Ο πιανίστας και λάτρης της Ελλάδας Αλέν Λεφέβρ παραχώρησε συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλίνη που δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Καθημερινή.
Ο Γαλλοκαναδός καλλιτέχνης που διαμένει στη χώρα μας, το 2018, όταν ξέσπασε η τραγωδία στο Μάτι, απολάμβανε το μπάνιο του στη Βουλιαγμένη.
Ο Αλέν Λεφέβρ περιγράφει πως γεννήθηκε η σύνθεσή του για το Μάτι και τη συνεργασία του με το σολίστα του μπουζουκιού και συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη:
«Όταν είδα αυτή την τρομακτική σκηνή στο Μάτι, κάθισα στο πιάνο. Και άρχισα να γράψω κάτι. Και τότε είπα στη σύντροφό μου, έχουμε έναν φίλο που δούλευε τότε στο Μέγαρο, τον Νίκο Τσούχλο, και του ζήτησα να μας προτείνει έναν καλό Έλληνα στο μπουζούκι. Και μας βρήκε τον καλύτερο: τον Θανάση Πολυκανδριώτη. Και δέχθηκε να συνεργαστεί μαζί μου αυτό ο άνθρωπος.
Το συναντώ και, ξέρετε, αυτός δεν μιλάει αγγλικά, εγώ δεν μιλώ ελληνικά, αλλά τι έγινε: άρχισα να παίζω στο πιάνο τη σύνθεσή μου για το «Μάτι» και αυτός βάζει τα κλάματα. Και πιάνει το μπουζούκι και αρχίζει να αυτοσχεδιάζει παράλληλα με μένα. Και βάζω κι εγώ τα κλάματα. Ναι, ξέρω τι θα πείτε, βάζεις συνέχεια τα κλάματα εσύ. Αλήθεια είναι, συγκινούμαι εύκολα, τι να πω; Υπάρχει πολύ κλάμα στη ζωή μου. Λέω λοιπόν στον Θανάση, θες να είσαι στο cd που θα κάνω για την Warner; Και λέει, ναι, ναι, ναι.
Τα υπόλοιπα τα κανόνισε η κόρη του, η ηχογράφηση έγινε στην Ελλάδα. Μου έλεγαν, να ξέρετε όμως, δεν έχουμε διαθέσιμο το καλύτερο πιάνο κ.λπ., τους λέω, δεν δίνω δεκάρα για το πιάνο, αν είναι δεν είναι Στάνγουεϊ κ.λπ. Μια χαρά πιάνο ήταν αυτό που μας έδωσαν και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό.
Πάντως δεν έγραψα το κομμάτι από πολιτική σκοπιά. Και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης είναι σπουδαίος μουσικός.
Η ζωή είναι τρελή, απρόβλεπτη. Τρελή με έναν υπέροχο αλλά και με ένα τρομακτικό βέβαια τρόπο».
Ο Γαλλοκαναδός καλλιτέχνης που διαμένει στη χώρα μας, το 2018, όταν ξέσπασε η τραγωδία στο Μάτι, απολάμβανε το μπάνιο του στη Βουλιαγμένη.
Ο Αλέν Λεφέβρ περιγράφει πως γεννήθηκε η σύνθεσή του για το Μάτι και τη συνεργασία του με το σολίστα του μπουζουκιού και συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη:
«Όταν είδα αυτή την τρομακτική σκηνή στο Μάτι, κάθισα στο πιάνο. Και άρχισα να γράψω κάτι. Και τότε είπα στη σύντροφό μου, έχουμε έναν φίλο που δούλευε τότε στο Μέγαρο, τον Νίκο Τσούχλο, και του ζήτησα να μας προτείνει έναν καλό Έλληνα στο μπουζούκι. Και μας βρήκε τον καλύτερο: τον Θανάση Πολυκανδριώτη. Και δέχθηκε να συνεργαστεί μαζί μου αυτό ο άνθρωπος.
Το συναντώ και, ξέρετε, αυτός δεν μιλάει αγγλικά, εγώ δεν μιλώ ελληνικά, αλλά τι έγινε: άρχισα να παίζω στο πιάνο τη σύνθεσή μου για το «Μάτι» και αυτός βάζει τα κλάματα. Και πιάνει το μπουζούκι και αρχίζει να αυτοσχεδιάζει παράλληλα με μένα. Και βάζω κι εγώ τα κλάματα. Ναι, ξέρω τι θα πείτε, βάζεις συνέχεια τα κλάματα εσύ. Αλήθεια είναι, συγκινούμαι εύκολα, τι να πω; Υπάρχει πολύ κλάμα στη ζωή μου. Λέω λοιπόν στον Θανάση, θες να είσαι στο cd που θα κάνω για την Warner; Και λέει, ναι, ναι, ναι.
Τα υπόλοιπα τα κανόνισε η κόρη του, η ηχογράφηση έγινε στην Ελλάδα. Μου έλεγαν, να ξέρετε όμως, δεν έχουμε διαθέσιμο το καλύτερο πιάνο κ.λπ., τους λέω, δεν δίνω δεκάρα για το πιάνο, αν είναι δεν είναι Στάνγουεϊ κ.λπ. Μια χαρά πιάνο ήταν αυτό που μας έδωσαν και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό.
Πάντως δεν έγραψα το κομμάτι από πολιτική σκοπιά. Και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης είναι σπουδαίος μουσικός.
Η ζωή είναι τρελή, απρόβλεπτη. Τρελή με έναν υπέροχο αλλά και με ένα τρομακτικό βέβαια τρόπο».
