφεντούλα Ραζέλη, Ντένια Κουρούση, Νώε Ζαφειρίδης, Παύλος Ρηγάτος, Λαμπρινή Γιώτη, Χαρούλα Τσαλπαρά, Στέλιος Γαλανός, Άγης Παπαπαναγιώτου, Σεμέλη Παπαβασιλείου, Τάσος Γιαννούσης, Στάθης Γκότσης, Θοδωρής Στούγιος, Διονύσης Πανταζόπουλος, Χριστίνα Γαλιάτσου, Βάλια Τσιργιώτη, Γεωργία Παλαιολόγου, Μπάμπης Βελισσάριος, Λίλυ Ριτσώνη, Σοφία Εμφιετζή, Σπύρος Μπουλής, Νίκος Κυριαζής, Αναστασία Χριστοφιλάκη, Λυδία Μαύρου, Στέλλα Σαμαρά, Ελεάνα Τσεσμελή, Βασιλική Τσιφτσή και Έλενα Βασιλειάδη.
Υπάρχει κάποια από τις συνεργασίες αυτές που ξεχωρίζεις;
Κάθε συνεργασία έχει τη δική της προσωπική μαγεία. Όλες έχουν αφήσει αποτύπωμα παντοτινό. Η κάθε μία για τον δικό της λόγο. Και είναι πολλοί αυτοί οι λόγοι και η επίδρασή τους στην μέχρι τώρα πορεία μου
Η εκτεταμένη συνεργασία σου με τον Βαγγέλη Κορακάκη πώς προέκυψε και τι σου άφησε μέχρι σήμερα;
Το οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον είναι λάτρεις του Βαγγέλη Κορακάκη. Τον ακολουθούν φανατικά από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε. Μοιραία λοιπόν απ’ όταν γεννήθηκα άκουγα τα τραγούδια του και τα λάτρεψα εμμονικά. Ήξερα όλο το έργο του, όλους τους δίσκους του και τα είχα περασμένα όλα εννοείται και στο όργανο. Στα πρώτα επαγγελματικά μου βήματα γνώρισα μέσω κοινών φίλων τον Βασίλη Κορακάκη και τον Τάσο Αθανασιά. Κάποια στιγμή ο Τάσος, χρόνια συνεργάτης του Βαγγέλη Κορακάκη, με πρότεινε στη θέση του. Αυτό για μένα ήταν όνειρο. Μάλιστα η πρώτη μας γνωριμία με τον Βαγγέλη ήταν πάνω στην σκηνή, την ώρα του ήχου και παίξαμε χωρίς καμία πρόβα. Ο άνθρωπος αυτός είναι μια μοναδική περίπτωση σε κάθε επίπεδο. Είναι καθαρόαιμος συνεχιστής της σχολής των μεγάλων λαϊκών, φυσιογνωμία πολύτιμη, με σπάνιες ανησυχίες, ευαισθησίες, ταπεινότητα και ανθρωπιά. Το έργο του έχει λόγο, έκφραση αδαμάντινη και έμπνευση αστείρευτη. Οι μελωδίες και οι στίχοι του είναι αριστουργήματα. Κάθε μας συνεργασία και συνύπαρξη είναι για μένα ευλογία και πολύπλευρο μάθημα. Του είμαι για πάντα ευγνώμων!
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί ή τραγουδιστές με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς;
Είναι πολλοί οι μουσικοί, οι συνθέτες, οι ερμηνεύτριες και οι ερμηνευτές που θα ήθελα να έχουμε συνεργασία. Προτιμώ να μην αναφερθώ έστω και ενδεικτικά σε συγκεκριμένα ονόματα, γιατί θα αδικήσω πολλούς. Και στην προηγούμενη γενιά αλλά και στους νεότερους υπάρχουν εξαιρετικά σημαντικές προσωπικότητες. Μακάρι να συναντηθούν οι δρόμοι μας κάποια στιγμή.
Έχεις πλήρη καταγραφή των ηχογραφήσεων που έπαιξες σαν μουσικός στο studio;
Ναι, φυσικά. Έχω αρχείο των δίσκων σε φυσική μορφή αλλά και όλα τα ψηφιακά, ταξινομημένα από μεράκι, αλλά και για την επίσημη δήλωση στον «Απόλλωνα» για τα συγγενικά δικαιώματα.
Εκτός από τα ορχηστρική μουσική, έχεις ασχοληθεί και με τη σύνθεση τραγουδιών; Υπάρχει «συρτάρι» με ακυκλοφόρητα τραγούδια;
Μέχρι στιγμής, όχι. Πηγαία ως τώρα μου βγαίνει το ορχηστρικό. Αφήνω την φαντασία μου να οδηγήσει σε στίχους και εικόνες. Ελπίζω και χαίρομαι, αυτό να το κάνει και ο κάθε ακροατής. «Συρτάρι» για την ώρα δεν έχω... Ιδέες όμως, ναι.
Ποια είναι η θέση του ακκορντεόν στη μουσική εκπαίδευση; Μουσικά γυμνάσια, πανεπιστήμιο κλπ.
Ενώ ευτυχώς προωθείται πολύ και είναι επίσης πολλά και αξιόλογα τα νέα παιδιά που ασχολούνται με την σπουδή του στα Μουσικά Γυμνάσια, στα Πανεπιστήμια και στα Ωδεία, ωστόσο το ακκορντεόν δυστυχώς δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο όπως είναι π.χ. το πιάνο, η κλασική κιθάρα ή το βιολί. Όμως στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπως και στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στην Άρτα, μπορεί ο σπουδαστής να πάρει ειδίκευση στο ακκορντεόν.
Τι θα συμβούλευες σε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί σήμερα με το ακκορντεόν;
Οπωσδήποτε να αγαπάει την μουσική για την μουσική και όχι σαν μέσο για κάτι άλλο. Φυσικά και το ίδιο το ακκορντεόν και να δει αν με αυτό το όργανο μπορεί να εκφράσει τον ψυχισμό του. Να είναι δίπλα σε ένα δάσκαλο που θα του ανοίγει πεδία και ορίζοντες και θα τον κάνει να το αγαπήσει και όχι να το μισήσει.
Tι νόημα έχει σήμερα, με τον αφανισμό της δισκογραφίας, αλλά και τη γενικότερη οικονομική κρίση, η κυκλοφορία ενός δίσκου και μάλιστα οργανικού και αντιεμπορικού;
Αρχικά την σωτηρία της ψυχής. Ε, είναι, πες και μια άρνηση στα «μεταλλαγμένα».
Ποιες πιστεύεις πως είναι οι αιτίες που οδήγησαν τη δισκογραφία σ ’αυτή την κατάσταση;
Είναι ξεκάθαρα αλλού οι στοχεύσεις. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο εύκολο χρήμα. Ένα ισοπεδωτικό μοντέλο «νέων ηθών», μία οθόνη να σου καλύπτει και αποκαλύπτει τα πάντα και να «εξαφανίζει» κάθε ιδιαιτερότητα.
Χρησιμοποιείς το διαδίκτυο και τα social media; Και, εν τέλει, πιστεύεις πως το διαδίκτυο λειτούργησε θετικά ή αρνητικά για το τραγούδι;
Τα χρησιμοποιώ με μέτρο. Όσον αφορά το τραγούδι και την ευκολία στην πρόσβαση σε αυτό, ανεξάρτητα από τον τόπο και την οικονομική δυνατότητα του καθενός, όπως επίσης και στην αναζήτηση κάθε πληροφορίας με εικόνα και ήχο καθώς και αρχειακού υλικού, λειτούργησε θετικά. Όμως για την δισκογραφία και ό,τι περιλαμβάνει αυτή (ερμηνευτές, μουσικούς και όσους σχετίζονται με την παραγωγή των δίσκων) η ευκολία αυτής της πρόσβασης έχει λειτουργήσει, αν όχι καταστροφικά, σίγουρα αρνητικά.
Ποια είναι η θέση ενός απλού μουσικού στη σημερινή εποχή; Όταν λέω «απλού», εννοώ του μουσικού που δεν έχει εισοδήματα από άλλες δραστηριότητες και ζει μόνο από τις συναυλίες και τα μαγαζιά.
Γενικά είναι πολύ δύσκολη και όσο περνούν τα χρόνια πιστεύω πως γίνεται ακόμη δυσκολότερη. Τα μαθήματα είναι μια δεύτερη πιθανή πηγή εσόδων. Επίσης γίνεται αναγκαία η συμμετοχή σε διαφορετικά σχήματα και μαγαζιά μέσα στις μέρες της εβδομάδας (κάτι που παλιά δεν γινόταν). Τα μεροκάματα είναι κατά βάση χαμηλά, ενώ οι απαιτήσεις μεγάλες. Πολλές φορές τίθεται και το ζήτημα της ασφάλισης, κάτι που σπάνια εκτελείται με συνέπεια οπότε για πολλούς είναι ζητούμενο.
Ποια είναι τα σχέδιά σου, όσον αφορά δίσκους, συναυλίες κλπ; Θα σε ακούσουμε κάπου το φετινό χειμώνα;
Συνεχίζω την συμμετοχή μου στη δισκογραφία, που είναι και η μεγάλη μου αδυναμία. Το studio παραμένει ένα μεγάλο σχολείο για τον κάθε μουσικό σε θέματα αντίληψης, καλλιέργειας και εξέλιξης γιατί εκεί ακούγονται τα πάντα και η εμμονή στη λεπτομέρεια που απαιτεί είναι κάτι που πάντα με εξιτάρει. Παράλληλα γίνονται συζητήσεις για επόμενες συναυλίες και εμφανίσεις. Από το Σάββατο 11 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο θα είμαι στη μουσική σκηνή «Χίλιες και δυο Νύχτες» με «ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ & ΠΑΛΙΑ ΛΑΙΚΑ με τους Κώστα Δουμουλιάκα, Ανατολή Μαργιόλα, Νώε Ζαφειρίδη και Άγη Παπαπαναγιώτου.
-Αλέξανδρε σ’ ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου…
Εγώ ευχαριστώ για την καλή σου διάθεση και την φιλοξενία. Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά!!!
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον τελευταίο δίσκο του Αλέξανδρου Καμπουράκη «ΧΧΧ».
Ακούστε και τους τρεις δίσκους του, στο κανάλι του Αλέξανδρου Καμπουράκη στο YouTube.
Τον Αλέξανδρο Καμπουράκη τον παρακολουθώ εδώ και αρκετά χρόνια ως σολίστα, στο πλευρό συνθετών και ερμηνευτών και μπορώ να πω ότι θαυμάζω τόσο το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία του, όσο και την ευγένειά του. Εκεί όμως που σκέφτηκα πως «πρέπει να κάνουμε κάτι», ήταν όταν πριν από ένα χρόνο τον άκουσα να συνοδεύει τον Βαγγέλη Κορακάκη, σε ένα λαϊκό γλέντι, σε μια «ιεροτελεστία» χωρίς πρόγραμμα και πρόβα στο «Γεντί» της Θεσσαλονίκης.
Έτσι, η κυκλοφορία του «ΧΧΧ» ήταν η καλύτερη αφορμή για να κουβεντιάσουμε με τον Αλέξανδρο Καμπουράκη για όσα συνέβησαν αυτά τα τριάντα χρόνια, από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι τις εμφανίσεις του αυτή την εποχή στις «Χίλιες και δυο νύχτες» στου Ψυρρή...
Πού, πότε και από ποιους γεννιέται ο Αλέξανδρος Καμπουράκης;
-Γεννήθηκα στις 24 Σεπτεμβρίου 1993 στο Μαρούσι. Γονείς μου η Ελισσάβετ Α. Χιδίρογλου, με καταγωγή από τη Σκύρο και την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και ο Στάθης Καμπουράκης, που κατάγεται από τα Αλάγια και το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας.
Ποια ήταν τα πρώτα ακούσματα και οι επιρροές σου;
-Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν οι πάμπολλοι δίσκοι βινυλίου και CD όλου του φάσματος της ελληνικής μουσικής και όχι μόνο, που υπήρχαν στο σπίτι και τους «έλιωνα», καθώς και οι οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις και τα γλέντια με κύριο πρωταγωνιστή τη μουσική. Πατέρας, θείος και παππούς έπαιζαν μπουζούκι, ερασιτεχνικά, μαζί με φίλους μουσικούς. Ιδιαίτερη η παρουσία του αείμνηστου μουσικολόγου - συνθέτη Γιώργου E. Παπαδάκη με ακκορντεόν ή πιάνο και οι ξεχωριστές αναφορές και συζητήσεις μαζί του.
Ποιοι δεξιοτέχνες του ακκορντεόν σε επηρέασαν;
Ο αξεπέραστος Λάζαρος Κουλαξίζης που στάθηκε από την αρχή και παραμένει το πρότυπό μου και μέγας δάσκαλος, σε ανθρώπινο και μουσικό επίπεδο. Ο ήχος του με τρέλαινε από μικρό παιδί. Ο Ανδρέας Τσεκούρας με την ασύλληπτη διάνοιά του που τον πρωτάκουσα μωρό στο soundtrack του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο θίασος». Η μετέπειτα συνάντηση μαζί τους ήταν καθοριστική. Ο Λάζαρος Κουλαξίζης σαν δάσκαλος αφότου γνωριστήκαμε και ο Ανδρέας Τσεκούρας σαν καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών. Ο μεγάλος Κώστας Σταματάκης με τα χρυσά του δάχτυλα και την φωτεινή του ψυχή. Το φαινόμενο Αντώνης Αμιράλης «Παπατζής» αρχικά στην αρμόνικα και έπειτα στο ακκορντεόν. Ο αρχοντικός Γιώργος Κουλαξίζης με τα αγγελικά του χέρια και το απόλυτο παίξιμο. Ο Γιώργος Κοινούσης με το μοναδικό του χρώμα και τις φαντασίες του. Ο brillante ήχος του πρωτοπόρου Βασίλη Βασιλειάδη σε ακκορντεόν και farfisa. Φυσικά η κυρία Ευαγγελία Μαργαρώνη με το ισχυρότατο μουσικό της στίγμα και ήθος. Ο Τάκης Σούκας με το χαρακτηριστικά ιδιαίτερο ύφος του και την σπουδαία παράδοση που κουβαλάει. Στα δημοτικά και λαϊκοδημοτικά ο άφθαστος Άγγελος Αβράμης. Ο Ηρακλής Βαβάτσικας με την βαθειά του γνώση, αφοσίωση και αγάπη στο όργανο και την μουσική. Ο Βασίλης Δρογκάρης με την υπέροχη λυρικότητα και ευαισθησία του. Ο γοητευτικός δυναμισμός και η εκφραστικότητα του Dasho Kurti. Οι ορίζοντες του Θάνου Σταυρίδη. Οι χαρισματικά πολύπλευροι Ντίνος Χατζηιορδάνου και Τάσος Αθανασιάς. Τέλος, οι μάγοι Petar Ratchev, Ionica Minune, ο Ionitsa και Marius από τους «Taraf de haidouks» (τους οποίους και είχα την μεγάλη τύχη να ακούσω παλιά, ζωντανά, στο θέατρο του Λυκαβηττού σε έκσταση).
Είσαι αυτοδίδακτος ή σπουδαγμένος μουσικός;
Ξεκίνησα σαν αυτοδίδακτος. Ήταν τέτοια η αγάπη μου για το όργανο, που μόνος μου από πέντε χρονών καθόμουν με τις ώρες ακούγοντας και παίζοντας «μαζί» με τον δίσκο. Ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν πάλευα και προσπαθούσα να παίξω από όλους τους τόνους, όποια μελωδία μου άρεσε. Είχα «δική μου» τεχνική και δακτυλοθεσία. Στην πορεία διάφορα άλλαξαν και διορθώθηκαν. Συνέχισα με ωδειακές σπουδές και θεωρητικά με τους Κώστα Σκορδίλη, Ανδρέα Τσεκούρα και Ηρακλή Βαβάτσικα. Καταλυτική η γνωριμία μου με τον Λάζαρο Κουλαξίζη. Έχω την τιμή να λέω πως είμαι «μαθητής» του.
Ποια η διαφορά μεταξύ ακκορντεόν και bandoneon;
Είναι δύο φαινομενικά παραπλήσια όργανα, όμως επί της ουσίας έχουν πολύ λίγα κοινά. Το ακκορντεόν είναι συγκερασμένο, είτε με κλαβιέ σαν πιάνο στο δεξί χέρι, είτε Bayan με κουμπιά και μπάσσα στο αριστερό. Κάποια όργανα διαθέτουν convertor σύστημα εναλλαγής (του αριστερού χεριού) από συγχορδίες σε νότες, τα λεγόμενα μελωδικά μπάσσα. Και στα δύο χέρια ακολουθείται απόλυτα λογική σειρά στη διάταξη των νοτών και των συγχορδιών. Σε αντίθεση με το ακκορντεόν, το μπαντονεόν δεν έχει πλήκτρα αλλά κουμπιά και στις δύο πλευρές. Επίσης αντίθετα με το ακκορντεόν τα κουμπιά του μπαντονεόν παράγουν διαφορετική νότα όταν ανοίγει από όταν κλείνει η φυσούνα. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε πληκτρολόγιο στην ουσία είναι δύο. Ένα για τις νότες που παράγονται όταν αυτό ανοίγει και ένα για τις νότες που παράγονται όταν αυτό κλείνει. Δεδομένου ότι το αριστερό και το δεξί πληκτρολόγιο διαφέρουν, ο οργανοπαίκτης πρέπει ουσιαστικά να εξοικειωθεί με τέσσερα πληκτρολόγια ώστε να μάθει να παίζει και κάτι τέτοιο δεν βοηθάει σε καμία περίπτωση ώστε να υπάρξει κάποιος αυτοματισμός. Ακόμα, σε κανένα από αυτά τα πληκτρολόγια η σειρά των κουμπιών δεν αντιστοιχεί με την σειρά των φθόγγων στην κλίμακα. Τέλος διαφέρουν σημαντικά και στον τρόπο κρατήματος.
Τα βιώματα και τα ακούσματα επηρεάζουν και στο παίξιμο;
Θεωρώ πως ναι και μάλιστα υπερβολικά. Στη δική μου περίπτωση αυτό συμβαίνει 100%.
Πότε ξεκινά η επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική;
Από 13 χρονών οι καθηγητές μου στο Μουσικό Γυμνάσιο της Παλλήνης (Π.Μ.Γ.Λ.Π) μου έδιναν συνεχώς βήμα και έτσι εμφανιζόμουν συχνά σε συναυλίες, εκδηλώσεις και τηλεοπτικές εκπομπές πλάι σε σπουδαία ονόματα. Μάλιστα στην Σκύρο έβγαλα το πρώτο μου πανηγύρι στην ίδια ηλικία. Η συνέχεια ήταν και είναι σε μουσικά σύνολα, συνεργασίες με ερμηνευτές και συνθέτες και δισκογραφικές συμμετοχές.
Έχεις ασχοληθεί και με άλλα όργανα εκτός από το ακκορντεόν;
Για μια περίοδο, ναι. Έχω μεγάλο έρωτα με το σαντούρι, το οποίο και διάλεξα σαν όργανο επιλογής στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Παλλήνης για αυτά τα έξι χρόνια, παράλληλα με το ακκορντεόν. Μελετούσα σταθερά και με ιδιαίτερη επιτυχία, όπως έλεγαν. Όμως ήμουν αποφασισμένος να αφοσιωθώ σε ένα όργανο (για πολλούς λόγους) και αυτό ήταν το ακκορντεόν.
Πώς αποφάσισες να μπεις στη διαδικασία να δισκογραφήσεις το υλικό σου;
Το ένιωθα πολύ έντονα μέσα μου, όμως ήμουν διστακτικός. Με παρακίνησαν εκλεκτοί φίλοι-συνάδελφοι, ομολογώ με τρόπο συγκινητικό, όταν άκουσαν το υλικό, αρχικά χωρίς να ξέρουν ότι είναι δικό μου. Έτσι επάρθη η απόφαση και μπήκαμε στο studio. Άλλωστε πιστεύω ότι η νέα γενιά πρέπει να αφήνει το έργο της στην εποχή της.
Γιατί επέλεξες το cd και όχι μια άυλη ψηφιακή κυκλοφορία στο YouTube και στις ψηφιακές πλατφόρμες;
Δεν προτιμώ την άυλη μορφή, πέρα από το «Θείο». Η ζεστασιά, το μοναδικό συναίσθημα του να ανοίγεις τον δίσκο και να κοιτάς ξανά και ξανά εξώφυλλο, κείμενα, φωτογραφίες, συντελεστές και κάθε λογής λεπτομέρεια, είναι μια ιεροτελεστία αναντικατάστατη. Είμαι λάτρης της συλλογής κυρίως βινυλίων αλλά και CD.
Συμφωνώ 100% μαζί σου. Ποια αποδοχή είχαν οι δυο προηγούμενοι δίσκοι σου;
Πολύ συγκινητική. Άνθρωποι ξεχωριστοί που εκτιμώ και σέβομαι βαθειά, εντός και εκτός του χώρου, εκφράστηκαν με πολύ ιδιαίτερα λόγια και για τους δύο δίσκους. Ακόμη και άλλοι άγνωστοι σε μένα έστειλαν μηνύματα από κάθε μεριά της γης, για το πόσο τους άγγιξε το υλικό.
Ποιες οι διαφορές του «ΧΧΧ» από τους δυο προηγούμενους δίσκους;
Αν και οι τρεις δίσκοι έχουν πολλά κοινά, θεωρώ πως το «ΧΧΧ» είναι πιο εσωτερικό, πιο μυστηριακό, πιο εσωστρεφές και μελαγχολικό. Ακόμη και σε δεύτερη ανάγνωση.
Με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι μουσικοί που συμμετέχουν στο «ΧΧΧ»;
Όπως και στους δύο προηγούμενους δίσκους, οι μουσικοί είναι άξιοι σε όλα. Τους ξεχωρίζω και τους αγαπώ, με συγκινεί ο τρόπος που παίζουν. Δέθηκαν όλοι τους με το υλικό από την πρώτη στιγμή. Τους άγγιξε. Άλλοι συνάδελφοι μουσικοί, που πάντοτε επιθυμώ την συνεργασία τους, δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν λόγω συγκυριών.
Πόσο δύσκολο είναι σήμερα, να αναλαμβάνει κανείς μια δισκογραφική παραγωγή;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου κάποιες εταιρείες διαθέτουν budget και αυτό σπάνια, όλα τα στάδια της παραγωγής τα πληρώνουμε μόνοι μας. Δεν υπάρχει ουσιαστική δισκογραφία και στήριξή της, ούτε και παραγωγοί με την παλιά, την αληθινή έννοια. Πηγαίνουμε λοιπόν αφιλοκερδώς, με σεβασμό και χωρίς κανένα εγωισμό να στηρίξουμε ό ένας τον άλλο στις δημιουργίες του. Ζούμε στιγμές μοναδικές που δεν ανταλλάσσονται με τίποτα. Οι άνθρωποι στα studio μας ξέρουν, μας αγαπούν και προσφέρουν και αυτοί την πολύτιμη τέχνη τους με κάθε τρόπο. Ακόμη, η εκτύπωση του δίσκου σε φυσική μορφή με την σειρά της αυξάνει κατά πολύ τα κόστη. Εννοείται πως με στερήσεις, μόχθο αλλά και απόλυτη πίστη στα όνειρα και στις ιδέες μας αυτό παίρνει σάρκα και οστά και αργά ή γρήγορα επιτυγχάνεται. Τότε το αίσθημα είναι μοναδικό.
Θα ήθελα να μας αναφέρεις ενδεικτικά κάποιους από τους συνθέτες και ερμηνευτές με τους οποίους έχεις συνεργαστεί.
Αν μου επιτρέπεις δεν θα ήθελα να αναφερθώ ενδεικτικά, μιας και όλοι τους είναι σημαντικοί: Στέλιος Βαμβακάρης, Βαγγέλης Κορακάκης, Σταμάτης Κραουνάκης, Πέτρος Βαγιόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος, Χρήστος Τσιαμούλης, Γιάννης Γιάρος, Γρηγόρης Βασίλας - Συγκρότημα Πυρήνας, Αλέξης Βάκης, Νίκος Τατασόπουλος, Παναγιώτης Στεργίου, Γιώργος Νταλάρας, Σταμάτης Κόκοτας, Κώστας Χατζής, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Δημήτρης Κοντογιάννης, Κώστας Δουμουλιάκας, Γιάννης Διονυσίου, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Γιάννης Κότσιρας, Πάνος Μπαλάφας, Αναστάσης Μπίτζιος, Δημήτρης Βύζας, Μανώλης Καναρίδης, Αντώνης Παπαϊωάννου, Θεόδωρος Κουέλης, Δημήτρης Ρέππας, Συγκρότημα Bandalaika, Γιάννης Νιάρχος, Στέφανος Δορμπαράκης, Νίκος Γύρας, Λεωνίδας Μπαλάφας, Ορέστης Ντάντος, Λάκης Χαλκιάς, Μανώλης Λιδάκης, Παντελής Θαλασσινός, Βασίλης Λέκκας, Χρόνης Αηδονίδης, Χρυσόστομος Μητροπάνος, Μανώλης Πάππος, Νατάσσα Μποφίλιου, Θωμάς Κωνσταντίνου, Ρένα Μόρφη, Μελίνα Ασλανίδου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Ελεάνα Παπαϊωάννου, Ozlem Dourgouti, Λάμπρος Καρελάς, Στέλιος Διονυσίου, Ιφιγένεια Ιωάννου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Τάσος Γκρους, Αντώνης Αινίτης, Νένα Μεντή, Κατερίνα Στανίση, Μανώλης Τοπάλης, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μαριάννα Παπαμακαρίου, Μαρία Τσάμη, Παναγιώτης Λάλεζας, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Μαρία Παπαλεοντίου, Κατερίνα Τσιρίδου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Shantel, Μαρία Σουλτάτου, Γιώργος Τζώρτζης, Σταυρούλα Εσαμπαλίδη, Βασίλης Κορακάκης, Θοδωρής και Αντώνης Ξηντάρης, Ηρώ Σαΐα, Ανατολή Μαργιόλα, Ασπασία Στρατηγού, Μαρία Φασουλάκη, Σταυρούλα Μανωλοπούλου, Μόρφω Τσαϊρέλη, Εύα Ξένου, Ιουλία Καραπατάκη, Αρετή Κετιμέ, Τρίο Κατάρα, Βασίλης Προδρόμου, Φώτης Βεργόπουλος, Εβελίνα Αγγέλου, Παντελής Θεοχαρίδης, Θοδωρής Μέρμηγκας, Βασίλης Κορδάτος, Αφεντούλα Ραζέλη, Ντένια Κουρούση, Νώε Ζαφειρίδης, Παύλος Ρηγάτος, Λαμπρινή Γιώτη, Χαρούλα Τσαλπαρά, Στέλιος Γαλανός, Άγης Παπαπαναγιώτου, Σεμέλη Παπαβασιλείου, Τάσος Γιαννούσης, Στάθης Γκότσης, Θοδωρής Στούγιος, Διονύσης Πανταζόπουλος, Χριστίνα Γαλιάτσου, Βάλια Τσιργιώτη, Γεωργία Παλαιολόγου, Μπάμπης Βελισσάριος, Λίλυ Ριτσώνη, Σοφία Εμφιετζή, Σπύρος Μπουλής, Νίκος Κυριαζής, Αναστασία Χριστοφιλάκη, Λυδία Μαύρου, Στέλλα Σαμαρά, Ελεάνα Τσεσμελή, Βασιλική Τσιφτσή και Έλενα Βασιλειάδη.
Υπάρχει κάποια από τις συνεργασίες αυτές που ξεχωρίζεις;
Κάθε συνεργασία έχει τη δική της προσωπική μαγεία. Όλες έχουν αφήσει αποτύπωμα παντοτινό. Η κάθε μία για τον δικό της λόγο. Και είναι πολλοί αυτοί οι λόγοι και η επίδρασή τους στην μέχρι τώρα πορεία μου
Η εκτεταμένη συνεργασία σου με τον Βαγγέλη Κορακάκη πώς προέκυψε και τι σου άφησε μέχρι σήμερα;
Το οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον είναι λάτρεις του Βαγγέλη Κορακάκη. Τον ακολουθούν φανατικά από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε. Μοιραία λοιπόν απ’ όταν γεννήθηκα άκουγα τα τραγούδια του και τα λάτρεψα εμμονικά. Ήξερα όλο το έργο του, όλους τους δίσκους του και τα είχα περασμένα όλα εννοείται και στο όργανο. Στα πρώτα επαγγελματικά μου βήματα γνώρισα μέσω κοινών φίλων τον Βασίλη Κορακάκη και τον Τάσο Αθανασιά. Κάποια στιγμή ο Τάσος, χρόνια συνεργάτης του Βαγγέλη Κορακάκη, με πρότεινε στη θέση του. Αυτό για μένα ήταν όνειρο. Μάλιστα η πρώτη μας γνωριμία με τον Βαγγέλη ήταν πάνω στην σκηνή, την ώρα του ήχου και παίξαμε χωρίς καμία πρόβα. Ο άνθρωπος αυτός είναι μια μοναδική περίπτωση σε κάθε επίπεδο. Είναι καθαρόαιμος συνεχιστής της σχολής των μεγάλων λαϊκών, φυσιογνωμία πολύτιμη, με σπάνιες ανησυχίες, ευαισθησίες, ταπεινότητα και ανθρωπιά. Το έργο του έχει λόγο, έκφραση αδαμάντινη και έμπνευση αστείρευτη. Οι μελωδίες και οι στίχοι του είναι αριστουργήματα. Κάθε μας συνεργασία και συνύπαρξη είναι για μένα ευλογία και πολύπλευρο μάθημα. Του είμαι για πάντα ευγνώμων!
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί ή τραγουδιστές με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς;
Είναι πολλοί οι μουσικοί, οι συνθέτες, οι ερμηνεύτριες και οι ερμηνευτές που θα ήθελα να έχουμε συνεργασία. Προτιμώ να μην αναφερθώ έστω και ενδεικτικά σε συγκεκριμένα ονόματα, γιατί θα αδικήσω πολλούς. Και στην προηγούμενη γενιά αλλά και στους νεότερους υπάρχουν εξαιρετικά σημαντικές προσωπικότητες. Μακάρι να συναντηθούν οι δρόμοι μας κάποια στιγμή.
Έχεις πλήρη καταγραφή των ηχογραφήσεων που έπαιξες σαν μουσικός στο studio;
Ναι, φυσικά. Έχω αρχείο των δίσκων σε φυσική μορφή αλλά και όλα τα ψηφιακά, ταξινομημένα από μεράκι, αλλά και για την επίσημη δήλωση στον «Απόλλωνα» για τα συγγενικά δικαιώματα.
Εκτός από τα ορχηστρική μουσική, έχεις ασχοληθεί και με τη σύνθεση τραγουδιών; Υπάρχει «συρτάρι» με ακυκλοφόρητα τραγούδια;
Μέχρι στιγμής, όχι. Πηγαία ως τώρα μου βγαίνει το ορχηστρικό. Αφήνω την φαντασία μου να οδηγήσει σε στίχους και εικόνες. Ελπίζω και χαίρομαι, αυτό να το κάνει και ο κάθε ακροατής. «Συρτάρι» για την ώρα δεν έχω... Ιδέες όμως, ναι.
Ποια είναι η θέση του ακκορντεόν στη μουσική εκπαίδευση; Μουσικά γυμνάσια, πανεπιστήμιο κλπ.
Ενώ ευτυχώς προωθείται πολύ και είναι επίσης πολλά και αξιόλογα τα νέα παιδιά που ασχολούνται με την σπουδή του στα Μουσικά Γυμνάσια, στα Πανεπιστήμια και στα Ωδεία, ωστόσο το ακκορντεόν δυστυχώς δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο όπως είναι π.χ. το πιάνο, η κλασική κιθάρα ή το βιολί. Όμως στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπως και στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στην Άρτα, μπορεί ο σπουδαστής να πάρει ειδίκευση στο ακκορντεόν.
Τι θα συμβούλευες σε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί σήμερα με το ακκορντεόν;
Οπωσδήποτε να αγαπάει την μουσική για την μουσική και όχι σαν μέσο για κάτι άλλο. Φυσικά και το ίδιο το ακκορντεόν και να δει αν με αυτό το όργανο μπορεί να εκφράσει τον ψυχισμό του. Να είναι δίπλα σε ένα δάσκαλο που θα του ανοίγει πεδία και ορίζοντες και θα τον κάνει να το αγαπήσει και όχι να το μισήσει.
Tι νόημα έχει σήμερα, με τον αφανισμό της δισκογραφίας, αλλά και τη γενικότερη οικονομική κρίση, η κυκλοφορία ενός δίσκου και μάλιστα οργανικού και αντιεμπορικού;
Αρχικά την σωτηρία της ψυχής. Ε, είναι, πες και μια άρνηση στα «μεταλλαγμένα».
Ποιες πιστεύεις πως είναι οι αιτίες που οδήγησαν τη δισκογραφία σ ’αυτή την κατάσταση;
Είναι ξεκάθαρα αλλού οι στοχεύσεις. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο εύκολο χρήμα. Ένα ισοπεδωτικό μοντέλο «νέων ηθών», μία οθόνη να σου καλύπτει και αποκαλύπτει τα πάντα και να «εξαφανίζει» κάθε ιδιαιτερότητα.
Χρησιμοποιείς το διαδίκτυο και τα social media; Και, εν τέλει, πιστεύεις πως το διαδίκτυο λειτούργησε θετικά ή αρνητικά για το τραγούδι;
Τα χρησιμοποιώ με μέτρο. Όσον αφορά το τραγούδι και την ευκολία στην πρόσβαση σε αυτό, ανεξάρτητα από τον τόπο και την οικονομική δυνατότητα του καθενός, όπως επίσης και στην αναζήτηση κάθε πληροφορίας με εικόνα και ήχο καθώς και αρχειακού υλικού, λειτούργησε θετικά. Όμως για την δισκογραφία και ό,τι περιλαμβάνει αυτή (ερμηνευτές, μουσικούς και όσους σχετίζονται με την παραγωγή των δίσκων) η ευκολία αυτής της πρόσβασης έχει λειτουργήσει, αν όχι καταστροφικά, σίγουρα αρνητικά.
Ποια είναι η θέση ενός απλού μουσικού στη σημερινή εποχή; Όταν λέω «απλού», εννοώ του μουσικού που δεν έχει εισοδήματα από άλλες δραστηριότητες και ζει μόνο από τις συναυλίες και τα μαγαζιά.
Γενικά είναι πολύ δύσκολη και όσο περνούν τα χρόνια πιστεύω πως γίνεται ακόμη δυσκολότερη. Τα μαθήματα είναι μια δεύτερη πιθανή πηγή εσόδων. Επίσης γίνεται αναγκαία η συμμετοχή σε διαφορετικά σχήματα και μαγαζιά μέσα στις μέρες της εβδομάδας (κάτι που παλιά δεν γινόταν). Τα μεροκάματα είναι κατά βάση χαμηλά, ενώ οι απαιτήσεις μεγάλες. Πολλές φορές τίθεται και το ζήτημα της ασφάλισης, κάτι που σπάνια εκτελείται με συνέπεια οπότε για πολλούς είναι ζητούμενο.
Ποια είναι τα σχέδιά σου, όσον αφορά δίσκους, συναυλίες κλπ; Θα σε ακούσουμε κάπου το φετινό χειμώνα;
Συνεχίζω την συμμετοχή μου στη δισκογραφία, που είναι και η μεγάλη μου αδυναμία. Το studio παραμένει ένα μεγάλο σχολείο για τον κάθε μουσικό σε θέματα αντίληψης, καλλιέργειας και εξέλιξης γιατί εκεί ακούγονται τα πάντα και η εμμονή στη λεπτομέρεια που απαιτεί είναι κάτι που πάντα με εξιτάρει. Παράλληλα γίνονται συζητήσεις για επόμενες συναυλίες και εμφανίσεις. Από το Σάββατο 11 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο θα είμαι στη μουσική σκηνή «Χίλιες και δυο Νύχτες» με «ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ & ΠΑΛΙΑ ΛΑΙΚΑ με τους Κώστα Δουμουλιάκα, Ανατολή Μαργιόλα, Νώε Ζαφειρίδη και Άγη Παπαπαναγιώτου.
-Αλέξανδρε σ’ ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου…
Εγώ ευχαριστώ για την καλή σου διάθεση και την φιλοξενία. Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά!!!
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον τελευταίο δίσκο του Αλέξανδρου Καμπουράκη «ΧΧΧ».
Ακούστε και τους τρεις δίσκους του, στο κανάλι του Αλέξανδρου Καμπουράκη στο YouTube.
