Ο Brian May είναι ένας πηγαίος κιθαρίστας με δική του προσωπικότητα και χαρακτήρα.
Η ταινία για τους Queen και τον αλησμόνητο Freddie Mercury υπογράμμισε δυναμικά τις πολύτιμες, έτσι κι αλλιώς, μετοχές της μπάντα και του ίδιου.
Σε συνέντευξή του στο Guitar World, ο Brian May στάθηκε και σε συναδέλφους του που θαυμάζει και αγαπά.
Όταν ρωτήθηκε για τον David Gilmour, ο May απάντησε:
«Είναι ένας υπέροχος κιθαρίστας. Τον αγαπώ. Έχω τεράστιο σεβασμό προς αυτόν. Είχα παρευρεθεί σε μια από τις πρώτες συναυλίες του με τους Pink Floyd, μια εμπειρία που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Έκανε τρελά πράγματα με μια slide κιθάρα, που ταίριαζε ιδανικά με τις χαοτικές εμφανίσεις της μπάντας εκείνη την εποχή. Ανέκαθεν ήταν ένας από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες.
Κάποια στιγμή είχαμε παίξει και μαζί, όταν του είχα ζητήσει να έρθει να παίξουμε το "Smoke On The Water" για το Armenia Relief. Μπορεί να μην κρατάμε επαφή, αλλά περιστασιακά βλεπόμαστε. Γνωρίζω βέβαια το έργο του έως και σήμερα».
Παράλληλα αναφέρθηκε και στον Ritchie Blackmore:
«Άλλος ένας ήρωας μου. Είναι τρελός. Θέλω να πω πως ήταν εντυπωσιακό να τον βλέπεις να παίζει κιθάρα. Τον θεωρώ έναν από τους πιο επικίνδυνους κιθαρίστες που έχουν υπάρξει. Και το εννοώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Ο άνθρωπος ήταν πολύ μπροστά από όλους μας».
Στον αντίποδα, των δικαιωμένων και ιστορικών παικτών, υπάρχουν και άλλοι που είναι μεν σπουδαίοι, αλλά δεν γευτεί τα γαλόνια που τους αναλογούν, όπως ο Nuno Bettencourt των Extreme, για τον οποίο ο May δήλωσε:
«Αυτός είναι ένας εξαιρετικός κιθαρίστας! Εκπληκτικός! Με τον Nuno έχουμε παίξει πολύ κιθάρα μαζί και έχουμε κάνει και πολλή παρεά.
Νομίζω μια από τις πιο αξιομνημόνευτες βραδιές ήταν η εμφάνιση των Extreme στο Wembley το 1992 στη συναυλία για την μνήμη του Freddie Mercury. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε, το είχαν κρατήσει μυστικό. Περίμενα να έρθουν και να παίξουν τα καλύτερα τραγούδια τους, αλλά τελικά πραγματοποίησαν μια εμφάνιση μόνο με διασκευές σε Queen. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό σχετικά με το πόσο ακριβείς και λεπτομερείς ήταν οι διασκευές.
Ο Nuno θα έλεγα πως είναι τρομερά υποτιμημένος, ένας από τους πιο υποτιμημένους εν ζωή κιθαρίστες, θα έλεγα».
Η ταινία για τους Queen και τον αλησμόνητο Freddie Mercury υπογράμμισε δυναμικά τις πολύτιμες, έτσι κι αλλιώς, μετοχές της μπάντα και του ίδιου.
Σε συνέντευξή του στο Guitar World, ο Brian May στάθηκε και σε συναδέλφους του που θαυμάζει και αγαπά.
Όταν ρωτήθηκε για τον David Gilmour, ο May απάντησε:
«Είναι ένας υπέροχος κιθαρίστας. Τον αγαπώ. Έχω τεράστιο σεβασμό προς αυτόν. Είχα παρευρεθεί σε μια από τις πρώτες συναυλίες του με τους Pink Floyd, μια εμπειρία που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Έκανε τρελά πράγματα με μια slide κιθάρα, που ταίριαζε ιδανικά με τις χαοτικές εμφανίσεις της μπάντας εκείνη την εποχή. Ανέκαθεν ήταν ένας από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες.
Κάποια στιγμή είχαμε παίξει και μαζί, όταν του είχα ζητήσει να έρθει να παίξουμε το "Smoke On The Water" για το Armenia Relief. Μπορεί να μην κρατάμε επαφή, αλλά περιστασιακά βλεπόμαστε. Γνωρίζω βέβαια το έργο του έως και σήμερα».
Παράλληλα αναφέρθηκε και στον Ritchie Blackmore:
«Άλλος ένας ήρωας μου. Είναι τρελός. Θέλω να πω πως ήταν εντυπωσιακό να τον βλέπεις να παίζει κιθάρα. Τον θεωρώ έναν από τους πιο επικίνδυνους κιθαρίστες που έχουν υπάρξει. Και το εννοώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Ο άνθρωπος ήταν πολύ μπροστά από όλους μας».
Στον αντίποδα, των δικαιωμένων και ιστορικών παικτών, υπάρχουν και άλλοι που είναι μεν σπουδαίοι, αλλά δεν γευτεί τα γαλόνια που τους αναλογούν, όπως ο Nuno Bettencourt των Extreme, για τον οποίο ο May δήλωσε:
«Αυτός είναι ένας εξαιρετικός κιθαρίστας! Εκπληκτικός! Με τον Nuno έχουμε παίξει πολύ κιθάρα μαζί και έχουμε κάνει και πολλή παρεά.
Νομίζω μια από τις πιο αξιομνημόνευτες βραδιές ήταν η εμφάνιση των Extreme στο Wembley το 1992 στη συναυλία για την μνήμη του Freddie Mercury. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε, το είχαν κρατήσει μυστικό. Περίμενα να έρθουν και να παίξουν τα καλύτερα τραγούδια τους, αλλά τελικά πραγματοποίησαν μια εμφάνιση μόνο με διασκευές σε Queen. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό σχετικά με το πόσο ακριβείς και λεπτομερείς ήταν οι διασκευές.
Ο Nuno θα έλεγα πως είναι τρομερά υποτιμημένος, ένας από τους πιο υποτιμημένους εν ζωή κιθαρίστες, θα έλεγα».
