Οι Βρετανοί Iron Maiden, τη δεκαετία του ’80, «σάρωναν» τόσο με τα εκπληκτικά άλμπουμ τους όσο και με τις περιοδείες και εμφανίσεις τους.
Όμως, ορισμένες φορές, το τίμημα της επιτυχίας είναι ακριβό.
Ο κιθαρίστας των Iron Maiden, Adrian Smith σε συνέντευξή του στο Metal Hammer εξομολογήθηκε το κόστος που είχε η πίεση που δέχθηκε εκείνη την περίοδο στην ψυχική του υγεία.
Δήλωσε χαρακτηριστικά ο Smith:
«Δεν θέλω να το παίξω κακόμοιρος αλλά η κατάθλιψη ήταν χαρακτηριστικό μου στα '80s. Η τελευταία συναυλία που έκανα πριν ενταχθώ στους Iron Maiden ήταν σε μια πάμπ στο Λονδίνο. Θυμάμαι να μπαίνω στο λεωφορείο με τα πετάλια μου, να παίζω εκεί και αμέσως μετά να έχω ένα τεράστιο show με τους Iron Maiden. Κατάφερα με μαγκιά να βγάλω την πρώτη περιοδεία, αλλά μετά μου «έσκασε» λίγο… Ο κόσμος πληρώνει αρκετά λεφτά για να μας δεις και υπάρχουν πολλοί εκλεκτοί μουσικοί εκεί έξω, που σημαίνει ότι υπάρχει και πολύς ανταγωνισμός. Με κατέβαλλε αρκετές φορές, και όταν παίξαμε στην Αμερική τα πράγματα ξέφυγαν με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αλλά πρέπει να αντιμετωπίσεις τα πράγματα, και γνωρίζοντας το τώρα σημαίνει ότι δεν έχω τα ίδια ζόρια. Είναι μια διαδικασία ωρίμανσης».
Ο Adrian Smith, όπως και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες, τόνισε πως το χόμπι του, το ψάρεμα, αποσυμφόρησε κάπως τις εντάσεις: «Είναι καλό για το μυαλό σου. Το κουκούλι του αεροπλάνου-βαν-ξενοδοχείου είναι «βαρύ» ορισμένες φορές, οπότε είναι καλό να βγαίνεις στην εξοχή, να απελευθερώνεις το μυαλό σου, να παίρνεις το χώρο σου».
Να σημειώσουμε πως και ο Bruce Dickinson, η φωνή των Iron Maiden, είχε δηλώσει παλαιότερα για το ίδιο ζήτημα της «πίεσης» που προκύπτει απ’ την επιτυχία και το εκτόπισμα που έχει στην προσωπική ζωή:
«Ήμασταν νέοι, είχαμε χωθεί μέσα στην τεράστια επιτυχία και το αντιμετωπίζαμε ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Σε ένα βαθμό πρέπει να κάνεις μια φαουστιανή συμφωνία όταν μπαίνεις σε μια πετυχημένη μπάντα. Υπάρχει ένα κόστος που απαιτείται από σένα, και δεν μπορείς να κάνεις πολλά για αυτό παρά να ελπίζεις να βγεις από αυτό αλώβητος».
Όμως, ορισμένες φορές, το τίμημα της επιτυχίας είναι ακριβό.
Ο κιθαρίστας των Iron Maiden, Adrian Smith σε συνέντευξή του στο Metal Hammer εξομολογήθηκε το κόστος που είχε η πίεση που δέχθηκε εκείνη την περίοδο στην ψυχική του υγεία.
Δήλωσε χαρακτηριστικά ο Smith:
«Δεν θέλω να το παίξω κακόμοιρος αλλά η κατάθλιψη ήταν χαρακτηριστικό μου στα '80s. Η τελευταία συναυλία που έκανα πριν ενταχθώ στους Iron Maiden ήταν σε μια πάμπ στο Λονδίνο. Θυμάμαι να μπαίνω στο λεωφορείο με τα πετάλια μου, να παίζω εκεί και αμέσως μετά να έχω ένα τεράστιο show με τους Iron Maiden. Κατάφερα με μαγκιά να βγάλω την πρώτη περιοδεία, αλλά μετά μου «έσκασε» λίγο… Ο κόσμος πληρώνει αρκετά λεφτά για να μας δεις και υπάρχουν πολλοί εκλεκτοί μουσικοί εκεί έξω, που σημαίνει ότι υπάρχει και πολύς ανταγωνισμός. Με κατέβαλλε αρκετές φορές, και όταν παίξαμε στην Αμερική τα πράγματα ξέφυγαν με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αλλά πρέπει να αντιμετωπίσεις τα πράγματα, και γνωρίζοντας το τώρα σημαίνει ότι δεν έχω τα ίδια ζόρια. Είναι μια διαδικασία ωρίμανσης».
Ο Adrian Smith, όπως και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες, τόνισε πως το χόμπι του, το ψάρεμα, αποσυμφόρησε κάπως τις εντάσεις: «Είναι καλό για το μυαλό σου. Το κουκούλι του αεροπλάνου-βαν-ξενοδοχείου είναι «βαρύ» ορισμένες φορές, οπότε είναι καλό να βγαίνεις στην εξοχή, να απελευθερώνεις το μυαλό σου, να παίρνεις το χώρο σου».
Να σημειώσουμε πως και ο Bruce Dickinson, η φωνή των Iron Maiden, είχε δηλώσει παλαιότερα για το ίδιο ζήτημα της «πίεσης» που προκύπτει απ’ την επιτυχία και το εκτόπισμα που έχει στην προσωπική ζωή:
«Ήμασταν νέοι, είχαμε χωθεί μέσα στην τεράστια επιτυχία και το αντιμετωπίζαμε ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Σε ένα βαθμό πρέπει να κάνεις μια φαουστιανή συμφωνία όταν μπαίνεις σε μια πετυχημένη μπάντα. Υπάρχει ένα κόστος που απαιτείται από σένα, και δεν μπορείς να κάνεις πολλά για αυτό παρά να ελπίζεις να βγεις από αυτό αλώβητος».
